Morgunblaðið - 13.09.1966, Blaðsíða 17

Þriðjudagur 15 sepl. 1966
MORCU N BLAÐIÐ
17
Gengið í Saurbæjarkirkju.
vallarins, og dáðist hún sérstak-
lega að fegurð beitilyngsins.
Fjármálaráðherra fræddi hana
um helztu lyngtegundir, sem
þarna var að sjá, og hver ber
væru æt og hver óæt. Hafði
frúin með sér í bílinn litla beiti-
lyngsgrein, þegar förinni var
haldið áfrarn.
Nú var ekið rakleitt til Mý-
vatns og ekki staðnæmzt fyrr en
á hlaðinu framar. við Hótel
Reykjahlíð. Undir norskum og
íslenzkúm fánum heilsuðu þar
gestunum Jóhann Skaptason
sýslumaður og frú og nokkrir
forystumenn Mývetninga, Pétur
Jónsson hreppstjóri í Reynihlíð
og frú, sr. Örn Friðriksson á
Skútustöðum og frú, Sigurður
röggvarfeldi hraunsins, og græn
túnin á bæjunum og brúnt
lyngið í móunum juku enn á hið
hlífandi litaspil Ekki varð ann-
að sagt en peria Norðurlands,
Mývatnssveit, skartaði sjald-
hafnarflikunum þennan dag.
Hjá Guðrúnu Sigurðardóttur
hótelstýru og aðstoðarkonu
hennar, Þorbjörgu Finnboga-
dóttur matreiðsiukennara, var
gestunum búin hin fegursta
veizla: Soðinn silungur, veiddur
fyrir Vindbelgjarlandi um morg-
uninn, steiktar lambakótelettur
og aðalbláber ættuð úr Aðaldal,
borin með sykri og rjóma. Alit
þingeyskur og góður matur,
enda rómað af gestunum, hve
hann var ljúffengui og fallega
■m>
ViS Goðafoss. Norski ráðherrann Per Borten, Magnús Jónsson, fjármálaráðherra og frúr þeirra,
ásamt Ástu Andersen, sendiherra frú. Liósm.: Sv. Þ.
Per Rorten og frú heimsækja
Eyjafjörð og ÞingKyjarsýitu
ÞEGAR norsku forsætisráð-1 Þórisson oddviti á Grænavatni
herrahjónin og fylgdarlið þeirra og Böðvar Jónsson varaoddviti
stigu út úr flugvélinni á Akur-
eyrarflugvelli á tiunda tíman-
um á laugardagsmorgun, tóku á
móti þeim Friðjón Skarphéðins-
son, bæjarfógeti, Magnús E. Guð
jónsson, bæjarstjóri, og norsku
ræðismannshiónir á Akureyri,
frú María og Sverrir Ragnars. í
föruneyti ráðherrahjónanna
voru Magnús Jónsson, fjármála-
ráðherra, og frú hans ásamt
ýmsum embættismönnum norsk-
um og íslenrkum og frúm þeirra.
Veður var hið fegursta á
Akureyri þennan morgun, sól-
skin og hægviðri, en nokkuð
svalt, og fjöll báru hettur hvítra
haustsnjóa hið efra. Viðstaða
varð stutt á flug\’ellinum, en síð
an var haldið af stað áleiðis til
Mývatns í fimm spegilfögrum
leigubílum. í hinum fyrsta fóru
ráðherrarnir, en i þeim næsta
ráðherrafrúrnar, síðan annað
föruneyti.
Þegar komið var að Veiga-
stöðum, sá Per Borten, hvar
verið var að bera upp hey þar
í túninu. Lét hann þegar stöðva
bílinn og gekk heim túnið. Þar
var fyrir Eiríkur bóndi Geirs-
son og fólk hans, og tóku þeir
tal samaií bændurnir um hey-
skapinn, búskapinn og skepn-
urnar. Fór hið bezta á með
þeim, og kvöddust þeir með
virktum.
Goðafoss dunaði þungt og
tignarlega í gljúfrahofi sínu,
þegar þar.gað kom. Við fossinn
var höfð dálitil viðstaða, og not-
aði Per Borten þá stund dyggi-
lega til þess að kvikmynda hið
hrynjandi jökulvatn. Frú Magn-
híld gaf einnig gaum að liljum
á Gautlöndum.
Dunmbungsveður hafði verið
við Goðafoss, en nú skein sól
aftur í heiði og sindraði á smá-
gáruðum vatnsfletinum í hægri
suðaustangoiú. Þó var ekki
alveg f jallabjart. Hvíthærðir
bergrisar, sem standa vörð um
fram borlnn
Á þriðja tímanum var svo
haldið til Námaskarðs og tafið
þar stutta stund, en síðan var
hin rísandi kisiigúrverksmiðja
heimsótt. Var svo til ætlazt, að
gengið yrði rakleitt inn í skrif-
stofu- og starfsmannahúsið, en
norski forsætisráðherrann kom
þá auga á annað sem hann hafði
meiri áhuga á þá stundina. Þrjár
litlar telpur voru ríðandi á
tveimur hestum sunnan við hús-
ið. Þangað hljóp Per Borten,
kvikmyndaði börnin og hestana,
Frú Magnhild Borten með Þuríði Gísladóttur, konu Péturs hrepp-
stjóra í Reynihlíð, og sýslumannsfrúnni, Sigriði Jónsdóttur.
sveitina, Búrfell Bláfjall og Sel-
landafjall, fyrn-urðu sig hálft í
hvoru fyrir hausthærurnar og
skutu kollunum upp í skýjahul-
una í suðri. Sölnandi skógurinn
logaði í rauðum og gulum litum,
sem báru fallega fi á blásvörtum
gaf sig á tal við telpurnar og
skoðaði klárana. Lyfti hann
m. a. upp tramfæti annars hests
ins og athugaði hófinn og skeif-
una. Lauk svo, að hann fékk
hestinn lánaðan og þeysti hring-
inn í kringnm húsið við mikla
kátínu og fagnaðarlæti fólksins,
sem stóð og horði á.
Nú fyrst/ var Per Borten til-
búinn að ganga inn og athuga
teikningarnar að verksmiðjunni,
sem Birgir Guðmundsson tækni-
fræðingur, fulltrúi framkvæmda
stjórans, útskýrði fyrir gestun-
um. Var því næst fram borið
kaffi með kökum og smurðu
brauði, áður en haldið v var í
Dimmuborgir.
Ekki voru menn fyrr stignir
út úr bílunum við hliðið, en
forsætisráðnerrann hljóp með
myndavélina sína austur eftir
brúninni norðan við Borgirnar
drjúgan spöl. Þar fór hann fram
á klettanef og filmaði þaðan
Á Lögbergi. Kristján Eldjárn segir sögu staðarins. Gestirnir
sitja í brekkunni og hlíða á hann.
77/ Þingvalla
síðasta daginn
í GÆRMORGUN óku Per Bort-
en og frú hans til Þingvalla með
Emil Jónssyni, utanríkisráðherra.
Veður var fagurt á Þingvöllum,
sólskin og lognkyrrð. Staðnæmst
var á Lögbergi, þar sem Kristján
Eldjárn sagði frá hinu gamla
þingi íslendinga og svaraði spurn
ingum norska ráðherrans varð-
andi það .
Eftir hádegisverð í Valhöll, var
ekið að Irafossi og virkjunin
skoðuð, og síðan áfram um
Hveragerði, þar sem gestunum
voru sýndar heitar uppsprettur.
í gærkvöldi héldu Per Borten
og frú hans kvöldverðarboð í
Hótel Sögu fyrir um 80 manns.
Þakkaði ráðherrann þar í stuttri
ræðu ríkisstjórninni og öllum
þeim íslendingum, sem gert
höfðu heimsókn hans svo ánægju
lega.
í morgun áttu ráðherrann og
frú hans að halda til Færeyja
með flugvél, þar sem þau hafa
viðdvöl áður en þau halda heim
til Noregs.
þennan fuiðulega ævintýraheim,
meðan samferðafólkið gekk hina
venjulegu leið, slóðina niður á
milli klettanna. En nú vandaðist
málið. Sýnilegt var, að ráðherr-
ann ætlaði að klifra beint niður
af klettanefinu, þar sem var
snarbratt, lausgrýti og stórvar-
hugavert niðurgöngu. Jóhanni
Skaptasyni sýslumanni leizt ekki
á blikuna, hljóp til og kleif upp
hamarinn á móti ráðherranum
honum til fulltingis. En Per
Borten þuríti engrar aðstoðar
við, fulltær úr snarbröttum
fjailahlíðum heimalands síns og
hertuj- í margri mannraun.
„Þetta er bara alveg eins og
á tunglinu,“ sagði hann, þegar
hann kom niður á jafnsléttu
aftur og leit upp á steinrunnin
nátttröllin allt í kring. „Hvar
voru þeir aftur að æfa sig um
árið, amerísku tunglfararnir?“
Honum var sagt, að það hefði
verið í Öskju. Þá spurði hann,
í hvaða átt hún væri og hve
langt í burtu og fékk greið svör
við því og ýfasan annan fróð-
leik um Öskju, Öskjugos og önn-
ur eldsumbrot í nágrenni Mý-
vatns á ýmsum tímum.
Nú var alllangt liðið á dag og
tíminn orðinn naumur, svo að
nú voru Þingeyingarnir kvaddir
og síðan haldið rakleitt til Akur
eyrar, þai sem veizla bæjar-
Framhald á bls. 23.
IMorðurland fagnar
norsktim gestum