Morgunblaðið - 27.10.1960, Síða 6
6
MORCVNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 27. okt. 1960
urjón Sæmundsson, bæjarstjóri
á Siglufirði, en annar varaforseti
Ingólfur Finnbogason, húsasmíða
meistari, Reykjavík.
Ritarar Iðnþingsins voru kosn-
ir Siguroddur Magnússon, raf-
virkjameistari, Reykjavík og
Guðni Magnússon, málaraméist-
ari, Keflavík. Síðan voru kjörn-
ar nefndir þingsins, en þær eru
sex og tóku þær síðan til starfa.
Iðnþinginu heldur áfram í dag
og hefst kl. 10 f.h. Mun þá fram
kvæmdastjóri Landssambandsins
Bragi Hannesson, flytja skýrslu
um sfrarfsemi sambandsins síð-
asta starfsár, en kl. 2 e.h. flytur
Jónas Haralz, ráðuneytisstjóri,
erindi um efnahagsmálin.
//
Hlín
44
Frá setningu Iðnþingsins. í fremstu röð eru, talið frá vinstri: Guðm. H. Guðmundsson, forseti
þingsins, Bjarni Benediktsson, iðnaðarmálaráðherra, Geir Hallgrimsson, borgarstjóri, og Björg-
vin Sigurðsson, framkvæmdastjóri Vinnuveitendasambandsins.
Iðnlánasjóður efldur
sagði Bjarni Benediktsson, iðnaðarmdla-
rdðherra, við setningu Iðnþingsins
Guðmundur H. Guðmun^ >n
kjörinn forseti þingsins
22. Iðnþing var sett í
Tjarnarkaffi í gær kl. 2 e. h.
Forseti Landssambands iðn
aðarmanna, Björgvin Fred-
eriksen, setti þingið með
ræðu. Hann bauð velkomna
gesti þingsins og fulltrúa og
árnaði Bjarna Benediktssyni,
iðnaðarmálaraðherra, allra
heilla í störfum, svo og ný-
kjörnum borgarastjóra í
Reykjavík, Geir Hallgríms-
syni.
Forsetinn kvað þetta fjölmenn
asta Iðnþing frá stofnun Lands-
sambands iðnaðarmanna, en þeg
ar höfðu borizt kjörbréf fyrir 75
þingfulltrúa.
Að svo mæltu minntist hann
Einars Jóhannssonar, múrara-
meistara, sem látizt hafði síðan
síðasta Iðnþing var haldið. Rakti
hann æviferil hins látna og kvað
hann hafa verið tillögugóðan og
heilsteyptan iðnaðarmann. Risu
fulltrúar úr sætum í virðingar-
skyni við minningu hins látna.
Til heilla
Síðan vék forseti að lögum frá
1955 um Iðnskóla. Kvað hann
lögin á sínum tíma hafa verið
stóran áfanga fyrir iðnaðinn í
landinu. Væru nú að koma til
framkvæmda ýmis atriði úr lög-
um þessum og horfðu mjög til
bóta. Einnig ræddi forsetinn
nauðsyn á byggingu fullkominn-
ar þurrkvíar, sem hann kvað hið
brýnasta hagsmunamál allrar
þjóðarinnar. Þá ræddi hann
stöðu iðnaðarins í þjóðfélaginu
Og afstöðu hans til annarra fram
leiðslugreina þjóðfélagsins. Hann
kvaðst vona, að iðnaðinum yrði
gert kleift að halda áfram upp-
byggingarstefnu sinni. Þá vék
hann að viðreisnarstefnu ríkis-
stjórnarinnar og kvað hana
mundu verða til heilla, ef svo
yrði áfram haldið. Að síðustu
lýsti forseti landssambandsins á-
nægju sinni með það, sem áunn-
ist hefur i málefnum iðnaðarins
hin síðari ár.
Efling iðnlánasjóðs
Þá tók til máls Bjarni Bene-
diktsson, iðnaðarmálaráðherra.
Þakkaði hann landssambands-
stjórn ánægjulegt samstarf og
árnaði Iðnþingi heilla í störfum.
Hann kvað hið mesta nauðsynja
mál að efla iðnlánasjóðð. Ríkis-
stjórnin hefði fullan skilning á
þörf iðnaðarins, og upplýsti ráð-
herrann, að verið væri að vinna
að því að útvega iðnlánasjóði 15
milljónir króna til aukningar
lánastarfseminni.
Þá ræddi ráðherra almenna
þýðingu iðnaðarins fyrir þjóð-
félagið og lagði áherzlu á mikil-
vægi han.s. Einnig, að ungir
menn, sem áhuga hefðu á tækni-
legum efnum, ættu að afla sér
sem beztrar menntunar og sér-
þjálfunar á sem flestum sviðum
iðnaðarins.
— Það er okkar fámennu þjóð
mikilvægt, sagði ráðherrann, að
tækni og þekking sé hagnýtt í
sem ríkustum mæli. Nú á tímum
er það þetta tvennt, sem öðru
fremur ræður mestu um hagsæld
þjóða.
Og uppbyggingarstarf okkar
þjóðar þarf að mótast af raun-
sséi, hélt ráðherrann áfram. Ef
fyrir hendi er vilji og þroski til
að hagnýta þekkinguna, þá er ég
viss um, að ísland á sér bjarta
framtíð, sagði Bjarni Benedikts-
son að lokum.
Kosið í nefndir
Að ræðu ráðherrans lokinni,
var gert kaffihlé, en að því búnu
hófust þingstörf að nýju.
Forseti Iðnþingsins var kosinn
Guðm. H. Guðmundsson, hús-
gagnasmíðameistari, Reykjavík.
Fyrsti varaforseti var kosinn Sig
Björgvin Frederiksen
setur Iðnþingið.
• Cape Town, S-Afríku (Reut-
er). 24. okt. — Patrick Duncan
ritstjóri tímaritsins „Contact",
í Cape Town var í dag látinn laus
úr fangelsi, en þar hefur hann
setið sl. þrjár vikur, vegna þess
að hann neitaði að gefa upp heim
ildir sínar fyrir fregn um nýja
kommúnistaflokkinn í Suður-Af-
ríku, sem er bannaður.
„Hlín“, ársrif íslenzkra kvenna,
42. árgangur. Útgefandi og rit-
stjóri Halldóra Bjarnadóttir. —
í ÁR hefst „Hlío“ á bæn eftir
dr. Björgu Þórláksdóttur. Og þá
kemur áramótaávarp forseta Is-
lands og mynd af þeim hjónun-
um.
Minningargreinar eru margar
um íslenzkar konur, vestanhafs
og austan, þær eru allar skemmti
legar og fróðlegar. Þar er meðal
annarra minnzt Ingveldar á
Bergi, sem var mikil bindindis-
kona og ein af mörgum, sem tók
þátt í stofnun Hvítabandsins.
Skemmtileg saga um dugnað
þess félags og fyrstu starfsemi.
Mér þykir mikið gaman að
lesa um þessar látnu merkiskon-
ur. Allar eru þær dætur íslands.
Sérstaka athygli mína vakti
mynd Guðnýjar Tómasdóttur frá
Fjarðarseli. Svona var íslenzka
konan: bar byrðar þungar og
bognaði ekki.
Það eru margar ritgerðir í bók
inni, en á eina ætla ég að benda.
Hún heitir: „Hugsað til Vopna-
fjarðar“, Sigurður Blöndal, skóg-
arvörður frá Hallormsstað, skrif-
ar. —■
>á má ég til með að benda á
íslenzku sauðskinnsskóna, sem
Ríkharði Jónssyni voru gefnir í
afmælisgj öf.
„Hlín“ er full af fréttum frá
frændum okkar vestanhafs, eins
af fréttum frá kvenfélögum hér
heima, austanlands og vestan,
sunnanlands og norðan. Allt eru
þetta greinar um heimilis- og
félagsstarfsemi kvenna.
Ég get ekki látið vera að þakka
Eyglóu Gísladóttur bréfið, sem
hún skrifaði Ragnheiði Björns-
dóttur. Hún skrifar svo sanna og
rétta lýsingu af Ungmennafélag-
inu „Iðunni‘. Þar voru margar
gáfaðar og góðar konur: Inga L.
Lárusdóttir, Svava Þórhallsdótt-
ir, María skáldkona úr Breiða-
firði og fleiri og fleiri.
Þeir eru margir kveðjupistl-
arnir sem „Hlín“ flytur milli
landsfjórðunga.
í heild er þetta svo merkilegt
rit — ég vildi óska þess að sem
flestir fengju þá ánægju að lesa
það.
Ragnhildur Pjetursdóttir.
* Skólaganga
Skólarnir eru hafnir fyrir
nokkru. Fyrir fáum dögum
var frá því skýrt hér í blað-
inu, að árið, sem nú er að
líða, væri mesta skólabygg-
ingaár í sögu höfuðborgarinn-
ar. Og í frumvarpi til fjár-
laga 1961, sem nýlega var rætt
á Alþingi, er þess getið, að
framlög til skólamála hækki
vegna aukins nemendafjölda.
Þannig fjölgar skólabekkjun-
um frá ári til árs og hið opin-
bera stuðlar að því, með laga
setningu og fjárframiógum
að hver einasti nemandi á
landinu geti setið sinn tii-
skilda tíma á skólabekk.
Þessi viðleitni til að mennta
æsku landsins verður að
teljast svo góð svo langt sem
hún nær. A. m. k. mun það
gert í góðum tilgangi, að
veita hverju barni og hverj-
um unglingi tækifæri til að
afla sér þeirrar undirstöðu-
menntunar, sem telja verður
nauðsynlega fyrir hvern ein-
asta þegn nútímaþjóðfélags.
• Er þetta rétta leiðin?
Hitt er svo annað mál, hvort
þessar löngu og ströngu skóla
setur unglinganna eru bezta
leiðin til að afla þeim nauð-
synlegrar undirstöðumentun-
ar. Bendir margt til þess að
skólagangan sé allt of löng. —
Velvakanda er kunnugt um
fjölmarga menn, sem nutu
þrisvar sinnum skemmri
skólagöngu í æsku en nú tíðk
ast, en voru þó sízt verr að
sér í fræðunum en þeir ung.
lingar, sem nú vaxa upp með
þjóðinni. >á er of löng skóla-
ganga beinlínis til þess fall-
in að vekja með nemendum
leiða á ámsefni og lærdómi
og verkar þannig þvercfugt
við það, sem til var ætlazt.
Oft veldur þessi. námsleiði því
að annars efniiegir námsmenn
slá slöku við og ljúka svo
námsferli sínum með því að
hverfa úr skólanum bakdyra-
megin.
* Áhuginn fyrir öllu
Allir, sem fengizt hafa við
kennslu, vita, að ekkert er
nemendum nauðsynlegra en
áhugi á náminu, ef nokk-
ur árangur á að nást. En hin-
ar löngu skólasetur drepa á-
hugann á námsefninu, þó
að hann hafi verið til staðar
í upphafi námsferils. Lær-
dómurinn gengur allt of hægt
fyrir flesta og það sem þeir
bæta við sig dag frá degi er
svo lítið, að það heldur ekki
við áhuganum. Meðan skóla-
gangan var skemmri var allt
af eitthvað nýtt og markvert
til að læra á hverjum degi
og vel gefnir unglingar geta
lært býsn á skömmum tíroa.
Er það sett fram hér til at_
hugunar hvort ekki mætíi
draga úr hinum gífurlega
skólakostnaði æskunnar og
stuðla jafnframt að bstri
menntun hennar með því að
stytta skyldunámstíma. Ef
þetta tvennt ynnist með því
virðist það þess virði að það
væri athugað.
• 55% ekki 87%.
í þessum dálkum í gær varð
sú villa að sagt var að á
Reykjanesi byggju 87% þjóð-
arinnar. Sannleikurinn er sá
að 55% búa þar.