Morgunblaðið - 11.01.1963, Qupperneq 20

Morgunblaðið - 11.01.1963, Qupperneq 20
20 MORCUNBLAÐIÐ Föstudagur 11. janúar 1963 PATRICIA WENTWORTH: — MAUD SILVER KEMUR I HEIMSÓKN Nú varð þögn, en þá sagði Katrín í hálfum hljóðum: Hann segir, að mamma sín hafi samið lista yfir allt, sem hún hefði hafzt að á viðskipta- sviðinu, meðan hann var fjarver- andi. Sá listi hefur ekki komið fram enn, en þegar það verður, þá.... Röddin dó út. Rietta lauk setningunni: — ..þá heldur þú, að þar standi ekkert um smámyndina og tesamstæðuna? — Hún gæti hafa gleymt að skrifa það niður, sagði Katrín, máttleysislega. Þær voru nú komnar yfir gras- völlinn. Katrín sneri sér við og gekk yfir völíinn, er hún hafði sagt góða nótt við Riettu. Rietta sneri heimleiðis, en hún var ekki komin nema nokkur skref þegar tekið var í handlegg henni. — Mig langar til að biðja þig um nokkuð, sagði Katrín. — Ja, hvað var það? — Það gæti gert mikinn mis- mun, ef þú gætir munað eftir, að Mildred frænka hefði sagzt hafa gefið mér þessa hluti. — Ég man ekkert í þá átt. — Þú gætir reynt það. — Bull og vitleysa! æpti Rietta Cray og reyndi að losa sig, en Katrín hélt í hana. — Rietta! Hlustaðu á mig andartak. Þegar James kom aftur til mín í gærkvöldi, var hann — hún greip andann á lofti — ógn- andi. Kurteis að vísu, en ískald- ur. Hann talaði um, að hann saknaði þessara hluta — og það var ekki fyrst og fremst það sem hann sagði heldur eitthvað, sem lá að baki. Ég hélt, að hann væri að reyna að hræða mig, en lét ekki á því bera, en ég held, að hann hafi samt séð, að ég var hrædd, og hefði gaman af því. Ég hef aldrei gert neitt til þess, I að hann þyrfti að koma svona fram, en ég hafði " ð einhvern veginn óhugnanlega á tilfinning- unni, að hann myndi gera mér mein, ef hann gæti — og hafa ánægju af. Rietta stóð grafkyrr. Skugg- inn, sem hún hafði lokað úti frá sér öll þessi ár, kom nú fram og stóð við hliðina á henni. Katrín sagði hvíslandi: — Rietta.... þegar þið James voruð trúlofuð, var hann þá líka svona? Hafði hann gaman af að særa? Rietta steig skref aftur á bak. — Já, sagði hún og gekk síðan hratt burt, opnaði hliðið hjá sér og gekk inn. X. James Lessiter ók heim til sín frá Lenton. Hann hafði gaman af að aka á kvöldin, eftir þessum mjóu stígum, þar sem bílljósin mörkuðu brautina fyrir bílinn, 70 og ekki þurfti annað en elta þau. Þetta voru fyrirhafnarlaus átök. Hann gerði ekki beinan samanburð á því í huga sínum, en honum fannst eins og lífið lægi fram undan á svipaðan hátt og brautin. Hann hafði unnið sér inn mikið fé og hafði von um að vinna meira. Þegar maður var kominn svo eða svo vel á veg, kom framhaldið af sjálfu sér. Peningarnir voru afl. Hann hugs- aði til drengsins, sem hafði farið frá Melling fyrir meira en tutt- ugu árum, og vellíðunarkennd hans var einna líkust sigurhrósi. Hann hafði haft á réttu að Á FÁSKRÚÐSFIRÐI NÚ UM ÁRAMÓTIN tók frú Þórunn Pálsdóttir, Efri- Haga, Fáskrúðsfirði, að sér að vera umboðsmaður fyrir Morgunblaðið þar í kauptúninu. Mun Þórunn því framvegis annast dreifingu og innheimtu Morg- unblaðsins þar og til hennar skulu þeir snúa sér á Fáskrúðsfirði, er óska að gerast áskrifendur að blað- inu. Frú Þórunn mun einnig annast fyrirgreiðslu á auglýsingum í Mo- "’inblaðið. — Sími Þórunnar Páls- óttur er 23. standa. 1 stað þess að láta sig sökkva með skipinu, sem hafði verið að farast fyrir þrem kyn- slóðum, hafði hann losað sig og leitað til strandar. Hann var al- veg laus við allan söknuð. Húsið mátti fara. Ef hann þyrfti að fá sér sveitasetur, voru margir skemmtilegri staðir til en Mell- ing. Nú á dögum þurfti ekki að hafa eitthvert stórt hrófatildur, ætlað fyrir samkvæmi, sem stóðu dögum saman og kröfð- ust mikils starfsliðs. Nei, betra var að fá sér eitthvað smærra. En þangað til var bezt að njóta lífsins. Hann átti einn eða tvo reikninga óuppgerða, Og hann hlakkaði til uppgjörsins. Það var ánægjulegt að geta sjálfur hald- ið dómsdag. Hann beygði inn á milli háu hliðstólpanna við Melling-húsið, og horfði á ljósið á undan sér upp eftir stígnum, skínandi á van hirta mölina og blómarunnana. En snögglega skinu þau á eitt- hvað, sem hreyfði sig bak við trén. Hann hélt, að einhver hefði vikið sér undan og inn í runn- ana, en þó var hann ekki alveg viss um það. Það hefði getað verið einhver sendill að forðast bílinn, og það hefði líka getað verið einhver að finna Mayhew- hjónin, en þá mundi hann, að þetta var frídagurinn þeirra og þau mundu vera í Lenton. Frú Mayhew hafði einmitt spurt, hvort þau mættu fara, og ætlaði að skilja eftir kaldan kvöldverð handa honum. Hann ók að bílskúrnum og hugsaði til þess með ánægju, að nú hefði hann allt húsið í næði. Það gat verið gott tækifæri til að leita vandlega í svefnherbergi móður hans og setustofunni. Hann ætlaði sér að finna þennan lista, og hafði sannfært sig um, að hann hlyti að vera á öðrum hvorum staðnum. Hún hafði ver- ið orðin hrör og var hætt að fara niður stigann. Hann opnaði fordyrnar fyrir sér og kveikti ljós í forstofunni. Persónan, sem stóð úti í garð- inum, sá ljós koma upp í for- stofugluggunum. Góðri stundu síðar hringdi sím- inn hjá Katrínu Welby. Hún tók hann. Höndin krepptist að tæk- inu, þegar hún þekkti rödd Jam- es Lessiters. — Ert það þú, Katrín? Mér datt í hug, að þú hefðir gaman af að heyra, að ég er búinn að finna þennan lista. — O.. Það kom svo á hana, að hún gat ekkert sagt. — Ég var orðinn hræddur um, að hann hefði verið eyðilagður, því að auðvitað tók hr. Holder- ness öll skjöl, sem hann fann, og frú Mayhew sagði mér, að þú hefðir gengið hér út og inn. Vinstri höndin á Katrínu kom upp að hálsinum á henni. — Ég hjálpaði eftir því, sem ég gat. — Ekki efast ég um það.. En hvar heldurðu, að listinn hafi svo verið? — Það hef ég enga hugmynd um. Hún var orðin þurr í munnin- um, en reyndi að halda röddinni eðlilegri. — Þú mundir aldrei gizka á það. .og hefur ekki gizkað á það. Hann var innan í postillunni prestsins okkar sáluga. Ég man vel, þegar hann gaf hana út og gaf mömmu eintak — manstu það ekki líka? Hún hefur þótzt alveg viss um, að enginn myndi hafa hönd á honum þar. Ég fann hann heldur ekki fyrr en ég hafði leitað allsstaðar og fór þá að leita í bókunum. Þolinmæðin þrautir vinnur allar! Katrín sagði ekki neitt, en dró snöggt að sér andann. Þetta heyrði James Lessiter í símanum og hafði mikla ánægju af. — Jæja, þá, sagði hann, hressi- lega, — það mun gleðja þig að heyra, að nú er þetta allt á •hreinu. Þú áttir upphaflfga að borga fyrir siða sakir tíu shill- inga húsaleigu, en svo eftir tvo eða þrjá mánuði var það ekki nefnt á nafn framar og öll húsa- leiga úr sögunni. En svo, hvað snertir húsgögnin.. Varstu eitt- hvað að segja? — Nei. Hún kom þessu eina orði út úr sér, en hefði ekki getað sagt fleiri. — Já, hvað húsgögnin snertir, er ekkert um að villast. Mamma segir: „Ég er ekki alveg viss um, hvaða húsgögn Katrín hefur þarna í Hliðhúsinu. Ég hef látið hana hafa sitt af hverju, smátt og smátt, en vitanlega var það eins og hver annar sjálfsagður hlutur að það var að láni en ekki öðruvísi. Mér þótti eins gött, að þau væru nötuð, og hún fer vel með þau. Mér finnst þú ættir að láta hana hafa eins og nægir í litla íbúð, ef það hentar þér ekki, að hún verði áfram í Hlið- húsinu. Vitanlega ekkert verð- mætt, en aðeins það, sem hún getur haft gagn af. Hún hefur gömlu tesamstæðuna, sem ég lánaði henni einu sinni á stríðs- tímanum, þegar svO erfitt var að ná í postulín. Vitanlega var það skýrt tekið fram, að það væri að- eins að láni“. SHÍItvarpiö Föstudagur 11. Janúar 8.00 Morgunútvarp. 12.00 Hádegisútvarp. 13.15 Lesin dagskrá næstu viku. 13.25 „Við vinnuna": Tónleikar. 13.25 „Við, sem heima sitjum": Jóhanna Norðfjörð les úr ævisögu Grétu Garbo (4). 15.00 Síðdegisútvarp. 17.40 Framburðarkennsla í esper- anto og spænsku. 18.00 „Þeir gerðu garðinn frægan" Guðmundur M. Þorláksson talar um Brynjólf biskup Sveinsson. 18.20 Veðurfregnir. 18.30 Harmonikulög. 19.00 Tilkynningar. 19.30 Fréttir. 20.00 Erindi: Ókunni maðurina (Grétar Fells rithöfundur). 20.25 Píanómúsík eftir Brahms: Walter Gieseking leikur rap- sódíu nr. 1 í h-moll og nr. 2 í g-moll op. 79. 20.35 í ljóði, — þáttur í umsjá Baldurs Pálmasonar. Lárus Pálsson les kvæði eftir Örn Arnarson og Guðbjörg Vig- fúsdóttir eftir Kristján frá Djúpalæk. 20.55 Tónleikar: Konsert nr. 1 I F-dúr fyrir flautu og strengjasveit op. 10, eftir Vivaldi. 21.05 Úr fórum útvarpsins: Björn Th. Björnsson listfræðingur velur efnið. 21.30 Útvarpssagan: „Felix Krull'* eftir Thomas Mann; XX. (Kristján Árnason). 22.00 Fréttir og veðurfregnir. 22.10 Efst á baugi (Björgvin Guð- mundsson og Tómas Karls- son). 22.40 Á síðkvöldi: Létt-klassísk tón list. 23.15 Dagskrárlok. Laugardagur 12. janúar. 8.00 Morgunútvarp. 12.00 Hádegisútvarp. 13.00 Óskalög sjúklinga (Kristín Anna Þórarinsdóttir). 14.00 Vikan framundan: Kynning á dagskrárefni útvarpsins. 15.00 Fréttir. — Laugardagslögin. — (16.00 Veðurfregnir). 16.30 Danskennsla (Heiðar Ástvalda son). KALLI KÚREKI ~ * - -j< Teiknari: Fred Harman 17.00 Fréttir. — Þetta vil ég heyr« Hildur Þorsteinsdóttir kaup- kona velur sér hljómplötur. r &ESS THAM A M/Le FEOf THe KIDMAPPeZS’ CAMP. LEAN OVER OL'OSEE, PETE/ I CAW'T BEACH IT/ ,----— HERE, OPEM YO0R TRAP, V. HAMPTÖM/ YOLI AIM'TA BAD KID.'SOREYI CAN’TUMTIE YOU/ /kHD W THEHtDE-OUT, JOHk) HAMPTOH HAS F/HALLY LOOSEMEP THEKMOTTEP LAH/AT'' V 7 ------------'TI YOU'RE 5ETTIN' WERVOUS/ WE MUST BECLOSE/ I DON'TMÉED YOU ALIVE AMY MORE SO JUST y' F/OUEEOUT WHAT'LL HAPPEM IF J YOU LET OUT A YELL • i-A r-------------------11'LL KEEP ( «UIET/ I i-.v I meira en mílu f jarlægð frá fanga- búðunum. — Þú virðist vera orðinn tauga- óstyrkur, við skulum standa nærri hvor öðrum. — Ég þarfnast þín ekki lengur. Gerðu þér bara í hugarlund, hvað gerast mundi, ef þú rækir upp öskur. — Ég skal þegja. Að lokum hefur Halla Hampi tek- izt að losa um hnútana. — Hérna, opnaðu munninn, Halli, þú ert ekki svo slæmur. Mér þykir bara verst, að ég skuli ekki geta gengið í lið með þér. — Komdu nær, Pési, ég get ekki náð í þetta. 18.00 Útvarpssaga barnanna: „Todda frá Blágarði" eftir Margréti Jónsdóttur: IV. Höfundur les). 18.20 Veðurfregnir. 18.30 Tómstundaþátur bama og unglinga (Jón Pálsson). 18.55 Tilkynningar. — 19.30 Fréttir, 20.00 Tvísöngur: Ingvar Wixell og Erik Sædén syngja úr Glunt- unum eftir Wennerberg. 20.30 Leikrit: „Rip van Winkle" eftir Max Frisch, í þýðingu Jökuls Jakobssonar. — Leik- stjóri: Baldvin Halldórsson -- Leikendur: Helgi Skúlason, Þorsteinn Ö. Stephensen, Val ur Gíslason, Herdís Þorvalds- dóttir, Haraldur Björnsson, Lárus Pálsson, Jón Sigur- björnsson, Helga Valtýsdótt- ir o. fl. 22.00 Fréttir og veðurfr. — 22.10 Danslög. — 24.00 Dagskrár- lok.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.