Morgunblaðið - 24.09.1964, Blaðsíða 17

/.
Fimmtudagur 24. sept. 1964
MORGUNBLAÐIÐ
17
Marina Oswald segir
frá dagbdk manns síns
FYRIR skömmu birtist í New
York Herald Tribune viðtal
við Marinu Oswald, konu Lees
Harveys Oswalds, sem grun-
aður er um morð Kennedys
Bandaríkjaforseta. í viðtaiinu
ræðir Marina m.a. dagbók
manns síns, en úrdráttur úr
henni hefur birzt í blöðum
í Bandaríkjunum.
1 upphafi viðtalsins segir
fréttamaðurinn, að Oswald
hafi ekki byrjað að skrifa dag-
bókina þegar hann kom til
Moskvu, heldur löngu seinna,
eftir að hann hafði ákveðið
að reyna að komast aftur til
Bandaríkjanna. Dagbókin hafi
því alls ekki verið sönn, held-
ur hafi Oswald skrifað marga
kafla upp aftur, þangað til
hann hafi verið ánægður með
myndina, sem bókin gæfi af
honum ,ef einhver læsi hana í
Bandaríkjunum.
„Lee skrifaði dagbókina til
þess að sýna sjálfan sig eins
og hann vildi að fólk í Banda-
ríkjunum sæi. hann,“ sagði
Marina, þegar hún ræddi við
fréttamanninn um dagbókina.
Spurningu um hvers vegna
Oswald hefið gert þetta svar-
aði Marina: „Hann var hrædd
ur um að hann yrði handtek-
iinn þegar hann kæmi heim
frá Rússlandi.“
Þótt dagbókin hefjist á dag-
setningunni 16. október 1959,
þegar Oswald kom til Moskvu,
segist Marina vita, að hann
hafi ekki einu sinni ákveðið
að skrifa hana fyrr en í byrj-
uu árs 1961.
Oswald hitti Marinu f
Minsk 17. marz 1961, sex vik-
um eftir að hann hafði skrifað
bandaríska sendiráðinu í
Moskvu og skýrt frá því að
hann langaði til að fara heim.
Þau voru gefin saman 30.
apríl sama ár.
Þegar blöðunum barst dag-
bók Oswalds í hendur, brá
Marinu illa. Ýmsir töldu, að
hún hefði látið dagbókina af
hendi við blöðin, en í sann-
leika sagt hafði hún'hvorki átt
eintak af dagbókinni né lesið
hana.
„Lee var mjög leyndardóms
fullur, þegar dagbókin var
annars vegar“, sagði Marina.
„Hann vann sjaldan að henni,
þegar ég var nálægt og var-
aðist að láta mig sjá hana,
jafnvel þótt ég gæti ekki lesið
ensku.“
Blaðið „Life“ komst yfir
dagbókina, en birti ekkert úr
henni fyrr en að fengnu leyfi
Marinu. Blaðið gaf Marinu
síðar eintak af dagbókinni
óstyttri og það var í fyrsta
skipti, sem hún sá hana í
heild.
Þótt Oswald hefði ákveðið
að reyna að komast aftur til
Bandaríkjanna, þegar hann
hitti Marinu, sagði hann henni
ekki frá því fyrr en nokkrum
vikum eftir að þau giftu sig.
Þá spurði hann hvort hún
væri fús til að fara með hon-
um og hún kvaðst vera það,
ef hún fengi leyfi. Hún gekk
með fyrra barn sitt, þegar
hún fór til Moskvu í júlí til
þess að sækja um að komast
til Bandaríkjanna sem inn-
flytjandi.
Marina minntist þess i við-
talinu við bandaríska frétta-
manninn hve glaður Oswald
hefði verið, þegar hann vissi,
að hún átti von á barni og
sagði, að sér finndist einkenni
legt, að hann minntist ekki á
það í dagbókinni fyrr en í
nóvember 1961. Þá segist hann
vera á báðum áttum hvort
hann eigi að fara til Banda-
ríkjanna, bæði vegna þess hve
taki á taugarnar að bíða eftir
hinum ýmsu skilríkjum og
vegna þess að Marina eigi von
á barni. Hann sagði, að útlitið
væri slæmt, sérstaklega vegna
hins harða rússneska vetrar,
sem var að ganga í garð.
Þegar Marina las þetta,
sagði hún brosandi: „Lee hat-
aði kuldann. Hann sagði við
mig: „Einn rússneskur vetur
enn verður minn bani.“ “
Marina var vön löngum
snjóa og frostatímum og hún
sagði við mann sinn, að hann
gæti farið einn, ef honum
leiddist biðin. Hann fór ekki
án hennar, en þegar til Banda-
ríkjanna kom, reyndi hann
að leyna því að hún væri
Rússi. Einu sinni sagði hann,
henni til mikils angurs, að
hún væri Tékki.
Fréttamaðurinn spurði Mar-
inu hvort Oswald hefði verið
áhyggjufullur áður en hann
fékk heimfararleyfið.
„Lee var mjög áhyggjufull-
ur“, svaraði hún. „Töfin á því
að hann fengi nauðsynleg
skilríki gerði hann mjög tauga
óstyrkan, hann svaf ekki á
næturnar og gekk um gólf.
Hann byrjaði einnig að missa
hárið.“
Sem svar við spurningu
sagði Marina, að Oswald hefði
einnig haft áhyggjur af hár-
missinum. „Honum fannst
hann ekki eins laglegur og
áður. Ég neri hársvörð hans
með olíu, því að í Rússlandi
er talið, að með því megi fá
hárið til þess að vaxa aftur,
en sú varð ekki raunin á með
Lee.“
Marina dró upp tvær mynd-
ir, teknar með árs millibili. Á
þeirri fyrri, sem tekin var 1
Marina Oswald
maí 1961, skömmu eftir brúð-
kaupið, hafði Oswald þykkt
liðað hár, en á þeirri síðari
hafði það ljóslega þynnzt mik-
ið. Þegar Marina horfði á
myndirnar sagði hún: „Hann
virðist svo taugaspenntur á
þessari mynd, áður var hann
alltaf brosandL“
Síðan minntist Marina þess,
að sumarið 1963, þegar hún
gekk með annað barn þeirra,
hefði Oswald þótt mjög mið-
ur, að hafa ekki efni á að
senda hana nægilega oft í
læknisskoðun. Þá voru þau í
New Orleans, en þangað höfðu
þau farið eftir að Oswald
missti atvinnuna í Dallas. Mar-
ina sagði, að eftir atvinnu-
missinn hefði Oswald gleymt
öllu, byrjað að leika sér með
byssur og orðið hirðulaus um
útlit sitt. Oswald missti at-
vinnuna 6. apríl og 10. sama
mánaðar skaut einhver á Ed-
win Walker, hershöfðingja,
sem er mjög róttækur til
hægri. Oswald sagði Marinu,
að hann hefði skotið á hers-
höfðingjann og talið er að það
hafi verið gert með sama riffli
og skotið var úr á Kennedy.
„Margir hafa lýst undrun
sinni yfir því, að ég skildi
ekki skýra lögreglunni frá
þessu,“ sagði Marina, „en ég
var eiginkona og móðir, og
við Lee áttum aðeins hvort
annað. Ég hafði ekki foreldra
til að leita til og samkomulag
Lees og móður hans var ekki
gott. í sannleika sagt hélt ég,
að ég gæti fengið hann ofan
af því að reyna að drepa
menn. Ég hélt að hann myndi
breytast, þroskast, og snúa
baki við hinum fáránlegu hug
myndum sínum.“
INNOXA - london
Wiss J}ean 4rnofd,
verður til leiðbeininga fyrir viðskiptavini
vora í verzluninni í DAG OG Á MORGUN,
(fimmtudag og föstudag).
Nýkomið
mikið úrval af
INN OX A-vör um.
snyrtivörur eru fyrir
hina vandlátu.
%
v.di
Lækjartrogi.
Vepjlep; gjöf til
Barnaheimilis-
sjoðs
TIU börn og einn uppeldissonur
Kristbjargar sál. Þorvarðardótt-
ur, er síðast bjó að Lanmbshús-
um á Akranesi, hafa afhent mér
ellefu þúsund krónur, er þau gefa
Barnaheimilissjóði Þjóðkirkjunn
ar til minningar um móður og
fóstumóður sína í tilefnd af 100
ára afmæli hennar hinn 7. þ.m.
Með alúðar þakklæti.
Ingólfur Ástamrsson
formaður sjóðstjórnar.
misala.
Bítlaæðið á
Akranesi hjaðnar
AKRANESI, 22. sept. — Bítla-
æðið hér í bæ er að hjaðna.
Mest bar hér á fjórum bítlum,
Magga, Valda, Óla og Rúnari. í
fyrradag brá svo við, að þeir
fóru í kyrrþey til hárskera og
létu klippa sig. Sagan flaug sam-
stundis út meðal jafnaldra
þeirra. — Oddur.
ATHUGIÐ
að borið saman við útbreiðslu
er langtum ódýrara að auglýsa
i Morgunblaðinu en öðrum
blöðum.
Tökum upp i dag
nýja sendingu af
ovenjn faHegum ullar-
jersey kjólum bæði
heilum og tvískiptum
TIZKUVERZLUNIN
Of
Guorun
RAUÐARARSTIG 1