Morgunblaðið - 05.07.1963, Page 6

MORCVNBLAÐ1Ð
r Fostudagur 5. Júlí T"«3

Kennedy
i Berlín
*(
EINN af blaðamönnum Morg-
unblaðsins, Hörður Einarsson,
var staddur í Vestur-Berlín, er
Kennedy Bandaríkjaforseti
heimsótti borgina. Fer hér á
efir frásögn hans af komu
Kennedys þangað:
Kennedy sá einnig síðar-
nefnda múrinn. Hann ók
banga leið meðfram honum og
staðnæmdist á tveim stöðum
við hann, við Brandenborgar-
hliðið og hið fræga hlið,
„Checkpoint Char.e“. Bftir
Georg Lebner afhendir Kennedy vönd af rauðum og hvítum
nellikkum, sem ónafngreindir Austur-Berlínarbúar höfðu sent
honum með þessari ósk: „Afhendið forsetanum þessi blóm. Þau
eru kveðja okkar til hans; hans, sem við megum ekki sjálfir
sjá; hans, sem við megum ekki sjálfir taka í höndina á!“
200-300 þúsund manns hlýddu á ávarp Kennedysá Kudolf-YViide-Flatz framan við raðhus Vesiur<
Berlínar, Bathaus Schöneberg.
þá för sagði hann, að múrinn
væri skýrasta og augljósasta
táknið um mistök kommún-
ismans. Nóttina fyrir komu
Kennedys hafði Ulbricht lát-
ið loka Brandenborgarhliðinu
með rauðum tjöldum, svo að
hann gæti ekki séð yfir til A-
Berlínar og Austur-Berlínar-
búar gætu ekki séð hann. En
við Checkpoint Charlie sá
bæði Kennedy Austur-Berlín
og íbúar Austur-BerMnar
hann. Þegar Kennedy steig
upp á útsýnispallinn, sem þar
hafði verið komið fyrir,
heyrðist lágur fagnaðarkliður
frá nokkrum mannfjölda, sem
þar hafði safnazt saman til að
geta séð hann, en samstundis
dreifði „alþýðulögreglan"
hópnum. Þó að Austur-Berlín
arbúar fengju þannig ekki að
fagna Kennedy á sarna hátt
og samborgarar þeirra hinum
megin smánarmúrsins, þá
kom hugur þeirra tii i.ans
skýrt í ljós. Fyrir þeirra hö<nd
afhenti Georg Lebner, forseti
sambands byggingarverka-
manna í Vestur-Berlín, hon-
um vönd af rauðum og
hvítuim nellikum, sem ónafn-
greindir Austur-Berlínarbúar
höfðu sent honum með eftir-
farandi tilmælum: „Afhendið
forsetanum þessi blóm. Þau
eru kveðja okkar til bans;
hans, sem við megum ekki
sjálfir sjá; hans sem við meg-
um ek'ki sjálifir taka í höndina
á!“ —
Það var auðfundið næstu
dagana fyrir komu Kennedys
til Vestur-Berlínar, að eitt-
hvað óvenjulegt var í aðsigi.
Berlínarblöðin sögðu ítarlega
frá heimsókn hans til Sam-
bandslýðsveldisins og ræddu
um væntanlega komu hans til
borgarinnar, sérstök póstkort
voru gefin út í tilefni af komu
hans, sérstaklega stimpluð frí-
merki á kortum með mynd for
setans voru seld á götunum,
götumálararnir skreyttu gang-
stéttirnar. með myndum af
honum, bandaríski fáninn
blakti hvarvetna og yfirleitt
gerði fólk sér mjög tíðrætt um
komu hans. Annars staðar ur
Þýzkalandi þyrptust menn til
borgarinnar til að vera við-
staddir komu hans, enda var
það ein helzta spurnmgin,
sem „alþýðulögregla" Ul-
brichts lagði fyrir Vestur-
Þjóðverja, sem næstu dagana
á undan vildu fá fararleyfi inn
í Austur-Berlín, hvort þeir
Framhald á bls. 13
„KEN-NE-DY! Ken-ne-dy!
Ken-ne-dy! Ken-ne-dy!“ hróp
uðu 250 þúsundir manna
hvað eftir annað, þegar
Kennedy E-andaríkj aforseti
ávarpaði Berlínarbúa 26. jún.
sl. framan við ráðhús borgar-
innar, Rathaus Schöneberg. —
Hvergi í Þýzkalandi hlauí
Kennedy eins stórkostlegar
móttökur og í Berlín, og blaða
fulltrúi hans sagði, að hann
hefði aldrei hlotið slíkar mót-
tökur sem í Berlín, enda verð
ur naumast betur tekið á móti
einum manni. Þýzku blöðin
kalla för Bandaríkjaforseta
um Þýzkaland „sigurför", og
hápunkti náði hún með hinni
8 klst. heimsókn hans til V-
Berlínar.
Alls staðar meðfram hinni
53 km löngu leið, sem Kenne-
dy fór um borgina, stóð þykk-
ur „múr“ af fólki og fagnaði
honum, enda er talið, að aldt
að 80% af 2,2 miílj. íbúa
Vestur-Berlínar hafi farið út
á göturnar til þess að hylla
hann. Þennan dag voru Berlín
armúrarnir því tveir. Og ein-
hvern veginn finnst manni,
að þessi nýi Berlínarmúr
hljóti að verða varanlegri en
sá, sem kommúnistastjórnin í
Austur-Berlín lét steypa upp
milli borgarhlutanna fyrir
tæpum tveim árum.
Okkur hafa borizt tvö kvört-
unarbréf, annað um landskeppn
ina við Dani, sem nú er mjög
rædd manna á meðal. Þetta bréf
bréf er í og með í gamansöm-
um tón en öllu gamni fylgir
nokkur alvara. Þótt bréfið sé
nokkuð hvassyrt sjáum við ekki
ástæðu til að neita birtingu
þess. Hitt fjallar um efni, sem
Velvakanda er ekki kunnugt og
er vonandi að réttir aðilar gefi
svar við því, enda mælzt til þess
í bréfinu.
Velvakandi vill enn einu
sinni ítreka það við þá, er
senda hingað bréf, að láta síns
rétta nafns getið, þótt þeir óski
eftir að það sé ekki birt. Okk-
ur er nauðsynlegt að vita hver
bréfritarinn er. Að öðrum kosti
sjáum við okkur ekki fært að
birta bréf þeirra.
En hér koma svo bréfin:
4 LANDSKEPPNIN
„Almenningur leyfir sér að
mótmæla því við þá sem hafa
með höndum veg og vanda af
landskeppninni við Dani, að
kosta skuli 100 krónur sætið!
Þetta er hreint okur, bein leið
til þess að sem allra f æstir komi
á völlinn. Það hefur aftur á
móti í för með sér að allur bar-
áttukjarkur fer úr íþróttamönn-
um, við að þurfa að keppa fyr-
ir mannlausu áhorfendasvæð-
inu. Ég hef aldrei verið við-
staddur eins litlausa og stemn-
ingslausa landskeppni í nokk-
urri grein íþrótta. Svo mikill
var ræfildómurinn, að þjóð-
söngvar landanna voru leiknir
af hljómplötum!! í stað þess að
láta lúðrasveit leika þá. Ræðu-
stúfur var fluttur, þar sem enn
á ný brauzt út Dana-komplex-
inn, í svo furðulegu orðalagi að
orðabókanefnd ætti að fá að
glíma við viðfangsefni þetta, út
frá nýyrðasjónarmiðinu. Það er
skoðun mín og vafalítið fleiri
að þeir sem hafa komið nærri
skipulagi þessarar landskeppni,
ættu að gefa sig að öðru en
slíkum störfum. Það er vanda-
samt verk að stjórna lands-
keppni, og legg ég til að arthug-
að verði hvort ekki sé rétt að
biðja sauðfjárvacnarnefndina
taka málin í sínar hendur fyrir
næstu landskeppni við Dani eða
aðrar kúltúrþjóðir.
íþróttavinur.“
+ BURÐARGJÖLD
FYRIR LITFILMUR
„Margir nota nú litfilmur í
myndavélina, og daglega koma
slíkir „myndasmiðir“ á póst-
stofuna með filmur sínar í þar
til gerðum umbúðum til send-
ingar. Framköllun er innifalin
í kaupverðinu, og eðlilega því
tolluð um leið og filman, sem
innflutt er. Þetta er alþekkt, og
framköllun fer yfirleitt ekki
fram hérlendis, þótt á því séu
undantekningar.
Nú, svo er það burðargjaldið.
Mánudaginn 1. júlí gaf mjög
svo kurteis póstþjónn (af-
greiðslumaður) þær upplýsing-
ar, að ísland væri líklegast ein-
asta landið, sem krefðist bréf-
burðargjalds undir þessar svo-
kölluðu „áteknu“ filmur. Ann-
ars staðar gengi þetta sem sýn-
ishorn (gegn mun lægra
gjaldi).
Um þetta var fyrir nokkrum
árum deila4 t.d. í Þýzkalandi,
hvernig búa skyldi um svona
áteknar filmur, svo að þær
gætu fallið undir reglugerð um
sýnishornasendingu skv. alþjóð
legu póstmálasamþykktinni. ís-
lendingar eru aðilar að þeirri
samþykkt. Sendiumbúðir eru
nú hafðar að öllu leyti póst-
málasamþykktinni samkvæmt,
en því er þá ísland einasta land
ið, sem einungis viðurkennir
(heimtar) gjald, eins og um
lokað sendibréf væri að ræða.
Því má við bæta, að burðar-
gjald undir almennt bréf, allt
að 20 g, er nú kr. 5,50 hérlend-
is, en nýhækkað burðargjald
fyrir sams konar bréf, t.d. frá
Danmörku til Rvíkur, aðeins d.
kr. 0,35 (eða samsvarandi kr.
2,20). íslenzka póststjórnin tel-
ur sig hafa gefið „skýringar“ á
þessum verðmismun, en „fyrr
má nú rota en dauðrota'*. Ef
verið er að undirrita alþjóðleg-
ar samþykktir, gengi vort nú
almennt viðurkennt o.s.frv., hef
ur þetta þá lagalega séð nokk-
urt hald? Má óska svars við-
komandi aðila?
Beztu þakkir.
„Litmyndaunnandi“.“
AEG KeimiEistæki
Utsölustaðir í Reykjavík:
HÚSPRYDI
Laugavegi 176. — Sími 20440.
JÚLÍUS BJÖRNSSON
Austurstræti 12. Sími 22475.
BRÆÐURNIR ORMSSON
Vesturgötu 3. — Sími 11467.