Morgunblaðið - 22.01.1964, Síða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ
.Miðvikudagur 22. jan. 1964
GAVIN HOLT:
37
ÍZKUSÝNING
— Hafið þér ekki svona hátt!
sagði hún. Allir leigjendurnir
fara að stinga höfðunum þt á
ganginn.
— Ég hef ekkert hátt — það
er ekki annað en ímyndun yðar.
f»ér aetlið að koma fram við mig
eins og götusala, og þá verð ég
að láta heyra til mín. Þetta er
ekki rétti staðurinn til að taka
móti gestum.
— Gott og vel, komið þér þá
inn fyrir, sagði hún.
Þegar ég var kominn frá hurð
inni, skellti hún henni. Ég kom
inn í setustofu, þar sem allt var
til, sem Sally hafði ekki. Það
eina, sem skorti, var smekkur.
Mér líkuðu ekki hú.sgögnin, né
myndirnar — heldur ekki skraut
ið eða stúlkan, sem þarna átti
heima. Ég var feginn að vera
ekki hrifinn af henni, því að
það hefði kannski ruglað fyrir
mér. Hún var utan við sig og
hrædd. Og nú ætlaði hún að
fara að verða vingjarnleg við
mig.
^ — Fáið yður í glas, sagði hún
og gekk að vínskáp.
Höfum flutt
raftækjaverzlun
okkar aí)
laugavegi 172
Jfekla
Hún var að rembast við að
vera róleg, og bíða eftir að mat-
arbjallan bjargaði henni. Mér
datt i hug leigubíllinn, sem beið
alltaf eftir mér, en það gerði
ekkert til með hann. Ég var kom
inn að ákveðinni niðurstöðu um
stúlkuna og ég vissi, að því betra
næði sem ég gæfi henni, því
betur mundi hún flækja sig.
— Við skulum hafa það gin'
sagði ég. — Nema þér eigið
bjór frammi í kaeliskápnum.
Hún kom með gin handa mér,
en stóran viskí handa sjálfri sér,
sem hún drakk standandi. Þarna
voru tveir klunnalegir armstól-
ar og hún benti mér á annan.
Þarna var líka tilsvarandi legu-
bekkur og hún settist á hann.
Eins og hún hafði lagað á sér
andlitið, var hún lagleg, og vand
ræðasvipurinn í aúgunum fór
henni vel.
Ég drakk haegt úr glasinu, og
hún horfði á mig og mældi mig
með sinni aðferð. Hún var nú
orðin rólegri og hugsaði nú út
næsta leik, og það var alveg eins
og ég vildi hafa það. Ég vildi
garna, að hún yrði fyrri til
atlögu.
Það tók heila mínútu, en svo
kom það.
— Einhver hefur verið að
segja yður hinar og þessar lygar
um mig, sagði hún, — og ég
kæri mig ekki um, að þær breið-
ist út. Eins og nú stendur á, kæri
ég mig ekki um að komast á
kant við lögregluna.
— Nei, það datí mér einmitt
í hug, sagði ég. — Það var þess-
vegna, að ég vildi verða á undan
henni. Þegar lík er í húsinu,
hættir henni iil að draga ein-
kennilegar ályktanir.
— Það er nú einmitt það, sem
mér datt í hug, sagði hún.
— Auðvitað get ég sannað, að
ég hafi verið í leikhúsinu, en
það mundi blanda öðrum aðila
í málið, sem ég ekki blanda í
það.
— Svona er lífið, sagði ég. —
Það blandast alltaf einhver í öll
þessi _mál.
— Ég vinn mér ekki inn mikið
fé, sagði hún.
Sama hér, sagði ég. — Allt sí-
hækkandi, og þá er erfitt að láta
endana ná saman.
— Það er engin ástæða til
neinnar gamansemi! hvæsti hún
að mér.
— Mér er ekkert gaman í
huga, sagði ég. — Alls ekkert.
En ég er að missa þolinmæðina
og þá fæ ég alltaf krampa í mag-
ann.
Hún víxlaði fæturna en rétti
svo úr þeim aftur og hallaði sér
fram.
— Þegar manni eru sagðar
margar lygar, er bezta ráðið að
reyna að gleyma þeim.
— Aðalgallinn á mér er minn-
ið mitt, kvartaði ég. — Alla
ævina hefur _það fylgt mér eins
og draugur. Ég hef minni á við
heilan hóp af sirkusfiluim.
Hún hló, en það var engin
gamansemi í augnaráðinu. Hún
hallaði sér aftur á bak og víxl-
aði fæturna aftur. Ég fór að
hugsa’ um, hvort hún mundi selja
mér tvenna nælonsokka, ef hún
væri í því skapi. Hún notaði ein-
mitt stærðina, sem ég þurfti áð
fá.
— Eina ráðið til að ráða yið
fíla, er að gefa þeim bollur að
éta, sagði hún.
— Það er allt í lagi, ef maður
getur náð í nokkrar bollur, sagði
ég.
— Ég gæti útvegað fáeinar.
Hvað mikið gagn væri til dæmis
í svo sem fyrir tuttugu pund?
— Það mundi nú hrökkva
skammt.
— Jæja, andvarpaði hún. —
Hvað viljið þér £á mikið. Ég
gæti hækkað þetta eitthvað, ef
þér viljið vera sanngjarn.
Fæturnir á henni voru langir
og vel lagaðir og hnén góð, en
ég var farinn að verða þreyttur
á þeim. Ég gekk yfir að legu-
bekknum og hlammaði mér
niður við hliðina á henni.
— Ég er eitthvað ekkert sann-
gjarn í kvöld, Josie, sagði ég.
— Og e£ ég gizkaði á eins og
þér, mundi ég heldur hætta öll-
um ágizkunum. Þér eruð klók
stúlka, og gætuð hengt sjálfa
yður með tveggja þumlunga
spotta.
— Hvað viljið þér fá mikið?
æpti hún. — Ég er að spyrja,
hvað þetta eigi að kosta!
— Ekki túskilding frá yður,
elskan, sagði ég. — Ég er að
vinna fyrir hana frú Thelby.
— Hún er dauð, og ekkert upp
úr henni að hafa.
— Víst er hún dauð, en hún
borgaði fyrirfram og á enn inni
vinnu hjá mér. Ég vil vinna fyrir
mínu kaupi, og tek aldrei við
peningum fyrir ekki neitt.
— Gott og vel, sagði hún. —
Kallið þér bara á lögregluna!
Komið þér bara með hana hing-
að. Það er sími á borðinu þarna.
Komið þér bara með hana hing-
að og þá skal ég segja henni,
hvernig þér hafið reynt að kúga
af mér fé. Þér getið ekkert
sannað á mig, einfaldlega vegna
þess, að það er ekkert til að
sanna. Ekki tangur né tötur!
— Var það þessvegna, sem þér
buðuð mér tuttugu pund til að
tapa minninu?
— Farið þér til fjandans. Hún
þaut upp af legubekknum. — Ég
skal ganga frá yður. Ég skal
kalla á lögregluna.
Ég greip um úlnliðinn á henni
og dró hana niður aftur. Svo
færði ég takið á öxlina á henni
og sneri henni, svo að hún vissi
beint að mér.
— Nú skuluð þér vera róleg
og hlusta á mig, hvæsti ég. —
Það, sem ég hef í höndunum, er
fyrstu handar upplýsingar, og
þér getið ekki gabbað mig leng-
ur. Ég var hjá Clibaud í nótt
sem leið. Ég var í salnum, þegar
þér komuð inn gegn um dyrnar
hennar Linu, eða kannski var ég
í einhverju hinna herbergjanna.
En ég kom nógu snemma inn i
skrifstofuna til að sjá yður leita
í skrifborðinu.
— Sáuð þér mig? Spurningin
var dottin út. úr henni, eins og
ósjálfrátt. Hún talaði lágt —
þetta var ekki annað en ótta-
slegið hvísl, en það var nógu
hátt til ,þess að ég heyrði það.
En nú var ofseint fyrir hana að
bíta úr sér tunguna. Það voru
engin mótmæli í röddinni leng-
JÚMBÓ og SPORI — >f— ■—-)< — — Teiknari: J. MORA
Spori stóð upp og gekk að glugg-
anum og horfði út .... en allt í
einu sá hann nokkuð, sem fékk hann
til að gleyma öllu svefnleysi .....
vai hann að dreyma? .... var þetta
martröð?
Hann stökk í ofboði að Jumbo og
bnsti hann rækilega. „Jumbo, vakn-
aðu. Komdu og sjáðu! Það er eitt-
rvað ofboðslegt á seyði ....“ „Æ,
svona nú,“ muldraði Jumbo, „yðtir
hlýtur að hafa verið að dreyma,
Spori.“
„Dreyma, ójá,“ sagðí Spori. „Lítið
þér bara snöggvast niöur á jörðina“
Júmbó kom að gluggnnum og leit
n:ður. „Þetta er aiveg-hræðilegt“,
stundi hann, „þetta hlýtur að vera
runnið undan rífjum galdramanns-
íns ....“
KALLI KÚREKI -pf— Teiknari; FRED HARMAN
AIM’T YOU GOTA CAMTEEM?
THIS OLLA'S MADE O’CtAY/
IPIDSOPIT, ITBEEAKS^
J7-----------—
M0 SOT CAMTEEWf
i QOT TWOOLLAf
YDUTAKEONE,
M£ KEEPONE/
OKAY/ MOW X'LL
TAKE THAT BUUEO,
TH’QUIETOMEf
OH M0/ YOU TAKE OTHEE
OMEf HEB TOU&H/ HER ^
TAKE YOU ACROSS
PESERT EASY/
Allt í lagi, vinur. Þú lætur mig
fá tíu dali og tekur asnann og eina
krús af vatni í staðinn. Meira get
ég ekki misst.
Bættu við dálitlu þurrkuðu kjöti
cg soðum baunum og þá slæ ég tiL
2. Áttu ekki brúsa? Krúsin er úr
leir. Ef ég missi hana niður brotnar
liún .... og þá er úti um mig.
Ég á engan brúsa. Bara tvær krús-
ir. Taktu aðra en ég held hinni eftir.
3. Allt í lagi. Ég tek þá asnann,
þenna stilltarL
Nei, þú tekur hinn asnann. Það er
þolin skepna. Hún skilar þér auð-
veldlega yfir eyðimörkina.
ur.
3|tltvarpiö
Miðvikudagjur 22. janúar
7.00 Morgunútvarp (Veðurfregnir —•
Tónleikar — 7 3C Fréttir — Tón-
leikar — Morgunleikfimí — 8.00
.r Bæn — Veðurfregnir — Tón«
leikar — 8.30 Fréttir — Tónleikar
— 9.00 Úrdráttur úr forustu-
greinum dagblaðanna — 9.10
Veðurfregnir — 9.20 Tónleikar
— 10.00 Fréttir)
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar — 12.25
Fréttir og tilkynningar).
13.00 „Við vinnuna“: Tónleikar.
14.40 „Við, sem heima sitjum": Ása
jJónsdóttir les söguna „Leyndar-
málið“ eftir Stefan Zweig (3).
15.00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk.
—Tónleikar — 16.00 Veðurfregnir
— Tónleikar — 17.00 Fréttir
Tónleikar).
17.40 Framburðarkennsla í dönsku og
ensku.
18.00 Útvarpssaga barnanna: .Skemmti
legir skóladagar“ eftir Kára
Tryggvason; H. (Þorsteinn Ö.
Stephensen).
18.20 Veðurfregnir.
18.30 Þingfréttir. — Tónleikar
18%50 Tilkynningar.
19.30 Fréttir.
20.00 Varnaðarorð: Haraldur Árnason
ráðunautur talar um varúðar-
ráðstafanir í meðferð búvéla.
20.05 Létt lög: Alfred Hause og hljóm-
sveit hans leika.
20.20 Kvöldvaka:
a) Lestur fornrita: Gunnlaugs
saga ornjstungu; III. (Helgi
Hjörvar).
b) íslenzk tónlist: Lög eftir Hall-
, grím Helgason.
c) Oscar Clausen flytur annað
erindi sitt um harða biskup-
inn í Skálholti.
d) Séra Gísli Brynjólfsson flytur
írásöguþátt: Síðasta dagleið
eéra Páls.
e) Sigurbjörn Stefánsson flytur
vísnaþátt.
21.45 íslenzkt mál (Dr. Jakob Ben-
ediktsson).
22.00 Fréttir og veðurfregnir
22.10 Lög unga fólksins (Bergur Guðna
son).
23.00 Bridgeþáttur (Hallur Simonaf-
son).
1 23.25 Dagskrárlok.