Morgunblaðið - 07.11.1964, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ
i
Eaugarðagur 7. nðv. 1964
Skrifstofustúlka
Þekkt inrflutningsfyrirtæki óskar eftir að ráða
stúlku vana almennum skrifstofustörfum nú þegar.
Tilboð sendist Mbl. fyrir 11. þ.m. merkt:
„Innflutningsfyrirtæki — 9440“.
VINNÁ
Viljum ráða bifvélavirkja og jarðýtustjóra.
VÉLSMIÐJAN BJARG H.F.
Höfðatúni 8 — Sími 17184—14965.
Til sölu
Lítil 2ja herbergja íbúð með sér hitaveitu og sér
inngangi. Laus til íbúðar. Útb. 100 þús.
RANNVEIG ÞORSTEINSDÓTTIR, HRL.
Laufásvegi 2 — Sími 13243.
Járniðjan sf.
Höfum flutt starfsemi okkar að Súðavogi 50 og
breytist um ieið símanúmer okkar.
Srrúðúm handrið og hliðgrindur.
Setjum plast á handrið.
Járniðjan sf.
Súðarvogi 50 — Sími 36650.
Góð bújörð í
Laugardalnum
í Árnessýslu er til kaups og ábúðar nú þegar eða
síðar. Búslóð getur fylgt öll og hey. 1000 hesta
tún. Sjálfrennandi vatn og eigin rafstöð.
Upplýsingar I síma: 12517 eða 23683.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 59., 61. og 63. tbl. Lögbirtinga-
blaðsins 1964 og einnig áður í dagblöðum á v/b
Vilborgu KE 51, eign Helga Grétars Helgasonar,
verður að kröfu uppboðsbeiðenda Vilhjálms Þór-
hallssonar og Birgis ísleifs Gunnarssonar héraðs-
dómslögmajina o. fl. látið fram fara við skipið
sjálft í Keflavíkurhöfn mánudaginn 9. nóv. 1964
kl. 11.00 árdegis. t
Bæjarfógetinn í Keflavík.
Sölubörn athugið
IHíerkjasala blindrafélagsins
er á morgun. — Góð sölulaun.
Merkin verða afgreidd frá kl. 10 f.h. á sunnudag
á eftirtöldum stöðum:
Reykjavík:
Blindrafél., Hamrahlíð 17,
Holts Apóteki,
Barnaskólum R.-víkur.
Hafnarfjörður:
Barnaskóla Hafnarfjarðar,
Barnaskólanum Öldutúni.
Kópavogur:
Barnaskólum Kópavogs.
Silfurtún:
Barnaskóla Garðahrepps
Silfurtúni.
Seld verða tvennskonar merki í tilefni af 25 ára
afmæli félagsms.
Borðamcrki á kr. 25,00 og borðalaus á kr. 10,00.
Kringum flugfreyjuna var ávallt stór hópur af unglingsstúlkum og hafði Svala Guðmundsdótt-
ir, flugfreyja, nóg að gera við að svara spurningum stúlknanna.
360 unglingar á starfs-
fræðsludegi á Austurlandi
Neskaupstað, 11. okt.: —
FYRSTI starfsfræðsludagurinn á
Austurlandi var haldinn í Nes-
kaupstað í dag. Hefur undir-
búningur staðið lengi, en vand
að er til hans svo sem hægt er.
Var starfsfræðsludagurinn á veg
um Kennarasambands Austur-
lands, en fræðsluráð Neskaup-
staðar sá að öðru leiti um fram-
kvæmd dagsins. Kynntar voru
um 140 starfsgreinar og voru
leðibenendur um 70. Flestir
þeirra eru af Austurlandi, en
16 komu frá Reykjavík. Mikill
fjöldi unglinga kom á starfs-
fræðsludaginn og voru þeir alls
staður sá að öðru leyti um fram-
kvæmd dagsins. Kynntar voru
um 140 starfsgreinar og voru
leiðbeinendur um 70. Flestir
þeirra eru af Austurlandi, en 16
komu frá Reykjavík. Mikill
fjöldi unglinga. kom á starfs-
fræðsludaginn og voru þeir alls
staðar að af Austurlandi.
Hjá drengjunum var greini-
lega mestur áhugi á flugi og
spurði 163 um flugmál almennt.
Um sjávarútveg spurðu 150, lög
gæzlu 91, verzlunarnám 37, land
búnað 15, blaðamennsku 11, list
ræn störf 29. Hjá stúlkunum var
mestur áhugi á hárgreiðslu eða
69. Um flugfreyjustarfið var einn
ig mikið spurt eða 63, hjúlarun
59, fóstrustarf 42, ljósmæðra-
starf 18. Tækniskóli fslands, sem
þarna kynnti starf sitt í fyrsta
sinn, fékk 23 áhugasama um nám
þar.
Alls sóttu daginn um 360 ungl
ingar. Seinna um daginn var svo
farið í heimsóknir á marga vinnu
staði og þeir skoðaðir. Einkum
mun hafa verið fjölmenn heim-
sóknin um borð í varðskip, sem
lá hér inni. Einnig fóru margir
að skoða flugvél Flugsýnar, sem
var hér á vellinum. Það er álit
þeirra manna, sem að undirbún-
ingi starfsfræðsludagsins stóðu,
að dagurinn hafi heppnazt mjög
vel. Forstöðumáður starfsfræðslu
dagsins var Ólafur Gunnarsson
sálfræðingur og hefur hann dval
izt á Austurlandi þessa viku og
unnið að undirbúningi dagsins.
— Ásgeir.
Kristniboðsfélag kvenna 60 ára
ÞEGAR þjóðhátíðin til minning-
ar um þúsund ára afmæii ís-
lands byggðar var haldin á Þing-
völlum árið 1874, þá sendi séra
Gunnar prófastur Gunarsson á*
varp til hátíðagesta, og hvatti
menn eindreigið til að stofna
kristniboðsfélag „á hinum sama
stað þar sem kristin trú var á
sínum tíma lögtekin ....“ „Sér-
hvert fyrirtæki verður að hafa
þjóðlegt fyrirkomulag, eigi menn
að geta gert sér von um vöxt
iþess og viðgang. Yrði íslenzkur
kristniboði sendur, sá er þjóðin
treysti bezt, þá væri ísinn brot-
inn. Fyrir honum slægju hjörtu
landsmanna, og hann mundi
halda hugum manna vakandi við
fyrirtækið með því að skrifa
'heim af aðgerðum sínum, lýsa
eymd heiðninnar, u m b ó t u m
kristninnar, framförum og fjölg-
un lærisveina sinna....“
Ekki varð þó úr stofnun kristni
boðsfélags á þjóðhátíðinni. En í
hópi presta voru jafnan kristni-
boðsvinir og hafa verið á aðra
öld, enda ber talsvert á kristni-
boðsáhuga meðal prestanna í
tímaritinu ,Verði Ljós!‘ um alda-
mótin. En úr framkvæmdum
varð ekki hjá prestunum. Það
voru konur, sem stofuðu elzta
kristniboðfélag íslands þrjátíu
árum eftir þjóðhátíðina, og það
hefir starfað alla tíð síðan og
heitir Kristniboðsfélag kvenna.
Afmælisdagurinn er 9. nóvember,
e*i afmælishátíðin verður haldin
tveim dögum fyrr, það er að
segja laugardaginn þann 7. nóv.
í húsi KFUK og KFUM.
Góðar heimildir eru til um
þær merku konur, sem stofnuðu
félagið, erida voru sumar þeirra
þjóðkunnar. Nöfn þeirra eru
geymd, en ekki gleymd, enda
mun þeirra minnzt verða á há-
tíðinni, og margra annarra
merkra kvenna er starfað hafa
í félaginu.
Á fyrstu árunum mörkuðu
þessar merku konur stefnu fé-
lagsins, söfnuðu fé og styrktu
erlenda kristniboða, einkum
konur, því að þá þegar voru
konur víða um lönd teknar að
vinna að kristniboði í stórum
stíl. Hins vegar iiðu allmörg ár
þar til um var að ræða íslenzka
kristniboða, sem sendir voru til
starfa héðan að heiman. En sum-
arið 1919 rann upp sá tími er
þetta merka félag tók að styrkja
íslenzka menn til starfs að
kristniboði í framandi landi.
Smátt og smátt hefir bæði kristni
boðsfélögum og kristniboðum
fjölgað. Nú er orðin til íslenzk
kristniboðsstöð í Afríku, og á
stóru svæði þar í kring starfa
íslenzkir kristniboðar.
Hugsjónir og vonir séra Gunn-
ars og annarra íslenzkra kristni-
boðsvina, sem voru á undan sín-
um tíma, hafa þannig fyrir löngu
orðið að raunveruleika. Um þess-
ar mundir eru sjö íslendingar
starfandi að kristniboði í Eþíópíu,
og mikið verk er fyrir hendi hér
heirria til þess að styrkja og efla
þetta starf, svo að það geti orðið
til sem allra mestrar blessunar
fyrir hina fátæku þjóð, sem vér
störfum á meðaL
Um 15 ára skeið var Kristni-
boðsfélag kvenna eina starfandi
kristniboðsfélagið hér á landi.
Nú eru hins vegar félög og starfs
hópar, sem að kristniboðinu
starfa, hátt á annan tug.
Hið eðlilega væri að til
væri nefnd eða félag í hverj-
um einasta kristnum söfnuði á
landinu til þess að styrkja kristni
boðið og efla það. Hjá frænd-
þjóðum vorum á Norðurlöndum
lærir hvert einasta fermingar-
barn um kristniboðið, og allur
þorri kristinna manna styrkir
kristniboðið eða einhverja grein
þess ihikinn hluta ævi sinnar.
Konurnar í Kristniboðsfélagi
kvenna hafa unnið að mörgum
góðum verkum öðrum en kristni-
boði í framandi löndum. Þær
hafa, ásamt öðrum kristnum
mönnum, staðið fyrir sunnudaga.
skóla fyrir börn, fyrir samkom-
um og kristniboðsvikum, gengizt
fyrir guðsþjónustum, styrkt
kristilega bókaútgáfu, tekið við
gestum frá framandi þjóðum og
greitt götu þeirra, hvatt lands-
menn, bæði leikmenn og presta,
til að efla kristniboðið. Þær hafa
stutt bindindishreyfinguna og
málefni kirkju vorrar í söfnuð-
um sínum. Á fyrstu árum félags-
ins átti það þátt í að stofnuð var
vöggustofa í Reykjavík. Og kon-
urnar í kristniboðsfélagi kvenna
vita mikið og hafa kynnt sér
margt um framandi þjóðir og
lönd og um lífskjör manna í þess-
um löndum, um átrúnað og siði
þjóðanna. í augum þeirra eru
Afríkumenn, Indverjar og Kín-
verjar ekki fjarlægar, framandi
þjóðir, heldur nálægar oss og
náskyldar og þeim er ætlað að
eignast hina sömu blessun og oss
hefir verið gefin og veitt með
fagaðarboðskapnum.
Það yrði of langt mál að nefna
nöfn þeirra mikilhæfu kvenna,
sem mikið hafa unnið og miklu
hafa fórnað fyrir kristmboðið á
Framhald á bls. 25