Morgunblaðið - 05.12.1962, Blaðsíða 17

Miðvilcudagur 5. des. 1962
MORGVNBLAÐIÐ
17
Árnl Kristófersson
Sjötugur
MARGIR karlar eru með því
marki brenndir að vilja líta und-
an og láta sem ekkert sé, þegar
ellin er að reita af þeim hárið,
setja för eftir klser sínar á and-
litið á þeim og gera þeim fleiri
grillur. Svo vakna þeir einhvern
daginn við þann vonda draum,
að þeir eru orðnir langafar, en
hugga sjálfa sig með þvi, að
þeir haldi sér nú í raun og
veru skrambi vel. Konur eru
raunsærri í þessum efnum, því
að þær telja hvert grátt hár,
sem bætist við í þeirra fagra
hadd, en fela þá staðreynd fyrir
öðrum eftir beztu föngum, og
þótt þetta kunni stundum að
valda þeim andvökum, þá trúa
þær jafnvel ekki lækni sínum
fyrir ástæðunni, þegar þær biðja
bann um svefntöflur. f>ær eru
ekki eins háðar sjálfsblekking-
unni þótt þær telji sig stundum
ekki upp yfir það hafnar að
blekkja aðra svolítið, blessaðar.
Því komst ég í þessar heim-
spekilegu hugleiðingar, að gam-
all sveitungi minn, lítið eitt eldri
en ég, var að skreppa yfir á
áttræðisaldurinn hér um daginn.
Ég man eftir honum sem fjörug-
um og dálítið galgopalegum
strák og síðar sem ungum manni,
sem hafði gaman að fjörugum
fákum og smellnum ferskeytlum.
Það er nú víst orðið nokkuð langt
BÍðan hann hefur beizlað ó-
taminn fjörgapa, en hann hefur
enn gott taumhald á ferskeytl-
unni, og bregður henni vana-
lega fyrir sig á góðra vina fundi,
enda mörg verið borin á hans
eigin búi.
Þessi maður er Árni Kristó-
fersson frá Köldukinn á Ásum,
en þar fæddist hann 29. nóv.
1892 og ölst upp í föðurgarði, en
þann 25. júlí 1915 kvæntist hann
heimasætunni á Kringlu í sömu
sveit, Guðrúnu Teitsdóttur, og
bjó þar við vinsældir allra ná-
granna í tuttugu ár, enda jafnan
fús til að gera öðrum greiða.
Enginn þar í sveit mun á þeim
árum hafa farið jafnmargar
ferðir til að sækja læikni, er
mi'kið lá á, né fara með ljós-
móður, og lét þá hvorki hríðar
né ófærð hamla ferð sinni og
gæðinga sinna. Árið 1935 brugðu
þau hjónin búi og fluttust til
Höfðakaupstaðar, þar sem Guð-
rún kona hans gegndi ljósmóður-
störfum af mikilli prýði í aldar-
fjórðung, en bæði hafa þau yndi
af skepnum og hafa því allt
fram að þessu stundað þar
nokkurn búskap jafnhliða öðr
um störfum.
öll mín héraðslæknisár var
ekkert heimili mér önnur eins
hjálparhella og heimili þeirra
Árna og Guðrúnar frænku minn
ar, enda var þar aldrei spöruð
nein sú aðhlynning, sem mér
mætti að gagni verða. Bæði eru
þau hjón frábær að gestrisni og
þótt húsið þeirra sé ekki stórt,
var þar alltaf rúm fyrir gesti,
og allmargir barnungar hafa
þar fyrst litið dagsins ljós, en
húsbóndinn gengið úr rúmi til
þess að svo mætti verða, meðan
ekki voru tök á að koma mæðr-
unum í tæka tíð á spítalann á
Blönduósi, eða ekki rúm fyrir
þær þar. Auk þess var Guðrún
sjálfsagður milliliður, ef fólkið
þar ytra þurfti að fá læknisráð
eða fá mig til að koma þangað
út eftir, meðan ekki var þar
læknir, og verð ég að viður-
kenna, að stundum var ég treg-
ur í taumi, einkum á vetrarkvöld
um, og ekki alltaf blíður í garð
frænku minnar, þegar ég taldi,
að ferðin þyldi að bíða til
morguns. Ef fara þurfti þessa
leið á hestum, var Árni sjálf-
sagðasti fylgdarmaðurinn og
'kaus ég engan frekar til þess,
því að bæði var hann ötulli og
þa'ulvanur ferðamaður, en auk
þess fundvís á það, sem til
skemmtunar mátti verða, svo
sem ýmsar sögux af gömlum
sveitungum okkar, að kveðling-
um ógleymdum. Veit enginn
nema sá, er reynt hefur, hversu
skemmtilegur fylgdarmiaður ger
ir allar ferðir léttari, svo að mað
ur nær áfanga óþreyttari en
efni stæðu annans til. Einu sinni
brást honum þó þessi bogalist,
en þá fylgdi hann okkur hjón-
unum frá Höfðakaupstað til
Blönduóss í svo miikilli ófærð,
að hestarnir gáfust upp og urð-
um við að ganga síðasta spölinn,
og hef ég sjaldan orðið þreyttari
enda tók þessi ferð sjö klukku-
tímia, þótt vegalengdin sé innan
við 25 km. Ekki er heldur um
að sakast við hann, að einu sinni
vorum við mjög samtaka í því
að villast á þessari leið í góðu
veðri og olli því villiljós á skipi,
sem lá inni á Laxárvík, en við
huggðum vera úr bæjarglugga.
>au Árni og Guðrún eiiga
fimm börn, sem til fullorðins
aldurs hafa komizt, og auk þess
einn fóstunson. öll eru þau mann
KVIKMYNDIR ★ KVIKMYNDIR ★ KVIKMYNDIR *

★ KVIKMYNDIR * SKRIFAR UM: * KVIKMYNDIR *
GAMLA BÍÓ:
Spyrjið kvenfólkið.
>eir sem hafa þörf fyrir að
hrista af sér skammdegisslenið,
ættu að leggja leið sína í Gamla
bíó og sjá þessa bráðskemmtilegu
mynd með þeim Shirley Mac
Lane, David Niven og Gig Yong
í aðalhlutverkunum. Efni mynd-
arinnar er eins og gerist í flestum
gamanmyndum, fremur auðmelt,
létt og skoplegt og vel á því hald-
ið. Ung stúlka, Meg að nafni
(Shirley MacLane) frá smábæ í
PensyJvaniu kemur til New York
í atvinnuleit. Borgin heilsar
henni með því að öllu er stolið
frá henni á járnbrautarstöðinni,
nema fötunum sem hún stendur
í. Hún fær fljótlega atvinnu, en
helzt þar ekki við vegna ástleitni
forstjórans. >ar kynnist Meg ung
um manni, Ross Taford, sem býð
vænleg og vel gefin og öll bú-
sett í Höfðakaupstað, en fríður
hópur barnabarna er afa sínum
og ömmu til daglegs yndisauka.
Skagastrandarkauptún var
ekki glæsilegur staður á kreppu
árunum, þegar þau Árni og
Guðrún fluttu þangað með
barnahóp sinn, en þau hafa átt
sinn þátt í því að breyta því í
Höfðakaupstað, þar sem mikil
verkefni bíða duglegs fólks. Óska
ég þeim þess, að ættstofn þeirra
megi þar lengi blómgvast og
líkjast þeim í því, að verðskulda
hylli góðra manna. Árna vini
mínuim óska ég þess ennfremur
á þessum tímamótum, að hann,
sá ótrauði ferðamaður, fái góða
færð og bjart veður á leið þess
áratugs, sem nú er hafinn.
Páll V. G. Kolka.
ur henni oft út með sér, en einn
ig hann gerist nærgöngull við
hana og hún slítur því öllu sam-
bandi við hann. Nú fær Meg at-
vinnu hjá fyrirtæki, sem annast
allskonar skoðanakannanir meðal
neytenda. Forstjóri þess er Miles
Doughton (David Niven) en með
stjórnandi bróðir hans Evan, sem
er allmikið upp á kvenhöhdina.
Evans verður hrifinn af Meg og
hún af honum, en hann dregur
sig þó brátt í hlé, því að hann
er ekki á því að lenda í hnapp-
eldu hjónabandsins. Kvennamál
Evans eru eldri bróður hans mik
ið áhyggjuefni og þegar Meg sting
ur upp á því við hann að hann
hjálpi henni til að krækja í Ev-
ans til þess að bjarga honum út
úr kvennamálunum, þá þykir Mil
es það þjóðráð. Miles sér það í
hendi sér að hann verður að
kienna Meg ýmis brögð, sem kon
ur beita til þess að heilla karl-
mennina, en sú kennsla verður
örlagarík og verður sú saga ekki
rakin hér.
Shirley MacLane er óborgan-
leg í þessu skemmtilega hlutveiki
sínu, leikurinn allur borinn upp
af ágætri kímni og látbragð henn
ar og svipbrigði með ótal „vari-
ationum". David Niven er henni
vissulega samboðinn mótleikari
með sínu fáguðu og rólegu kímni,
sem hann einnig beitti svo
skemmtilega í „Umhverfis jörð
ina á áttatíu dögum“. >eir Gig
Young og Rod Taylor, sem leika
Evan og Ross Taford, fara einnig
mjög vel með hlutverk sín.
Út er komin bókin „Með Valtý Stefánssyni“. Bjarni
Benediktsson, ráðherra, ritar formálsorð fyrir bók-
inni. Matthías Johannessen, ritstjóri, segir í sam-
talsþáttum frá æsku og uppvaxtarárum Valtýs.
Svo eru í bókinni fjöldi frásagnaþátta eftir Valtý
og viðtöl við þjóðkunna menn. Bókin er í senn mjög
fróðleg og skemmtileg aflestrar eins og fyrri bækur
Valtýs, sem allar hafa verið metsölubækur.
Með Valtý Stefánssyni er jólabók fyrir
alla, jafnt karla, sem konur, unglinga,
sem eldra fólk.
Bókfellsútgáfan
Með Valtý Stefánssyni