Morgunblaðið - 09.08.1962, Blaðsíða 16

16
MORGVFBLAÐIÐ
Fimmtudagur 9. ágúst 1962.
sneri hún þeim aftur að klef-
anum, sem hún sat í og sleppti
sér út í vökudrauma um allt,
sem hún ætlaði að gera.
Loks rann lestin inn á stöðina
í Manchester og Rakel var kom-
in heim. Nú rataði hún. Jafnvel
í Blackpool, innan um allan hé-
gómann, sem >ar var saman
kominn, hafði hún verið óróleg.
Ókyrrðin á sjónum, stunur hans
ög andvörp og stundum æðis-
gengin ýlfur hræddi hana með
þessum fjandsamlega krafti sín-
um. En í Manohester kunni hún
við sig.
Hún gaf sér ekki einu sinni
tíma til að fá sér te. Hún skildi
eftir töskuna sina á stöðinni, og
þegar hún kom þaðan út, dró
hún fyrst andann eins og henni
var eðlilegt og fann sig vera
sigurvegara. Háu, rauðu spor-
vagnamir beygðu ýlfrandi kring
um hornið á Midland-hótelinu.
Leiðslustengurnar upp úr þeim
slógu bláa neista við og við, á
flauelsdökkan himininn. Topp-
urinn á ráðhústurninum hvarf
upp í myrkrið, en skífan á
klukkunni skein huggandi yfir
stóra torgið, með öllum hávað-
anum og manngrúanum. Það var
eins og að sigla út á sjó, sem
maður þekkti. Og hér var Rakel
eins og fiskur í vatni.
Hún kom í götuna, þar sem
hún hafði áður sjálf verzlað og
þarna var ennþá skiltið hennar:
Arlette &Cie. Hún fann óþægi-
lega til við tiihugsunina um ör-
yggið, sem hún hafði notið þeg-
ar hún átti sjálf þessa búð —
í félagi við Miriam Jaoóbs. Hún
hugsaði um gólfteppin þar og
stólana með gylltu löppunum og
ilmandi hlýjuna. En hún hélt
einbeitt áfram. Nei, aldrei! Þetta
var umliðið æviskeið! Það gerðu
ekki nema bjánar að vera að sak
ast um orðinn hlut. En eitt hafði
hún lært af búðinni’ þeirri arna.
Hún hafði lært að þjarka um
verð, og hún vissi, hvað gef-
andi var fyrir þennan kjólinn
eða hinn. Þetta var efst í huga
hennar, er hún ranglaði fram og
aftur um götuna, unz hún loks
kom auga á það, sem henni leizt
vel á.
Það var svartur kjóll, á lit-
inn eins og íbenviður, en léttur
eins og ský á vorhimni. En þá
fór hún að hugsa um fjármála-
hliðina. Með þessum þurfti hún
svartan undirkjól. Og sokka?
Nei, hún átti enga, sem gætu
dugað til þess arna. Þeir urðu
að vera svartir líka, en svo fín-
gerðir, að hvítt hörundið skini
í gegn, svo að þeir liti út eins
og grár kóngulóarvefur.
Hún gat séð þetta allt fyrir
sér. Þegar föt voru annarsvegar,
hafði hún öruggt sjónminni og
ímyndunarafl. Og hún gat dreg-
ið sér upp mynd af þessu öllu
í einu: fílabeinsgult hörund henn
ar, sem gat litið út eins og gljáa-
laust gull, skínandi gegn um
'þetta þokukennda svarta efni og
svo svart, liðað hárið á henni
til að kóróna verkið. Þá var
myndin fullkomnuð. Nei, svo
varð að vera eitthvað í viðbót
til að leggja næga áíherzlu á
hitt. Hún bætti því við hárauðu
'blómi í blásvart hárið, og þá var
allt fullkomið. Hún hefði nú
gjarna viljað bæta þarna við
nýrri kápu en skugginn, sem bar
yfir andlit hennar við tilhugsun-
ina um, að því hefði hún ekki
efni á, lyftist fljótt aftur, er
hún hugsaði með sér: Ég þori
að veðja um, að ég verð búin að
fá hana innan viku. Og brosið,
sem lék um varir hennar varpaði
Ijóma yfir andlitið, svo að feitu
júðakonunni, sem kom til að af-
greiða hana varð hverft við. Og
þar hrósaði sú gamla engum
sigri. Þetta varð eftirminnileg-
ur hálftími í lifi hennar. Á ég
að reka búð til þess að gefa með
vörunum mínum? sagði hún
angurvær, er Rakel gekk út úr
búðinni.
Ég v.Udi gjarna mega skilja
það allt eftir hérna þangað til í
fyrramálið, sagði Rakel. Þér opn-
ið klukkan níu, er ekki svo?
Hvað gerir það til eða frá,
hvort ég opna klukkan níu, tíu
eða ellefu, ef ég gef vörurnar
mínar?
Jæja, segjum níu. Ég ætla að
vitja um þetta klukkan níu.
Hún gekk yfir götuna og inn
í einn Lyons- tesal. Glöð og
þreytt lét hún fallast niður í
stól. Nú gat hún fengið sér te.
Þarna var skemmtilegur hávaði.
Hljómsveitin lék fjörug lög.
Indælt! Allt var indælt. Hávaði,
hreyfing og ys. hérna mitt innan
um göturnar, sem hún þekkti
svo vel. Látið mig fá te og boll-
ur.
Hún opnaði handtöskuna sína,
lagaði á sér andlitið, rétt eins
og hermaður gerir að sárum sin-
um eftir orustu, og þegar hún
hafði gert góðgjörðunum skil í
ró og næði, fór hún í einu lyfja-
búðina þar sem hún vissi, að
hún gat fengið rósaolíu. Éinu
sinni hafði Sir George Faunt
farið með hana þangað og keypt
það sama — og hjartað í henni
ókyrrðist einkennilega við end-
urminninguna. Hún ' hafði þá
ekki tekið eftir, hvað þetta kost
aði, og nú, er hún heyrði verðið,
fannst henni það ofan við alla
aðgæzlu. Hún hugsaði sig um og
tvísteig, en loks tók hún ákvörð-
un sína, eins og sönn hetja. Hún
renndi litla glasinu ofan í hand-
töskuna og gekk svo til stöðvar-
innar til þess að ná í ferðatösk-
una. Baðsalt gat hún keypt I
Blackpool, næsta dag.
3.
Meðan Rakel sat á rúmstokkn-
um í fátæklega leiguherberginu
og neri andlitið upp úr nætur-
kremi, var Maurice Bannermann
að ljúka við kvöldverð sinn í
franska matsalnum í Midland
Hotel. Hann var ánægður með
tilveruna. Engir stéttarbræður
til að hitta, engir viðskipta-
menn til að hrella hann með
hinu og þessu kvalbbi. Hann var
einn — og hversu hafði hann
ekki þráð, árum saman, að mega
vera einn! Digri hálsinn var
Farseðlar
UM ALLAN HEIM í LOFTI Á LÁÐI OG LEGI
UTVEGUM GISTINGU OG ALLA AÐRA FERÐA-. .
ÞJÓNUSTU HVAK SEM ER í HEIMINUM.
ÞÉR ERUÐ ÁVALLT Á SÖGDSLÓÐUM.
FERÐASKRIFSTOFAN
SAGA
við Ingólísstræti gegnt Gamla Bíói — Sími 17600.

Við höldum þegar af stað. Farðu
með Geisla út í geimskipið og safn-
aðu síðan vísindamönnunum frá
GEISLI GEIMFARI
Karz saman.
Ég kem til móts við ykkur, þegar
ég hef skilað þessum af mér til Ör-
>f >f >f
yggisráðsins.
Seinna ......... Fleming, ofursti.
Sjáðu!
siginn niður í herðarnar, en
loðna höndin molaði brauð-
mylsnu á borðinu, meðan hann
hugsaði um verkið, sem hann
átti fyrir höndum. Þögull veit-
ingaþjónn fyllti glasið hans aft-
ur, og allt í einu lyfti Maurice
því og tæmdi það í einum teyg
og gekk síðan þungum skrefum
út úr salnum. Jæja þá! Hvaða
ástæða var til þess að vera að
tvíxxóna við þetta? Hann hafði
alltaf stikað tafarlaust að settu
marki.
Lyftuhurðin glamraði á eftir
honum og allur hávaðinn í hótel-
inu og í borginni, dó út. Hann
gat heyrt sitt eigið fótatak á loð-
inni gólfábreiðunni þegar hann
gekk eftir ganginum. í herberg-
inu hans var dauðaþögn. Hann
'hafði skipað að kynda þar upp.
Hann kveikti á borðlampanum
og fannst vistlegt þarna inni.
Hann tók af sér skóna og setti
iþá út fyrir dyrnar, fór í inni-
slopp og lambsskinnsfóðraða
inniskó. Hann lagði pappír og
penna á skrifborðið og stóð síð-
an stundarkorn og sneri baki í
eldinn, með hendurnar í vösun-
um á sloppnum.
Þetta var sú stund, sem hann
hafði svo oft dreymt um. Stund-
in, þegar hann gat hafið sköp-
unarstarfsemi sína, sem hann
hafði lofað að framkvæma, end-
ur fyrir löngu. Hann ýtti stóln-
um að borðinu og tók sér penna
í hönd.
4.
Þegar Rakel Rosing kom til
Blackpool morguninn eftir, bað
hún leigubílstjóra að koma við
þar sem hún leigði, klukkan
fimm mínútum fyrir átta. Hún
hafði nú eytt hér um bil aleig-
unni, en það var líka mikil
vinningsvon í þessu fjárhættu-
spili, og bílleiga mátti ekki
verða henni fjötur um fót. Og
þegar hún nú gekk eftir leiðin-
legu götunum og dröslaði með
sér ferðatöskunni, bað hún inni-
lega, án þess að hafa nokkurn
sérstakan guð 1 huga, að þetta
hættuspil mæfti vel takast, og
að sá tími, er hún hefði ekki
efni á leigubíl yrði brátt á enda.
Þegar hún hafði lokið hádegis
verðinum, fór hún inn í bað-
herbergið. Það var viðbjóðslegt
og það svo að hún notaði það
ekki nema sem allra minnst.
Það var ekki annað en lítill,
þröngur og óhreinn skápur. Inn-
an á baðkerinu, í miðri hæð, var
svart fjörumark. Glerungurinn
var brotinn úr botninum en ryð-
blettir komnir í staðinn. Raf-
magnsljós hafði aldrei verið l
þessari kompu, en ómerkilegur
gaslampi var þar í þess stað.
Vaxdúkurinn á gólfinu var allur
götugur og á krók að hurðabaki
hékk skítugt handklæði.
Rakel studdi höndum á brúnina
á baðkerinu, yfirkomin af við-
SHÍItvarpiö
Fimmtudagur 9. ágúst.
8.00 Morgunútvarp (Bæn. — T6n<*
leikar. — 8.30 Fréttir. — 8.35
Tónleikar. — 10.10 Veðurfregn-*
ir)
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar.
12.26 Fréttir og tilkynningar).
13.00 ,,Á frívaktinni" sjómannaþáttur
(Kristín A. Þórarinsdóttir).
15.00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk.
— Tónleikar. —- 17.00 Fréttir
— Tónleikar).
18.30 Operulög. — 18.45 Tiikynningar.
— 19.20 Veðurfregnir.
19.30 Fréttir.
20.00 Stig Ribbing leikur wrræn
píainólög.
20.15 Vísað til vegar: ^Útsýn frá Esju
tindum" (Egill Jónasson Star-
dal).
20.30 Tilbrigði um barnalag, op. 25
eftir Dohnanyi. Cyril Smith og hljóm-
sveitin Philharmonia leika. — Sir
Malcolm Sargent stjórnar.
20.55 Jóhannes páfi XXIII. Síðara er
indi. (Sigurveig Guðmundsdóttir).
21.15 Atriði úr óperunni: „II Trova*
tore“ eftir Verdi. Zinka Milan*
ov, Fedora Barbieri, Jussi Björ»
ling, Leonard Warren o.fl,
syngja með Robert Shaw kórn»
um og RCA-Victor kljómsveit«
inni. Renato Cellini stjórnar.
21.35 Úr ýmsum áttum (Ævar R,
Kvaran leikari).
22.00 Fréttir og veðurfregnir. "
22.10 Kvöldsagan: „JacQbowsky og of«
urstinn“ eftir Franz Werfel: II,
(Gissur Ó. Erlingssen).
22.25 Djassþáttur (Jón Múli Á-mason)^
23.00 Dagskrárlok.