Morgunblaðið - 15.03.1962, Síða 3

Fimmtuaagur 15. marz 1962
MORGVNBLAÐ1Ð
3
Í*AÐ VAR óvenjulegur deyfð
arsvipur yfir Reykjavíkur-
höfn í fyrradag. Jafnvel veðr
ið var kyrrt. Af farskipaflot-
anum var aðeins Selfoss inni
og verið að skipa upp úr hon
um. Eimhver hreyfing var við
Ihollenzka skipið Zeeihaan, sem
flytur fyrir Atlantor, og
danskt skip lestaði brotajám
frá Einari í Sindra. Við Faxa
garð lágu þrír fallegir togar-
ar, Askur ,Neptúnus og Freyr,
þar hljómaði „Heyrið vella á
heiðuim hverd“ úr útvarpi vacrð
mannsins út yfir auða bryggj
una og mannlausa uppskipun-
arkrana.
3 stöðvaðir
Inni í togaraafgreiðslunni
sat Hallgrímur Guðmundsson.
Maður kemur aldrei að tóm-
um kofunum þar. EÆ eitthvað
afgreiðslunni.
!
STAKSTEINAR
Timinn »g
Reykjavíkurvinátta hans
Tímamönnum finnst það mikil
ósanngirni þegar því er haldið
fram, að þeir hafi á liðnum tíma
sýnt það oftlega, að þeir séu litl
ir vinir Reykjavikur og þess fóiks
sem þar býr. Til dæmis reyna
þeir nú eftir fremsta megni að
sverja af sér grein, sem Timinn
eitt sinn birti, þar sem því var
haldið fram, að Esjan væri eink
ar ljótt fjall!
Nú má segja að það skipti ef
til vill ekki meginmáli, hverja
skoðun Tímamenn hafa á fegurð
f jallahringsins umhverfis Reykja
vík. Hitt er þýðingarmeira, hver
afstaða þeirra hefur verið til eiu
stakra hagsmunmála höfuðborgar
búa á liðnum tima. Af því kj^nni
Nú er það rölegt
segir HGllgrímur í Togaraafgreiðslunni
er verið að vinna þarna á
bryggjunum, hvort sem er að
degi eða seint á kvöldi má
finna Hallgrím í Togaraaf-
greiðslushkúrnum ofan við
Faxagarðinn. — Nú er það ró
legt, sagði Hllgrímur og hristi
höfuðið. Og svo flkýrði hann
okkur frá hvernig á stæði með
togarana. — Hávaðinn af þeim
er á veiðuim, flestir út af Eld
ey. Svo sigla þeir vafalaust
með aflann, ef þeir fá að landa
úti. Hvalfellið kom inn í gær
kvöldi. Þeir voru búnir að
fiska um 200 lestir og sigldu
með aflann til Þýzkalands. —
Þrátt fyrir verkfallið hafa
þeir leyfi til að klára túrinn,
þar með talið að selja aflann,
og koma inn eftir nauðsynj-
um áður en þeir sigla. Aðeins
fyrrnefndir þrír togarar eru
enn sem komið er stöðvaðir
hér vegna verkfallsins. Nep-
túnus hefur verið í síldarflutn
Ingum og losaði síldarslatta í
Reykjavík, Askur kom í nótt
frá Þýzkalandi, þar sem hann
hafði selt síld, og Freyr var
*ð koma frá Vestmannaeyjum
eftir að hafa beðið árangurs-
laust eftir síld til útflutnings
i hálfan mánuð.
Nú kom stýrimaðurinn á
Frey, Guðmundur Ásgeirsson,
inn. Hann var að tala um að
fá krana, „til að taka bandið
inn“ og um uppskipun á salti
og ís úr Frey, áður en hann
færi í slipp. Saltinu og isnum.
hefði auðvitað ekki verið eytt
á síldina, sem aldrei veiddist.
Og nú kom upp sú hin mikla
spurning: — Eru þessar 12 lest
ir af salti í Frey af „gulusalt-
farminum" eða ekki. — Það
munar um minna þegar saltið
vantar, sagði einhver.
— Saitskipið kom þann 24.,
Freyr tók salt þann 26. Og
spurningin er, getur verið að
saltið í Frey hafi verið komið
í poka áður en gulusaltið kom
í húsið. Ef svo er, getur það
verið nothæft í fisk.
Rabbað um flsk og sölur
Nú er spjallað um fiskveiða
og fiskisölur um stund. Helzta
frétt dagsins er að Reykjavík
urbáturinn Guðmundur Þórð
arson hafði komið inn með
50 lestir af ýsu, sem hann
hafði fengið í þorskanót. Fleiri
bátar hafa verið að fá ýsu í
slíka nót, t.d. Jón Trausti. Aðr
ir, eins og Hringver og Harald
ur á Akranesi, eru með síldar
nætur. Það er talað um að síld
in sé enn fyrir hendi, en ó-
mögulegt að »á henni. Hún sé
að hrygna núna, og loðnufjand
inn sé fyrir ofan hana. Hún
muni koma þegar loðnan er
horfin. í fyrra hafi vorsíld-
in farið að veiðast um 20.
marz og veiðzt allan apríl-
mánuð.
Og af tali manna um fisk
sölurnar erlendis, fréttum við
að daginn sem Víkingur seldi
fyrir 115 þús. mörk, hafði kom
ið V-þýzkur togari af Græn-
landsmiðum og gat ekki losn
að við r.ema 30 lestir af sínum
fiski. — Þegai við vorum síð
ast að selja fyrir 211 þús. í
Þýzkalandi, segir stýrimiaður
inn á Frey, þá kom einn af
Grænlandsmiðum sem ekkert
seldi. Og menn segja: — Þetta
er svo lélegur fiskur á þessum
tíma, ekkert æti í honum, en
þegar kemur fram á sumar,
ja þá . . ..
Stýrimaðurinn daufur í dálk-
inn
Guðmundur Ásgeirsson,
stýrimaður, er heldur daufur
í dálkinn. — Við biðum í hálf
an mánuð eftir síld í Eyjum,
en fengum enga. Höfðum ekk
ert að gera þar nema fara í
beitingu fyrir bátana. Og svo
er ófyrirsjáanlegt hve lengi
Askiar RE 33 og Neptunus RE 36 liggja bundmr við Faxagarð. Hinum megin við bryggj-
una er Freyr RE 1
við þurfum að liggja hér, segir
hann.
— Gátuð þið ekki farið
bent á veiðar, úr því síldin
í Eyjum brást?
— Við höfðum engan mann
skap, vorum með 4 menn um
borð. Og hann hristir höfuðið.
A Faxagarði gnæfa aðgerðar
lausir uppskipunarkranarnir
við himin.
að mega draga nokkra ályktun
um hæfileika þeirra til þess að
stjórna málefnum borgarinnar í
framtíðinni vel og viturlega.
Fyrsta Sogsvirkjunin
Rafmagnsmálin hafa alltaf ver
ið og verða enn ein þýðingar-
mestu hagsmunamál Reykvík-
inga. Á lausn þeirra veltur ast
vinna og afkoma borgarbúa i
rikum mæli.
Hver var afstaða Framsóknar
manna þegar Sjálfstæðismenn
hófust handa á sínum tíma um
stórframkvæmdir í raforkumál-
um Reykjavíkur?
Hún var sú, að Framsóknar-
flokkurinn rauf Aiþingi til þess
að koma í veg fyrir hina fyrstu
virkjun Sogsfossa. Þetta gerðist
áríð 1931. Jafnframt lýstj for
maður Framsóknarflokksins því
yfir í Timanum, að slíkar fram
kvæmdir myndu „setja Iandið á
hausinn".
Framsóknarmönnum tókst að
tefja virkjun Sogsfossa um nokk
urra ára skeið. Þá var andstaða
þeirra brotin niður gegn þessu
mikla hagsmunamáli höfuðborg-
arbúa.
Fjöimörg slík dæmi mætti
greina um f jandskap Timamanna
við höfuðborgina og íbúa henn
ar.
Eru læhnar
aivinnulauár?
iAlþýðublaðið skýrir frá því i
forsíðufrétt í gær, að af 16 ung
um læknum, sem útskrifuðust
frá Háskóla íslands um síðustu
áramót séu 4 eða 5 nú atvinnu-
lausir. Aðeins tveir hinna )t
lækna hafi fengið héruð. Kemst
blaðið m.a. að orði um þetta á
þessa leið:
„Hinir 14 og auk þeirra 7
læknakandidatar frá fyrra ári,
samtals 21, eru nú á biðlista að
komast út í héruð, en samkvæmt
gildandi reglugerð þurfa læknar
að hafa lokið 6 mánaða starfi
sem hérðslæknar úti á landi af
13 mánaða kandidatsári — áður
en þeir hljóta viðurkenningu sem
fullgildir læknar.
Nú eru 14 héruð setin af Iækna
kandidötum. Sumir hinna nýút
skrifuðu hafa fengið vinnu á
sjúkrahúsum, meðan þeir bíða
eftir héraði, aðrir eru atvinnu-
lausir, eða hafa ráðizt til starfa
á skrifstofum“.
Getur þett verið rétt? Mörg
læknishéruð víðsvegar um land
hafa undanfarið verið læknis-
laus. Hefur það skapað fólkinn
sem þar býr margvísleg vandræði
og öryggisleysi. Það er vissu-
lega einhver maðkur í mysunni,
ef það er rétt að ungir læknar
gangi nú um atvinnulausir, eða
hafi ráðizt til starfa á skrifstof
um.