Morgunblaðið - 14.02.1964, Blaðsíða 17

’ Föstudagur 14. febr. 1964
MORGU N BLAÐIÐ
17
— Minníng
Framh . af bls. 6.
um, langt fyrir aldur fram. Ekik-
ert var fjarlægara hinum glað-
væra og áhyggjulausa stúdenta-
(hóp en gröf og dauði og þó trú-
lega fjarlsegjast Ara. En honum
Ibarst fyrstum kallið, sem allir
verða að hlýða vægðarlaust,
Ihvort sem menn eru því varbún-
ir eður eigi.
„Eitt sinn skal hver deyja".
Sá örlagadómur er óumflýgjan-
legur, eins og dagur fylgir nótt i
og sumar vetri. Þeirra sanninda
jninnumst við ósjálfrátt, þegar
við kveðjum vin okikar, Ara,
hinztu kveðju. Bkkert er í senn
eins víst og þó óvíst og dauðinn.
Vér erum 511 dauðadæmd. En
vér vitum eigi hvenær þeim
dómi verður fullnægt. Það er
hörmulegra en tárum taki, þegar
menn á miðjum aldri hníga í
gras frá hálfnuðu verki eða
óbyrjuðu. Slí'kir mannskaðar
verða fámennri þjóð sjaldan eða
aldrei bættir. En hvað um þá,
sem næstir standa, eiginkonu og
ung börn? Þeirra missir er svo
mikill, þeirra harmur svo stór,
að enginn mannlegur máttur get
ur bætt hann. Fátækleg orð og
vinarkveðjur fá þar engu þokað.
vEn þegar ástvinir falla frá svo
óvænt og hörmulega, gefst bjart-
ur geisli í skýjarofi, að eiga marg
ar og ljúfar minningar um jafn-
vammlausan ágætismarin og Ari
Kristinsson var .
Flestra bíða harmar og allra
híður hel. En slíiku hlutskipti
fylgir nokkur kostur. Hann er
sá, að berjast af karlmennsku og
hugprýði vig ósigrandi féndur.
Sá er mikill sigurvegari, mikil
hetja, er sigrast á stórum hörm-
um, starfar sem áður og þjónar
landi sínu og lífinu sem áður.
Það er sanni nær, að göfugastur
O'g víðfeðmstur þroski gefist
þeim, er sigrað hafa í baráttu við
amótlæti, sorgir og harma. En
slíkan andlegan þroska verða
flestir að greiða gildum sjóði.
Það þarf engan að undra, þótt
tnargir glati gleði sinni, svigni
eða brotni í vetrarhríðum hverf-
ullar mannsævi.
Dagar líða .Ár og aldir renna
í tímans djúp. Hver stund ævi
vorrar fellur eftir aðra, eins og
sandlkornin í stundaglasinu.
Fyrr en varir er mælirinn fullur,
ævin liðin og dauðans lúður
hliómar. Eftir því sem árin fær-
ast yfir, finnst oss tíminn líða
h'raðar. En þegar hinzta tíima-
merkið berst oss, erum vér öll
varbúin. Þá er sá skapadómur
þungur, að verða að hverfa frá
óteljandi verkefnum óleystum.
Það fennir í sporin. Árin og ei-
lifðin breiða hulu gleymskunnar
yfir lífsferil vorn. Ævi vor allra
rennur í því efni að einum ósi.
En öll lifum vér í verkum vorum
og störfum. Því verðúr minning-
in varanlegust um þá, sem gegnt
hafa skyldum sínum við lífið og
tilveruna af trúmennsku, þegn-
skap Og drengskap. En við,
bekkjarsystkin Ara Kristinssonar
vitum, að hlutur hans verður
stór í því efni.
Nú að leiðarlokum kveðjum
við hann 511, einlægri kveðju og
þökkum fjölmargar ánægjustund
ir frá liðinni tíð. Við vitum ekki
hvað við tekur handan móðunn-
ar miklu. En við trúum því, að
ef vér hefjum nýtt þroskaskeið
að loknu lífi hér, verði hlutur
Ara Kristinssonar miikill og
glæsilegur.
Við sendum konu hans og börn
um og öðrum ástvinum innileg-
ar samúðarkveðjur og biðjum
þeiim allrar blessunar á hinni
þyrnum stráðu braut saknaðar
og harma, er þau verða nú að
feta.
Jón Sigtryggsson.
Kveðja oð vesfan
ÞEGAR Ari Kristinsson flutt-
ist til Patreksfjarðar í nóvem-
ber 1956, þá nýskipaður sýslu-
maður í Barðastrandarsýslu, var
hann flestum ókunnur þar í
sýslu.
En það leið ekki langur tími
að hinn ungi sýslumaður var
orðinn hvers manns hugljúfi og
eftir því, sem hann kynntist
fólki betur um alla Barða-
strandasýslu naut hann vinsælda
og álits í vaxandi mæli.
Ari Kristinsson var framúr-
skarandi aðlaðandi maður, hlýr
mildur og hjálpsamur. Hann var
reglusamur í störfum sínum og
skilningsgóður þegar leitað var
til hans með vandamál og gerði
ávallt sitt bezta til að leysa þau
og hjálpa öðrum. í vinahópi og
á gleðistundum var hann hrókur
alls fagnaðar. í návist hans leið
manni alltaf vel, því frá honum
andaði hlýju og góðvild.
Ari lét héraðsmál Barðstrend-
inga mikið til sín taka og átti
sæti í hreppsnefnd Patrekshrepps
og hafði mikinn áhuga fyrir
framfaramálum á sviði atvinnu-
og menningarlífs. Einnig tók
hann ríkan þátt í almennri fé-
lagstarfsemi í kauptúninu.
Hann átti sæti i stjórn Fjórð-
ungssambands Vestfirðinga og
var einlægur stuðningsmaður
þess að Vestfirðingar ynnu sam-
an að sínum sameiginlegu bar-
áttumálum til þess að ná sem
beztum árangri.
í félagsmálum Sjálfstæðis-
manna á Vestfjörðum vann Ari
ötult starf og naut þar virðing-
ar og trausts hjá öllum. Árin
sem hann bjó á Vestfjörðum
voru ekki mörg, en þrátt fyrir
það var hann fljótur að kynnast
málefnum Vestfirðinga ’ og
skilja lífsbaráttu fólksins þar
bæði í sveit og við sjó. Þeir sem
harðast börðust í lífsbaráttunni
og minnst máttu sín áttu mesta
sam-úð hans og dýpstan skilning.
Hann skildi lífið og baráttuna.
Sjálfur var hann vanur að vinna
frá blautu barnsbeini og ungur
að árum setti hann sér það mark
að komast áfram á eigin spýtur.
Dugnaður, vinnusemi og skyldu-
rækni voru eiginleikar sem hann
mat, því þessa eiginleika átti
hapn sjálfur í ríkum mæli.
í dag kveðjum við þennan
góða dreng, sem féll frá í blóma
lífsins, söknuður okka-r sem
þekktum hann verður ekki með
orðum lýst. En sárastur er harm
ur konu hans, barna, systkina og
tengdafólks, en það er huggun
harmi gegn að minningin um
góðan og el skule-gan dreng lifir.
Kæri vinur ég, kona mín og
aðrir vinir vestra senda þér hjart
ans þakklæti fyrir góð kynni og
vináttu á liðnum árum. Við öll
biðjum Guð að blessa þig í
nýjum heimkynnum og veita
konu þinni og börnum styrk og
huggun í sorg þeirra.
Hann var góður Vestfirðingur mer'
öll árin sem hann dvaldi vestra.
En það sem mest er um vert
hann var góður maður — sann-
ur maður.
Blessuð sé minning Ara Krist-
inssonar.
Matthías Bjarnason
ekki í þessum fáu kveðjuorðum
rekja ætt hans né ævistörf, það
mun verða gert af öðrum, og
yrði það því aðeins endurtekn-
ing.
Atvikin höguðu því þannig, að
við höfðum átt all miikil sam-
skipti frá því fyrsta að hann kom
hingað, og mér fór sem öðrum,
að mér féll hann því betur í
geð, sem ég kynntist honum nán-
ar. Hann ávann sér virðingu og
velvild hvers manns með skyldu
rækni í störfum og alúðlegu við-
móti. Ég veit að hann hugði gott
til starfa sinna hér. Hann kom
hingað fullur af áihuga og starfs-
löngun æskumannsins. Það var
eitthvað heillandi í viðmóti þessa
unga manns. Það geislaði frá
honum lífi og fjöri og orku.
Þessu byggðarlagi hugðist hann
vinna allt það gagn, er hann
mætti. Þesstu byggðarlagi, sem
hann átti rætur sínar að rekja
til, þótt hann væri fæ-ddur og
uppalinn Þingeyingur, enda bar
hann nafn lan-gafa síns, Ara Joeh
umssonar frá Skógum í Þorska-
firði.
Barðstrendingar bundu vissu-
lega miklar vonir við framtíð
og starf Ara sýslumanns, sem
þeir höfðu nú heimt heim til ætt
byggðar sinnar. Og eftir þá
kynningu, sem ép hafði af hon-
um þann stutta tíma, sem við
áttum samleið, er ég þess full-
viss, að þær vonir hefðu rætzt,
hefð; honurn enzt lif og kra-ftar.
En nú er hann h-orfinn, og við
minnumst hans með sárurn sökn-
uði, því að við vitu-m, að þetta
byggðarlag he-fir mikils misst við
fráfall hans.
En enginn hefir þó misst jafn
mikið og eiginkona hans, sem
harmar nú ástríkan eiginmann,
og svo börnin hans mörgu, sem
verða nú að horfa tárvotum aug-
um á eftir pabba í hans síðustu
heimangöngu.
Um leið og ég vildi með þess-
um fáu kveðjuorðum flytja látn-
um vini mínum hjartans þakkir
fyrir hið of st-utta samstarf
okkar, vildi ég geta vottað ást-
vinum hans mína dýpstu og inni-
legustu samúð í sorg þeirra, en
mig brestur því mi®ur orð til að
gera það svo sem ég vildi. Mér
fer því eins og Þorsteini:
..........orðin þraut. og þá
tók þögnin við, og henni
sagðist betur".
Þeir munu margir samferða-
menn Ara Kristinssonar, þegar
þeir nú horfa á eftir honum yfir
móðuna miklu, sem fer eins og
að minnas-t þessara orða:
„en sárast er að sjá á bak,
þeim sanna, góða dreng".
Jónas Magnússon.
margs konar sýslu utan starfsins.
Þetta einkenni afreksmanna var
áberandi í fari Ara Kristi-nssonar.
Lífsþrótturi-nn speglaðist í göngu
lagi hans, hreyfingum og fram-
göngu allri. Hann kom öllum í
gott skap og hreif aðra með. Var
hann þvi kjörinn til forustu hvort
sem var í starfi eða leik, var
hrókur alls fagnaðar. Hann hafði
mikinn áhuga á leiklist og var
sjálfur góður leikari. Einnig gaf
hann sér tima til þess að"spila
og tefla. Hef ég ekki kynnzt
skemmtilegri mótspilara né and-
stæðiing í skák.
Ari var mjö-g heppinn með
kvonfang. Hann kvæntist ungur
félagsstjóra-á Húsavik. Urðu þau
Þorbjörgu Þódhallsdóttur kaup-
hjónin óvenju samrýmd og sam-
hent við að ala upp börn sín, sem
orðin voru átta. Heimilið varð
brátt til fyrirmyndar. Þar rí'kti
glaðværð og samhjálp, svo að
unun var þar heim að koma.
Þykist ég þess fullviss, að
minningin um svo ágætan eigin
mann og föður verði eftirlifandi
kon-u hans og börnum huggun í
sorg þeirra og leiðarljós í fram-
tíðinni.
Hannes Finnbogason.
Vinur kvaddur
ARI SÝSLUMAÐUR er dáinn.
Þessi sorgarfregn barst frá
manni til manns að kvöldi mið-
vikudagsins 5. febrúar, og alla
setti hljóða. Það var eins og
dauðakyrrð færðist yfir alla
byggðina. Jafnvel kvöldærsl
drengjanna úti þögnuðu, og þeir
hvísluðu: Er það satt? Er það
satt?
Menn hrök-kva við oe se-tur
hljóða um stund í hvert sinn,
sem maðurinn með ljáinn er á
ferðinni og ekki sízt, þegar hann
kallar ástsæla menn á miðjum
al-dri, eða yngri. En Ari sýsl-u-
maður var einn slík-ur.
Hann veiktist snög-glega af
hjartasjúkdómi á síðasta sumri,
og varð aldrei heill síðan. En
þótt ýmsir væru uggandi um, að
hann næði fullri heilsu aftur, þá
vonuð-u þó allir í lengstu lög, að
hann fengi sæmilegan bata, óg
því kom þessi dánarfregn eins og
reiðarslag yfir marga. — En hve-
nær kemur dauðinn ekki að ó-vör
um? —
Ari Kristinsson fluttist hingað
til Patreksfjarðar sumarið 1956
og tók þá við sýslumannsembætti
í Barðastrandarsýsilu. Ég mun
ÞAÐ sem helzt veldur mörnum
sorg er vinir og rettingjar falla
frá, er það, að þeir missa vonina
í óunnum afrekum og ókominni
áframhaldandi viðkynning-u. —
Sorglegra er það þegar atorku-
menn falla frá á bezta aldri. Og
því meiri er missirinn, því meiru
sem við mátti búast í framtíð-
inni. Þess vegna- ér það, að þeir
sem kynnzt höfðu Ara Kristins-
syni sýslumanni Barðstrendinga
eru nú harmi lostnir. Ari lézt á
Patreksfirði hinn 5. febrúar að-
eins 42 ára að aldyi. Hann veiht-
ist snögglega fyrir 8 mánuðum.
Eftir það áfall, mátti þeim sem
til þekktu ljóst vera, að óvíst
væri hvernig skipaðist um líf
hans og heilsu. En þrátt fyrir
þen-nan fyrirvara, var ég samt
ekki við því búinn að geta sæzt á
þessi beizku örlög. Hef ég ekki
örðið hryggari við fráfall nokk-
urs annars rnanns mér óskyldum.
Veldur þar um að Ari var mjög
vel gerður að upplagi. Þar á ofan
hafði hann hlotið gott uppeldi
og góða menntun og var sífellt
að þroskast. Hlaut það reyndar
svo að vera, sökum þess hversu
skarp-greindur maðurinn var, og
hafði auk þess þá fyrna starfs-
orku, að það vakti stöðugt undr-
un mína og öfund. öll dagleg smá
mál í umsvifamiklu embætti
voru afgreid-d strax, engu slegið
á frest til næsta dags. Samt sem
áður virtist alltaf nægur tími til
Minningor-
sjóður um Arn
sýslumnnn
Stofnaður hefur verið minn
ingarsjóður um Ara Kristins
son sýslumann, Patreksfirði.
Framlögum í sjóðinn er veitt
móttaka hjá Svavari Jóhanns
syni, Patreksfirði og SÍBS,
Vesturveri.
I
Morgunstund
geiur gnll...?
Londo-n, 12. febrúar — AP
STÓRRÁN var framið í Lond
on í dag, er þjófar kom-ust á
brott með frímerki, sem talin
eru um 30 milljón króna (ísl)
virði.
Ránið var framið snemma
morgu-ns, og brutust þjó-farnir
inn í eina stærstu frímerkja-
verzlun á Bretlandseyjum,
„The Bridger and Key Stamp
Store“, við Strandgötu, nærri
Savoy-gistihúsinu, og Covent
Garden grænmetismar-kaðin-
um.
Enginn mun hafa verið
verzluninni, er ránið var
framið, en þvottakona, sem
kom til vinnu um kl. 8.30
morgun, sá, að innbrot hafði
verið framið.
Þjófarnir tóku einnig með
sér skráningarbækur fyrir-
tækisins, — sennile-ga til að
hindra, að auðvelt verði að
tilgreina stolnu merkin.

Sigurgeir Sigurjónsson
hæstaréttarlögmaður.
Málflutningsskrifstofa
Óðinsgötu 4 — simi 11043
RAGNAR JQNSSON
‘læstaréttarlögmaður
Lögfræðistörl
og eignaumsýsia
Vonarstræti 4 VR núsið
BÚID |ER Á
[ HITAVEITUSVÆÐI?
Ef svo er, ættuð þér að færa yð-
ur í nyt nýjustu hitastillitækni.
Hinn sjálfvirki DANFOSS hita-
veituloki fuilkomnar þægindi
hitaveitunnar.
Þessi loki er byggður samkvæmt
niðurstöðum á tilraunum og
reynslu margra ára.
DANFOSS lokunum hefur verið
komið fyrir í fjölmörgum íbúð-
um, embýlishúsuni og opinber-
um byggingum.
HEÐINN
Vélaverzlun
Seljavegi 2,
simi 2 42 60
fbúð óskast
2ja — 3ja herbergja íbúð óskast strax. —
Fyrirframgreiðsla. — Upplýsingar í síma
10353 eftir kl. 2 e.h.