Morgunblaðið - 07.04.1961, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 7. apríl 1961
J-
DÆTURNAR VITA BETUR
SKALDSAGA EFTIR RENEE SHANN
23
orðið. Hún efaðist stórlega um,
að þær tvær ættu nokkurn hlut
sameiginlegan.
— Margot, elskan, nú verðum
við að fara að hypja okkur.
Kona ein hafði bætzt í hópinn,
og bæði Philip og Cynthiu létti
stórum. Margot gekk áleiðis til
dyranna með gestinum, sem var
að fara úr samkvæminu.
— Hittu mig á morgun, Cynt-
hia, sagði Philip. — Þú sérð,
hvað Janet á við að stríða. Ég
þarf nauðsynlega að ræða þetta
við þig. Okkur þykir báðum
vænt um hana, og viljum, að
hún verði hamingjusöm.
Cynthia þagði. Vissi hún, að
þetta var átylla hjá honum, til
þess að fá að hitta hana aftur,
hugsaði Philip. Já, auðvitað
hlaut hún að vita Það. En vitan-
lega var hann líka feginn að
geta rætt vandamál Janets við
hana. Hann óskaði sér þess heit-
ast, að Margot væri ekki svona
þver í hjúskaparmálum dóttur
þeirra. Það var ekki nema full-
komlega eðlilegt, að Janet vildi
giftast. Hú var ung og ástfangin
og Nigel var í alla staði álitlegur
maður. Og nú var hún að koma
aftur til þeirra frá símtalinu,
með svip á andlitinu, sem kom
við hjartað í honum. Fjandinn
hirði Margot, hugsaði hann
gremjulega, því í skollanum
vildi hún ekki lofa dóttur sinni
að vera hamingjusamri?
— Hvernig leið Nigel? spurði
Cynthia.
— Prýðilega. Hann ætlar að
skreppa hingað á laugardaginn.
Rétt yfir helgina. Pabbi, hann
heyrði í dag, að brottfarardagur
hans til Washington væri ákveð-
inn. Sextándi ágúst. Það þýðir,
að ég verð að fara héðan um
þann tíunda.
— Ágúst er ágætur mánuður
að gifta sig í> sagði Cynthia. Há-
sumar.
— Ég veit það. En það eru
ekki nema sex vikur upp á að
hlaupa.
Cynthia brosti. — Þykir þér
það nokkuð verra?
— Vitanlega ekki. En þú veizt
hvað stendur í veginum. Elsku
pabbi, þú verður að standa með
mér og halda í höndina á mér.
Ég ætla að segja mömmu frá því,
þegar allt þetta fólk er farið.
Cynthia, gætir þú ekki orðið
eftir líka?
Cynthia leit á hana með hryll-
ingi. — Nei, Janet mín góð, það
gæti ég sannarlega ekki. Það
mundj gera illt helmingi verra,
ef aðskotadýr færi að skipta sér
af þessu.
— En ég var búin að segja
fyrr í kvöld, að þú værir alls
ekki þessu óviðkomandi.
— í augum móður þinnar er
ég það, góða mín. Hún leit á
úrið sitt. — Ég ætti að fara að
koma mér af stað.
— Þarftu að fara strax?
spurðu þau feðginin samtímis.
— Því miður. Ég er boðin út
með kunningjafólki mínu.
— Eigum við að hringja í bíl?
spurði Janet.
— Nei, gerðu það ekki. Ég
heyrði einhvern segja, rétt áðan,
að hann væri hættur að rigna.
Ég get hæglega náð í bíl sjálf.
Hvar er mamma þín Ég verð að
kveðja hana.
Þau fundu hana frammi í for-
stofunni, þar sem hún var að
kveðja gesti sína.
— Verið þér sælar, frú Wells.
Og þakka yður fyrir þetta ágæta
samkvæmi.
— Sælar, ungfrú Langland.
Þér verðið einhverntíma að líta
inn aftur.
Janet sló örmum um hálsinn á
Cynthiu. — Vertu sæl, elskan.
Heldurðu, að þú hafir einhverja
stund aflögu handa mér á morg-
un eða hinn daginn?
— Ekki á morgun, er ég hrædd
um. Ég verð í burtu til laugar-
dags. Hringdu mig þá upp í
Lanchester-gistihúsinu, og við
skulum koma okkur saman um
eitthvað. Hún rétti Philip hönd-
ina, en vissi, að augu konu hans
hvíldu á þeim. — Verið þér sæl-
ir, herra Wells. Það var ánægju-
legt að sjá yður. Hún hataði
svona skrípaleik, en þarna virt-
ist ekkert undanfæri.
— Viljið þér ekki lofa mér að
aka yður þangað sem þér ætlið.
Ég hef bílinn minn hérna við
höndina.
— Nei, hreint ekki. Það gæti
mér ekki dottið í hug.
Og hún brosti og veifaði hendi
og var farin. Rétt sem snöggvast,
um leið og Philip lokaði hurðinni
á eftir henni, voru þau þrjú ein
í forstofunni, því að gestastraum
urinn hafði stöðvazt í bili.
— Ég verð að segja, sagði
Margot, stuttaralega, — að þú
ert æði miklu altilegri við gesti
Janets en mina.
— Vertu ekki að gera þig að
athlægi.
— Ég hef nú aldrei vitað þig
bjóða neinum að aka honum
heim.
— Það er nú bara af því, að
nú loks hef ég fundið ástæðu til
þess.
— Er hún ekki indæl? sagði
Janet. — Ég er alveg viss um,
að þið hafið bæði orðið hrifin
af henni.
— Hún er að minnsta kosti
nógu fín í tauinu, sagði Margot.
— Hún kaupir sjálfsagt allan
sinn fatnað í París. Mér þætti
gaman að vita, hversvegna hún
hefur aldrei gengið út.
— Já, ég er viss um, að það
eru margir búnir að biðja henn-
ar, sagði Janet.
— Líklega enginn nógu ríkur!
— Þetta er skammarlegt af þér
að segja, mamma, sagði Janet.
Margot stikaði inn í setustof-
una. Þegar hún opnaði dyrnar,
var eins og heil bylgja af há-
vaða, hlátri og reyk kæmi á
móti henni og út í forstofuna.
Philip bölvaði með sjálfum sér
öllu þessu þreytandi fólki, sem
enn var eftir og hann yrði nú
að gera svo vel að vera almenni-
legur við. Ef ekki væri Janet,
myndi hann bera fyrir sig kvöld-
boð og forða sér frá þvi. En svo
hafði hann í einhverju hugsun-
arleysi sagzt ætla að borða
heima í kvöld. En í undirmeð-
vitund hans hafði verið sú hugs-
un, að ef nú Janet giítist Nigel
sínum og færi til Washington,
ættu þau ekki margar samveru-
stundir eftir.
Janet sagði. — Líkaði þér ekki
vel við Cynthiu, þó að mamma
yrði ekki sérlega hrifin af henni?
— Jú, ágætlega.
— Finnst þér hún ekki falleg?
— Jú, það finnst mér.
— Og svo er hún svo bráðvel1
gefin, og Nigel segir, að hún sé
í afskaplega mikilli ábyrgðar-
stöðu.
— Hvar ertu, Janet? kallaði
Margot. — Það er eins og þú
sért burtu allt kvöldið. í guðs
bænum komdu inn til gestanna.
Janet fór inn. í gestahópinn og
óskaði þess heitast, að hún gæti
losnað við það. Hún varð fegin,
þegar hún, eftir að hafa talað
um stund við ókunnugt fólk,
lenti hjá Priscillu.
— Jæja, Janet! Hvernig geng-
ur?
Janet gretti sig. — Ekki betur
en vel.
— Mér finnst ekki mamma þín
líta vel út. Hún sagði mér, að
hún hefði verið hjá sérfræðingi
í dag.
Janet fékk fyrir hjartað. —
Guð minn góður, var hún það?
Ekki hafði ég hugmynd um það.
— Ég skyldi ekki kæra mig í
þínum sporum. Líklega er það
ekki alvarlegt. Henry! kallaði
hún til mannsins síns. — Við
verðum að fara að fara.
Loksins var samkvæminu lok-
ið. Margot gekk um kring í stof-
unni hristi upp púða og tæmdi
öskubakka.
— Jæja, mér fannst þetta nú
bara fara vel. Mér þykir lang-
mest gaman að svona skyndi-
samkvæmum. Viljið þið ekki fá
ykkur eitthvað í svanginn? Þið
fáið ekki nema kaldan mat í
kvöld. Ég gat ekki vitað, hve-
nær þetta ýrði búið, svo að við
getum borðað hvenær sem við
viljum.
— Ég ætla að fá mér eitt glas
fyrst, sagði Philip. — Mér finnst
ég ekkert hafa smakkað í allt
kvöld.
— Það er nú ekki nema sjálf-
um þér að kenna, ég veit ekki
betur en það væri verið að fara
með það.
— Mamma, sagði Janet, —
hversvegna sagðirðu mér ekki,
að þú hefðir leitað til sérfræð-
ings?
Philip leit upp frá hálffylltu
viskíglasinu. — Hvað áttu við?
— Priscilla sagði mér, að
mamma hefði farið til sérfræð-
ings í dag, seinni partinn.
— Læknisvitjun seinnipartinn
Skáldið og mamina lifla
1) Þú skalt ekki vera kvíðinn, ég 2) .... ég tek Lottu með mér svo
lofa þér að kaupa ekki einustu flík, að hún geti hjálpað mér að bera
aem ég þarfnast ekki nauðsynlega.. pakkana.
a
r
L
ú
á
Á meðan er Giraudoux, hryggbrotni maðurinn, á heimleið með lækninn og myndir Markúsar.
og drykkjusamkvæmi að kvöldi
finnst mér fara einkennilega
saman, sagði Philip þurrlega.
— Því þá það. Auk þess fannst
mér ekki úr vegi að hressa mig
við á einhverju.
— Já, en hvað gengur að þér,
mamma? Það var örvænting I
málrómnum hjá Janet. Ef
mamma hennar væri veik, hvaS
gæti hún sjálf þá gert? Hvernig
gæti hún nú í kvöld sagt henni
frá mikilvægi símtalsins, sent
hún hafði átt við Nigel? Philip
horfði á hana og sá, hvað hún
var að hugsa. Hann leit á konu
sína. Sú hafði svei mér valiði
hentugan tímann til að leita
læknis! Leit hún illa út? Ekkerfe
venju fremur, fánnst honum.
Hún var aldrei verulega hraust-
leg, en svo át hún líka svo lítið,
af hræðslu við að fitna. Hún var
alltaf með einhvern þjáningar-
svip við munnvikinn og augun,
en það var hann viss um, að staf
aði eingöngu af geðvonzkunni í
henni.
— Ertu veik, mamma? spurði
Janet.
SRlItvarpiö
Föstudagur 7. apríl
8.00 Morgunútvarp (Bæn. — 8.05
Morgunleikfimi — 8.15 Tónleikar
— 8.30 Fréttir — 8.35 Tónleikar —■
10,10 Veðurfregnir).
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar — 12.25
Fréttir — 12.35 Tilkynningar —
Tónleikar). &
13.15 Lesin dagskrá næstu viku.
15.00 Miðdegisútvarp (Fréttir — 15.05
Tónleikar. — 16.00 Fréttir og til-
kynningar. — 16.05 Tónleikar. ■—
16.30 Veðurfregnir).
18.00 Börnin heimsækja framandi þjóð-
ir: Guðmundur M. í>orlák«son
lýsir lífinu í Tíbet.
18.30 íúngfréttir. — Tónleikar.
18.50 Tilkynningar. — 19.20 Veður*
fregnir. M
19.30 Fréttir.
20.00 Efst á baugi (Björgvin Guð-
mundsson og Tómas Karlsson).
20.30 Einsöngur: Gérard Souzay syng-
ur lög eftir Purcell, Beethoven
og Duparc; Dalton Baldwins leik-
ur undir.
21.00 „Malbikuð hjörtu": Jóhann
Hjálmarsson les úr nýrri ljóða-
bók sinni.
21.10 íslenzkir píanóleikarar kynna
sónötur Mozarts; III: Guðmund-
ur Jónsson leikur sónötu í Des-
dúr (K281).
21.30 Útvarpssagan: „Blítt lætur ver-
öldin“ eftir Guðmund G. Haga-
lín; XIII. (Höfundur les).
22.10 Ferðaþáttur: Heimsókn á Aule-
stad, heimili Björnstene Björns-
ons (Sigurður Gunnarsson kenn-
ari).
22.30 Létt tónlist frá Moldárbökkum:
Hljómsveit tékkneska útvarps-
ins leikur.
23.00 Dagskrárlok.
Laugardagur 8. apríl
8.00 Morgunútvarp (Bæn. — 8.05
Morgunleikfimi. — 8.15 Tónleik-
ar. — 8.30 Fréttir. — 8.35 Tón-
leikar — 10.10.
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. — 12.
25 Fréttir og tilk.)
12.50 Oskalög sjúklinga (Bryndís Sig-
urjónsdóttir).
14.30 Laugardagslögin. (15.00 Fréttir).
15.20 Skákþáttur (Baldur Möller)
16.05 Bridgeþáttur (Hallur Símonar-
son)
16.30 Danskennsla (Heiðar Astvaldsson
danskennari).
17.00 Lög unga fólksins (Jakob Möller)
18.00 Útvarpssaga barnanna: „Petra
litla“ eftir Gunvor Fossum; VI.
(Sigurður Gunnarsson kennari),
18.30 Tómstundaþáttur barna og ung-
linga (Jón Pálsson).
18.50 Tilkynningar.
19.20 Veðurfregnir.
19.30 Fréttir.
20.00 Tónleikar: Sir Thomas Beecham
stjórnar Konunglegu fílharmoníu
hljómsveitinni I Lundúnum við
flutning þrlggja vinsælla hljóm-
sveitaverka.
a) „Spánn“ eftlr Chabrler.
b) „Suðureyjar“ (Fingalshellir-
inn) eftir Mendelssohn.
c) „Mærin fríða frá Perth“ eftir
Bizet.
20.30 Leikrit: „Þrjár álnir landsM; Max
Gundermann samdi með hliðsjón
af sögu eftir Leo Tolstoj. Þýð-
andi: Bjarni Benediktsson frá Hof
teigi. — Leikstjóri: Lárus Páls-
son. Leikendur: Þorstelnn ö. Stej»
hensen, Helga Valtýsdóttir, Helgl
Skúlason, Helga Bachmann, Gest-
ur Pálsson, Valdimar Helgason,
Ævar Kvaran, Jón Aðils, Valur
Gíslason, Guðrún Stephensen,
Steindór Hjörleifsson og Erlingur
Gíslason. (Aður útvarpað í mal
1959).
21.45 Tónleikar: Dúett í A-dúr fyrir
fiðlu og gítar eftir Granyani —
(Leonid Kogan og Ivanov-Kram-
skoy leika).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Úr skemmtanalífinu (Jónas Jón-
asson).
22.40 Danslög.
24.00 Dagskrárlok.