Morgunblaðið - 01.11.1962, Qupperneq 17

Fimmtudagur 1. nóvember 1962
MORGL’ ÍSBLAÐIÐ
17
son, Arinbjörn Kolbeinsson, íorm. félagsins, og Bjarni Konráðsson.
— Greinargerð
Framhald af bls. 13.
221,65 ikr. fyrir hverja gæzluvakt,
sem tók 15—21 klst. Helgidaga-
vinrxa hefur öll verið innt af
hendi endurgj aldslaust.
Minnsti undirbúningur fyrir
þessi störf er 15—18 ár að lands-
prófinu loknu (þar af 12 ára
skólanám). Einnig er rétt að
vekja atfhygli á því að til þess að
stunda gæzluvaktir og önnur að-
kallandi störf utan vinnutíma
er læknunum nauðsynlegt að
hafa bíl, en þær greiðslur, sem
fyrir gæzluvaktir koma ásamt
bílastyrk eru hvergi nærri nægj-
anlegar til þess að standa straum
af reksturskostnaði lítils bíls,
sem eingöngu væri notaður í
þágu starfsins. Er þetta m.a. af
hinum gífurlegu hækkunum, sem
orðið hafa á reksturskostnaði bif
reiða á undanförnum árum.
TTppsagnatími
framlengdur
til 1. nóvl ’62.
Málið í félagsdóm.
Svo sem kunnugt er hefur rík-
isstjórnin lagt málið fyrir félags-
dóm með þeim hætti að hann
skuli úrskurða, hvort líta beri á
uppsagnirnar sem lögmætar eða
ekki. Telja má víst að dómsnið-
urstaða verði ekki komin áður
en uppsagnarfresti lýkur og með
tilliti til þess 'hefur ríkisstjórnin
óskað að læknarnir haldi áfram
störfum sínum meðan dómurinn
starfar, um óákveðinn tíma. Þar
sem Læknafélag Reykjavíkur hef
ur ekki haft með þetta mál að
gera að undanförnu, getur það að
sjálfsögðu ekki sagt um hvort
læknarnir verði við þessari
beiðni, enda hafa engin tilmæli
komið til stjórnar Læknafélags
Reykjavíkur um að taka afstöðu
til þessa atriðis málsins.
Deilunni lýkur
1. nóvember.
Af ofansögðu virðist óhjá-
(Ljósm. Mbl.: Sv. Þorm.)
kvæmilegt að gera sér grein fyr
ir því að komið geti til mála að.
einhverjir eða jafnvel allir um-
ræddra lækna hætti störfum sem
opinberir starfsmenn 1. nóvem-
ber 1962. í þessu sambandi er
rétt að taka fram að stöður þess
ar hafa ekki verið auglýstar laus-
ar þrátt fyrir tilmæli yfirlækna
um slíka ráðstöfun. Stjórn L.R.
vill sérstaklega taka fram, að
fari svo að læknarnir hætti störf
um sem opinberir starfsmenn, þá
táknar það ekki á neinn hátt, að
hin mikilvæga þjónusta, sem
þessir læknar hafa veitt, þurfi að
leggjast niður. Hér er ekki um
verkfall að ræða, og því ekki
lagt bann við því, að læknar eða
aðrir, vinni þessi störf.
Þjónustan
á sama verði og
annarsstaðar í
Reykjavík.
Ef læknar þessir hætta að
starfa, sem opinberir starfsmenn,
ákvarðast verð þjónustunnar að
I sjálfsögðu í fyrsta lagi með þeim
f hætti er gildir fyrir sérfræðiþjón
ustu þeirra lækna, sem vinna
fyrir Sjúkrasamlag Reykjavíkur,
ef aðstæður eru algerlega sam-
bærilegar. í öðru lagi mun það
ákvarðast af þeim tímavinnu-
greiðslum, sem nú eru í gildi
xyrir laust ráðna sérfræðinga við
sumar deildir Heilsuverndarstöðv
ar Reykjavíkur. í þriðja lagi, þar
sem hvorugt þessara atriða get-
ur orðið mælikvarði, miðast verð
hennar við taxta Læknafélags
Reykjavíkur, enda er það svo nú,
að sú vinna, sem ek'ki fellur und-
ir samninga, greiðist samkvæmt
taxta L.R. í þessu felst það að
þjónustan við Landsspítalann og
stofnanir Heilsuverndarstöðvar-
innar er hér um ræðir, svo og
hið eina starf við sjúkrahús
Hvítabandsins verða greidd með
sama verði og nú tíðkast um
hliðstæða þjónustu hér í Reykja-
vík þar sem hún er seld sam-
kvæmt verði frjálsra samninga
eða taxta Læknafélags Reykja-
víkur. Getur tæplega komið til
greina þar sem stöður þessar
hafa ekki verið auglýstar lausar
til umsóknar, að annað verð komi
fyrir þjónustuna, eins og sakir
standa. Hér er því verið að ræða
um samræmingu á greiðslum en
ekki hækkun og virðist sú sam-
ræming eigi ósanngjörn, þegar til
lit er tekið til þess að á þessum
stofnunum eru yfirleitt unnin
langvandasömustu læknisverkin
í þessu landi og þangað er vísað
öllum erfiðustu tilfellum. Verður
ekki annað séð en að algert lág-
mark megi tejast að þjónusta
þar sé að minnsta kosti greidd
til jafns við það er nú tíðkast að
greiða fyrir sérfræði þjónustu
annars staðar í Reykjavík. Þá
má gera ráð fyrir því að hér eft-
ir verði þjónusta ekki innt af
hendi ókeypis nema í sérstökum
neyðartilfellum.
Að sjálfsögðu getur Lækna-
félag Reykjavíkur ekki tekið
ábyrgð á því að unnt verði að
fá aftur hæfa lækna til allra
þeirra starfa, er unnin hafa ver-
ið af þeim læknum er nú hafa
sagt upp, ef þeir hverfa frá stöð-
um sínum. Getur slíkt að sjálf-
sögðu valdið nokkrum ‘erfiðleik-
um, því mjög oft er um kerfis-
bundið samstarf lækna að ræða,
sem ekki kemur að fullum not-
um, ef einn eða fleiri hlekki vant
ar í þá keðju. Er þetta einkum,
þýðingarmikið þegar leysa skal
hin vandasömustu verkefni 1
greiningu sjúkdóma og meðferð
þeirra.
Stjórn L.R.
(Greinargerðin ásamt
minni fyrirsögnum er
birt hér óstytt).
— Deyfilyf
Framhald af bls. 5.
Kvaðst dómsmálaráðherra
hyggja, að bréf þessi sýndu, að
það væri sízt að ófyrirsynju, að
þessu máli væri hreyft. Hitt sé
ljóst, að það þurfi frekari rann-
róknar við, áður en unnt verður
að átta sig til fulls, hvort sér-
stakrar löggjafar sé þörf. Þá
kvaðst hann hafa óskað skýrslu
yfir þá lækna, sem lögregluvarð-
stjórarnir hefðu átt við, og mundi
hún verða send landlækni og
hann rannsakaði síðan, hvort um
raunverulega misnotkun væri að
ræða. Kváðst hann loks mundu
gera allt, sem í hans valdi stæði,
til að þessi ófögnuður verði stöðv
aður.
Utborgað afurðaverð
hefur farið hækkandi
Uppsagnirnar voru miðaðar við
1. ágúst 1962 en ríkisstjórnin
beitti ákvæðum í lögum um rétt-
indi og skyldur opinberra starfs-
manna og fyrirskipaði framleng-
ingu á uppsögnunum þar til 1.
nóvemiber 1962. Lögfræðingur
þeirra lækna, sem sagt höfðu
upp, mótmælti þessum aðgerðum
ríkisstjórnarinnar, sem misbeit-
ingu á nefndum lögum. Þrátt fyr
ir þetta féllust læknarnir á að
framlengja uppsögnina og starfa
til 1. nóvember 1962. Enda var
því lýst af hálfu stjórnarnefndar
ríkisspítalanna að þessi ráðstþf-
un væri m.a. gerð til þess að
skapa meiri tíma til samninga
um málið. Engar viðræður fóru
samt fram fyrr en 2. ágúst en
þá yar haldinn fundur eftir ósk
fulltrúa ríkisstjórnarinnar með
viðræðunefnd heilbrigðisyfir-
valda og launanefnd Læknafélags
Reykjavíkur. Á þessum fundi
kom ekkert nýtt fram er launa-
nefnd Læknafélags Reykjavíkur
áleit málinu viðkomandi og taldi
hún að málsmeðferð mótaðist
enn af því sjónarmiði að draga
málið á langinn fremur en að
leysa það. Fulltrúa ríkisstjórnar-
innar var tilkynnt að launanefnd
Læknafélags Reykjavíkur myndi
ekki taka frekari þátt í viðræð-
um á þeim grundvelli.
Viðræður
við læknana sjálfa.
Samkvæmt upplýsingum frá
læknum þeim, sem sagt hafa
upp, tilkynntu þeir fulltrúum
ríkjsstjórnarinnar að ef óskað
yrði eftir samninga viðræðum
um málið þá væri um þrjár
leiðir að velja: 1) að samið yrði
við hvern einstakan lækni, 2) að
samið yrði við allan hópinn sam-
tímis, 3) að samið yrði við þann
lögfræðing, er læknarnir hefðu
fyrir sig í þessu máli og hann
fengi að hafa einn eða fleiri full-
trúa með sér á slíkum fundum.
Töldu fulltrúar ríkisstjórnarinn-
ar að síðasta fyrirkomulagsform-
ið yrði heppilegast og á þeim
grundvelli hafa sjö viðræðufund
ir verið haldnir, fjórir með land-
lækni og þrir með ráðuneytis-
stj óra heilbrigðismálaráðuneytis-
ins ásamt skrifstofumönnum
sjúkrahúsanna. Á þessum við-
ræðufundum hafa aðilar skipst á
tilboðum án niðurstöðu i mál-
inu.
Á FUNDI samelnaðs þing í gær
svaraði landbúnaðarráðherra svo
hljóðandi fyrirspurn Ásgeirs
Bajarnasonar:
„Hvað líður ráðstöfunum af
hálfu landbúnaðarráðherra til að
koma því til leiðar og tryggja
það, að út á birgðir landbúnaðar-
afurða fáist bankalán, sem nemi
a. m. k. 70% af heildsöluverði
birgöanna“.
Fyrirspyrjandi upplýsti að aðal
fundur stéttarsambands bænda
hafi samþykkt að skora á stjórn
sambandsins að beita sér fyrir
því, að afurðalán bænda yrðu á
þessu hausti allt að 70% miðað
við heildsöluverð afurðanna.
Taldi fyrirspyjjandi að landbún-
aðarráðherra, sem mættur var á
fundinum, hefði talið þessa til-
lögu eðlilega og réttmæta.
Ingólfur Jónsson landbúnaðar-
ráðherra taldi það rétt vera að
tillaga sú, sem samþykkt var á
stéttarsambandsþinginu væri rétt
mæt og ekki nema sjálfsagt, að
bændur bæru fram óskir sínar
um hækkaða útborgun á afurða-
verði. Ráðherra kvaðst hafa
fengið tilmæli um það frá stjórn
stéttarsambands bænda um að
ríkisstjórnin veitti aðstoð í þessu
máli. Taldi ráðherra eðlilegt að
verða við þeim tilmælum, eftir
því sem við yrði komið. í tilefni
af því kvaðst ráðherra hafa kynnt
sér rækilega, hvernig afurðalán
um hefur verið hagað að undan-
förnu. Ljóst væri, að mönnum
bæri ekki saman um, hvort hlut
ur landbúnaðarins væri fyrir
borð borinn í þessu efni í saman-
burði við sjávarútveginn. Saman
burður á lánum til landbúnaðar
og sjávarútvegs lægi skýrt
fyrir og las ráðherra upp úr
skýrslu Seðlabankans um afurða-
lán til þessara atvinnuvega frá
árunum 1956—1961.
Lán til landbúnaðar og sjávar-
útvegs voru 67% árin 1956—1959.
Árið 1960 var lán til landbúnað-
ar 60,8%, en til sjávarútvegs 58%.
1961 lán til landbúnaðar 55,3%,
en 55% til sjávarútvegsins. Taldi
ráðherra að þetta lægi skýrt fyrir
og þyrfti því ekki að deila um,
hver þáttur Seðlabankans væri í
afurðalánum til landbúnaðar og
sjávarútvegs. Hins vegar lægi
ekki eins skýrt
fyrir, hvernig
viðbótarlán frá
viðskiptabönk-
unum út á af-
urðir væru veitt.
Vitað væri, að
engar fastar regl
ur væru fyrir
veitingum þess-
ara viðbótarlána,
en talið væri að sjávarútvegurinn
fengi undir flestum kringumstæð
um allt að 15% viðbótarlán. Full
yrt hefur yerið, að fyrirtæki,
sem hafa með landbúnaðarvörur
að gera, hafi einnig fengið við-
bótarlán í viðskiptabönkunum.
Auðveldasta leiðin til þess að
komast eftir því, hversu mikið
fé hefur verið veitt vegna land-
búnaðarafurða væri sú, að at-
huga, hvort útborgun til bænda
hefur lækkað síðustu árin eða
hvort dregizt hefur lengur en
áður að greiða til bænda það,
sem þeir hafa fengið út á af-
urðirnar.
Ráðherrann kvaðst hafa kynnt
sér rækilega, hvernig þessu væri
háttað víðs vegar um landið og
ekkert dæmi fundið um það, að
útborgun hafi lækkað að hundr-
aðshluta til bænda frá því, sem
verið hefur, en mörg dæmi mætti
finna um það, að útborgun hafi
aukizt hin síðari ár. Þetta hefði
ekki getað gerzt, nema fyrirtækí,
kaupfélögin, kaupmenn og verzl-
unarfélög, hefðu fengið fé til
þess að standa straum af aukn-
siðan ar
til bænda
um útborgunum til bændanna.
Þrátt fyrir þessar staðreyndir,
má æskilegt telja, að aukið fjár-
magn fáist út á landbúnaðaraf-
urðirnar svo að bændur geti feng-
ið meira en áður greitt strax
eftir afhendingu vörunnar.
Hvernig þetta verður~að þessu
sinni, kemur í Ijós fyrrihluta nóv
embermánaðar, en þá er venju-
Stjörnubíó:
LEIKIÐ MEÐ ÁSTINA
MYND þessi, sem er amerísk,
heitir á frummálinu „Bell, Book
and Candle“, en því get ég þess
hér að hið islenzka heiti mynd-
arinnar er villandi miðað við
efni myndarinnar, en það er í
stuttu máli þetta:
Ung stúlka, ljóshærð og fríð,
býr á Mánhattan með Nirky
bróður sínum og Queenie frænku
sinni og kettinum Pyewacket, en
hann kemur hér mikið við sögu.
Þetta er skrýtið fólk, sem hefur
öðlazt einhvern töframátt, sem
það getur beitt til þess að hafa
áhrif á aðra og koma fram vilja
sínum. Gil, en svo heitir unga
stúlkan, er orðin sárleið á öllu
þessu kukli og langar mest til
að geta lifað eðlilegu lífi. Hún
fær áhuga á manni, sem býr í
sama húsi og hún, bókaútgefand-
anum Shep Henderson. Henni
tekst að seiða þennan mann til
sín og heilla hann svo að hann
verður skyndilega afhuga heit-
mey sinni, sem hann ætlaði að
i
lega veitt afurðalán út á þær
bifgðir, sem eru fyrir hendi 1.
nóv. Líklegt má telja, að Seðla-
bankinn veiti 55% lán að þessu
sinni út á landbúnaðarafurðir,
eins og hann nú gerir, út á sjáv-
arafurðir. Hvað viðskiptabank-
arnir gera er rétt að fullyrða
ekkert um, e.. ekki er ástæða til
að ætla, að fyrirgreiðsla frá
þeirra hendi verði lakari en verið
hefur. í tilefni af óskum stéttar-
s. mbandsins upplýsti ráðherra,
að hann hefði ásamt bankamála-
ráðherra átt viðtöl við bankastjór
ana um lánamál landbúnaðarins.
Hefðu þeir sameiginlega látíð
bankana vita um óskir ríkisstjórn
arinnar í þessu máli, en þær
væru á þann veg, að landbúnað-
urinn fengi ekki lakari fyrir-
greiðslu en sjávarútvegurinn.
kvænast daginn eftir. Gil og
Henderson eru mikið saman eft-
ir þetta, en í hvert sinn er hann
fer fram á það að hún giftist
sér, fer hún undan í flæmingi.
Henderson skilur þetta svo að
hún hafi hann aðeins að leik-
soppi og í reiði sinni segir hann
skilið við hana. En kvöld eitt
verður kötturinn þess valdandi
að Henderson á erindi við Gil.
Þegar hann hittir hana, sér
hann að hún er orðin gjörbreytt
stúlka, enda hefur Gil orðið það
ljóst að hún elskar Henderson
í raun og veru. Hún var orðin
heilbrigð stúlka því að fyrir
mætti ástarinnar hafði hinn ó-
hugnanlegi töframáttur orðið að
víkja.
M!ynd þessi er mjög óvenju*
leg að efni og allur ytri búnaður
hennar er í ágætu samræmi við
efnið. Leikurinn er einnig prýði-
legur, enda fara ágætir leikarar
með aðalhlutverkin, svo sem
James Steward, Kim Novak og
Jack Lemmon.
★
«
>
td
KVIKMYNDIR * KVIKMYNDIR * KVIKMYNDIR ★
<

* KVIKMYNDIR * SKRIFAR UM: ★ KVIKMYNDIR
2
C
►-t
w
★