Morgunblaðið - 07.01.1961, Blaðsíða 1

•
20 síður
uitMáfyife
48. árgangur
5. tbl. — Laugardagur 7. janúar 1961
Prentsmiðja MorgunblaSsins
úizt við sigri
de Gaulles
Atkvæöagreidsla um stefnu hans 1
Als'ir lýkur á morgun
Verkfallsmenn í Briissel sýna svart á hvítu, hver örlog' þeir vilja húa Eyskens forsætisráð-
herra. — Myndin var tekin um miðbik Brússel síðastliðinn þriðjudag.
PARlS og Algeirsborg, 6.
jan. — (Reuter) — Atkvæða
greiðsla um stefnu de
Gaulles forseta í Alsírmál-
inu hófst í sveitakjördæmum
Alsírs í dag. — Kjörsókn
virðist hafa verið fremur
treg, enda hafði útlagastjórn
alsírskra uppreisnarmanna
skorað á Serki að hsndsa
atkvæðagreiðsluna. — De
Gaulle flutti útvarps- og
sjónvarpsávarp í dag og
skoraði á frönsku þjóðina og
alla íbúa Alsírs að greiða
stefnu sinni í Alsírmálunum
atkvæði. Mikill viðbúnaður
var í Ahj^r í dag til að
hindra uppþot, og bar ekk-
ert verulegt til tíðinda, utan
það, að sprengjur voru
sprengdar, í því skyni að
hindra endurvarp ræðu de
Gaulles, sem þó mistókst. —
Einnig voru sprengdar nokkr
ar sprengjur í París, en þseí
ollu engu umtalsverðu tjóni.
Framhald á bls. 3.
Fjórtón brunnn
til bona
San Fransico, 6. jan.
(NTB-Reuter)
AJ> minsta kosti 14 manns
týndu lífi í miklum eldsvoða,
sem hér varð sl. nótt, en auk
þess hlutu um 30 mikil bruna
sár.
Eldsvoði þessi varð í gísti-
húsinu „Thomas Hotel", ©g
það var sígarettustubbur, sem
bálið kveikti. Einn gestanna
hafði sofnað út frá brennandi
sígarettu í gærkvöldi. — Flest
ir þeina, sem fórust í eldin-
um, bjuggu á efstu hæð hótels
ins, en byggingin var 4 hæða
— og mikill hluti hennar varð
fyrir miklum skemmdum af
völdum eldsins.
Slæmar horíur
í Belgiu
BRÚSSEL, 6. jan. (Reuter)
Enn virtist draga úr verk-
fallinu í Belgíu í dag. — í
Flandern færðust samgöngur
t. d. í venjulegt horf og í
suðurhluta landsins, sem
byggður er hinum frönsku-
mælandi Vallónum, virtust
nú einnig fleiri stuiida vinnu
sína en áður. Þó dró til al-
varlegra tíðinda og árekstra
í ýmsum borgum. í þetta
sinn hafa árekstrar orðið
einna harðastir í borginni
Liege. — Enda þótt verk-'
fallið virðist þannig í rénun,
þegar á heildina er litið,
hafa hins vegar fjarað þær
vonir, sem vaktar voru í
gær, um að Baldvin konungi
mundi takast að sætta deilu-
aðila.
* * *
Nú virðist svo sem rikisstjóm-
in sé jafnfráhverf því sem fyrr
að draga til baka eða fresta hinu
umdeilda og afdrifaríka sparnað-
arfrumvarpi sínu. Eina vonin um
íættir virðist nú sú, að stjórnin
hefir látið í það skína, að hún
xnuni því ekki alls fráhverf að
samþykkja nokkrar breytingar-
tiliógur við frumvarpið, ef meg-
Fnamh. á bls. 19.
Tvær „Keflavíkurgöngur"
3. janúar 1958 fór Lúðvík
til Keflavíkur til að HINDRA
samstöðu sjómanna um
verkfailsboðun — 4. janúar
1961 fór Hannibal sína för
til að KREFJAST samstöðu
um verkfall
1 VIÐTALI viS Ólaf Björnsson, formann Sjómannadeildar
verkalýðs- og sjómannafélags Keflavíkur, sem birtist í
Alþýðublaðinu í gær, segir hann á þessa leið:
Hann krafðist verkfalls sjó-
manna 1961
TVEIR GÓÐIR SAMAN
„Mér dettur í hug í þessu
sambandi, sagði Ólafur, að
3. jan. 1958 felldu sjómenn í
Keflavík samningsuppkast
og samþykktu að standa með
sjómönnum í Reykjavík og
á Akranesi. Daginn eftirkom
Lúðvík nokkur Jósefsson
frá sjómönnum annars stað-
suður til Keflavíkur að máli
við forystumenn Verkalýðs-
og sjómannafélags Keflavík-
ur til þess að reyna að lokka
þá út úr þessari samstöðu.
Forseti ASÍ, Hannibal Valdi-
marsson, lét þá fara vel um
sig í ráðherrastóli og sá
enga ástæðu til þess að
koma og brýna það fyrir
sjómönnum að hafa sam-
stöðu. Hinn sami Lúðvík
Jósefsson fór í sömu erinda-
gerðum upp á Akranes og
enn sá forseti ASÍ enga
ástæðu til þess að hefja her-
ferð í því skyni að eggja
menn lögeggjan til sam-
heldni. Varð endir samning-
anna sá, að með ósannind-
um tókst Lúðvík þá að
kljúfa Keflavík og Akranes
ar og ótrúlegt þykir mér,
að allt það mál hafi farið
framhjá þáverandi og núver-
andi forseta ASI. Og það
Hann bannaði Suðurnresja-
sjómönnum verkfall 1958
þarf ekki að taka það fiam,
að með kommúnista í ríkis-
stjórn þá reyndist auðvelt að
ná samningum fyrir sjómenn
í Vestmannaeyjum að ég nú
ekki tali um Austfirði og
Norðurland".
Er rétt fyrir Suðurnesja-
menn að hafa þessar stað-
reyndir í huga, ef Hannibal
Valdimarsson skyldi reyna
að gera aðra „Keílavíkur-
göngu".