Morgunblaðið - 25.01.1966, Qupperneq 3

Þriðjudagur 2S. janúar 1966
MORCUNBLAÐIÐ
3
Fimm af bílunum norður á Kili á leið írá Hveravöllum.
— (Ljósmynd: R. Guðm.).
Inn á Hveravelli á þorra
MANNMARGT var á Hvera-
völlum um síðustu helgi. Alls
komu þanga'ð sjö bílar, allt
jeppar að sjálfsögðu, og með
þeim 18 menn. Hjá flestum
var þetta eingöngu skemmti-
keyrsla, en nokkrir voru auk
þess að heimsækja veðurathug
unaríólkið þar nyrðra.
Veður var hið fegursta og
færðin ágæt mikinn hluta leið
arinnar. Hægt var að aka við
stöðuiaust eftir frosnum jarð-
veginum, gljá eða hjarni allt
að Gránunesi á Kili, en eftir
það urðu nokkrir skaflar á
vegi ferðalanganna og þæf-
ingsfærð við og við, en þó
ekki til neinnar alvarlegrar
hindrunar.
— Þetta er bezta færðin,
sem ég hef fengið inn á Hvera
velli í vetur sagði einn bíl-
stjórinn, Ragnar Guðmunds-
son, en þetta er í þriðja sinn,
sem hann fer þangað eftir að
leiðir fóru að spillast. Þeir
voru núna rúma 9 tíma frá
Reykjavík, en rúma 16 tíma í
fyrri tvö skiptin. Þá var Blá-
fellshálsinn erfíðasti farar-
tálminn, en nú var þar engin
fyrirstaða.
Hveravallabúar una hag
um þar hið bezta, þótt ein-
angraðir séu, nokkur „hús-
dýr“ hafa þeir haft
þau hafi verið nokkuð
vistinni og aldrei
Tvær tófur skutu þar upp koll
inum af og til fyrr í vetur, en
hurfu svo. Nú gerir ein sig
þar aftur á móti allheima-
komna og hirðir úrgahga, sem
til falla. Hrafnar tveir héldu
þar og til um tíma, en nokkuð f
er síðan þeir sáust. Rjúpa er r
einnig í nágrenninu og jafnvel
smáfuglar hafa sézt þar á
sveimi.
Mikils er um vert, þegar ek
ið er þannig inn á hálendið að
vetrarlagi, að útbúnaður sé
góður og menn kunnugir öll-
tim stáðháttum, því fljótt skip-
ast veður í lofti. Þá er og nauð
syniegt að talstöðvarbíll sé
með í íeiðangrinum svo menn
geti látið heyra til sín, ef nauð
syn krefur.
Margar hendur voru á lofti, ef bíll festist og þurfti að að-
stoða hann.
STAKSTFINAR
Fátt kemur á óvart
Stjórnmálaskrif Framsóknar-
málgagnisins eru með þeim hætti,
að þar kemur fátt á óvart þeim,
sem að jafnaði fylgjast með
þeim.
Fer ekki hjá því, að mcnn
furði sig á því, að dagblaðið
Tíminn skuli ekki einu sinni
getað skrifað um umferðarmál,
án þess að vera með skæting í
garð borgaryfirvalda Reykjavík-
ur í því sambandi, eins og gert
var í forustugrein síðastliðinn
sunnudag. Pólitiskt ofstæki og
örvæmting valdalausra manna er
svo mikil hjá þeim, sem um
pennann halda á þeim stað, að
þeim er fyrirmunað að skrifa
um nokkurt það efni, hversu
fjarlægt stjórnmálum, sem það
er, án þess að blanda inn
í það pólítískum árásum. Ef
Framsóknarmenn vilja leggja
eitthvað gagnlegt af mörkum til
aukins öryggis í umferðarmálum,
ættu þeir að byrja á því að
blanda ekki ómerkilegu stjóm-
málaþrasi inn í þær umræður.
Þegar þeir hafa náð því marki
er e. t. v. hægt að taka upp skyn-
samlegar umræður við þá um
ráðstafanir til aukins öryggis í
umferðinni.
Hófsemi í orðum
Hófsemi í orðum, er ekki sú
dyg'gð, sem ung kona að nafai
Guðrún Helgadóttir, leggur mik-
ið upp úr. í grein, sem hún skrif-
ar í „Þjóðviljann“ síðastliðinn
sunnudag, er m.a. þessi klausa
tekin af handahófi:
„Þessa dagana skrifa meni
Kjörnefnd kosin a
Fulltrúaráðsf undi í gær
A ALMENNUM fundi Fulltrúa
ráðs Sjálfstæðisfélaganna í
Reykjavík í gærkvöldi var kos-
inn kjörnefnd, sem gera á tillög-
ur um skipan framboðslista Sjálf
stæðisflokksins við borgarstjórn-
arkosningarnar í vor.
Sjálfkjörnir í kjörnefnd eru:
Baldvin Tryggvason, formaður
fulltrúaráðsins, Hörskuldur Ólafs
son, varaformaður þess, Gróa
Pétursdóttir, borgarfulltrúi,
Sveinn Guðmundsson, formaður
Varðar, Maria Maack, formaður
Hvatar, Guðmundur Guðmunds-
son, formaður Óðins og Styrmir
Gunnarsson, formaður Heimdall
ar. Tilnefndir af stjórnum Sjálf-
stæðisfélaganna eru: Sveinn
Björnsson frá Verði, Sverrir
Haukur Gunnlaugsson frá Heim-
dalli Kristín Magnúsdóttir frá
Hvöt, og Sigurður Sigurjónsson
frá Óðni.
Á fulltrúaráðsfundinum í gær-
kvöldi voru síðan kjörnir fjórir
fulltrúar í kjörnefnd og hlutu
þessir kosningu: Sigurður Haf-
stein, Geirþrúður Bernhöft,
Ágúst Hafberg og Stefán Gunn-
laugsson.
Umræðuefni á þessum Fulltrúa
ráðsfundi var „Æskan og Sjálf-
stæðisflokkurinn“ og frummæl-
endur þrír ungir Sjálfstæðismenn
Ármann Sveinsson, menntaskóla
nemi, Birgir ísl. Gunnarsson,
borgarfulltrúi og Styrmir Gunn-
arsson, formaður Heimdallar.
Var gerður góður rómur að máli
frummælenda.
— Bjargbelti
Framh. af bls. 1
búið að ganga hana, en þá var
ekkert rekið þar. Ætluðu Norð-
firðingar að leita frekar fjör-
urnar í gær, en veður hamlaði.
Þar var norðan hvassviðri og 13-
14 stiga frost. Verður farið strax
og lægir.
Mbl. átti tal við Agnar Kofo-
ed Hansen, flugmálastjóra, í
gær. Sagði hann, að leit væri
hætt að hinni týndu flugvél.
Hún hefði verið sú ýtarlegasta,
sem gerð hefði verið hér, í lofti,
á landi og á sjó. Hefðu leitar-
skilyrði verið góð og oft verið
flognar 100 flugstundir á dag.
Fyrir utan flugumferðarstjórn-
ina hefðu fjölmargir aðilar átt
þar hlut að máli og lagt mjög
að sér við leitina, hvorki sparað
sig né fjármuni sína við það.
Þetta hefði verið mikið átak og
unnið sérstaklega vel og elsku-
lega. Og það væri mikils virði,
þegar svo sorglega vildi til, að
leitar væri þörf.
Heyrðu í vélinni áður?
Meðan á leitinni stóð bárust
Séð út Norðfjörð. Flugvöllurinn og stefna hans sést upp af botni fjarðarins á miðri myndinni. _
Norðfjarðahorn til hægri. Sandví kin er næsta vík fyrir sunnan hornið.
heyrt í flugvél á ýmsum stöð-
um, einkum heyrðu margir í
flugvélinni á Seyðisfirði eða
jafnvel sáu hana. En þess ber
að gæta, að ekki líður langur
tími frá því að heyrzt geti í
þessari sömu flugvél á leið til
Norðfjarðar. Þarf ekki að skeika
svo ýkja miklu um tíma, að
fólk á Seyðisfirði geti heyrt í
Bjargbeltið úr flugvélinni fannst
rekið í Sandvíkinni þar sem
krossinn er á kortinu.
henni áður en hún kemur til að-
flugs á Norðfirði. Flugvélin fer
frá Egilsstöðum kl. 9.39 áleiðis
til Norðfjarðar og tilkynnir flug-
maðurinn að hann sé yfir radio-
vitanum á Norðfirði kl. 9.56.
Níu mínútum síðar segir flug-
maðurinn að allt sé í lagi og síð-
an heyrist ekki til hans í 7 mín-
útur eða til kl. 10.12, þegar
hann kveðst vera að lækka flug-
ið úti fyrir Norðfirði og sjái
orðið niður. Þær 16 mínútur,
sem líða frá því flugvélin er
yfir radiovitanum og þar til Iján
kemur inn til lendingar getur
hún sveimað hring, þannig að
Seyðfirðingar hafi þá heyrt
hana eða séð.
undir loforð „að viðlögðum
dren.gskap“, að þeir liafi farið
rétt með tölur á skattskýrslunni
sinni. Rikisvaldið virðist vita
betur en skattayfirvöldin, hversu
mikill drengskapur er enn með
þjóð vorri, og e.t.v. veit það
líka það, sem ég veit, að dreng-
skapur er enginn til og æran er
farin. Það er ógerningur að
missa heiður sinn og æru af því
við lifum í siðlausu þjóðfélagi.
Orð og gerðir eru ómerk að
jöfnu. Þess vegna mega sögurnar
um heiður og æru vera kyrrar í
Danmörku mín vegna. Menn sem
uppvísir hafa orðið af óráð-
vendni og óheiðarleik eru kyrrir
í háum embættum og depla ekki
auga í ráðherraveizlum. Hvers-
vegna skyldum við hin ekki stela
eftir mætti líka? Og þegar við
stelum eftir mætti, skyldu þá
ekki krakkapíslirnar reyna að
krækja í það, sem stuttir hand-
leggir þeirra ná til í sjoppugat-
inu? Réttvísin í landinu hefur
gefizt upp, skólarnir hafa gefizt
upp, foreldramir h>afa gefizt
upp. Og óaldarlýðurinm veður
um, börn sem fullorðnir".
Til allrar hamingju fyrir þessa
ungu konu á hún auðvelt með að
finna „sólskinsblett í heiði“, og
hann finnur hún í menmtaskól-
anum í Reykjavík, enda er hún
starfandi þar. Það hlýtur að vera
mikil kvöl fyrir heiðarlegt fólk
að lifa í „siðlausu Iandi“, þar
sem æna og drengskapur þekkj-
ast ekki lengur. En þeir, sem
telja sig þess umkomna að fella
slíkan dóm yfir landi sínu og
þjóð, verða líka að gæta þess að
til þeirra eru einnig gerðar nokkr
ar kröfur, t. d. um heiðarleika,
sanngirni og réttsýni í opinber-
um skrifum. Þess verður ekki
vart í skrifum þessarar ungu
konu, en það er kannski bara
eðlileg afleiðing þess, eins og
hún segir sjálf, að „ég er fædd
um það leyti sem æran dó“.