Morgunblaðið - 17.09.1961, Síða 15

Sunnudagur 17. sept. 1961
MORGVNBLAÐIÐ
15

ftáJæreyjur\
I
Tjaldur er nú í viðgerð eftir áreksturinn á dögunum.
eina samgöngutæki Færeyinga við útlönd, vandaður
mynd var tekin af Tjaldur í höfninni í Tórshavn.
En þetta skip
og glæsilegur
er helzta og oft
farkostur. Þessi
Fiugvöllurinn kemur,
ef Islendingar vilja fljúga
sama er að segja um kæliskip-
ið, sem líka er í flutningum
milli eyja. Færeyingar verða
því oft að fá leiguskip frá út-
löndum til þess að sækja út-
flutningsafurðir sínar, því
framleiðslan er ört vaxandi og
markaðslöndin eru mörg.
En Færeyingar eru ekki í
vandræðum með að manna
kaupskipaflota sinn, því þar
er farmennskan eftirsóknar-
verð. Á Tjaldur er skipshöfn-
in t.d. öll færeysk að 1. véí-
stjóra, bryta, matsveinum og
þjónustufólki undanteknu. —
Danirnir elda matinn og fram
reiða, sagði einn af forystu-
mönnum Skipafélagsins okk-
ur. Við Færeyingar eigum enn
ekki þjálfað lið tilþessaðann
ast þá hlið málsins á fyrsta
flokks farþegaskipi. Við höf-
um ekki fengið tækifæri til
þess að þjálfa okkar fólk til
slíkra starfa, það er ekki fyrr
en nú að Færeyingar eru að
byrja að fást við slíkt. Við
höfum alla tíð verið önnum
kainir við að draga fisk úr sjó.
ÞEGAR við ferðumst með
flugvél milli íslands og meg-
inlands Evrópu, liggur leiðin
oft yfir Færeyjar. Ef skyggni
er gott sjáum við niður á eyj
arnar, naktar og kaldranalegar
í úfnum sjó. Færeyingarheyra
líka oft til flugvélanna okkar.
þegar þær fara yfir, en þeir
leggja ekki við hlustirnar,
eins og fólkið í bæjunum á
fslandi, þegar beðið er eftir
flugvélinni að morgni dags.
Færeyingar þekkja ekkert til
flugsamgangna — aðeins þeir,
sem ferðazt hafa í útlöndum.
Að kveldi dags göngum við
niður Niels Finsens-götu, aðal-
götuna í Tórshavn, og skyndi-
lega berst flugvélardynur að
eyrum okkar. Samkvæmt
klukkunni gæti þetta verið
Loftleiðaflugvél á heimleið.
Hún setti að verða í Reykja-
vík eftir tæpar tvær stundir.
Við stönzum og horfum til
lofts. Umferðin á götunni er
töluverð, en margir líta við og
horfa forvitnislega á þennan
náunga, sem mænir upp í loft-
ið. Þetta er skiljanlegt, því
flugvélar eru ekki til í hinum
færeyska heimi — og þar sem
við stöndum í hjarta Tórshavn
erum við enn tæpa tvo sólar-
hringa að heiman, enda þótt
Loftleiðavélin verði heima eft
ir tæpar tvær stundir.
sjó og landi. Flugmaður var
fenginn frá Bretlandi, en svo
illa tókst til, að flugvélin stór
skemmdist í lendingu í fyrstu
innanlandsferðinni og þar
með lauk fyrsta kaflanum í
flugsögu Færeyinga.
Næsti kafli er enn ekki haf-
inn og flugvöllurinn á Vaagey
hefur grotnað niður. Engin
noth. mannvirki eru þar núna
og að sjálfsögðu vantar allan
nauðsynlegan öryggisútbúnað.
Stöku sinnum kemur það fyr-
ír, að Katalína eða DC-3 fra
danska flughernum lendir þar,
en'annað er það ekki. Flugvöll
inn þyrfti að byggja upp, ef
færa ætti í nothæft ástand. En
samkvæmt athugun, er lands-
stjórnin lét nýlega fara fram
á flugvallarmálinu mundi
verða heppilegra að byggja
nýjan flugvöll á Sandey. Þar
lægi hann betur við fyrir höf-
uðstaðinn og þar gætu braut-
irnar líka orðið lengri. Nýr
völlur kostar samkvæmt áætl-
uninni 20 millj. danskra króna
og Færeyingar hafa nóg að
gera með sínar milljónir svo
að fyrst um sinn verða skipin
að nægja þeim.
Hekla eru ekki í fðrum og
Gullfoss kemur aðeins við í
sérstökum tilvikum. Færey-
ingar fá þá póst aðeins hálfs
mánaðarlega frá útlandinu og
daginn áður en Tjaldur fer til
Hafnar skrifa líka allir Færey
ingar sendibréf.
>f’
*
-K
FLUGVÖLLURINN
GROTNAÐI NIÐUR
Að vísu er flugvöllur á Fær-
eyjum. Bretar byggðu hann á
styrjaldarárunum, á Vaagey,
og þangað er hálfrar annarrar
stundar bátsferð frá Tórs-
havn. Þetta er lítill flugvöllur,
sem ekki mundi nægja milli-
landavélunum okkar. — En
eftir að Bretar fóru í lok
styrjaldarinnar reyndu Færey
ingar að notfæra sér þennan
völl, sem þeir höfðu fengið
upp í hendurnar fyrirhafnar-
laust, eins og íslendingar
fengu Reykjavíkurvöll. Nokkr
ir framámenn í Færeyjum
stóðu fyrir stofnun félags til
kaupa á lítilli eins hreyfils
flugvél, sem bæði gat lent á
ALLIR SKRIFA
SAMA DAGINN
Og þegar Tjaldur flautar
á ytri höfninni í Tórshavn
er mikið um að vera. Þá
fara allir þeir, sem vettlingi
geta valdið, á stúfana- og
margt er um manninn á
bryggjunni, þegar skipið
leggst að. Tjaldur er helzta og
oft eina samgöngutæki Fær-
eyinga við útlönd. Á sumrin
siglir hann vikulega milli Tórs
havn og Kaupmannahafnar.
Þá koma Drottnningin og
Hekla líka við í Færeyjum og
segja má, að eyjarnar séu í
góðu sambandi við útlandið
yfir sumarmánuðina, enda
þótt stytzta ferð til útlandsins
taki tæpa tvo sólarhringa.
Verra er þetta að vetrinum.
Þá siglir Tjaldur aðeins hálfs
mánaðarlega, Drottningin og

MWMMW

ÞRJU SKIP
Það er Skipafélagið Föroy-
ar, sem á Tjaldur. Félagið var
stofnað 1921 og síðan hefur
það annazt samgöngur við
Kaupmannahöfn, fyrst með
leiguskipum, síðar eignaðist
það eigin skip, Tjaldur. En
það fórst og eftir stríðið
keypti Skipafélagið gamla
Gullfoss, sem þá varð hinn ann
ar Tjaldur. — Það var 1953
að nýi Tjaldur kom til sög-
unnar og gamli Gullfoss var
seldur í brotajárn.
Þriðji Tjaldur er glæsilegt
skip, 2,660 tonn, og hefur rúm
fyrir 380, farþega að sumrinu,
en 260 að vetrinum. Færeying
ar eru hreyknir af þessu skipi.
það geta þeir líka verið. Yfir-
leitt siglir það fullskipað far-
þegum, því sá, sem ekki hefur
séð kóngsins Kaupmannahöfn,
er ekki nema hálfur maður.
Tjaldur getur líka flutt all-
mikið af vörum og hefur auk
þess kælda lest, sem tekur 50
tonn. Þetta er einakældalest
in, sem er í færeyskum skip-
um í millilandasiglingum og
flytur Tjaldur megnið af
hraðfrystum inn- og útflutn-
ingi Færeyinga. — Skipafélag
ið á líka nýtt flutningaskip,
Blikur, sem er um 1,300 tonn
og siglir milli Færeyja og út-
landa — og nú ætlar félagið
að láta byggja nýtt flutninga-
skip sem á að verða 1500 tonn
og auk þess að hafa rúm íyrir
60 farþega. — Kjölbro í
Klakkvík á þar, að auki lítið
flutningaskip, liðlega þúsund
tonn — og þar með er upp-
talinn sá floti, sem Færeying-
ar eiga til flutninga milli
ianda.
DANIR ELDA MATINN
Olíuskip eiga þeir ekki nema
til flutninga á milli eyjanna.
Þetta er mjög lítið skip — og
:-k
VILL SAMVINNU
VH) ÍSLENDINGA
Enda þótt segja megi, að
Tjaldur fullnægi þörf Færey-
inga fyrir fólksflutninga milli
landa, gera forystumenn þar í
landi sér fulla grein fyrir því,
að Færeyjar verða að kom-
ast í flugsamband við umheim
inn. Það er stór þáttur í þeirri
alhliðaþróun, sem leiðtogar
Færeyinga vinna kappsamlega
að.
— Það verður dýrt fyrir okk
ur að byggja flugvöllinn, sagði
Peter Mohr Dam, lögmaður.
þegar við ræddum við hann.
— En flugvöll verðum við að
fá fyrr eða síðar. Það eru bara
svo margar framkvæmdir,
sem við verðum að leggja 20
milljónir í — eða meira.
— Nú vitum við það, að
flugsamgöngur innan Færeyja
mundu aldrei standa undir
sér fjárhagslega, og ekki höf-
um við sjálfir bolmagn til þess
að kaupa flugvél og starf-
rækja til millilandaflugs, hélt
'hann áfram. — Ég hef verið
að athuga, hvort ekki væri
hægt að fá lán í Danmörku til
að byggja flugvöllinn hér, en
í því máli er enn ekki fengin
niðurstaða. En eftir að flug-
völlurinn væri kominn, þá
hefði SAS sennilega forgangs-
rétt til að fljúga hingað. Ég
er hins vegar viss um að þeir
kæra sig ekki um það — og
þess vegna hefur mér komið
til hugar, hvort ekki yrði hægt
að fá íslendinga til að koma
hér við á sínum flugvélum á
ieiðinni til Kaupmannahafnar
einu sinni l viku til að byrja
með. Ef ég hefði vissu fyrir
því að eitthvert /iugfélag byrj
aði að fljúga hingað strax og
flugvöllurinn væri kominn
yrði miklu auðveldara að
vinna málið. Við byggjum
ekki nýjan flugvöll til þess
að láta hann standa ónotaðan
eins og þann gamla, sagði Iög-
maðurinn.
ii!' h.j.li.