Morgunblaðið - 22.10.1963, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 22. okt. 1963
MORGUNBLAÐIÐ
3
Á SUNNUDAGINN var hafði
hennar hátign, Bagga skjald-
bökudrottning, opinbera mót-
töku í Fiskifélagshúsinu við
S.úlagötu.
Þangað munu hafa lagt leið
sína á þriðja þúsund manns,
og eru börn meðtalin. Virtist
mikill áhugi hjá fólki að
heilsa upp á Böggu frá Stein-
grímsfirði.
Blaðamaður Mbl. kom þang
að kl. 3% og var þá stór bið-
röð utan við húsið, og varð
sumt fólkið að bíða í 20 mín-
útur til að sjá skjaldbökuna,
en stæðilegir lögregluþjónar
héldu uppi reglu við dyrnar.
Skjaldbökunni var komið
Sæskjaldbakan í Fiskifélagshúsinu. Mennirnir með hattana eru þeir Einar Hansen og Kristján
Geirmundsson.
Ég hélt það væri bobbingur á floti
Sæskjaldbakan fær heimsókn
af tveim frænkum sínum
fyrir á stórum frystihúsvagni,
og eigandi hennar, Einar Han-
sen frá Hólmavík, sem allan
veg og vanda hefur haft af
flutningi skjaldbökunnar hing
að, stóð þarna nærri og veitti
fólkinu fúslega allar upplýs-
ingar.
Hann sagðist hafa fundið
skjaldbökuna á floti innan við
Grímsey á Steingrímsfirði.
Kvaðst hann hafa orðið aldeil-
is steinhissa, þegar hann sá
þennan hlut mara í hafskorp-
unni kringum 100 metra frá
báti feðganna. Hafi hann fyrst
haldið að þetta væri „bobb-
ingar“.
Þegar þeir komu að dýrinu,
tók Einar það til bragðs að
krækja í skolt þess hákarla-
sókn, þ.e. öngli á keðju, sem
notaður er við hákarlaveiðar.
Jafnskjótt og öngullinn fest-
ist í skolti skjaldbökunnar,
hafi allt „loft“ úr henni far-
,ð og hún farið að sökkva, en
keðjan bilaði ekki, og hafi
þeir síðan dregið hana til
lands. Læknirinn á staðnum
skoðaði hana og var það álit
hans, að skjaldbakan hefði
verið nýlega dauð, þegar þeir
feðgar fundu hana.
Einar hélt, að ekki hefði
verið hægt að ná skjaldbök-
unni lifandi til lands, en hún
vegur eins og kunnugt er um
300 kg og er um 1 m á lengd.
Kristján Geirmundsson,
hinn þekkti starfsmaður við
Náttúrugripasafnið, sem sér
um að stoppa út dýr fyrir
safnið var þarna mættur, enda
mun það falla í hlut hans að
sjá um að skjaldbakan geym-
ist óskemmd, sagði blaða-
manninum það, að hætta væri
á, að húð hennar rispaðist og
skemmdist við það, að sýna
hana svona.
Þetta er svokölluð „leður-
skjaldbaka", sem ekki hefur
hornskjöld. Beinplöturnar eru
óreglulegar og eru ekki tengd
ar við hryggjarbein dýrsins,
eins og í öllum öðrum skjald-
bökutegundum. Eftir endi-
löngu baki hennar liggja 7
stórir hryggir, þaktir „leðr-
inu“, sem skjaldbakan dreg-
ur nafn sitt af.
Af hafskjaldbökum eru að-
eins til fjórar tegundir, og sú
stærsta þeirra er leðurskjald-
bakan (Dermochelyo cori-
acea (L.) ). Hún er mjög sjald
gæf og sennilega á góðum vegi
með að verða útdauð. Hvorki
er nytjað af henni skel eða
kjöt.
Dr. Finnur Guðmundsson,
forstöðumaður Náttúrugripa-
safnsins, er erlendis um þess-
ar mundir, en þess er að
vænta, að ekki standi á safn-
inu, að kaupa jafn merkileg-
an hlut og þessi skjaldbaka
er, og varla við því að búast,
að þetta tækifæri komi upp í
hendur þess aftur næsta
mannsaldurinn.
Meðal gestanna, sem komu
að heilsa upp á skjaldbökuna,
voru tvær litlar frænkur
hennar, grískar landskjaldbök
ur, sem báðar til samans voru
miklu minni en haus sæskjald
bökunnar.
Tveir litlir drengir áitu
skjaldbökurnar, og sögðu
þeir, að þær væru hjón, og
hétu Sókrates og Xantippa.
Virtist fara vel á með þeim
hjónakornunum og Böggu sæ-
skjaldböku og vöktu þær litlu
ekki síður athygli en sú stóra.
Einar Hansen sagði blaða-
manninum að lokum að lík-
lega yrði skjaldbakan sýnd
skólabörnum á næstunni, en
hann lagði áherzlu á, að ekk-
ert væri enn ákveðið, hvað af
henni yrði.
Sæskjaldbaka á sundi.
Námskeið
■ föndri
SJÁLFSTÆÐISKVENNAFÉ-
LAGIÐ Hvöt gengst fyrir nám-
skeiði í föndri í þeim tilgangi að
búa til smekklegar, litlar jóla-
gjafir og fleiri smáhluti. Verður
byrjað föstudagskvöldið 25. októ-
ber og haldið áfram 7 næstu föstu
dagskvöld. Námskeiðið verður í
Valhöll, og hefst það fyrsta kl.
8.30. Kennslukonur verða frk.
Ingibjörg Hannesdóttir og Magn-
ea Hjálmarsdóttir, sem kennt
hafa alls konar föndur og gerð
fallegra muna.
María Maack, Þingholtsstræti
25, veitir allár upplýsingar og
tekur á móti námskeiðsgjaldinu,
sem er stillt mjög í hóf.
Týndi veski
með stórfé
SL. LAUGARDAGSKVÖLD,
laust fyrir kl. 1, varð stúlka,
sem nýkomin er frá Bandaríkjun-
um, fyrir því óhappi í Klúbbn-
að týna veski sínu. í veskinu voru
40 dollarar í reiðufé, 250 dalir í
ferðatékkum og bankabók á
bandarískan banka með 650
dollara innstæðu. Auk þess var
í veskinu innflytjendavegabréf
stúlkunnai og ýmis önnur per-
sónuleg gögn.
Stúlkan skildi veskið eftir á
borði á meðan hún fór að dansa,
en er hún kom aftur var það
horfið. Eru þeir, sem kynnu að
hafa tekið veskið í misgripum,
eða geta gefið upplýsingar um
málið, vinsamlegast beðnir að
hafa samband við rannsóknar-
lögregluna. Veskið er ílangt,
mjótt og svart að lit.
Hallgrímur með
51.10 í kringluk.
Á LAUGARDAGINN kastaði
Hallgrímur Jónsson kringlunni
51.10 m. Það er bezti árangur
hans á sumrinu og jafnframt
bezti árangur sem náðst hefur á
landinu í ár. Hallgrímur er nú
Vestmannaeyingur og keppir fyr-
ir Tý.
STMSTESMR
Hver eru úrræði
Framsóknar?
Synd væri að segja, að Fram-
sóknarflokkurinn hefði í stjórnar
andstöðunni lagt fran?. margar
jákvæðar tillögur. Má því ef til
vill segja að ástæðulaust sé að
búast við úrræðum af hans hálfu
í efnahagsmálum.
Ástæða er til að athuga, hvað
Framsóknarmenn hafa nú um
efnahagsmálin að segja, þar sem
þeir bentu fyrir hálfum öðrum
mánuði á það, að nauðsynlegt
væri að breyta algjörlega um
stefnu „og byrja að klifra niður
dýrtíðarstigann.“ Síðan hefur
Framsóknarblaðið reynt að láta
fyrnast yfir þessi ummæli og í
Tímanum s.l. sunnudag er blað-
inu snúið við. Þar segir m.a.:
„Sennilegt er að stjómin ótt-
ist svo andstöðu gegn nýrri geng
islækkun að hún grípi ekki til
hennar að sinni. í staðinn verði
leitað að öðrum ráðum, seiru nái
svipuðu marki, t.d. lögboðinni
niðurfærslu á fcaupi launastétta
og bænda meðan aðrir halda
öllu sínu og hagnast síðan á
niðurfærslunni hjá launafólki
og bændum. Slík lausn værj full
komlega í anda „viðreisnar-
innar."
Ummælin 4. september
Hinn 4. september stóð eftir-
farandi í ritstjórnargrein í Tím-
anum:
„Það sem ríkisstjórnin og
þingið þurfa að segja nú og
standa við er þetta: við ætlum
ekki að gera neinar hækkunar
ráðstafanir. Þvert á. móti ætlum
við að byrja að klifra niður dýr
tíðarstigann með lækkunarað-
gerðum. Við ætlum að lækfca
vissa tolla og skattstiga, en þetta
er ríkinu unnt vegna þess að af
völdum verð- os kauphækkana
að undanförnu munu ríkistekjur
vaxa meira að sjálfu sér en ríkis-
útgjöldin, þó þau hækki einnig
nokkuð.”
Megininntak þessara ummæla
er það, að stinga þurfi við fótum
og lcyfa ekki frekari hækkanir.
„Þvert á móti ætlum við að
byrja að klifra niður dýrtíðar-
stigann með lækkunaraðgerð-
um.“ Þetta síðastnefnda er auð-
vitað sýnu erfiðara en að stöðva
hækkanirnar, enda hefur ríkis-
stjórnin ekki boðað það, að hún
telji beint þörf lækkana, heldur
muni nægja að stemma stigu við
frekari hækkunum.
Snúast geg-n eigin orðum
En athyglisvert er, að það ern
Frairróknarmenn, sem fyrstir
boðuðu það, að ekki væri ein-
ungis nauðsynlegt að stöðva
frekari hækkanir heldur þyrfti
að byrja „lækkunaraðgerðir"
eins og þeir nefndu það. En það
er í samræmi við annað í mál-
flutningi Framsóknarflokksins,
að þegar ríkisstjórnin segir að
nauðsynlegt muni vera að hindra
frekari hækkanir, þá segja Fram
sóknarmenn, að nú eigi að hefja
lækkunaraðgerðir, og nú er sú
leið, sem þeir sjálfir bentu á,
orðin stórhættuleg og beinlínis
miðuð við það að níðast á bænd-
um og launþegura. Þannig virð-
ist sá spádómur Morgunblaðsins
því miður ætla að rætast, að
Framsóknarn-.snn verði á móti
hverjum þeim aðgerðum, sem
gerðar eru, jafnvel þótt þær
verði ekki ósvipaðar því, sem
Framsóknarmenn sjálfir hafa
krafizt