Morgunblaðið - 26.03.1965, Side 3

Föstudágur 26. marz 1965
3
MÖRGUNBIAÐBÐ
Stú-
dínur
máta
föt
ÞÆR voru að máta kjóla,
k'ápux og dragtir í verzluninni
Eros þessar sjö stúlkur á mynd
Útiklæðnaður fyrir sumarið. Ingunn í sægraenni dragrt með hvítan silkihatt, Bryndís í
bleikri ullardragt með silkihomum og samlitan hatt, Ragnheiður Einarsdóttir í turkisblárri
dragt með Saga-mink og brúnleitan hatt, Ragna Lára í ljósri dragt með brúnan hatt, og
hanska og Sólveig Einarsdóttir í Ijósri sumarkápu með dekkri hatt og slæðu.
Goóan daginn! Bryndis í
bleikrauðum slopp utan yfir
samlitan náttkjól.
unum hér á sfðunni, þegar
við komum þar inn um dag-
inn. Og þeer skemmtu sér
sýhilega konunglega. Ekki aí
því þær séu svona loðnar um
lófana, að þær geti keypt sér
hvað sem hugurinn girnist, og
það var margt þarna, heldur
af því að öllum stúlkum, þyk-
ir gaman að máta föt. I>að
hlýtur að vera í kveneðlinu
frá upphafi, sem bezt sézt á
því að litlar telpur njóta þess
a'ð klæða sig í flíkur af
mömmu og h'áhælaða skó.
Nóg um það. Þetta var í
rauninni alvara þarna í Eros.
Stúlkurnar voru að máta föt,
sem þær ætla að sýna á tízku-
sýningu í Lídó á sunnudaginn
tfyrir Kvenstúdentafélagið.
Þær eru allar stúdentar og
meðlimir Kvenstúdentafélags-
ins.
Á sunnudaginn er sem sagt
hin árlega kaffisala félagsins
til ágóða fyrir styrkveitinga-
sjóði þess, en þeir eru notað-
ir til að hjálpa stúlkum, sem
eru í langnámi, ýmist erlendis
eða hérlendis, og er einmitt
nýbúið að auglýsa slíkan styrk
fyrir þetta ár.
Til þess baka kvensfcúdent
arnir í félaginu og gefa tert-
ur og annað góðmeti með
kaffinu, sem selt er í Lidó,
en miðar fást þar á laugar-
daginn. Meðan kaffið er
drukkið fer fram fyrmefnd
tízkusýning. Helga Valtýsdótt
ir kynnir, og þær Katrín Árna
dóttir og Eygló Haraldsdótt-
ir leika undir, en 7 stúíkur
ganga um og sýna nýjasta
tízkufatnað, sem Eros hefur
fengið, snyrtar og leiðbeint af
Andreu Oddsteinsdóttur. Fatn
aðurinn er frá þremur
enskum fyrirtæikjum: Polly
Peck, Blanes og Carnegie, en
síðastnefnda fyrirtækið saum-
áði mikið af kjólunum í kvik-
myndinni „My fair lady“ og
sjást áhrifin fró þeim fötum
á sumum kjólum þess, svo
sem svörtum kjól með hvítum
kraga og stráhatt við, sem
Brynja Benediktsdóttir sýnir.
En Ingunn Benediktsdóttir
klæðist á meðan líjól í „Tom
Johns“ stil, rauðum flaujelis-
kjól með svörtum leggingum.
Annars látum við myndimar
tala.
„Á skemmtigöngu i sólinni.“ Bryndís Schram, Ragna Lára
Ragnarsdóttir og Geirlaug Þorvaldsdóttir í rósóttum sumar-
kjóliun með hvita hatta og hvita hanska.
Systurnar Ingunn og Brynja Benediktsdætur í kjólum, sem
kenndir eru við kvikmyndirnar „Tom Johns“ og ,JWy fair
lady.‘
— Baðst lausnar
Framha'd af bls. 1
yfir að hann mundi segja af sér
ef lögin um framlengingu máls-
höfðunarfrestsins næðu fram að
ganga. Bucher og flokksbræður
hans hafa iengi verið andsnúnir
lengingu frestsins af lögfræði-
legum ástæðum.
Dr. Bucher er einn fimm
frjálsra demókrata, sem sæti eiga
í stjórn Ludwigs Erhard, en í
stjórninni er samtals 21 ráðherra.
í kvöld benti ekkert til þess að
hinir ráðherrarnir fjórir myndu
einnig segja af sér, en þeir sem
með stjórnmálum fylgjast í Bonn
telja ugglaust að lausnarbeiðni
dr. Buchers muni stórspilla sam-
komulaginu milli frjálsra demó-
krata, og flokki Erhards 'kansl-
ara, kristilegra demókrata. —
Stjórnarandstöðuflokkurinn, sósí-
aldemókratar, muni án efa færa
sér í nyt erfiðleikana í stjórn-
inni. Sósíaldemókrötum hefur
aukizt virðing síðasta árið. Kosn-
ingar eru nú framundan í Þýzka-
landi, og er á það bent að stjórn
Erhards hafi glatað trausti vegna
stefnu sinnar í Austurlöndum
nær, stefnunni gagnvart Frakk-
landi og loks afgreiðslu umrædds
frumvarps um framlengingu máls
höfðunarfrestsins.
STMSTEIMR
Búrfellsvirkjun
hagkvæmust
Helgi Bergs, ritari Framsókn-
arflokksins, ritar athygilsverða
grein um virkjunarmálin í Tím-
ann í gær. Bendir hann á, að
Búrfellsvirkjun sé lang hag-
kvæmust, en til þess að unnt sé
að ráðast í hana, þurfum við
að geta selt orku til orkufreks
iðnaðar og komi þá naumast
annað til greina en alúmín-
bræðsla, því að köfnunarefnis-
áburður verði nú ekki fram-
leiddur með rafgreiningu, sem
þarfnast mikillar orku, heldul
með öðrum og ekki jafn orku-
frekum aðferðum.
Okkur skortir
fjármagn-
Síðan segir Helgi Bergs:
„Atvinnuvegir okkar íslend-
inga og þá sérstaklega útflutn-
ingsatvinnuvegirnir eru mjög
einhæfir. Aukin fjölbreytni í
framleiðslunni er nauðsyn og
hún hlýtur að koma. Framleiðsla
á alúmíni eða önnur framleiðsla
af því tagi á sviði efnaiðnaðar
eða málmiðnaðar, sem nota mikla
raforku, yrði tækniþróun okkar
íslendinga tvimælalaust lyfti-
stöng. Það myndi opna okkur ný
svið og veita okkur ný viðfangs-
efni í næstu framtíð. Gallinn á
þessu er þó sá, og hann er ekki
lítill, að við höfum það ekki
nú fyrst um sinn, á valdi okkar
sjálfra, að byggja upp slikan iðn-
að. Við yrðum því, ef til kæmi,
að sætta okkur við það að er-
lendir aðilar ættu slíkan rekstur
í landi okkar. Þetta er óhjá-
kvæmilegt sökum þess, að bæði
hráefnislindirnar fyrir þcnnan
iðnað og eins markaðirnir fyrir
fullunnu vörurnar eru á valdi er-
lendra hringa, og aðrir geta ekki
brotizt inn á þá markaði. Enn-
fremur kemur þar til skortur á
fjármagni og þekkingu hjá okk-
ur íslendingum á þessum svið-
um, en væri slíkur iðnaður á
annað borð hafinn hér, þá er ó-
hætt að gera ráð fyrir því, að
ekki mundi líða á löngu þar til
við Islendingar hefðum sjálfir
náð valdi á þeirri tækni, sem er
um að ræða, og stæðu þá vonir
til, að við gætum sjálfir eignazt
iðnað af þessu tagi ef breytingar
yrðu á mörkuðunum, sem vel
gæti orðið áður en langir tímar
liðu“.
Minni áhrif
fjármagnseigenda
Og Helgi Bergs heldur áfrain:
„Það hefur jafnan verið geigur
í okkur íslendingum við það að
hleypa erlendum atvinnurekstri
inn í landið, og það er sannar-
lega heldur ekki að ófyrirsynju.
Til skamms tima hefur það verið
háttur erlendra fjármagnseig-
enda, sem festa fé sitt í öðrum
löndum, að krefjast margs konar
friðinda og sérstakra réttinda,
sem sums staðar hafa leitt til
þess, að fyrirtæki þeirra hafa
ekki lotið sömu lögum og lands-
menn sjálfir og náð óeðlilegum
tökum á atvinnulífi og þjóðfé-
lagsmálum. I þessum efnum eru
skilyrði nú á seinustu áratug-
um orðin nokkuð breytt. Erlend-
ir fjármagnseigendur verða nú
víðast hvar að sætta sig við að
lúta sömu lögum í einu og öllu
og landsmenn sjálfir og kemur
auðvitað ekki til greina annað
en að þannig verði gengið frá
málum hér á landi, ef til kæmi.
Áhrif hinna erlendu fjármagns-
eigenda eru einnig minni en áð-
ur tiðkaðist vegna þess, að með
síaukinni tækni hafa slík fyrir-
tæki færra fólk í þjónustu sinni
og áhrif þeirra á atvinnulífið og
þjóðlífið eru því að sama skapi
minni."