Morgunblaðið - 11.11.1961, Síða 20

20
MORCVmtLAÐIÐ
Laugfrdagur 11. nðv. 1961
Dorothy Quentin:
Þögi aey
3 8 Skáldsaga
Það gæti Francoi.se gert. snugg
aði Helena. Hún gæti blátt áfram
skipað honum að hypja sig burt.
Nei, mamma! André reyndi að
vera sanngjarn, en hann var orð
inn svo þreyttur á þessu og í dag
langaði hann mest til að skipa
öllu kvenfólki og duttlungum
þess til hins neðsta. I>ó að hann
hefði beðið Frankie að losna við
Garcia, gat hann ekki farið að
viðurkenna það fyrir móður
sinni. Hvaða ástæðu gæti hún
fært fyrir máli sínu? í Trinidad
var hún gestur í gistihúsi föður
hans og fékk. að því er virðist
hinar beztu viðtökur — þú heyrð
ir hana segja það sjálfa í gær-
kvöldi. Hún hefur meira að segja
verið boðin á dansleik um borð
í skipið og hefur svo sagt honum
af Laurier, og hví skyldi hann
ekki geta fengið áhuga á kaup-
um?
Svo að þú ætlar þá að sitja
með hendur í skauti og horfa á
stúlkubjánann selja Laurier þess
um glæpamanni? Helena hafði
nú alveg sleppt sér oig öskraði
til hans yfir borðið.
André stóð upp og fleygði frá
sér penfudúknum með einbeitt-
um svip. Francoise getur ekki
selt Laurier fyrr en hún er orðin
eigandi að eigninni, sagði hann
stuttaralega og leit á úrið sitt.
En þín framkoma, mamma, er
vel til þess fallin að fá hana til
þess. Francoise er stolt og þver-
úðug og getur fundið upp á hverj
um fjandanum sem vera skal. ef
illa er farið að henni.
Simone gekk með honum fram
að dyrum, lagði höndina á arm
hans og sagði lágt. Mér þykir
fyrir því, að það skuli vera verið
að angra þig með þessu öllu,
André.
Það er ekki þér að kenna,
góða mín. svaraði hann og leit
blíðlega á hana. Honum varð
hugsað til þess, hvílík eymdartil
vera þetta hlaut að vera hjá
henni með geðvonzku móður
hans annars vegar og annríki
hans hinsvegar. Kannske ætlaði
Þöglaey ekki að verða nein sér-
stök friðarhöfn fyrir munaðar-
leysingjann, þegar all,t kæmi til
alls?
Heldurðu ekki, að það gæti ver
ið gott, að ég færi til Frankie
eins og ég er vön? spurði hún hik
andi. Mér dettur í hug. að ef vin
kona hennar væri þarna líka við
stödd, gæti það ef til vill hindrað
Mendoza frá að reyna nokkur
brögð við hana.. Hún spennti
greipar og horfði niður á hend-
ur sér sakleysislega, og missti
þannig af háðsglottinu, sem leið
snöggvast yfir andlit hans. Ef út
í það er farið, þá er ég eldri en
Frankie. Hún er svoddan barn —
duttlungabarn. André.
Þetta var kannske satt, en
samt hugsaði hann sér nú alltaf
Francoise minna barn, heldur en
þessa litlu, duglegu og hóglátu
stúlku, sem átti bráðlega að
verða konan hans. Kannske
vegna þess að hún höfðaði ekki
eins til verndara-tilfinninga hans
eins og Simone gerði stöðugt.
þrátt fyrir færni hennar í öllum
heimilisstöríum.
Það skaltu hafa eins og þú vilt
sjálf, sagði hann snöggt, af því
að hann vissi, að Francoise
myndi fljótlega losa sig við Sim
one ef hún teldi henni vera of-
aukið, en hinsvegar gat hún vel
orðið fegin. að hafa einhverja
konu hjá sér. ef Garcia tæki að
gerast nærgöngull. Hann klapp-
aði Simone vingjarnlega á öxl-
ina. Þú ert væn að vilja leggja
þetta á þig, sagði hann. Vertu
sæl á meðan.
Ég myndi gera hvað sem væri
til að hjálpa þér sagði stúlkan
með ákafa. Þú hefur verið svo
góður við mig, André. Og þú
veizt. mér finnst ég alltaf bera
einskonar ábyrgð á Francoise. En
láttu mig um það. Ég skal gæta
hennar eins og systur minnar.
Helena hleypti brúnum, þegar
stúlkan kom aftur til hennar,
hljóðlausum skrefum. Svo að þú
— unnusta Andrés — ætlar að
halda áfram að koma þarna með
an þessi maður er þar? kvartaði
hún beizklega. Ég skil ekki í
honum André að leyfa það!
Simone rak upp ofurlítinn hlát
ur og 1 fyrsta sinn horfði hún
beint I augu fóstru sinnar og til-
vonandi tengdamóður. Hann
André hefur svoddan áhyggjur
af Francoise, frú. Ég held það
gæti verið gott ef ég væri ein-
hversstaðar nærri til að vernda
væntanlegan eignarétt hans á
Laurier, finnst yður ekki?
XIX.
Þegar Frankie hugsaði um það
siðar meir, fannst henni þessi
hálfi mánuður, sem hófs,t með af
mælisdegi hennar, eins og ljótur
og hræðileg martröð.
Þegar ein systirin hafði sýnt
lienni allt sjúkrahúsið, en á með-
an reyndi hún að gleyma senn-
unni við André og vekja áhuga
sinn á öllu. sem hún sá — og það
vakti raunverulega áhuga henn-
ar, enda þótt henni væri það von
brigði, að hann skyldi ékki sjálf-
ur sýna henni ríki sitt —» ók hún
aftur heim til Laurier, og fékk
þá enn skammir hjá Claudette.
Þessi Mendoza! sagði gamla
konan og skældi á sér munninn.
Hann skuluð þér ekki hafa neitt
með að gera, ungfrú Frankie.
Herra André myndi kannske
ekki líka það. eða hvað? svaraði
Frankie. Hann hefur þegar
sagt mér álit sitt á Mendozafeðg
unum, fóstra. En hitt skil ég ekki
hvað þú getur vitað um þá.
Ég hef nú augu í hausnum,
sem betur fer. í gærkvöldi, þeg-
ar ég var að bíða eftir, að þú
kæmir heim. sá ég hann koma
með þér. Ég kannast við svona
manntegund, sem heimsækir döm
ur eftir klukkan tíu! Claudette
gaf frá sér hljóð, sem líktist mest
því, að hún væri að hrækja frá
sér. Það minnti hana helzt á svip
inn á Helenu kvöldinu áður.
Hún hló. án þess að henni væri
hlátur í huga. Hr. Newman og
hinir voru nú inni hjá okkur
allan timann, ef þú hefur verið
hrædd um, að herrann ætlaði að
fara að gerast mér nærgöngull,
sagði hún kæruleysislega. Hún
var reið við Claudette og datt
helzt í hug. að André hefði hringt
til hennar um morguninn.
Hr. Newman verður hér ekki
nema í nokkra daga enn, sagði
Claudette alvarlega og svo kom
heil buna á mállýzku innfæddra.
Nei, það er ekki nema satt, að
mér leizt ekki á hann — og þeg
ar Joseph ók honum til skips..
'Og það var nú skip í lagi! Hann
bauð Joseph um borð upp á eitt
glas....
Mér finnst það nú ekki nema
meinlaust. sagði Frankie og var
að missa þolinmæðina, því að nú
var hún orðin þreytt á öllum
þessum skrípaleik kring um Garc
ia Mendoza. Hann hafði sjálfur
sagt, að peningarnir töluðu, en
hér á Þögl.uey vir.tust þeir helzt
æpa og öskra eins og í ítalskri
óperu. Hann hefur sjálfsagt hald
ið það vera betra en fara að gefa
honum skilding....
Já. það veit ég, en Joseph
komst í snakk við einn þjóninn
og hann sagði honum þá ótrú-
legustu hluti, sem ættu sér stað
þarna um borð. Veizlurnar....
fólkið sem er þarna með hon-
um.. fjárhættuspilamennskuna...
tvær káeturnar eru alltaf hafðar
lokaðar, segir Joseph. og þar inni
eru allskonar spil í gangi, sem
eru harðbönnuð á eyjunum. —
Svona nokkuð gerir enginn góð-
ur maður. .
Nei, svaraði Frankie seinlega
og strauk höndunum þreytulega
gegn um stuttklippta hárið og
brosti til Claudette. Nei. ég býst
ekki við, að neinn færi að kalla
— Gvendur lofaði að hringja klukkan 7 í fyrramálið til þess
að vekja okkur.
>f >f *
GEISLI GEIMFARI
>f >f Xr
r — Methúsalem er paradísarstjarna
gamalmenna, Páll. Ertu að koma mér
á ellilaun?
— Einhver eldri kona hefur sent
Jonna Fox vetrarbrautarstjóra
stjörnuskeyti um að hana gruni Gar
nokkurn lækni um að hafa beitt vin
hennar brögðum.
— Og er þetta verkefni fyrir ör-
yggiseftirlit jarðar?
— Það vill svo til að gamla kon-
an er Lúsí Fox, frænka Jonna.
— Ég skil!
þá Mendozafeðga góða menn,
fóstra. En þú verður að skilja, að
svona nokkuð viðgengst hjá fjöl
mörgu ríku fólki í stórborgunum.
og tekur enginn til þess.
Já, kannske drykkja- og spila-
mennska, því miður, sagði Claud
ette og ypti breiðu öxlunum. en
þarna um borð í Esperanza geng
ur annað verra fyrir sig. Þar er
tekið stórfé af ungu fólki fyrir
eiturlyf. Skipið liggur nú fyrir
utan landhelgi og selur þeim,
sem hafa of mikla peninga bæði
heróín og marijuhana.
Frankie starði á gömlu kon-
una. Þetta var ekki annað en
bergmál af því, sem André hafði
sagt henni þegar í upphafi. Claud
ette yrði síðust manna til að
skálda svona sögur — einfaldlega
af því, að hún hefði ekki vit á
því.
Þessi þjónn var vist eitthvað
undir áhrifum. held ég, og fór að
grobba af þessu öllu við Joseph,
lauk Claudette ræðu sinni. Þú
veizt þá núna, hverskonar maður
þetta er.
Já, vertu óhrædd. fóstra. Ég
skal losa eyjuna við hann áður
en hr. Newman og hinir fara,
sagði Frankie. Hún hefði mátt
vita, að André væri sannfróður
um þetta. sagði hún við sjálfa
sig. Hún hafði sjálf heyrt um
þessi skip, sem voru ekki annað
en spilavíti en aldrei tekið þær
sögur alvarlega. Nú leit út fyrir
að hún fengi tækifæri til að sjá
þetta með eigin augum.. og hún
gæti meira að segja fengið gögn
í hendurnar, sem næðu til að
koma Mendoza í bölvun. í sjúkra
húsum í Ameríku hafði hún séð
ýmsar hryggðarmyndir fólks,
sem hafði vanið sig á eiturlyf. og
hún hafði «nga meðaumkun með
þeim, sem seldu þessum vesaling
um eitrið. Og það varð ekki ann-
að sagt, en þeir Mendozafeðgar
hefðu komið sér vel fyrir, með
því að reka þessi fínu gistihús
til sýnis fyrir alla. en nota þau
síðan sem skálkaskjól til þess
að komast í samband við ríka
heimskingja.
Og þetta var þá maðurinn, sem
hún. hafði verið að segja frá feg
urðinni í Laurier og Þögluey!
Þetta var maðurinn, sem hún
hafði strítt André með. Engin
furða, að hann fyrirleit hana.
Hún var nú hvorki rík né
heimsk en hún átti ennþá þessa
tuttugu þúsund dali frá Ted, til
að eyða eftir vild; hún hugsaði
um það kaldhæðnislega, hvort
Garcia myndi gangast við svo
lítilfjörlegri beitu, eðá hvort á-
setningur hans að eignast Laur-
ier myndi halda honum í skefj-
um. Hún ásetti sér að afla sér
upplýsinga um starfsemi hans. ef
hægt væri. Það var engin hætta
á, að neinn á eynni færi að selja
honum nokkurn blett þar — Það
SHÍItvarpiö
LaugardaRur 11. nóvember
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05
Morgunleikfimi — 8:15 Tónleikar
— Fréttir — 8:35 Tónleikar —•
9:10 Veðurfregnir — 9:20 Tónl,
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar
12:25 Fréttir og tilkynningar)
12:55 Óskalög sjúklinga (Bryndís Sig
urjónsdóttir).
14:30 Laugardagslögin — 15:00 Fréttir
og tilkynningar.
15:20 Skákþáttur (Sveinn Kristinsson)
16:00 Veðurfregnir — Bridgeþáttur —•
Hallur Símonarson).
16:30 Danskennsla (Heiðar Ástvalds-
son)
17:00 Fréttir — Þetta vil ég heyra: —•
Séra Þorsteinn Björnsson velur
sér hljórtiplötur.
17:40 Vikan framundan: Kynning á
dagskrárefni útvarpsins.
18:00 Útvarpssaga barnanna: „Á leið
til Akra“ eftir Aimeé Sommer-*
felt; VII (Sigurlaug Björnsd.),
18:20 Veðurfregnir.
18:30 Tómstundaþáttur barna og ungl
inga (Jón Pálsson).
18:55 Söngvar í léttum tón. — 19:10 Til
kynningar.
19:30 Fréttir.
20:00 Frá danslagakvöldi í Berlfn: —•
Horst Jankowski kórinn syngur og
danshljómsveit Berlínarútvarps-
ins leikur undir stjórn Rolands
Kovac.
20:30 Leikrit: „Parísarhjólið" eftir
Soya, í þýðingu Áslaugar Árna-
dóttur. Leikstjóri: Baldvin Hall-
dórsson. Leikendur: Guðbjörg
Þorbjarnardóttir, Róbert Arn-
finnsson, Þorgrímur Einarsson,
Brynja Benediktsdóttir, Flosi
Ólafsson, Jóhanna. Norðfjörð og
Indriði Waage.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Danslög — 24:00 Dagskrárlok.