Morgunblaðið - 20.05.1962, Síða 12

12
MORGIJTSBLAÐIÐ
Sunnudagur 20. maí 1962
isitMafrft
Otgefandi: H.f Arvakur Reykjavlk.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (átim.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustjóri: Sverrir Þórðarson.
Ritstjórn: ASalstræti 6.
Augiýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 55.00 á mánuði innanlands.
I lausasölu kr. 3.00 eintakið.
ÆSKAN TIL HAG-
NÝTRA STARFA
|>eykvískt æskufólk hefur
á undanförnum sumrum
unnið gott starf við fegrun
og snyrtingu borgarinnar og
borgarlandsins. Starfsemi
Vinnuskóla Reykjavíkur hef
ur orðið umfangsmeiri með
hverju árinu, og störfuðu
t.d. á s.L ári nær 500 reyk-
vískir unglingar að þessum
störfum á vegum hans. Ungi-
ingarnir hafa unnið við rækt-
un og snyrtingu á íþrótta-
svæðum borgarinnar, barna-
leikvöllum, skrúðgörðum,
gróðursetningu í Öskjuhlíð
og Heiðmörk, og svo mætti
lengi telja. Þannig hefur
æska Reykjavíkur unnið
gott starf við að rækta og
fegra borgina sína.
Á síðasta borgarstjórnar-
fundi var samþykkt tillaga
frá borgarfulltrúum Sjálf-
stæðismanna, sem miðar að
því, að sem flestir ungling-
ar komist til sumardvalar á
hinum ýmsu stöðum atvinnu
lífsins, þar sem starfskraft-
ar þeirra geti nýtzt sem bezt
Var borgarverkfræðingi fal-
ið að vinna að því, að hægt
verði nú í sumar og fram-
vegis að taka unglinga til
starfa innan borgarvinnunn-
ar. Þó er gert ráð fyrir, að
þess verði gætt við starf-
rækslu Vinnuskólans, að
haga henni þannig, að hún
dragi ekki vinnukraft ungl-
inganna frá ýmsum fram-
leiðslustörfum, sem þeir hafa
jafnan unnið, við.
Það vakti mikla athygli á
fyrrgreindum borgarstjórn-
arfundi, að einn fulltrúi
kommúnista bar þar fram
tillögu, sem einnig miðaði
að því, að unglingarnir verði
settir í sérstaka vinnuflokka
í borgarvinnunni eða dreift
í aðra vinnuflokka hennar,
en á undanförnum árum hafa
þeir lagzt eindregið gegn því,
að unglingavinnan fari inn á
svið borgarvinnunnar.
Þessari stefnubreytingu
ber að fagna, en skýringar
hennar er vafalaust að leita
í hinu blómlega ástandi, sem
hér ríkir nú í atvinnumál-
um.
ORÐ AÐ SÖNNU
TTinn alþjóðlegi kommún-
■“■■*• ismi ógnar enn einu sinni
heimsfriðnum. Framkoma
leiðtoga hans í Austur-Asíu
er leikur að eldi. Moldvörpu-
starfsemi kommúnista í
Laos og Suður-Vietnam,
skæruhernaður þeirra og
blóðsúthellingar sýna að
takmarkið er hið sama og
áður: Alger undirokun hins
frjálsa heims.
Réttarhöldin í Júgóslavíu
og dómurinn yfir Diljas fyrr-
verandi varaforseta landsins
sýna einnig, hverskonar rétt
arfar kommúnisminn býr
þjóðunum. Vegna þess að
Diljas hikar ekki við að skýra
frá glæpaáformum Stalins
er hann dæmdur í 9 ára
tukthús!
Fyrr á árum kölluðu ís-
lenzkir kommúnistar allar
fréttir af glæpaverkum Stal-
ins „Morgunblaðslygi“. Síð-
an liðu nokkur ár. Sjálfur
Krúsjeff heldur ræðu á
flokksþingi rússneskra kom-
múnista í Moskvu og lýsir
Stalin sem ótíndum stór-
glæpamanni, múgmorðingja,
sem nær hefði steypt rúss-
nesku þjóðinni í algera glöt-
un.
Þar með var „Morgun-
blaðslygin“ orðin óvefengj-
anlegur sannleikur. Krúsjeff
hafði talað og staðfest að allt
það versta, sem Mbl. og önn
ur vestræn lýðræðisblöð
höfðu sagt um Stalin og
stjórn hans var sannleikur.
Hann hafði jafnvel gerzt
sekur um miklu verri og
fleiri glæpi en Mbl. hafði
haldið fram.
En þótt íslenzkir kommún-
istar og leppar þeirra hafi
orðið að kingja öllu lofinu
og skruminu um Stalin og
viðurkenna frásagnir Mbl.
af glæpaverkum æðstu páfa
hinna rússnesku kommúnista
æDÍr Moskvumálgagnið hér
í Reykjavík enn um „Morg-
unblaðslygi“. Enn reyna ís-
lenzkir kommúnistar að
verja glæpaverk leiðtoga
hins alþjóðlega kommún-
isma. Guðmundur Vigfússon
þakkaði Krúsjeff fyrir fram
lag hans til sköpunar friðar
og öryggis í heiminum á
sama tíma, sem Rússar eru
að sprengja 50 megatonna
helsprengjur við bæjarvegg
íslendinga og helrykið legg-
ur yfir lönd og álfur.
En yfirgnæfandi meiri-
hluti íslenzku þjóðarinnar
veit og skilur að hinn ógn-
þrungni skuggi hins alþjóð-
lega kommúnisma grúfir
einnig yfir landi þeirra og
ógnar framtíð og hamingju
barna hennar. Þessvegna má
enginn heiðarlegur íslending
ur láta nokkurt tækifæri
ónotað til þess að hnekkja
áhrifum umboðsmanna
Moskvuvaldsins á íslandi.
Fólk
Dalai Lama er að leggja síð-
ustu hönd á bókina „Líf mitt og
bjóðar minnar“, sem enska út-
gáfufyrirtækið Weidenfeld gef-
ur út. Reiknar hann með að
foókin seljist mikið, jafnvel á
foorð við æfisögu Churohills.
Enski rithöfundurinn David
Howarth, sem hefur hjálpað
Dalai Lama með enskuna, seg
ir að hann muni koma mörgum
á óvart í bókinni, með kýmni-
gáfu sinni. T.d. segir hann frá
geysifeitum ábóta, sem gerðist
sjálfkjörinn verndari hans á
foinni erfiðu ferð á flóttanum
fm Lhasa að indversku landa-
mærunum. Hann hafði náð sér
í miðaldasverð að vopni og það
var svo þungt að hann varð að
nota báðar hendur til a3 geta
sveiflað því — og það gerði hann
við hvern runna er varð á vegi
þeirra, og hrópaði um leið: —
Dirfizt ekki að snera hinn lif-
andi Buddafo! Hann leit á hvern
runna sem sigraðan óvin, segir
Dalai Lama, en það var nú samt
heppni að þetta voru runnar,
ekki Kínverjar!
Meðan furstafrú Grace keppir
að því að ná leikkonuvexti með
því að borða ekkert annað en
skyr og salatfolöð, þá velta menn
því fyrir sér í Hollywood hvaða
nafn eigi að
setja á hurðina
á búningsher-
bergi hennar,
þ e g a r farið
verður ag filma.
Á að kalla hana
Graee Kelly?
Eða Grace
furstafrú? Eða
verður að nota
öll nöfn hennar og titla? Þá yrði
skiltið að vera nokkuð stórt, og
á því að standa:
Son Altesse Serenissime la
OGNA FRAMTÍÐ
OG HAMINGJU
T Morgunblaðinu í gær var
■*■ vikið að fréttafölsunar-
blaðinu Tímanum og sönnun
fyrir því að ritstjóri þess,
Þórarinn Þórarinsson, segði
vísvitandi rangt frá fréttum
hvenær sem hann teldi það
þjóna þjóðfylkingaráform-
um sínum og kommúnista.
Orðrétt sagði Morgnblaðið:
„Fer ekki á milli mála, að
Þórarinn Þórarinsson hefur
kynnt sér „þjóðfylkingar-
J áróður“ vina sinna í Austur-
princesse Grace de Monaco, de
Folignae-Grimaldi, ducfoesse de
Valentirois, de Mayenne, de
Mazarin, princesse de Chateau
Porcien, marquise de Baux,
comtesse de Varlades, de To-
rigni, de Ferette,, de Belfort, de
Thann et de Rosmont, baronne
de Saint-Lð, d’Altkircfo, de
Hambye, de la Lutheriniere et
du Buis, dame de Saint-Remy
et d’Isenheim, marquise de
Ef skattfrelsi verður í raun-
inni afnumið í Monako, þá yrði
lí'klega smáríkið Lichtenstein
næsta skjól auðstéttarinnar. Að
vísu hefur hinn sparsami fursti
Franz Josef, aldrei fellt niður
tekjuskattinn, eins og Rainier
fursti, en margir fá vafalaust
tár í augun þegar þeir frétta að
skattar í hans landi eru aðeins
5% af tekjum. — Hér eru þau
fojónin Franz Joseph og Gina
furstafrú í LiOhtenstein.
í frettunum
Ohilly, oomtesse de Longjumeau,
baronne de Massy, marquise de
Guiscard.
Alfred Hichcock lízt ekkert
á blikuna: — Þetta er hrollvekja
út af fyrir sig, segir hann.
NÚ ÞEGAR kosningar standa
fyrir dyrum á við að segja sög-
una um Robert Kennedy, bróð-
ur Bandaríkjaforseta, sem er
mikill áróðursmaður. Hann kom
sem dómsmálaráðherra í heim-
sókn í St. Petro fangelsið og
notaði tækifærið til að reyna að
afla flokki sínum, demokrata-
flokknUm, atkvæða. Hann hélt
ræðu yfir föngunum, sem hafði
verið safnað samn, og lauk
foenni með þessum orðum: —»
Eg vildi heilsa upp á ykikur og
óska ykkur alls góðs. Og þegar
þið komið út aftur gleymið þá
ekki að gnga í demokrataflokk-
inn. Robert Kennedy þykir
slyngur að koma fyrir sig orðL
Nýlega spurði blaðamaður hann
fovort hann keppti ek'ki eftir að
verða sjálfur forseti. — Jú, auð-
vitað, svaraði Robert. Alveg
eins og allir amerískir drengir.
★ !
Ameríski píanóleiikarinn
Wladzu Valentino Liberace, þyk
ir lifa all ífourðanmi'klu lífi. Ný-
lega settist hann að í nýrri villu
í Hollywood. Þar eru öll gólf
lögð sérstaklega ofnum teppum
með gullþráðum í og öskufoakk-
ar og baðker eru í laginu eins
og flyglar úr gulli. Auðvitað
foélt Liberace mikið boð, þegar
foann flutti í húsið og lét gestina
fara úr skónum og ganga í gylt-
um inniskóm. í þessari veizlu
var nýtízku tækni beitt. Þjón-
arnir höfðu talstöðvar, svokall-
aðar wal’kietalkies, svo að hús-
bóndinn gæti, hvar sem hann
var staddur á grasflötunum fyr
ir utan, gefið þeim skipun um að
koma með veitingar.
Þýzkalandi þegar hann var
þar í boði Ulbrichts og dá-
samaði síðan það þjóðfélags-
ástand, sem SÍA-menn hafa
nú lýst í skýrslum sínum,
sem Morgunblaðið hefur
birt. — Með hliðsjón af því
kæmi víst engum á óvart
þótt þessi staðhæfing, sem
er dálítið feimnisleg í Tím-
anum í gær, yrði orðin að
aðalmáli Þórarins í dag.“
Var þarna um að ræða þá
fullyrðingu að Sjálfstæðis-
menn hefðu „lánað“ komm-
únistum atkvæði í kosningu
í stjórn Sogsvirkjunarinnar
í borgarstjórn, staðhæfingu
sem var þverðfug við um-
mæli fulltrúa Framsóknar-
flokksins í borgarstjóm og
málflutning annarra banda-
lagsmanna, bæði í borginni
og síðan í blöðum.
Og ekki stóð á því, að þessi
spá Morgunblaðsins rættist,
því að forsíða Tímans í gær
er meira og minna undirlögð
til að ræða þetta „atkvæða-
lán“ sem staðreynd. Fer ekki
milli mála, að Ulbricht, vin-
ur og gestgjafi Þórarins, mun
telja hann fremri í áróðurs-
tækninni en SÍA-mennina,
sem hann hefur verið að
skóla.