Morgunblaðið - 06.01.1966, Qupperneq 12

12
MORGUNBLAÐIÐ
' Fimmtudagur 6. janúar 1966
Útgefandi:
Framkvæmdastjóri:
Ritstjórar:
Ritstjórnarfulltrúi:
Auglýsingar:
Ritstjórn:
Auglýsingar og afgreiðsla:
Áskriftargjald kr. 95.00
í lausasölu kr.
Hf. Árvakur, Reykjavík.
Sigfús Jónsson.
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Þorbjörn Guðmundsson.
Árni Garðar Kristinsson.
Aðalstræti 6.
Aðalstræti 6. Sími 22480.
á mánuði innanlands.
5.00 eintakið.
ARASIRNAR
Á VÍSINDAMENNINA
Tllanuðum saman hafa ýms-
ir af andstæðingum stór-
iðjuframkvæmdanna haldið
uppi látlausum árásum á þá
vísindamenn, sem undirbúið
hafa Búrfellsvirkjun, og hafa
þó kommúnistar með Magnús
Kjartansson, ritstjóra, í
broddi fylkingar gengið lengst
í dylgjum og rógi um starfs-
menn raforkumálaskrifstof-
unnar og aðra vísindamenn,
sem að þessum málum hafa
unnið. Svo langt hefur þessi
maður gengið, að krefjast
þess í blaði sínu hinn 30. des-
ember, að sérfræðingar ríkis-
stjórnarinnar um þessi mál
yrðu reknir.
Vísindamönnum er yfirleitt
ekki ljúft að þurfa að standa
í blaðadeilum út af störfum
sínum, en þó hefur Jakob
Gíslason, raforkumálastjóri,
ekki geta orða bundizt vegna
þessara árása og aðdróttana,
og hefur hann ritað skilmerki
lega grein til andsvara þeim
áróðri, að illa hafi verið unn-
ið að undirbúningi Búrfells-
virkjunar, og allt sé þar byggt
á ótraustum grunni. Hann seg
ir m.a. um skýrslu sem tveir
norskir sérfræðingar hafa
geft:
„Skýrslan, sem fjallar um
ísmyndanir á Hvítár- og
Þjórsársvæðinu og ráðstafan-
ir gegn þeim, eru almenns og
fræðilegs eðlis. Engar kostn-
aðartölur eru settar fram,
ekki tillit tekið til kostnaðar
yfirleitt og hvergi rætt um,
hvernig Búrfellsvirkjun skuli
úr garði gerð. í skýrslunni
kemur hinsvegar fram, eins
og allir eru sammála um, að
bezta ráðið gegn ísmyndun á
umræddu vatnasvæði sé að
minnka kæliflöt ánna og
byggja stór uppistöðulón.
Þetta er það, sem stefnt verð-
ur að af forráðamönnum Búr-
fellsvirkjunar, en af fjárha'gs-
legum ástæðum er ekki hægt
að ráðast í heppilegustu lausn
frá fræðilegu sjónarmiði við
fyrstu virkjun í Þjórsá. Eins
og oft hefur verið skýrt frá
áður er því ætlunin að byggja
fyrst rennslisvirkjun við Búr-
fell, sem styðjist við vara-
stöðvar, samfara nokkrum
aðgerðum til minnkunar á
kælikerfi árinnar, ofan virkj-
unarinnar og nokkurri miðl-
un í Þórisvatni. Eftir því sem
vttkjunum miðar áfram á
vatnasvæðinu er svo ætlunin
að ráðast smám saman í svip-
aðar aðgerðir og dr. Devik
ræðir um á fræðilegum grund
velli í skýrslu sinni“.
Og Jakob Gíslason, raforku-
málastjóri, segir ennfremur:
„Eins og vitað er hefur ver-
ið unnið að tilraunum í Þránd
heimi undanfarið með inn-
taksmannvirki Búrfellsvirkj-
unar, og hafa þau verið könn-
uð í samræmi við niðurstöður
tilraunanna. Um þessar til-
raunir, sem gefið hafa góða
raun er ekki fjallað í áður-
nefndri skýrslu, enda er hún
ekki bundin við sérstaka
virkjun og tilhögun hennar,
heldur almenns og fræðilegs
eðlis eins og áður segir.
Það er ekki hægt að segja
að í skýrslu norsku sérfræð-
inganna komi neitt óvænt
fram, enda unnu þeir rann-
sóknarstörf sín hér í náinni
samvinnu við sérfræðinga á
raforkumálaskrifstofunni og
notuðu í ríkum mæli eldri
skýrslur um veðurathuganir
Veðurstofunnar og vatnamæl-
ingar og ísaathuganir raf-
orkumálastjórnarinnar. Þeir
ræddu við ýmsa sérfræðinga
um þessi mál og skýrðu í sam-
ræðum sínum við þá í megin-
atriðum frá hugmyndum sín-
um um aðferðir til að draga
úr ísamyndun í ám, þar á
meðal Þjórsá og Hvítá. Upp-
lýsingar í skýrslu þeirra um
magn ískrapa á Búrfellssvæð-
inu eru í samræmi við þær-
athuganir, sem áður höfðu
verið gerðar og áætlanir Búr-
fellsvirkjunar byggjast á.
Skýrslan gefur því ekki til-
efni til sérstakrar endurskoð-
unar á þeim forsendum eða
grundvelli áætlananna að
þessu leyti“.
Þannig hrekur raforkumála
stjóri í eitt skipti fyrir öll all-
an hinn margþvælda áróður
Framsóknarforingjanna og
kommúnista um það, að und-
irbúningi Búrfellsvirkjunar
sé mjög ábótavant. íslenzkir
sérfræðingar hafa áður sýnt
að þeir eru mjög hæfir til
starfa, og í þessu tilfelli hefur
auk þess unnið að undirbún-
ingi málsins heimsþekkt er-
lent verkfræðifirma. Er því
auðvitað beinlínis broslegt,
þegar einhverjir sjálfskipaðir
ísmyndanasérfræðingar ætla
sér að segja til um það, hvað
sé rétt og hvað rangt í þessu
efni.
Að sjálfsögðu verða bæði
stjórnmálamenn og almenn-
ingur að byggja á niðurstöð-
um og áliti vísindamannanna
í tilviki eins og því, sem hér
um ræðir, enda hefur það
verið gert og verður gert.
INNFLUTNINGUR
TILBÚINNA HÚSA
¥ áramótaávarpi sínu vék dr.
Bjarni Benediktsson, for-
sætisráðherra, að ýmsum ráð-
stöfunum, sem ríkisstjórnin
hyggst gera til þess að vinna

„Ég vil heldur horfa á Önnu
í „strip-tease“ en á Soffíu
Loren“ segir ítalski kvik-
Anna getur alit.
myndaleikarinn Vgo Togn-
azzi, sem hafði Önnu að mót-
leikara í kvikmynd nú fyrir
skemmstu.
Anna þessi, sem Ugo Togn-
azzi lízt svo vel á, er ekki
nein venjuleg kvikimynda-
stjarna, ekkert smástirni á
uppleið, sem vill braða ferð-
inni með því að fækka fötum.
Nei, Anna Moffo leikur bara
á kvikmyndum að gamni sínu
svona við og við og þá helzt
fyrir manninn sinn.
Anna Moffo er ein frægasta
sópransöngkona ítala um þess
ar mundir, stendur á þrítugu
og hefur að því er aðdáendur
hennar segja, rödd Renötu
Tebaldi í líkama Marylin
Monroe. Anna Moffo er yndi
og eftirlæti óperugesta aust-
an hafs og vestan. ÞeSar hún
syngur hlutverk Violettu,
Mimi, Manon og allra hinna
er ekki einasta að söngelskir
aðdáendur láti hrífast, heldur
er hún öllum hinum, sem ekki
hafa hundsvit á söng en
koma bara af því konan
heimtar að þeir lifi menningar
lífi og fari í óperuna, verðug
umbun fyrir erfiðið.
Anna Moffo afsannar með
öllu þá gömlu firru, að ann-
aðhvort verði söngkonur að
verja rödd sína með spiki
ellegar, láti þær það eftir sér
að grennast, missa röddina.
Hún þræðir hinn gullna með-
alveg svo öllurn líkar — og
þá ekki sízt eiginmanninum,
Mario Lanfranchi, sem er sjón
varpskvikmyndaframleiðandi.
Anna kemur oft fram í kvik-
myndum hans og synSur dæg
urlög í ítalska sjónvarpinu
við engu síðri undirtektir en
Anna Moffo .... |
. . . . á leið í baðið. I
óperuhlutverkin á La Scala
og Metropolitan.
I
Marguerit Higgins látin
# Ein kunnasta blaða.
kona Bandaríkjanna, Margu-
erit Higgins, lézt í dag í Walt
er Reed-hersjúkrahúsinu í
Washington, 45 ára að aldri.
1 Ekki er kunnugt, hvert varð
banamein hennar, en vitað
er, að hún hefir átt við veik-
indi að stríða í nokkra mán-
uði.
SMarguerit Higgins var
fædd í Hong Kong. Faðir
hennar var bandarískur flug-
maður en móðirin frönsk.
Háskólanám stundaði hún við
ramótaiþanikar úr Skagafirði 4
University of California en
gerðist síðan blaðamaður og
ferðaðist víða. Hún var kunn
sem stríðsfréttaritari, fyrst í
heimstyrjöldinni síðari og síð
ar í Kóreustyrjöldinni, en
þá starfaði hún fyrir „New
York Herald Tribune". Árið
1945 sæmdi klúbbur blaða
kvenna í New York Margu-
erit Higgins verðlaunum sem
bezta fréttaritara þeirrá er
voru starfandi erlendis fyrir
frásagnir hennar af fangabúð
um Þjóðverja í Dachau og
Buchenwald. Síðustu árin
hefur Marguerit Higgins skrif
að fasta þætti sem birtir hafa
verið í mörgum blöðum.
Marguerit Higgins var gift
William Hall, fyrrverandi
hershöfðingja í flughernum.
Moskvu, 3. jan. NTB. I
• Sovétstjórnin hefur vísað i
úr landi einum starfsmanni J
v-þýzka sendiráðsins, Alois
Mertes að nafni, vegna meintr 1
ar ólöglegrar starfsemi. Segir i
að hann sé „persona non ,
grata“ í Sovétríkjunum og
skuli verða þaðan brott hið 1
fyrsta. Talið er víst, að hér sé
um að ræða mótleik Sovét-
stjórnarinnar vega brottrekst- J
urs starfsmanns sovézka ræð- I
ismannsskrifstofunnar í Bonn i
15. des. .1., en hann var einn- |
ig sakaður um að hafa rekið i
„ólöglega starfsemi" fyrir ,
stjórn sína, í V-Þýzkalandi.
á móti verðhækkunum, og til
að stemma stigu við áfram-
haldandi verðbólguþróun.
Meðal ráðstafana þeirra,
sem ríkisstjórnin hefur á
prjónunum, er að beita sér
fyrir lækkun tolla á tilbúnum
húsum og húshlutum.
Það leikur ekki á tveim
tungum, að ein meginástæða
verðþenslunnar er vinnuafls-
skorturinn í byggingariðnað-
inum og hið háa verðlag íbúð-
arhúsnæðis, sem af honum
hefur leitt, ásamt stöðugum
skorti húsnæðis, þrátt fyrir
gífurlegar byggingarfram-
kvæmdir.
Nú er mjög um það rætt að
hefja innflutning tilbúinna
húsa og húshluta. Ef slíkar
tilraunir heppnast, mundi
þetta leysa úr húsnæðisskort-
inum og e.t.v. geta lækkað
verulega íbúðarhúsnæði.
Við eigum nú sem kunnugt
er mikla gjaldeyrisvarasjóði,
og getum því varið nokkru fé
til kaupa á tilbúnum húsum.
Tollalækkun sú, sem ríkis-
stjórnin hyggst beita sér fyr-
ir, mun án efa leiða til þess
að margar tilraunir verða
gerðar í þessu efni, og vissu-
lega væri það geysiþýðingar-
mikill árangur, ef unnt reynd
ist á þennan hátt að leysa
íbúðaþörfina og lækka hús-
næðiskostnað.