Morgunblaðið - 05.06.1963, Side 4

21
MORCUNBLAÐ1Ð
Miðvikudagur 5. júní 1963
Viðreisnin hefur leitt til frelsis og farsældar
☆
MBL. hefur leitað til nokk-
urra borgara úr ýmsum
starfsgreinum og beðið þá að
skýra lesendum blaðsins frá
viðhorfum sínum til starfa
ríkisstjórnarinnar á s.L kjör-
timabili. Fara umsagnir
þeirra hér á eftir.

Árni Brynjólfsson
Stórbættur hagur
iðnaðarmanna
Árni Brynjólfsson, rafvirkjam.:
AUL.T frá þvi, að ég fyr^t man
eftir, hafa ófrelsi og höft ein-
kennt viðskipta- og athafnalíf
okkar íslendinga.
Gengi einstaklinga og fyrir-
tækja var verulega undir því
komið hvort menn höfðu rétt
sambönd og náð fyrir nefndum.
Hvort menn gátu byggt sér
hús eða keyptu bíl réði ekki fjár-
hagsgetan ein úrslitum, heldur
hvort viðkomandi fengi til þess
leyfi hjá nefnd eða ráði.
Iðnaðarmenn voru til skamms
tíma neyddir til að nota austan-
tjalds efnivörU, sem í flestum
tilfellum var úrgangsvara, per-
urnar splundruðust, engin
trygging var fyrir sambandi á
milli enda í rafkapalrúllum,
vatnsrörin láku og sprungu og
svona .maetti lengi telja. Til dæm-
is var svo komið varðandi austan
tjaldsstrengi, að þá var beinlín-
is bannað að nota, enda benda
líkur til, að til þeirra megi rekja
hina tíðu frystihúsabruna, sem
mest bar á, á tímum austantjalds-
einokunarinnar.
Síðan núverandi stjórnarstefna
var upp tekÍR hafa breyting-
arnar til hins betra orðið meiri
en nokkurn óraði fyrir. Segja
má að hugtakið — frelsi í við-
skiptum og framkvæmdum —
hafi þá fyrst orðið okkur ljóst, er
við gátum hætt siðspillandi og
auðmýkjandi_ betliferðum til
stjórnskipaðra nefnda.
Verkvöndun gat þá fyrst orðið
möguleg, þegar vöruval varð
frjálst og vönduð verkfæri fáan-
leg. í stað þess að keppa um
leyfi til innflutnings, keppast
innflytjendur nú um hylli við-
skiptavinanna og vinna ötullega
að því að útvega fyrsta flokks
vörur á lægsta fáanlega verði
og þori ég að fullyrða, að nú
fyrst hafi þessir aðilar notið sín
til fullnustu, því að margir þeirra
hafa sýnt mikla útsjónarsemi og
dugnað við að ná hagstæðum
kaupum á erlendum mörkuðum.
Hin frjálsa samkeppni hefur loks
ins haldið innreið sína í athafna-
og viðskiptalífið og þjóðin öll
nýtur þess í ríkara mæli með
hverjum mánuði sem líður.
Hinn illræmdi níuprósent sölu
skattur, sem okkur iðnaðarmönn
um var gert að greiða af efni
og þjónustu, var einn versti
baggi vandræðaáranna, sem við
máttum bera. Skatturinn á þjón-
ustuna hindraði eðlilega starf-
semi fyrirtækja og kom í veg
fyrir heiibrigða 'verkkeppni, því
að verktakar urðu að fela sig á
bak við verkkaupana, ef þeir
vildu losna við skattinn. Hvaá
efnissölunni viðkom var ástand-
ið enn verra, því að iðnaðar-
menn urðu að greiða níu prósent
söluskatt af samskonar vöru og
selja mátti í verzlunum án sölu-
skatts. Kom hann því sem
hréin skattviðbót á vötusölu
iðnaðarmanna. Þrátt fyrir ítrek-
uð mótmæli gegn þessari rang-
látu skattlagningu var mótmæl-
unum að engu sinnt.
Þessa sérsköttun iðnaðarmanna
afnam núverandi ríkisstjórn.
Mikill hluti iðnaðarmanna verð-
ur, vinnu sinnar vegna, að nota
bíla meira en flestar aðrar stétt-
ir þjóðfélagsins. Af þeim sökum
kom hinn frjálsi bílainnflutn-
ingur þeim betur en flestum öðr-
um og tollalækkunin á bílavara-
hlutum, sem nú mýlega er í gildi
gengin, mun verulega bæta af-
komu þeirra. Það sem mestu
máli skiptir þó í þessu efni, er
sú tilfinning að vera frjáls að
því að kaupa sér nýjan bíl, ef
buddan leyfir, án þess að þurfa
til þess leyfi frá einum eða
öðrum.
Hið aukna frelsi til byggingar
iðnaðarhúsnæðis veitir iðnaðar-
mönnum tækifæri til þess að
byggja upp fyrirtæki sín í eigin
húsnæði, en það er forsenda fyrir
varanlegri uppbyggingu fyrir-
tækjanna.
Yfir menntamálum iðnaðar-
manna hefur tíirt í tíð núverandi
ríkisstjórnar. Skipuð hefur verið
nefnd til að endurskoða iðn-
fræðslu frá grunni og hafizt verð
ur handa á þessu ári um við-
byggingu Iðnskólans í Reykja-
vík, en þessa viðbýggingú á að
nota til þess að auka og bæta
verkkennslu iðnnema og skapa
iðnaðarmönnum tækifæri til að
auka þekkingu sina á nýjungum
og framförum. Vísir að meistara.
skóla tók til starfa við Iðnskól-
ann á sl. vetri.
Lög um tækniskóla íslands
hafa nýlega verið samþykkt á Al-
þingi og við Vélskólann er tek-
in til starfa undirbúningsdeild
fyrir tækniskóla, sem auka mun
áhuga iðnaðarmanna á fram-
haldsnámi og auðvelda félitlum
námsmönnum tækninám erlend-
is. í.
Allt þetta ber vott um hinn
mikla vorhug, sem viðreisnin
hefur skapað með þjóðinni.
Ýmsir drekar ófrelsis og hafta
eru þó enn óunnir, en áfram
verður að halda við að uppræta
óvættina. Hinn r^auði dreki aftur-
halds og ófrelsis er enn með lífs
marki og á meðan áð svo er, má
ekki á slaka.
Segja má að núverandi ráða-
mönnum hafi tekizt að ljúka upp
dyrum frelsis og farsældar cg
það er skylda okkar sem frelsi
kunnum að meta, að styðja þá
svo röggsamlega, að þeim tak-
ist að halda dyrunum opnum um
alla framtíð.
H I N N almenni borgari á ekki
gott með að taka ótruflaða af-
stöðu til hinna flóknari stjórn-
málalegu viðhorfa, eftir að hafa
pælt daglega í gegnum dálka dag
blaðanna, sem fullir eru af for-
dómum og rangfærslum. en
verða í málefnalegu tilliti, alvöru
lausari og útþynntari sem nær
líður degi uppgjörsins, kjördeg-
inum. Hverjum og einum verður
því hægast um vik að skyggn-
ast í eigin barm og gera sér grein
fyrir þeirri hlið málanna, sem
að honum snýr og varða hann
persónulega, lífskjör hans og af-
komumöguleika. Honum á áð
vera innan handar að gera sér
fulla og skýlausa grein fyrir því,
hvort lífskjörin eru almennt góð
Sigurlaugur Þorkelsson
Sigurlaugur
fulltrúi:
framtíðina
hefur glæðzt
Þorkelsson, blaða- arinnar, sem hún hefur áunnið
sér vegna verka sinna, fer vax-
andi.
Hannes Pétursson
Sffórnarandstaðan er
einskis trausts verð
Hannes Pétursson, skáld:
Alþingiskosningarnar á sunnu-
daginn eru að einu leyti óvenju-
legar. Þjóðin velur nú ekki að-
eins á milli flokka, heldur hefur
hún einnig i hendi sér að efla
eða afnema markaða stjórnar-
stefnu frá því kjörtímabili, sem
senn er úti, þar eð stjórnarflokk-
arnir hafa berlega lýst því yfir
að þeir muni fylgja henni fram
að loknum kosningum, veiti þjóð
in þeim fulltingi til þess. Þetta
lýsir meiri hreinskipti og ein-
ingu en maður á að venjast í
íslenzkum stjórnmálum. Er ekki
fremur ósennilegt, að stjórnar-
flokkarnir færu þessa leið, ef
viðreisnin margumtalaða væri
jafn mikið glapræði og jafn ó-
vinsæl og mótherjarmr vilja vera
láta?
Stjórnarandstaðan er óféleg að
þessu sinni. Framsókn er að sjálf
sögðu stefnulaus og hefur ekki
annað á takteinum fyrir þessar
kosningar , en miður geðslegan
hræring af rangfærslum, fagur-
gala og dylgjum. Kommúnistar
eru að því leyti fastari í rásinni,
að þeir hafa komið sér upp hug-
takinu „íslenzkur sósíalismi", og
boðaði Magnús Kjartansson
þetta þjóðskipulag á skugga-
myndasýningu G-listans í Há-
skólabíói fyrir skemmstu. Til-
lagan um „sílenzkan sósíalisma"
getur ekki miðað að öðru en því
að breyta ættjörðinni í „alþýðu-
lýðveldi“. Var það ritstjóranum
líkt, að hafa geð í sér til að
bendla orðið íslenzkur við slíka
frelsissviptingu.
Að minum dómi er stjórnar-
andstaðan ekki verð neins
trausts í þessum kosningum,
heldur ber að snúast kröftuglega
gegn kommúnistum og Framsókn
sem allt kjörtímabilið hefur daðr
að við þá í von um fylgisaukn-
ingu.
eða ekki og hvort þau fara versn-
andi eða batnandi. Segi reynslan
ekki rétt til um þetta, hvar er
þá hinnar réttu leiðsagnar að
leita? Það er fyrst, að þessari í-
hugun lokinni, sem unt er að
taka viturlega ákvörðun um það,
hvort ríkjandi stefnu í þjóðmál-
um skuU fylgt, eða hvort æski-
legt sé að breyta um.
Ef vér reynum að gera oss
grein fyrir stjórnmálaviðhorfinu
í dag, er nauðsynlegt að borið
sé saman hleypidómalaust og af
einlægni, hvernig stjórnarfarið
var í tíð fyrri stjórnar, vinstri
stjórnarinnar, og þeirrar stjórn-
ar, sem nú situr að völdum, og
hverjar stefnur þessara tveggja
stjórna eru. Of langt mál yrði
þó að rekja hér leiðir þessara
tveggja ríkisstjórna, en mönnum
er í fersku minni, hvernig skil
vinstri stjórnarinnar voru að lok
um og sem lýst var þannig af
virtustu og vitrustu spámönnum
þeirrar stjórnarstefnu, að þeir
væru svartsýnir á, að á nokkurs
valdi væri að forða þjóðinni und-
an þeim móðuharðindavágesti,
sem þeirra eigin ranga stjórnar-
stefna, samfara upplausn og sund
urlyndi hafði leitt yfir þjóðina.
Fáir eru þeir sem lið sitt vilja
ljá þeirri stjórnarstefnu, jafnvel
þótt hún sé færð í rfý skraut-
klæði áróðursgyllinganna. Nú-
verandi ríkisstjórn hefur hins
vegar með umbótastefnu sinni
reynzt þess megnug að bæta hér
um. Viðreisnin hefur tekizt að
verulegu leyti, lífskjörin hafa
batnað og velmegun aukizt. Trú-
in á framtíðina hefur glæðzt og
traust þjóðarinnar til ríkisstjórn-
Æskunnar bíða ótæm-
andi möguleikar
Svavar Gests, hjóðfæraleikari:
Fyrir nokkrum dögum hringdi
blaðamaður ,frá Mbl. til mín og
bað mig að festa á pappírinn í
nokkrum línum, álit mitt á rík-
isstjórninni og verkum hennar.
Ekki var það vegna þess að
sérgrein mín væri að gagnrýna
ríkisstjórnir, heldur vegna hins,
að blaðið var að leita til laun-
þega í ýmsum stéttum, og þeir
töluðu við mig, sem hljóðfæra-
leikara.
Ég lofaði að hripa þetta niður
og koma því til þeirra, en þegar
ég tók mér penna í hönd, þá datt
mér ósjálfrátt í hug setning, sem
Loftur ljósmyndari notaði fyrir
mörgum árum. í auglýsingum
sínum sagði hann einfaldlega:
Ég þarf ekki að auglýsa. Það var
einmitt þetta, sem mér datt í
hug um ríkisstjórnina, hún þarf
hvorki mig eða neinn annan til
að mæla með sér, hún þarf ein-
faldlega ekki að auglýsa. Hin
mikla velmegun í landinu mælir
með ríkisstjórninni, hin mikla
gróska í iðnaði, verzlun, sjávar-
útvegi og landbúnaði, er bezta
auglýsing ríkisstjórnarinnar.
En það er ekki aðeins sú vel-
megun sem nú ríkir, sem máli
skiptir, heldur er það hitt, og
vænti ég þess, að sem flestir
geri sér grein fyrir því, að í
þjóðarbúskapnúm er ekki leng-
ur tjaldað til einnar nætur, það
er verið að byggja upp með
framtíðina í huga. Það verður
ekki fyrr en eftir nokkur ár sem
þjóðin á eftir að uppskera vegna
hinna miklu fjárveitinga í fisk-
vinnslustöðvum, síldarverk-
smiðjum og iðnfyrirtækjum.
Það er verið að byggja upp
Viðreisnin er hafin, eins og
séð verður, en henni er ekki lok-
ið í gróandi þjóðfélagi. Mikill
meirihluti þjóðarinnar vill að
henni verði haldið áfram og lag-
aðar þær misfellur sem enn eru
á. Hann vill, að stoðirnar undir
efnahag þjóðarinnar verði treyst-
ar og allar auðlindir landsins
nýttar til heilla íslenzku þjóð-
inni. Fólkið vill ekki leggja út
í eyðimerkurgöngu hinnar óraun
hæfu stefnu óvissu og sundrung-
ar, heldur Ijá lið sitt þeirri fram-
farastefnu, sem leitast við að
breyta auðninni í akurlendi,
stilla samtakamátt þjóðarinnar
til góðra verka og leiða hana
inn á braut bættra lífskjara.
Að lokinni þessari stuttu at-
hugun gengur kjósandinn að
kjörborðinu, og felur Sjálfstæð-
isflokknum stjórn landsmála
næstu kjörtímabil.
Svavar Gests
fyrir unga fólkið í landinu, fyrit
það fólk, sem m.a. gengur nú i
fyrsta skipti að kjörborðinu,
Þess vegna er það áríðandi fyrir
hinn unga kjósanda, að hann
geri sér fyllilega grein fyrir,
hvað hans bíður á ókomnum ár-
um. Sjálfstæðisflokkurinn hefur
markað þá stefnu: Hins unga
kjósanda bíða ótæmandi mögu-
leikar á íslandi framtíðarinnar,
Þess vegna mun æska landsin*
stuðla að glæsilegum sigri Sjálf-
stæðisflokksins um næstu helgL