Morgunblaðið - 11.11.1961, Blaðsíða 17

Laugaicíagur 11. nóv. 1961
MORGVJSBLAÐIÐ
17
Guð/ón Vigfússon
stjóri —
EINN af þekktustu og reyndustu
bifreiðastjórurr. þessa lands Guð-
jón Vigfússon, iézt af afleiðingum
bifreiðasiyss 3. nóvember síðast-
liðinn. Minningarathöfn um hann
fer fram i dag 1 Dómkirkjunni
kl. 10,30, en jarðneskar leifar
hans virða lagðar til hinztu
ihvíldar í gmfreit foreldra hans í
Laugardælakirkjugarði í Flóa.
Með Guðjóm Vigfússyni er fall
inn í valinn á bezta aldri, aðeins
52 ára, góður drengur og mikill
dugnaðarmaður. Hann fæddist
10. október i909 í Þorleifskoti í
Flóa. Foreldrar hans voru merkis-
hjónin Sólveig Snorradóttir frá
•Þórustöðum í Olfusi og Vigfús
Jónsson.frá Iðu í Biskupstungum,
er lengi bjuggu í Þorleifskoti í
Flóa. Að Guðjóni stóðu hinar
traustuslu og merkustu ættir. 1
imóðurætt var hann af Bergsætt
Og Engeyjarætt, en í föðurætt
var hann í beman karlegg kómin
®f Einari presti og sálmaskáldi
í Eydöltun, foður Odds biskups
I Skálholti. Þessar ættir eru vel
}>ekktar og er óþarfi að rekja þær
frekar. Guðjón ólst upp í foreldra
húsum og vandist allri venjulegri
sveitavinnu. Hann fór í Búnaðar-
ekólann að Hvanneyri og útskrif
aðist þaðan búfræðingur. Hann
naut handleiðslu hins þekkta
skólastjóra Halldórs Vilhjálms-
sonar, og minntist hans ávallt
af mikilli virðingu og þakklæti.
Það átti ekki fyrir Guðjóni að
liggja að veiða bóndi í sveit, þó
hugur hans stæði til þess, en
fiann hefði orðið hlutgengur þar
eins og við öli önnur störf. Eg
held, að bann hafi alltaf saknað
sveitarinnar, en enginn má sköp-
un renna. Guðjón fluttist til
Reykjavíkur vorið 1934 ásamt
móður sinm, og bjó síðan með
fcenni meðan henni entist aldur,
'lengst af á Snorrabraut 36. Milli
Guðjóns og móður hans var mik-
ið ástriki, og gerði hann allt,
sem í har.s vaJdi stóð, til að gera
henni ævikvöldið sem ánægju-
legast og bjartast. Síðustu ár
hennar annaðist hana Guðrún
Þorsteinsdóttir af mikilli kost-
gæfni Og umhyggju. Eftir að
móðir Guðjóns dó, bjuggu þau
Guðrún saman og urðu mjög sam
hent, og mynduðu fallegt heimili
í Eskihlið 10. Heimili þeirra var
hið fegursta og þar var mjög
gestkvæmt. Þar var mjög ánægju
iegt að koma og njóta gestrisni
húsbændanna. Margir áttu erindi
við Guðjón vegna margvíslegra
starfa hans, bæði í sambandi við
atvinnu hans og þátttöku hans
í félagsmáium. En Guðjón var
nukill ánugamaður um allt, sem
hann á ar.nað borð hafði afskipti
af.
Guðjón rak mikla byggingar-
starfsemi í félagi við Magnús
bróður sinn, en þeir voru sérstak-
lega samhentir frá fyrstu tíð, svo
að af bar. Þeii ráku saman fyrir-
tækið „Múr“ ásamt fleirum, og
byggðu saman mörg hús og önn-
uðust ýmiskonar framkvæmdir
Og verk. Gaðjón Vigfússon var
afburða starfsmaður. Honum
nægði ekki að vinna venjulegan
vinnudag, starfsþróttur hans og
iöngun til að gera þjóðfélaginu
sem mest gagn var svo mikill, að
fcann lagði nótt við dag. Hann
rak síðustu árin mikinn bifreiða-
akstur og annaðist sérleyfisflutn-
jnga í féJagi við Guðmund J.
Jónasson fjaliabílstjóra norður til
Hóimavíkur.
Guðjon var mikill félagshyggju
maður. Hann tók virkan þátt í
íélagi sétleyfishafa. En mér eru
efst í huga störf hans i Arnes-
ingafélaginu í Reykjavík. Þar
Minning
unnum við saman á annan ára-
tug, og bar þar aldrei skugga á.
Hann lét sig aldrei vanta og var
virkur félagi til allra starfa.
Hann var gjaidkeri þess félags
um 12 ára skeið til dauðadags, og
var lyflistöng þess um flesta
hluti. Hann iét sig sérstaklega
varða afskipti félagsins við heima
bvggðina, svc sem skógrækt og
varðveizlu sögulegra merkisstaða
í Arnesþmgi t. d. við Ashildar-
mýri.
Guðjón Vigfússon var sérstak-
lega hjalpsamur og margir missa
vinar í stað. Við Arnesingar 1
Reykjavík og félagsskapur okk-
ar, höfum mikið misst við fráfall
hans. Fyrir okkar sjónum verður
skarð hans vandfyllt, þó tímarnir
b.ði. X hugum okkar verður allt
bjart um minningu hans. Eg sendi
vandamönnum hans innilegar
samúðarkveðjur. Merkið stendur,
þó maðurinn falli.
Hróbjartur Bjarnason.
HIÐ snögga og. óvænta fráfall
Guðjóns Vigfússonar kom eins og
hreggsvalt él yfir vandamenn
hans og vini og minnti enn einu
sinni á dauðans óvísan stað og
tíma. Hann • lézt hinn 3. þessa
mánaðar af afleiðin'gum bifreið-
arslyss, er bar að tveimur dög-
um áður, er hann var að vinnu
sinni skammt fyrir utan bæinn.
Hann féll frá með vinnutækið í
höndum, óskertum áhuga og
kröftum, aðeins 52 ára að aldri.
Guðjón var fæddur í Þorleifs-
koti hjá Laugardælum í Flóa 10.
ókt. 1909, og voru foreldrar hans
Vigfús bóndi þar Jónsson bónda
á Iðu á Skeiðum Vigfússonar og
kona hans, Sólveig Snorradóttir
á Þórustöðum í Olfusi Gíslason-
ar, er kominn var af Kröggólfs-
staða- og Engeyjar-ættum, en
móðir Sólveigar var Kristín Odds
dóttir frá Þúfu í Ólfusi, dóttir
Odds bónda Björnssonar og Jór-
unnar, hinnar nafnkunnu og mik
ilhæfu yfirsetukonu, Magnúsdótt
ur í Þorlákshöfn Beinteinssonar,
og er sá ættleggur nánar rakinn í
Bergisætt. Þau Vigfús og Sólveig
bjuggu í Þorleifskoti hátt á f jórða
áratug. Eignuðust þau 7 börn,
misstu eitt ungt, en 6 komust til
fullorðinsára: Kristín, kona Jóns
Þorkelssonar bónda í Smjördöl-
um í Flóa, Ingveldur, kona Sig-
urjóns Hákonarsonar verkam. í
Reykjavík, Snorri verkam. í
Reykjavík, kvæntur frændkonu
sinni Kristínu Gísladóttur frá
Torfastöðum í Grafningi, Þórhild
ur, kona Þórarins Jónssonar
bónda í Sölvahvoli í Flóa,
Magnús húsasmíðameistari,
kvæntur Sólveigu Guðmundsdótt
ur frá Indriðastöðum í Skorra-
dal og Guðjón, sem nú er kvadd-
ur. Ólust þau systkin upp hjá for-
eldrum sínum að gömlum íslenzk
bifreiða-
um hætti og fengu það vegar-
nesti, sem góðir foreldrar geta
börnum sínum bezt í té látið:
virðingu fyrir heiðarlegri vinnu
og ræktún drenglundar og hjálp-
semi við náungann. Þennan arf
úr föðurhúsum hafa þau systkin
ávaxtað með sæmd.
Vigfús í Þorleifskoti lézt 1938,
og árið eftir brá Solveig búi og
fluttist til Reykjavíkur með börn
um sínum, sem eftir voru heima.
Setti hún þar saman heimili með
Guðjóni syni sinum, og bjuggu
þau mæðgin ávallt saman, með-
an Solveig lifði, en hún dó 1957.
Reyndist Guðjón henni góður
sonur, svo sem bezt varð á kosið,
enda gat hún ekki til þess hugs
að að fara annað. Eftir að hún
hætti að geta staðið fyrir heimil-
inu, réðet þangað sem ráðskona
Guðrún Þorsteinsdóttir frá
Kirkjuvogi í Höfnum, sem þá
var orðin ekkja, og varð hún
síðan lifsförunautur Guðjóns. Er
annálað, hve vel hún hugsaði um
Solveigu, móður haras, eftir að
hún var orðira lasburða og elli-
hrum. A hiran bóginn sýndi Guð-
jón syni Guðrúnar, Magnúsi, er
hjá þeim var, föðurlega um-
’hyggju og greiddi götu hans á
marga lund, og sérstöku ástfóstri
tók bann við böm Magnúsar,
sem eru ung að aldri.
Eftir að Guðjón fluttist suður,
stundaði hann alla tíð bifreiða-
akstur sem aðalstarf, ýmist inn-
anbæjar eða á langleiðum með
farþega, en í viðlögum var hann
með flutningabíla með vörur eða
byggingarefni. I síðastliðin 5 ár
var hann sérleyfishafi á leiðinni
Reykjavík—Hólmavík og sá um
fólks- og vöruflutninga á þeirri
leið. I starfi sínu sem bifreiðar-
stjóri var Guðjón mjög vinsæll
og ávallt boðinn og búinn til að
gera möranum greiða. Jafnframt
þessu aðalstarfi vann hann jafn-
an í viðlögum að húsabyggingum
hér í bæ með Magnúsi, bróður
sínum, ýmist fyrir hann eða í
félagi við hann. Voru þeir bræð-
ur mjög samrýndir og studdu
hvor annan.
Guðjón Vigfússon var feiknar
starfsmaður og vann oft tveggja
manna verk, enda var hann þrek-
menni hið mesta, mikill vexti og
rammur að afli. Hann var hið
mesta ljúfmenni í umgengni,
falslaus og einlægur, léttur í
skapi og gamanyrtur. Hann hafði
yndi af því að taka á móti geet-
um á hinu vistlega heimili þeirra
Guðrúnar, þar sem bæði voru
samhent um höfðinglegar veiting
ar. Greiðanmaður var hann hinn
rnesti og einn sá maður. sem
hægt var að leit til, ef á bjátaði.
Eg kynntist Guðjóni Vigfús-
syni fyrst og mest af samstarfi
okkar í mörg ár í Arnesingafélag
inu í Reykjavík, en hann var
gjaldkeri félagsins síðastliðin 12
ár. I því starfi vann hann sér
óskorað traust félagsmanna,
enda sparaði hann hvorki fyrir-
’höfn né jafnvel eigið fé til þess
að gera hlut félagsins sem bezt-
an. Einnig þar verður vandfeng-
inn maður í hans stað.
Við vinir Guðjóns senduim
heimili hans og ástvinum einlæg
ar samúðarkveðjur og fylgjum
honum síðasta spölinn með sökn-
uði og eftirsjá eftir góðum dreng.
Guðni Jónsson.
9
LOFTLEIÐIS LANDA MILLI
.........FLJÚGIÐ
MEÐ HINUM NÝJU
HRAÐFLEYGU FLUG
VÉLUM LOFTLEIÐA
ÞÆGILEGAR HRADFERDIR HEIMAN OG HEIM
FORD
ER
GÓÐUR
FÖRUNAIJTIJR
FORD
I dag og á morgun sýnum við glæsilegar nýungav frá FORD, bifreiðir og
vélar. þ. á. m. verður hinn glæsti CONSUL CAPRI sem hér er sýndur
i fyrsta sinn og diselvélar af morg'im slærðuir. og gerðum fyrir bíla og báta.
Sýningin er innanhúss að Laugavegi 105 opin í dag laugardag og á morgun
sunnudag frá kl. 10—22. — A.ÐGANGUR OKEYPIS.
FORD UMBOÐIÐ SVEINN EGILSS0N HF.
FORD
ER
GÓÐUR
rÖRUNAUTUR