Morgunblaðið - 08.01.1963, Qupperneq 16

16^
jyoRCuiynLA.Ðip
Þriðjudagur 8. janúar 1963
• f
r, Til SÖlu
gott atvinnufyrirtæki
sem rekið er r eigin húsnæði við eina af fjöl—
förnustu götu borgarinnar og hefur mikla möguleika.
(Upplýsingar ekki veittar í síma).
FASTEIGNASALA
Aka Jakobssonar og
Kristjáns Eiríkssonar.
Sölumaður: Ólafur Ásgeirsson.
Laugavegi 27.
Sendisveinn óskast
strax hálfan eða allan daginn. Þarf að hafa hjól.
Gott kaup.
Félagsprentsmiðjan hf.
Sími 11640.
Útboð
Tilboð óskast í að leggja aðfærsluæð frá Eskitorgi,
um Öskjuhlíð, vestur með Hringbraut, eftir Sturlu-
götu og Fjallhaga að fyrirhugaðri dælustöð við Forn-
haga. Útboðsgögn eru afhent í skrifstofu vorri, —
Tjarnargötu 12, III. hæð gegn 3000,00 kr. skila-
tryggingu.
Innkaupastofnun Reykjavíkurborgar.
Vörubíll
Ford ’59 Ðiesel vörubíll með
föstum palli. Ekinn 23 þús.
km og lítur út, sem nýr,
til sölu á tækifærisverði.
VERZLUNAR- OG
SKRIFSTOFUHÚSNÆÐI
helzt í Miðbænum eða nærri honum óskast keypt.
BÍLASAUNN
Við VITATORG.
Símar 12500 og 24088
KULDASKOR
Tilboð sendist afgr. Mbl., merkt: „3189“.
Bifreiðastjóri
Viljum ráða bifreiðastjóra nú þegar. Umsóknar-
eyðublöð fást á skrifstofu vorri Strandgötu 28.
Kaupfélag Hafnfirðinga.
Skrifstofustulka
óskast til vélritunar og bókhaldsstarfa (aðeins ís-
lenzk vélritun) — Gott kaup í boði ef um vanan
og góðan starfskraft er að ræða. — Upplýsingar
í síma 1-03-92 kl. 4—5 e.h.
LOÐFÓÐRAÐIR FRAM f TÁ
BRÚNIR — SVARTIR
STÆRÐIR 35—40.
VERÐ KR. 398,00.
Skóhúsið
Hverfisgata 82.
Sími 11-7-88.
Geymsluhúsnæði
óskast nú þegar
Landssmiðjan
2
LESBÓK BARNANNA
LESBÓK BARNANNA
3
FLUGDREKI

ÞENNAN sterka flug-
dreka er fremur auðvelt
að búa til.
Efnið, sem til þarf, er
sterkur pappír, lím, segl
garn og þrír listar, sem
eru ca. tveir sm á breidd
og hálfur á þykkt. Lengd
þeirra er 160 sm, 120 sm
og 50 sm.
Fyrst er gerð skora
næstum yzt við endana
á öllum lis tunum (mynd
2) Svo er krossinn sett-
ur saman, þannig: Taktu
160 sm listann og skerðu
gróp í hann 30 sm. frá
öðrum endanum. Grópið
á að vera 2 sm. á breidd
og dýptin sem svarar tæp
lega hálfri þykkt listans.
Gerðu sams konar gróp
20 sm. frá hinum endan-
um (mynd 3).
Eftir að þú hefur skor
ið nákvæomlega eins gróp
í hina listana miðja,
berðu trélkn í öll grópin.
Felldu þá svo saman
(mynd nr. 4) o>g vefðu
segl yfir samskeytin, eins
og sýnt er og berðu lím
yfir.
Fáðu þér nú sterkt en
grannt seglgarn eða næ-
lonlínu. Bittu endann
fastan um hakið neðst á
krossinum, síðan bindur
þú um hakið á neðri, lá-
rétta arminum, svo þeim
efri, síðan efst á lóðrétta
listanum og þannig á-
fram unz hringurinn er
kominn. Seglgarnið verð
ur að vera vel strekkt
og millibilin rétt, svo
krossinn verði ekki
skakkur. Nú er grind
drekans tilbúin.
Leggðu hana nú á
sterkan pappír og klipptu
ca. 6 sm. fyrir utan
brúnirnar. Beygðu svo
inn, það sem út af stend-
ur, og límdiu það yfir
seglgarnið, eins og sýnt er
á mynd 6.
Boraðu gat (a) gegn-
um lista og pappír, ca. 15
sm. mælt ofanfrá á lóð-
rétta listanum og annað
(b) ca. 50 sm mælt neð-
an frá. — Á lengri lá-
rétta listann eru boruð
eins göt (c og d) 15 sm
frá hvorum enda (mynd
5).
Taktu nú tvo seglgarns
David Severn;
Við hurfum inn
í framtíðina
í gegnum götin, þanniig
að þeir myndi tvær
lyk'kjur á framhlið drek-
ans. Bittu nægilega stóra
hnúta á endana hinum
megin. Þar sem lykkjurn
ar skerast er snúran bund
in þannig að hún renni
ekki til sjá 7. mynd.
Þið verðið að þreifa
ykkur áfram með, hvað
lykkjurnar eiga að vera
strekktar, ýmist verður
að stekkja á þeim eða
slaka, þangað til bezti
árangur næst.
Halinn á að vera 3-4
sinnurn lengd drekans
Á halann bindur þú bréf,
sem brotið er saman í
harmonikufellingar, sting
ur þeim í lykkjur á snúr
unni sem myndar halann
og reynir að hafa milli-
bilin sem jöfnust.
Og þá er flugdrekinn
tiibúinn og aðeins eftir
að reyna hann. Vonandi
fer að hvessa!
Við vorum sem staddir
á mörkum tveggja heima.
Að baki var- sú frum-
stæða veröld, sem við
höfðum vanið okkur við,
en fram undan undur
hinnar fullkomnustu
tækni. Þetta virtist allt
vera svo óraunverulegt,
að við fundum frekar til
undrunar en ótta.
Við höfðum numið
staðar innan við þrösk-
uldinn á auðu og hús-
gagnalausu herbergi, um
það bil 30 fet á hvern
veg. Gólfið skiptist í stóra
hvita og svarta tígla. Á
meðan við stóðum þarna
sáum við allt í einu blá-
leita birtu, sem myndaði
eins og kross á gólfinu, er
breikkaði smám saman.
Jafnframt jókst gnýrinn
frá vélunum tl mikilla
muna.
Mér skildist nú, hvað
var að gerast. Gólfið sem
virst hafði heilt, gliðnaði
í sundur og opið tók brátt
yfir sem svaraði heim-
ingi af flatarmáli herberg
isins. Bláleita ljósið hvarf
um leið og pallur með
grindverki um kring,
kom upp og fyll'ti upp
bilið. Við gengum út á
pallinn ásamt hvítklædda
munkinum og tveimur af
svartkuflungum. Járnslá
lokaðist að baki okkar
og við fundum, hvernig
pallurinn ruggaði lítitls-
háttar undir fótum okk-
ar. Á næsta andartakl
þutum við af stað, ská-
hallt niður á við eftir
löngum jarðgöngum.
Diok greip í handlegg-
inn á mér. „Pétur þetta
er ótrúlegt!"
Við hljótum að hafa far
ið tvö eða þrjú hundruð
fet niður í jörðina, þeg-
ar farkostur okkar tóik
að hægja ferðina. Brátt
námum við staðar og
verðir okkar fóru með
okkur út á ganig, sem lá
inn í gríðarstóran saL
Góifið var svo gljáandi,
að við hefðum eins getað
gengið á gleri. Hvergi
sást ljós í salnum, en
samt streymdi um hann
jöfn og þægileg birta. Dyr
voru til beggja hliða og
okkur duldist ekki, að
við vorum nú í aðalsal
þessarar neðanjarðar bý
kúbu. Hér og þar voru
smáhópar krúnurakaðra
manna eitthvað að sýsla
og um einar dyr kom
hópur háværra, ungra
manna í ljósrauðum kyrtl
um. Þeir báru útskrifað-
ar arkir undir handleggn
um og voru í áköfum
samiræðum. Sennilega
voru þeir stúdentar. Einn
þeirra stjakaði nú við
öðrum svo að pilturinn
datt og missti blöðin sín
út um gólfið. Þá komu
þeir auga á okkur, þögn-
uðu skyndilega og störðu
á okkur af miklum á-
huga og forvitni.
Framhald næst.