Morgunblaðið - 07.07.1964, Blaðsíða 3

Morgunblaðið - 07.07.1964, Blaðsíða 3
Þriðjudagur 7. júlí 1964 MOReUHBLADID 3 siiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiin ★ miiiiiiuiiuiiimiimiiiiiiiiiiiiiimiiiiiinuiiiiiiiiiiiiiiiiiiin | Á AKRANESI býr piltur H að nafni Leifur Magnús- j| son, 16 ára .gamall. Hann = missti §kyndilega sjónina, s þegar hann-var 8 ára, og = hefur \erið fullkomlega g blindur síðan. — Leifur §É dvaldist sl. vetur í New H York í einum bezta blindra E skóla Bandaríkjanna. Hann E kom fyrir nokkrum dögum 1 til landsins í sumarleyfinu 1 sínu. H — Upphafið að þessu er, = að ég hafði löngun tii að læra §É píanaóstillingar, svo að það = var ráðgert, að ég færi út til = Bandaríkjanna í þeim "til- {§ gangi. Ég átti að fara til New ~ York í blindraskóla, sem heit- S ir Lighthouse. En þegar • H þangað kom átti skólinn ekki §§ að byrja fyrr en 15. febr. Ég 2 kom þangað í október og j§ vildi ekki bíða. Mér var bent H á annan skóla, sem ég fékk M svo inngöngu í. Þessi skóli er s Hka í New York, og heitir §§ The New York Institute for („Þarerfærö birta | inn í myrkrið" Leifur Magnússon. Education of the Blind. Hann var stofnsettur fyrir 113 ár- um og er álitinn bezti blindra- skólinn í öllum Bandaríkjun- um. — Mörgum finnst s'kól- inn vera eins og fangelsi. Skólalóðin er öll afgirt með stálgrindum til þess að óvið- komandi fól'k fari ekki inn á lóðina. Við verðum að fá leyfi, ef við viljum fara út af lóðinni. Ég fór alltaf um helg- ar til systur minnar, sem býr í dálítilli fjarlægð frá skólan- um. Þetta er heimavistarskóli og okkur skipt niður eftir aldri. Saman eru: 6—12 ára, 18—15 ára og 16—21 árs. Við erum 5 strákar saman í her- bergi og hugsum að mestu leyti urn okkur sjálfir, en svo- nefnd húsmóðir lítur eftir okkur og ræstir herbergin. Nemendur eru 150 jafnt piltar sem stúlkur og hvítir sem svartir. Flestir nemend- urnir eru frá Bandaríkjunum, en nokkrir erlendir t. d. frá Suður-Amerku, einn frá Kúbu og nokkrir frá Spáni. Ég er eini íslendingurinn sem hef- verið í þessum skóla. Enginn nemandi er fær um að ganga óhikað, en margir sjá mun dags og nætur og geta jafnvel lesið stórt letur mjög nærri. T. d. gátu allir mínir her- bergisfélagar séð dálítið, en einn var bæði blindur og heyrnarlaus. Hann var frá Kanada. Hann gat talað og eftir að ég var búinn að læra fingramál, þá æfðist ég mikið 1 því- að stafa enskuna. — Þarna erú bæði hvítir og svartir. Mér líkaði mjög vel við fólkið og finn engan mun á hvítum og svörtum manni. Tveir af herbergisfélögum mínum voru svetingjar. Ég get engan veginn fallizt á það, að svertingjar séu verri menn en hvítir. Þar sem ég er blind- ur get ég ekki séð neinn mun á þeim og okkur, en mér finnst þeir á engan hátt ólíkir okkur. Allir hafa sína galla jafnt þótt þeir séu hvítir eða svartir á hörund. — Hvað lærið þið í skól- anum? — Þarna kenna um 20 kenn arar og þar af 3 blindir. Við getum valið um þessar náms- greinar: að lesa ag skrifa blindralestur, keramiki, járn- smíði, trésmíði, útvarps- og sjónvarpsviðgerð, allt tilheyr- andi „radioamatör", leikfimi, tónfræði söngur og sund. Þarna er kennt á öll hljóðfæri og nofckur tungumál, franska spænska og þýzka, svo líka reikningur. Námið í iðngrein- unum er miðað við það, að þegar nemandinn er útskrif- aður, þá á hann að geta stund- að atvinnu í sinni grein. Öll kennsla byggist á því að þjálfa okkur til að geta bjarg- ag okkur sem mest sjálf. Við notum sömu áhöld og sjáandi fól'k notar. Þau eru lítillega breytt til þæginda og öryggis. T. d. í smíðunum höfum við allar algengustu smíðavélarn- ar, en hættulegir hlutar þeirra eru varðir á sérstakan hátt með hlífum. Þetta er því al- veg hættulaust og enginn hef- ur slasazt svo ég viti til. Svo notum við mállbönd með tfpp- hleyptum tölum og sérstök límbönd til að merkja með. — Leggur þú gtund á ein- hverja sérstaka grein? — Ég legg aðal áherzlu á páanóstillingar. Þétta er fjöigurra ára nám, og að því loknu get ég sfundað atvinnu í þessari grein. Ég æfi mig á því að fara á milli píanóanna í skólanum og stilla þau. Mér gekk illa með eitt píanó þarna. Alltaf, þegar ég hafði stilt það, var mér sagt að byrja aftur. Stundum, þegar ég var búinn mpð einá áttund, var fyrri áttundin orðin fölsk. Ég var látinn stilla það þrisvar, ag í þriðja skiptið var ég svo reiður að ég sleit einn streng- inn. Þá kom í ijós, að strengja ásarnir voru of slappir. — Skólinn starfar frá 9. sept. til 19. júní. Skólatíminn er frá 8% til 16.45, mánudaga til föstudaga. Við erum vakin kl. 7.15 og á eftir verðum við að búa um rúmin og laga til í herbergjunum. Kennslan byrj |= ar á því, að við komum saman |j og syngjum sálma. Svo eru |j lesnar upp fyrir ofckur fréttir. g frá kl. 18.40 til 20 búum við g okkur undir næsta dag. Hvað gerig þið í tómstund- 2 unum? = — f tómstundum okkar s stundum við dálítið íþróttir. §É Við erum í frjálsíþróttum, t.d. 2 stökkum, hlaupum, kúlukasti, = og spjótkasti. Þessi skóli er M eini blindraskólinn í Banda- 2 ríkjunum, þar sem róðrar eru = æfðir. Minn róðraflokkur tók s þátt í róðrakeppni í Buffalo. 2 Enginn hafði fulla sjón í 2 okkar báti nema kennarinn p eðlilega. Við unnum hina sjá- §§ andL j§ — Það er æfður blandaður §§ kór í skólanum. Þegar vi𠧧 syngjum, þá höfum við fyrir s framan okkur nótur og ljóð s á blaði með blindra-letri. s Einnig er spilað undir. Þú 2 skilur, að það þýðir ek'kert að = slá taktinn fyrir okkur. Núna 2 í vor fór kórinn á heimssýn- 2 inguna í New York og söng 2 opinberlega. Við sýndum líka = keramikhluti í sjónvarpi sýn- 5 ingarsvæðisins. — Ég er ákaflega ánægður 2 meg dvölina vestra og ég er 2 mjög þakklátur öllum þeim, 2 sem gera mér þessa dvöl færa. 2 Pyrst og fremst þa'kka ég 2 Hotaryklúbb Akraness og 2 Lionsklúbb Akraness. Þessi 2 dvöl er mér mikils virði. Með 2 því að umgangast fólk, sem h hefur sama vanmátt til lífsins 2 og ég, en hefur lært að taka j= örlögum sínum og fá tæki- s færi til að þroskast undir = handleiðslu sérfróðra manna, s verður það piér ómetanlegt s veganesti á lífsleiðinni. Ég = verð líka fær um að stunda §§ atvinnu og get lifað óstuddur. |j — þr. þo. — = STAKSTEIMAR Skóslitaflokkurinn BÚIÐ ER að hlægja nóg að hinni misheppnuðu gönguferð komm- únista og aftaníossa þeirra frá Njarðvíkum til Reykjavíkur- tjarnar. Eftirmál þessa labbi- túrs urðu spaugilegri en nokku* hafði átt von á.: endalaust stagl um tölu afturgöngumannanna. Þeir tveir menn, sem áðu» höfðu lá.tið hafa sig að fíflum suður á K eflavíkurflugvelli 17. júni, hafa ekki staðið í öðru síðastliöinn hálfan mánuð en því að rífast við sjálfa sig um það, hvort skóslitaflokkurinn taldi tvö hundruð manns eða ekki. Nú er sannað, að flokkurinn náði ekki þeirri tölu, og jafnvel málgagn Sovétríkjanna á íslandi, „Þjóð- viljinn“, er farinn að hafa o#ð á þvi, að ekki skipti neinu máli, hvort mennirnir, sem sýna þjóð- rækni með sólasliti og fótvöðva- þreytu, voru 190 eða 110. Bragð er að þá barnið finnur, en e.t.v. stafar hreinskilnin af þvi, að einn burðamesti blaðamaðuj kommablaðsins var borinn nær dauða en lífi burtu af útifundin- um við Miðbæjarbarnaskólann. Hafði sá gengig mestalla leiðina, en sinarnar gáfu sig loks fyrir fullt og allt á varðstöðunni á f undar nef nunni. ViSurkenna fæðina, smæðina og smánina Ætla mætti, nð sjónvarpstrúð- arnir tveir, Jónas Ámason, kennari, og Ragnar Amalds, stundarsakaþingmpður Siglfirð- inga, hefðu hægt um sig að göng- unni Iokinni. Það er nú samt eitthvað annað. Þeir eru enn að þvæla um þetta dauða og skop- lega má.l. Lokaorðin em samt sögð í málinu; Þau standa á prenti í einu vikublaðanna, sem seld em hér í Reykjavík um helgar í söluturnum, þ.e. „frjálsri þjóð“. Þar segir í forsíðugrein, sem ber þá yfirskrift, að ungt fólk hafi sett svip á afturgöngíÉ. una (sennilega unga fólkið, sem varð að bera inn í bíla): „Þegar gangan hófst, töldu nokkrir menn, þ. á. m. tíðindamaður Frjálsrar þjóðar. Bar þeim öllum saman um, að fjöldi göngumanna væri alve<g um 200, þótt ekki væri gott að komast að ákveðinni tölu. Til þess að vera varkárir, skulum við segja, að þeir hafi a. m. k. ekki verið færri en 190“. Skömmu síðar segir: „Hitt skal og tekið fram, að fljótlega fækkaði nokkuð . . . Mun því fjöldi göngumanna fljótlega hafa farið niður í 160, og síðar e. t. v. nokkm neðar," en aldrei niður fyrir 130. Langmestur hluti þessara 130 gekk alla leiðina, án þess að stíga nokkru" sinni upp í bílinn“. Hvað komast margir inn á Hressó? lUllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllll) — Flugfélag Framhald af bls. 1. um mun meiri en flestra annarra véla, sem félagið hefir notað í innanlandsflugi, og finnast þau með því að margfalda farþega- fjölda með flughraða. T.d. gæti þessi vél gert allt á einum degi, ef veður leyfði, að fljúga frá Reykjavík til ísafjarðar og til baka, síðan til Akureyrar og til baka, þá til Egilsstaða og til baka og loks til Vestmannaeyja og til baka. Forstjórinn tjáði okkur að hreyflarnir væru mjög traustir og bilanir á þeim væru mjög sjald- gæfar. Þá getur hin nýja vél athafnað sig á flestum fiugvöllum þeim, sem félagið nú heldur uppi flugi til. Fullhlaðin farþegum, far- angri og eldsneyti þarf hún 1700 m flugbraut, en ekki er ætlað að hún þurfi nálægt fullfermi af eldsneyti hér innanlands og geti því notast við styttri brautir. Kaupverð Fokker-Friendship skrúfuþotunnar er 32 milljónir króna án hreyfla, en þá á félagið fyrir nema hvað nokkra breyt- ingu þarf á þeim vegna þess að nýtt framstykki verður sett á þá. Kostar sú breyting 4 milljónir en nýir kosta hreyflarnir 8 milljón- ir króna. Kostar vélin því hingað komin alls 48 milljónir með vara hlutum að upphæð 8 milljónir. Fokker-verksmiðjurnar lána félaginu 32 milljónir af kaupverð inu til 5 ára, en Örn forstjóri kvað líklegt að vélin yrði afskrifuð sem svarar 10% á ári. Vélin er háþekja og hefir það allmarga kosti í för með sér svo sem að auðveldara er að ferma hana og afferma, betur sést út úr henni og því ánægjulegra að fljúga með henni þegar skyggni er gott. Þá skýrði Örn frá því að samn ingur hefði verið gerður um for- kaupsrétt að annarri slíkri' vél, sem ef endanlega yrði að ráði að keypt skyldi, myndi verða. aí- hení vorið 1966. Þessar vélar eru fyrst og fremst ætlaðar til endurnýjun- ar á innanlandsflugflota félags- ins og ætlað að þá endurnýjun þurfi að framkvæma á næstu 3— 4 árum og þá fengnar alls 3 slík- ar vélar. Afköst hverrar þessara véla eru svipuð og 3ja Dakota- véla. Þá kvað forstjórinn ekki fyrir hugaða breytingu á flugfarg^öld um með tilkomu þessarar nýju vélar a.m.k. ekki fyrst í stað. Hins vegar færi það eftir aukn- ingu flutninganna. Færu þeir vaxandi svo sem verið hefðh væri ekki líklegt að hækka þyrfti fargjöld, en það hefði tíl þessa raunar þýtt lækkun, þar sem allur kostnaður hefði farið vaxandL Flugfélag íslands á nú 7 flug- vélar og hefir tvær leiguvélar þar af hefir ein fast aðsetur á Grænlandi. Að lokum kvað Örn Ó. John- son Flugfélag íslands hafa á að skipa mörgum gamlreyndum og þjálfuðum flugmönnum, sem raunar -þyrftu styttri þjálfun á hina nýju vél vegna kunnugleika þeirra á hreyflunum, en þjálfun artími á þessar vélar er 3 vikur fyrir flugmenn og 4—5 vikur fyrir vélamenn. Þjálfun flugmanna mun fara fram næsta vetur og vor. • GIMSTEINARÁN í LONDON. London, 6. júlí (AP). í ÞBEMUR innbrotum og árás á mann á götu úti tókst þjóf- um í London í nótt að stela demöntum og skartgripum, virtir eru á rúmlaga 80 þús- und pund (nærri 10 millj. kr.). Svo mörg eru þau frómu or®. Langmestur hluti þessara 130. Það stemmir við myndina, sem tekin var úr lofti af afturgöng- 'unni og Morgunblaðið birti. Þar voru 111 með pólitíinu. Það kom- ast fleiri í nýju Loftleiðaflug- vélina. Hvað komast margir inn á Hressó? í sjálfu sér er það ánægjuefni, að tilraun kommúnista til þess að smála fólki undir merki sfit skuli fara svo háðulega út um þufur, að þeir þurfa að eyða prentsvertu og starfsliði í að fjasa og þrugla óendanlega um það, hvort göngufólkið var nokkrum tugum færra eða fleira, Hitt er áhyggjuefni að enn skuli finnast rúmt hundrað manna á íslandi til að hlaupa erinda Sovétríkjanna milli bæja á Suðurnesjum,

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.