Morgunblaðið - 24.08.1966, Qupperneq 15

! Miðvikudagu.r 24. ágúst 1966
MORCU NBLAÐIÐ
15
„Ég heföi hvergi getaö feng-
ið betra né vandaðra skip“
Rætt við IViagnús Gatmalíelsson,
Skafta Áskelsson og fl. við kemu
Sigurbjargar til Ólafsfjarðar
að þið hafið lokið við ógerlegan
hlut?
— Erfiðan hlut.
ER blaðamaður Mbl. fór til
Ólafsfjarðar sl. laugardag í til-
efni af komu Sigurbjargar Óf 1,
hitti hann að máli Skafta Ás-
kelsson, forstjóra Slippstöðvar-
innar á Akureyri, þar sem Sigur
björg var smíðuð og ræddi stutt
lega við hann um starfsemi
Slippstöðvarinnar og framtíðar-
horfur í ísl. skipasmíðum.
— Hvenær hóf Slippstöðin
starfsemi sína?
— Þú talar mikið um „ef
hægt er að koma upp góðri að-
stöðu. Hverjar eru framtíðar-
áætlanir Slippstöðvarinnar í
þeim efnum?
— Aætlanirnar eru orðnar að
veruleika. Framkvæmdir eru
hafnar við að byggja yfir starf-
semina. Við höfum þegar steypt
grunn og reist grindur að húsi
sem verður 22x20x80 metrar að
stærð. Þar inni verða staðsett-
MAGNÚS Gamalíelsson tók á
móti okkur á flugvellinum í
Ólafsfirði. Meðan við biðum
komu Sigurbjargar bauð Magn-
ús okkur heim, og notuðum við
taekifærið og ræddum við hann
um þennan áfanga.
Magnús, sem nú er að verða
67 ára gamall, sagðist hafa byrj-
að að gera út 1927 og á því brátt
40 ára starfsafmæli.
— Varst þú sjómaður áður
Asgeir Frímannsson og Magnús Jónsson.
— Það var árið 1952 og er
Sigurbjörg 28. byggingarnúmer
okkar?
— Hver var aðdragandinn að
smíði Sigurbjargar?
Ég myndi segja að það væri
Magnúsi Gamalíelssyni útgerð-
armanni í Ólafsfirði að þakka
eða kenna að við réðumst í
þetta. Ég hef lengi haft löngun
til að sýna valdhöfum þjóðar-
innar að það er vanhugsað að
vantreysta okkar fámenna
tæknifólki, og vegna góðs skiln-
ings á þessu máli hjá Jóni Sól-
nes, bankastjóra, þá hefur tekizt
að ná þeim áfanga sem náðst
hefur í dag, og síðast en ekki
sízt er með þessu verki búið að
sanna að við eigum iðnaðar-
menn sem eru vel færir um að
leysa af hendi slík verk.
— Hvað með kostnaðinn. Er
hann sambærilegur við skip
smíðuð í nágrannalöndum okk-
ar?
— Um kostnaðarhliðina vil ég
ekkert segja að svo stöddu. Að-
stæður okkar í vetur voru erfið-
ar og tíðarfarið hindraði mjög
Magnús Gamalielsson
vinnu um fjögurra mánaða
skeið. Annars er ég mjög bjart-
sýnn á að ef hægt er að byggja
upp aðstöðu til að vinna slík
verk inni í húsi og koma þannig
á eðlilegri vinnuhagræðingu, þá
getum við fullkomlega staðizt
samkeppni við okkar nágranna-
lönd og ef til vill betur. Já, ég
vil segja að verkið verði í öllu
falli betur unnið. Það er ekkert
vafamál með það.
— Hvað með útvegun iðnað-
srmanna?
— Eins og málum er nú hátt-
að er mikill skortur á iðnaðar-
mönnum, en ég álit að engin
vandkvæði séu á að ala þá upp,
ef hægt er að skapa góða að-
stöðu til verklegra fram-
kvæmda
ungu Ólafsfirðingar voru aff spássera niffur aff höfn í góffa veffrinu til aff skoffa Sigur-
björgu. Þau heita Margrét Eggertsdóttir, Bergþóra Þorsteinsdóttir, Ingibjörg Ásgrímsdóttir,
Björn Arason og sú litla í kerrunni heitir Bylgja Aradóttir.
ir tveir kranar, sem hver um
sig geta lyft 15 lestum.
— Hvað getið þið byggt stór
skip þarna inni?
— Við getum smíðað þarna
skip allt að 1500-2000 lestir að
stærð og unnið allt verkið inn-
anhúss nema reisa siglutré.
— Þið legðuð varla út í þessar
miklu framkvæmdir nema ein-
hver verkefni séu fyrirliggj-
andi?
— Slippstöðin hefur nú samið
um smíði tveggja fiskiskipa fyr-
ir íslenzka aðila og verður hvort
um sig 480 lestir. Er annað fyrir
Eldborgu h.f. í Hafnarfirði en
hitt fyrir Sæmund Þórðarson,
skipstjóra frá Stóru Vatnsieysu
á Vatnsleysuströnd, en Sæmund
ur er skipstjóri á aflaskipinu
Þórði Jónassyni frá Akureyri.
— Geturðu sagt eitthvað frá
þessum skipum?
— Það er nú ekki mikið að
segja að svo stöddu máli. Skip-
in verða smíðuð eftir teikning-
um Hjálmars Bárðarsonar, skipa
skoðunarstjóra, en þessa dagana
er verið að ákveða tæki í skip-
in. Það þarf varla að taka fram
að við leggjum okkur alla fram
um að fylgjast nákvæmlega með
öllum nýjungum sem fram
kunna að koma meðan á smíði
skipanna stendur.
— Hvað um framtíð íslenzkra
skipasmíða?
— Til þess að skipasmíðar á
fslandi geti þrifizt ber brýna
nauðsyn til að veita skipasmíða
stöðvunum lán á byggingatíma
bilinu sem kaupandi skips-
ins svo yfirtekur þegar verkinu
er lokið, annars má heita að
þetta sé óframkvæmanlegt.
— Ert þú með þessu að segja,
en þú byrjaðir að gera út?
— Já, ég byrjaði að stunda
sjóinn sem strákur. Ég var svo
heppinn að lenda hjá öndvegis
mönnum hér í ólafsfirði, Þor-
valdi Sigurðssyni og fleirum. Ég
var með Þorvaldi á 9 tonna þil-
farsbáti þar til ég var formað-
ur sjálfur 1922. Báturinn sem ég
var með hét Einar Þveræingur.
Ég var með hann í 5 ár, en þá
fór ég í land. Ég var alltaf að
drepast úr sjóveiki.
— Þá hefur þú byrjað út-
gerð?
— Já, og hef gert út síðan,
alltaf 1—2 stærri báta þ.e.a.s.
sem þóttu stórir þá. Þetta voru
svona frá 40—64 lestá bátar.
Ég eignaðist 64 lesta bát árið
1944 og þótti hann þá eitt glæsi-
legasta skipið í flotanum, en nú
er hann rétt landróðrabátur.
Þessi bótur var smíðaður hjá
KEA af Gunnari heitnum Jóns-
syni skipasmið, og það er dálítið
skemmtileg tilviljun, að Skafti
Áskelsson, sem nú lætur smíða
þetta stóra stálskip fyrir mig,
valdi hverja spýtu í þann bát.
— Þú hefur löngum verið
fiskkaupmaður. Hvenær byrjað-
irðu á því?
— Ég hef alltaf gert að inín-
um afla frá því að ég fyrst fór
að gera út. Ég byrjaði með salt-
fiskverkun, en þetta hefur færst
út í gegnum árin. Nú er ég með
skreiðaverkun, saltfiskverkún
og hraðfrystihús og geri auk
þess út tvö skip, Guðbjörgu, sem
er tæpar 100 lestir að stærð og
Sigurbjörgu, sem nú er á leið-
inni hér inn fjörðinn.
— Hvenær byrjaðir þú að
hugsa um kaup á stóru skipi?
— Það var á sl. ári. Ég sá
fram á að ég gat ekki lengur
treyst á jafn lítið skip og Guð-
björgu, sérstaklega með tilliti
til síldveiða. Þegar ég sá að ég
yrði að fá mér nýtt skip fór ég
í minn viðskiptabanka og talaði
við Jón Sólnes, bankastjóra.
Jón sagði við mig: „Viltu
ekki láta smíða skipið á Akur-
eyri?“ Ég tók þessu sem spaugi
og fór heim við svo búið. Margir
vinir mínir, sem eru umboðs-
menn erlendra skipasmíðastöðva
buðu mér skip er þeir fréttu að
ég væri í slíkum hugleiðingum,
en ummæli Jóns Sólnes voru
ennþá að brjótast í mér og einn
góðan veðurdag hringdi ég í
hann og spurði hvort honum
hefði verið alvara. Hann sagðist
aðeins þurfa að athuga málið,
og hringir síðan í mig eftir
klukkutíma og segir mér að
koma til Akureyrar og ræða við
Skafta Áskelsson um smíði á
stálskipi.
Við feðgarnir fórum þegar inn
eftir og hittum Skafta og árang-
urinn af viðræðunum hefurðu
þegar séð.
— Eitthvað hefur þurft að at-
huga áður en smíði skipsins
hófst?
— Já, það var í mörgu að
snúast. Eitt það fyrsta sem við
Skafti gerðum var að fara til
Reykjavíkur og ræða við Hjálm
ar Bárðarson, skipaskoðunar-
Framhald á bls. 18
...
Þorsteinn Jónsson, tæknifræffingur, Skafti Áskelsson forstjóri og Hallgrímur Skaftason fyrir
framan stórhýsiff, sem Slippstöffin á Akureyri er að reisa yfir stafsemi sina.