Morgunblaðið - 15.11.1964, Page 3

Sunh'udagur 1*5. nóV. 1964
MORGUNBLAÐIÐ
3
Þannig leit Surtsey út í gær á ársafmæU gossins, orðin hin myndarlegasta.
Surtsey fer enn stækkandi
L.ANDHELGISGÆZLAN bauð
blaðamönnum í flugferð yfir
Surtsey í gærmorgun í til-
efni ársafmælis gossins. Var
farið með gæzluflugvléinni
SIF, sem í leiðinni gerði mæl-
ingar yfir varðskipinu Þór, en
hann var með sérfróða menn
um borð til mælinga út af
togaramáli.
Þegar SIF nálgaðist Surts-
ey sást að töluvert hraun-
rennsli var úr gígnum vest-
an til á eynni. Aðalhraun-
rennslið hefur verið frá aust-
suð-austri eða suð-austri, en
einnig var allbreið læna, sem
rann til suð-suð-vesturs. —
Hraunið er glóandi í gígn-
um sjálfhm, en rennur svo
V
undir storknuðu hraunyfir-
borði og kemur fram nokkr-
um metrum ofan við hraun-
brúnina niður við sjóinn þar
sem það svo steypist að lok-
um í hafið.
Heildarsvipur eyjarinnar
núna er fremur litlaus og frá
því Landmælingar íslands
mynduðu eyna síðast, fyrir ca.
þrem vikum, hefur hún lengzt
talsvert til suð-austurs.
Þá virtist greinilegt, að
brimið hafi undanfarna daga
sorfið allstórt skarð í eyna,
þar sem hún er hæst að norð-
vestanverðu. Þar hrynur
stöðugt frá efstu brún og nið-
ur í sjóinn og hæsti hluti
eyjarinnar þynnist stöðugt
Sjávarlónið norð-austast á
eynni er nú vel varið fyrir
sjó og er nú orðið allþreitt
landssvæði milli þess og sjáv-
ar.
Ekkert lát virtist á hraun-
rennslinu og eykur það stöð-
ugt við lengd eyjarinnar.
SIF kom aftur til Reykja-
víkur úr Surtseyjarfluginu
rétt upp úr hádegi í gær. —
Skipherra á SIF er Garðar
Pálsson og flugstjóri Guðjón
Jónsson. Einnig var með í för-
inni Þröstur Sigtryggsson,
skipherra.

Sr. Eiríkur J. Eiríksson:
Sjá, nú er hjálp
ræðisdagur"
Hraunrennslið er enn mikið og stöðugt og má greinilega sjá, hvemig glóandi hraunstraum-
urinn steypist af hraunbrúni nni í sjóinn.
25. sunnudagur eftir trinitatis.
Guðspjallið. Matth. 24,15—28.
DAGURINN er í almanakinu
kenndur við viðurstyggð eyði-
leggingarinnar. Orð þessi eru
notuð í Daníelsbók Gamla Testa-
mentisins: „Mun viðurstyggð
eyðingarinnar upp reist verða,
en eftir það mun gjöreyðing, og
hún fastráðin, steypast yfir eyð-
andann.“ (Dan. 9, 27).
Er hér að þvi vikið, að Antí-
okkus IV. Sýrlandskonungur lét
vígja musterið í Jerúsalem Seifi
guðakonungi Ólympstinds og
flytja líkan hans inn í hið
allra helgasta.
I. Makkabeabók segir frá
óhæfunni: „Hinn fimmtánda dag
kislev-mánaðar á hundrað fertug
asta og fimmta ári reisti hann
eyðingar viðurstyggð á altarinu
og kom upp fórnarhæðum í Júda-
borgum allt um kring. Og þeir
fórnuðu reykelsi fyrir húsdyrum
og á strætum. Lögmálsbækurnar,
sem þeir fundu, rifu þeir sund-
ur og brenndu á báli. Og ef sátt-
málsbók fannst hjá einhverjum,
og ef einhver fór eftir lögmálinu,
þá var hann dauðasekur sam^
kvæmt konungsúrskurðinum. Svo
beittu þeir valdi sínu við ísrael
mánuð eftir mánuð í borgunum,
við þá, sem fyrir þeim urðu.
Tuttugasta og fimmta dag mán-
aðarins fórnuðu þeir á altarinu,
sem var uppi á brennifórnaralt-
arinu. Konurnar, sem látið
höfðu umskera börn sín, deyddu
þeir, eins og skipað var — létu
þeir uhgbörnin hanga um háls
þeim — svo og heimilisfólk þeirra
og þá, sem höfðu umskorið svein-
ana.“
Eit Gyðingar hafa aldrei látið
bugast. Hófu þeir mikið frelsis-
stríð undir forystu Makkabea,
sem lauk með sigri þeirra.
Þetta voru að vísu umliðnir
atburðir, en DaníelsbQk var yf-
irleitt talin flytja spádóma um
ókomna atburði og var þannig
viðurstyggð eyðileggingarinnar
heimfærð til framtíðarinnar.
Annars má geta þess, að róm-
verskur keisari, Caligula, fyrir-
skipaði að sér sjálfum yrði reist
líkneski í musterinu í Jerúsal-
em. Einnig hafa menn bent á
ægilegar aðfarir Nerós keisara
gagnvart Gyðingum.
Endurkomuræða Jesú, en úr
henni er guðspjallið, er í mörg-
Mý bókhlaða í Siglufirði
Fyrsti áfangi ráðhússins
Siglufirði, 14. nóv.
BÓKASAFN Siglufjarðar hefur
etarfsemi sína á þessu hausti í
datg, er safnið verður hátíðlega
opnað í nýrri bókhlöðu, sem er
fyrsti áfangi væntanlegrar ráð-
húsbyggingar.
Þar eru safninu búin vegleg
húsakynni á 340 fermetra hæð,
sem búin er vistlegum húsgögn-
um. Byggingarkostnaður er rúm-
ar þrjár milljónir króna.
Dómarinn dæmdur
Oklahoma, 14. nóv. — NTB
EARL Welch, dómari í Okla-
homa, var í- gær dæmdur í
þriggja ára fangelsi og 13.000
dollara sekt fyrir skattsvik.
Bann var dæmdur af dómaran-
um Roy Harper, sem kvað það
hafa verið óþægilega reynslu
að þuría að kveða upp dóm-
inn.
Bókasafn Siglufjarðar hóf
starfsemi sína árið 1916, þá í
eigu Lestrarfélags Siglufjarðar,
sem stofnað var fyrir forgöngu
séra Bjarna Þorsteinssonar. Árið
1920 tók Siglufjarðarkaupstaður
við safnihu og hefur rekið það
síðan. Nú hefur hann búið því
framtíðar-samastað í nýrri bók-
hlöðu.
Þegar safnið hóf starfsemi
sína árið 1916 voru aðeins í því
100 bindi, en nú á safnið rúm
17.000 bindi mar,ghátta6- les-
efnis.
Pétur Björnsson, fyrrverandi
kaupmaður, hefur verið for-
maður bóksafnsnefndar allt frá
árinu 1938. Forysta hans í mál-
efnum bókasafnsins hefur leitt
til þess vaxtar og aðbúnaðar
sem það hefur nú. Bókavörður
safnsins er Gisli Sigurðsson.
Safnið verður opnað við hátíð-
lega athöfn kl. 14 í dag. Fyrir-
hugað var, að menntamálaráð-
herra, Gylfi Þ. Gíslason, og bóka- I en úr því getur sennilega ekki
fulltrúi ríkisins, Guðmunður G. orðið vegna óhagstæðs flugveð
Hagalín, yrðu viðstaddir hana, I urs. — Stefán.
Morðanátt og frost I
í GÆRMORGUN var NA-átt
og frost hér á landi. Þó var
hitinn aðeins fyrir ofan frost-
mark suðaustanlands. Á öllu
norðanverðu landinu snjóaði,
en kaldast var á Vestf jörðum,
sex stiga frost.
Miklar líkur eru á því, að
norðanáttin standi í nokkra
daga í þetta skúptið og þá
með frosti um allt land.
um greinum mótuð af ritum
Gamla Testamentisins og .eink-
um spámannabókunum. Endur-
komunni er dómur samfara: „Og
mun Jtoma að dæma lifendur og
dauða.“
Spámenn Gyðinga voru engir
bókstafsþrælar. Boðskapur þeirra
er fólginn i óteíjandi tilbrigðum
við eitt og sama stef: Maðurinn
má ekki gera sjálfan sig að Guði.
Sú er viðurstyggðin og sá er
dómurinn, hún leiðir til eyðing-
ar og kemur niðurrifsmönnum
Guðs dýrðar í koll. Höfuðsynd
í augum spámannanna er, að
menn tilbiðji sjálfa sig eða hið
mannlega í hinum mörgu mynd-
um þess. Sá er einmitt grund-
völlur hrunsins að dómi Jesú.
Helgidómurinn er gerður að um-
gjörð mannsmyndar. „Hér var
um vondan mann að ræða.“ Ekk-
ert er öruggt um það. Heiðnar
samtímaheimildir segja, að Antí-
okkus þafi verið bezti maður.
Truman Bandaríkjaforseti
sagði í ávarpi til flokksbræðra
sinna árið 1950: „Valdið fer með
galdur. Það fer út í blóðið eins
og auðshyggjan eða spilafíkn. Að
mínum dómi er nóg og stunduni
meira en nóg, að maður sé forseti
Bandaríkjanna í 8 ár. Ég gef ekki
kost á mér í framboð framar.“
Að sjálfsögðu ber að virða lög
og vald, stjórnarfar, vísindi og
listir, tækni og framfarir. En
þrátt fyrir gæði þessa alls, gleym
um ekki að mynd er þetta. manns
ins á hverjum tíma, og, að Guði
kann að vera þetta þóknanlegt,
en þótt hann meti verk okkar
mikils erum við sjálf sú fórn,
er hann þráir, en ekki, að við
bíðum einhverrar ytri þröunar,
er fært geti okkur varanlega
blessun.
Ég horfi á gjárvegginn, er eitt
sinn bergmálaði orð Þorgeirs
Ljósvetningagoða. Mér koma í
hug orð sagnfræðingsins mikla:
„Eilífðin er í sömu fjarlægð frá
öllum kynslóðum.“ Það er ekki
hægt að binda saman æviþráð
minn og eilífðina eins og band
er gert nógu langt. Eitt eða ann-
að ríki þessa heims .gerir tilkall
til mín í nafni framtíðar, sem
verður í öllu, sem máli skiptir,
endurtekning fortíðarinnar.
Koma Jesú Krists í dag til mín
og þín, það skiptir öllu. Dómari
er hann í skýjum himins, en fyrst
og fremst Frelsarinn í hjarta
þínu, gerir þú honum þar altari
til dýrðar Guði og þér til sannr-
ar uppbyggingar og velferðar um
tíma og eilífð. Menn biðu áður
óvirkir komu Krists. Minnumst
þess þó, að hann segir, að enginn
viti daginn né stundina. Ferðalag
er í sumra augum að setjast upp
í vagn og fara hratt yfir. Þannig
má aka klukkustundum saman,
en oft verður inntak þess tíma
lítið og hverfult. Kyrrlát skoðun
næsta nágrennis gæti verið tak-
mark. Vikan getur ekki verið bið
helgarinnar, tónverkið er ekki
aðeins síðustu hljómar þess. Leit-
umst við dag hvern að vera
undir opnum himni, er birtir okk
ur eins og björt elding, að hjálp-
ræði okkar er í auðmjúkri við-
töku okkar Guðs miskunnar, að
þar er eina vörnin og viðreisnin
gegn valdi eyðileggingar, mann-
dýrkunar og eigingirni.
Elfur timans streymir fram.
Hrundar borgir eru á bökkum
hennar. Sjáum blik af djúpum
bárum mikilla hafa Guðs dýrð-
legu eilífðar í hvikulum ljós-
brotum hins hraðfleyga yfirborðs
líðandi stundar.
„í dag er dýrmæt tíð,
í dag er náð að fá.“
Amen.