Morgunblaðið - 17.02.1966, Blaðsíða 21

Fimmtudagur 17. febrúar 1966
MORCU NBLAÐIÐ
21
Hann hafði villzt út af þjóð-
veginum, og varð því mjög glað-
ur við að sjá lítinn hjarðsvein.
— Hvernig kemst ég héðan til
þorpsins, væni minn?
— í>að veit ég ekki.
— Hvort á ég að ganga til
hægri eða vinstri?
— En hvað er langt til þorps-
ins?
— Það veit ég ekki.
—, Nú hvað er þetta strákur
veiztu ekki nokkurn skapaðan
hiut?
— Ég veit að minnsta kosti
hvar ég er staddur.
Kona, sem er svo vitur að
spyrja manninn sinn ráða, er
sjaldan svo heimsk að fara
eftir þeim.
Tvær gamlar konur sátu á
fögrum sunnudagsmorgni fyrir
utan húsið, þar sem þær bjuggu.
Önnur hlustaði í morgunkyrrð-
inni á fagra tóna, sem bárust
frá kirkjunni, er var þarna í
nágrenninu, en hin á tístið í
engisprettunum, í grasinu.
■— Þetta eru guðdómlegir
hljómar, sagði sú sem hlustaði
á engispretturnar, en að hugsa
sér að hljóðin skulu vera mynd-
uð með afturfótunum,
#
— Ég ætla að fá eitt af þess-
um herðasjölum handa konunni
minni.
— Aðeins eitt?
— Já, haldið þér að ég sé
íj ölk vænismaður.
*— Hún æfði röddina á Ítalíu.
— Það getur maður nú kallað
hugulsemi.
— Noregsbréf
Framhald af bls. 15.
þess að ekki voru tök á að
koma börnunum til skólans eða
frá. En eftir rúma viku hefst
hið venjulega vetrarfrí kaup-
staðaskólanna. Þá fara kenn-
ararnir með krakkana eitthvað
upp í fjöll eða jafnvel „austur
yfir Kjöl“ — til Svíþjóðar. Og
austan yfir Kjöl hefur undan-
farin ár verið mikið aðstreymi
barna til Noregs, en verður
kannske minna nú en áður, ef
marka má af því, að ýmsir
sænskir ferðamannahópar hafa
riftað pöntunum, sem þeir höfðu
gert hjá norskum fjallahótelum,
— fördi vi har snö nog sjalf“.
1 Járnbrautirnar hafa ekki get-
að haldið áætlun vegna snjó-
anna. Hvað eftir annað kemur
það fyrir, að lestirnar til Oslo
frá Bergen, Þrándheimi, Stock-
holm og Kaupmannahöfn koma
1—-2 tímum eftir áætlun og frá
Stavanger stundum 3 tímum
síðar. Og þó eru snjóplógar látn
ir „plægja“ teinana dag og nótt.
Og allar bæjarstjórnaráætlan-
ir um „kostnað við snjómokst-
ur“ hafa verið „sprengdar“ nú
þegar, þó að fjarri sé því að
vetrinum sé lokið.
1 — Jæja, það er þó huggun
hörmum gegn, að þeir þurfa
ekki að kaupa snjó að, til þess
að halda Holmenkollmótið,
sagði kamall kunningi við mig
núna á dögunum. — Ég hef þá
trú, að okkur gangi bezt, þegar
ekki þarf að moka á brautina,
bætti hann við.
1 Orð þessa jafnaldra míns, sem
aldrei hefur keppt í Holmen-
kollen, lýsa betur en löng skýr-
ing, skíðaáhuganum í Noregi.
Þessar vikurnar hugsa Norð-
menn ekki fyrst og fremst um
stjórnmál, kulda eða snjó, held-
ur hitt, hvort Norðmenn sigri
á heimsmeistaramótinu í Holm-
•nkollen.
Skúli Skúlason.
— Gréiar Fells
Framhald af bls. 3
námsfélag. Allir innan félagsins
eru frjálsir með sínar trúarskoð-
anir, hverjar sem þær eru, og
þó engar séu.
Fyrsta stefnuskráratriði félags
ins er um bræðralag allra manna
og eina skilyrðið fyrir inngöngu,
er að menn hafi samúð með
þessu atriði. Við viljum vinna
á móti sundurþykkju trúar-
flokka, og yfirleitt á móti öllu
trúmálapexi og deilum á því
sviði. —
Hvað eru margir meðlimir inn
an félagsins í dag?
Á Islandi eru 600 skráðir fé-
lagar, en miklu fleiri eru ó-
skráðir. Þ.e.a.s. menn sem eru
hlynntir skoðunum félagsins.
Forseti íslandsdeildar Guðspeki-
félagsins er Sigvaldi Hjálmars-
son ritstjórL
Hvar fæst þetta ritgerðarsafn
þitt Grétar? — Þeir sem hafa
áhuga á að kynna sér það geta
fengið það hjá bóksölum og Guð
spekifélaginu. — Er eitthvað
sem þú vildir segja að lokum
Grétar?
Ég vildi gjarnan láta í ljós
fögnuð Guðspekifélagsins yfir
hinni nýju og frjálslegu afstöðu
Páfa og Rómversk-kaþólsku
kirkjunnar til annarra trúar
bragða, en það er eimitt í anda
og stefnu Guðspekifélagsins. —
NJARÐVÍKURLEIKHÚSIÐ 1966
JAMES BOND — —>f- Eftir IAN FLEMING
'ÖNEDAV I WIU BRIN6 ^
AN AMERICAM MISSILf DOWN V
INTACT, NEAR TO CRflB KEV'
WHAT WOUID THE RUSSIANS
f PAY FOR IT, MR. BOND? TEN
. MltllON DOllARSr TWENTY?.
0R I MI6UT DIRECT
A MISSIll TO FALL '
ON MIAMI 0R KINGSTON!
IT WOULD UAVE NO j
WAR-HEAD, PERHAPS 9
- BUT THE OUTCRY f!\
S, WOULD SHUT
ígl DOWN THS
n AMERICAN
l BASE AT
turks mm
c \ island/ Æsm
AND WHflT WOULD
THE RUSflANS PAY
POR THATÍ^
Svo að Rússar styðja yður!
Einhvern dag ætla ég að koma banda-
rískri eldflaug heilli á húfi niður rétt
hjá Crab Key. Hvað mundu Rússarnir
borga fyrir það, hr. Bond. 10 miiljónir
dala? 20 milljónir?
Eða ég gæti látið eldflaug falla á Miami
eða Kingston. Hún mundi kannske ekki
hafa kjarnoarkusprengju innanborðs, —
en mótmælin mundu verða til þess, að
Ameríkanarnir lokuðu bækistöðvum sín-
um á Tyrkjaeyju!
Og hvað mundu Rússar borga fyrir
það?
Prófessorinn hugsaði sig dálitla stund
um, en svaraði svo: — Eg held að það
sé ráðlegast , að við látum þá félaga þarna
tvo skrifa bréf til skipstjórans, þar sem
þeir lýsa því yfir, að við höfum tekið
við yfirstjórn skipsins af þeim. Geri þeir
það, þá mega þeir fá að fljóta með okk-
ur til lands — geri þeir það ekki, þá
verða þeir skildir eftir hér.
Auðkýfingarnir tóku fyrra boðinu feg-
ins hendi, og annar þeirra skrifaði bréf
til skipstjórans, þar sem því var lýst
yfir að þeir félagar, Mökkur, Júmbó,
Spori og Fögnuður hefðu hér með tekið
skipið að leigu. Síðan var einn hásetanna,
sem hafði fylgt auðkýfingunum í land,
sendur aftur út til skipsins með bréfið.
Hann afhenti síðan skipstjóranum bréf-
ið, sem las það gaumgæfilega. Hann sneri
sér eftir lesturinn að skipverjanum, og
spurði hvernig á þessu stæði. — Skip-
brotsmennirnir hafa tekið völdin í sínar
hendur, svaraði hásetinn. — Þeir yfir-
bjóða auðkýfinganna. — Það er bezt,
svaraði skipstjórinn, að ég fari sjálfur
þangað út, og kanni með hverju þeir
ætla að borga. Það er kannski einhvers
staðar maðkur í mysunnL
KVIKSJÁ
—X-

Fróðleiksmolar til gagns og gamans
gervieldfjall.
Þegar kvikmyndafélag eitt i
Hollywood hóf töku myndar-
innar — The devil at 4 o’clock
— m.a. með leikurunum
Spencer Tracy og Frank Sin-
atra, þurfti það í eitt sinn á
leiktjöldum að halda, sem sam
anstóðu af virku eldfjalli, er
átti að lokum að springa í loft
upp. Hópur kvikmyndatöku-
manna voru sendir til Hawaii,
þar sem lítið eldfjall, Maui var
kvikmyndað frá öllum hliðum
og köntum. Með þessar myndir
sem „vinnuteikningar“ var
eldfjallið byggt í friðsamlegu
umhverfi í nágrenni Hollywood
(verð: 125.000 dollarar). Inn-
bysg* rör sáu um það að reyk-
ur og gufa stóð upp af eld-
fjallinu, já meira að segja gervi
hraun vall niður hliðarnar.
Djúpt niðri í gignum var síðar
komið fyrir miklu magni af
sprengiefni, sem sá um að fjall
ið spryngi í loft upp á réttum
tíma, þegar kvikmyndatöku-
mennirnir voru í hæfilegri fjr
lægð frá þvú