Morgunblaðið - 07.10.1966, Blaðsíða 21

Föstudagur 7. otctSber 196B
MORGUNB* fiOIÐ
2í
Áttræður í dag:
Ólafur
Davíðsson
á ýmsum sviðum mun hann hafa ara og söngvara, en gekk þó ekki
Einn fræknasti íþróttamaður
okkar á þessari öld, Ólafur V.
Davíðsson, glímukappi, er átt-
ræður í dag. Ég átti bágt með
að trúa því, er ég var minntur
á það fyrir nokkru að vinur
minn, Ólafur, væri að nálgast
þessi tímamót. Ég hef þekkt
hann frá því, að ég fyrst man
eftir mér, en hef naumast get-
að merkt, að aldurinn hafi færzt
yfir hann öll þau ár. Hins vegar
er það staðreynd, að Ólafur
fæddist 7. október 1886. For-
eldrar hans voru Valdemar
Davíðsson verzlunarstjóri í
Vopnafirði og Elín kona hans.
Ungur að árum fór Ólafur til
náms við Flensborgarskóla í
Hafnarfirði og lauk þaðan prófi
skömmu fyrir aldamótin. Á
námsárunum sínum í Hafnar-
firði bjó Ólafur hjá öndvegis-
hjónunum Cathinku og Jóhann-
esi Sigfússyni, sem þá kenndi
Við Flensborgarskólann, en
varð síðar yfirkennari við
Menntaskólann í Reykjavík.
Að námi loknu fór Ólafur
til Akureyrar og var þar við
verzlunarstörf í nokkur ár. Að
því búnu fluttist hann til Aber-
deen í Skotlandi þar sem hann
annaðist um fiskverkun um
skeið eða þar til hann snéri aft-
ur til Hafnarfjarðar árið 1909
til þess að standa fyrir um-
fangsmikilli fiskverkun fyrir
enska fyrirtækið Bookless Bros.
f heimsstyrjöldinni fyrri tók
fyrir þá starfsemi og hóf Ólaf-
ur þá sjálfur útgerð og fisk-
verkun í stórum stil á eigin
spýtur.
Stundaði hann síðan ýmis kon
ar kaupsýslustörf bæði hér
heima og víða, erlendis þar til
nokkru eftir seinni heimsstyrj-
öldina, er hann stofnsetti inn-
flutningsverzlun hér í Reykja-
vík, sem hann rekur enn þann
dag í dag.
Af þessu stutta og ófullkomna
yfirliti, má sjá, að Ólafur hefur
víða farið og margt reynt. Hann
er sannkallaður heimsborgari í
fasi og allri framkomu. Svo
sem hjá flestum öðrum kaup-
sýslumönnum hafa skipzt á skin
og slíúrir, sigrar og ósigrar í
efnalegri afkomu, en tryggð
Ólafs, drengskapur og heilsteypt
skapgerð hafa staðizt öll boða-
föll. Örlæti Ólafs er viðbrugð-
ið og er ég þess fullviss, að
hann hefur iðulega miðlað öðr-
um af örlæti sínu án þess að
skeyta um eigin afkomu.
Ólafs var í upphafi þessa
greinarkorns getið sem íþrótta-
manns og glímukappa. A þessu
ári eru liðin slétt sextíu ár síð-
an fyrsta íslandsglíman var háð
mikla ástundun á líkamsrækt og
stundaði m.a. regluiega sund í
sjó hér við Örfirisey, hvernig
sem viðraði, allt iram á átt-
ræðisaldur. Þótti það t.d. frétt-
næmt er hann synti „200 metr-
ana“ svokölluðu hér í Reykja-
víkurhöfn, þá am sjötugt.
Ólafur Davíðsson eða Óli
Dabb, eins og hann er ætíð kall-
aður í hinum fjölmenna vina-
og kunningjahópi sínum, hefur
alla tíð verið gleðimaður mik-
ill og hrókur alls fagnaðar. Það
er aldrei deyfð eða drungi þar
sem Ólafur fer heldur gustur
glaðværðar og glæsimennsku.
Vinir Ólafs hér sunnanlands
munu sakna þess að geta ekki
þrýst hans sterku hönd í dag,
þar sem hann dvelst nú í vina-
hópi utanbæjar. Þeir senda hon
um allir hjartanlegar afmælis-
kveðjur, og það eitt að hugsa
til Óla Dabb er virkilega hress-
andi, því þannig er maðurinn
allur.
Bjarni Beinteinsson.
siglingum hefir hann hlotið lífs
reynslu og þekkingu, sem mörg
um hefir að gagni komið.
Ólafur hefir jöfnum höndum
fetað íslenzka og erlenda grun,
en aldrei verið annað en ís-
lendingur og er enn eldheitur
íslendingur.
Ég þekki Óla aðeins sem dáða
dreng, sem hefir sérstaka ánægju
af að veita öðrum og hjálpa,
þar sem hann getur komið því
við.
Árin færast yfir Óla sem
aðra, og elli kerling lætur hvorki
laust né fast að koma honum
á kné, svo sem hún er vön.
Samt stendur Óli sig fujðu vel
i glímunni og mér sýnist að
hann hafa möguleika til að
standá sig áfram, ef hann pass-
ar að láta kerlinguna ekki ná
undirtökunum. Ég vona að hon-
um takist að koma í veg íyrir
það.
Frá okkur hjónunum og fjöl-
skyldu okkar, flyt ég Ólafi Dav-
íðssyni þakkir og kveðjur með
beztu óskum um farsæid og
velgengni á 9. tugnum. Hann
verður að heiman í dag.
6. 10 1966.
Kristján Karlsson frá Ak.
unnið merkilegt brautryðjenda-
starf.
Það er ávallt bjart yfir Ólafi
Davíðssyni. Af tionum stendur
hressandi gustui. sem er ein-
kenni vaskra manna. I kringum
hann er iíf. fjöi og fagnaður.
Eiga hinir sérstæðu músikhæfi-
leikar hans ekki sízt þátt í því.
Með slíkum mönnum er gott að
vera.
Lif þú svo heiil og sæll gamli
vinur. Við á Út.sölum þökkum
þér og árnum þér áttræðum
áframhaldandi lifsgleði og alls
farnaðar á hinúm efstu árum.
S. Bj.
— Stundum
Framhald af bls. 10
☆
☆
Þegar hann varð 70 ára, sendi
ég honum afmæliskveðju í Mbl.
Nú er hann orðinn 10 árum
eldri og ég líka. En á þessum
10 árum höfum við haft tölu-
vert saman að sælda og því
langar mig til að senda honum
kveðju Guðs og mína.
Ég ætla ekki aldeilis að fara
að skrifa neina ævisögu, því þá
er eins víst að ég þyrfti að
setjast niður eftir 10 ár og
prjóna viðbót. En það er ekki
að vita hvernig það gengi?
Ég læta nægja að geta þess,
að drengurinn þótti efnilegt
barn. Þroskaðist hann vel, and-
lega og líkamlega, og áður en
varði var hann orðinn glímu-
á Akureyri. Ólafur bar þar sig- i kóngur íslands. Hinn fyrsti sem
ur úr býtum svo sem alkunnugt hlaut þá nafnbót.
er og hlaut Grettisbeltið. Hann
var afburðarmaður um líkams-
burði og glæsilegur á velli svo
af bar. Jóhannes glímukappi
Jósefsson á Borg hefur lýst ól-
Er út í lífsbaráttuna kom,
gerðist hann mjög athafnasam-
ur, og m.a. brautryðjandi á mörg
um sviðum. Eins og gengur með
athafnamenn, gekk ekki allt
JAMES BOND
—x—
James Bond
BY IAN FUMINC
0RAWIN6 BY JOHN McLUSKY
afi svo í endurminningum sín- ^ eftir óskum ’ hans. Hann hlaut
Umú, , ^ meðbyr og mótbyr, en alltaf
• hyg^ að Ólafur hafi ver- sigldi óli og á öllum sínum
10 ollum ungum monnum glæsi-
legri, sem ég hef séð um æfina.
Ef til vill að franski hnefaleik-
arinn Carpentier hafi komizt í
samjöfnuð við hann. Hann var
manna hæstur á vöxt, herðarn-
ar miklar og afrenndar, mið-
mjór og allra manna bezt lim-
aður. Hann var vasklegur í fasi
og svo léttur og stæltur í soori,
að það var engu líkara en þessir
löngu, þróttmiklu leggir döns-
uðu beinlínis af kæti yfir þ/i að
bera jafn íturvaxinn mann og
Ólaf. Ofan á allt annað var
Olafur svipfallegur og drengi-
legur svo af bar.“
Og enn segir Jóhannes: „Ól-
afur var allra manna falleg-
astur að líta á glímuvelli, og . ....
ég hef hvorki att kappi við jafn- Þarna var eg í leirbaöinu.
ingja hans í glímu né séð ann- LiÖur þér vel? Þú færö 20 mínútur.
an eins.“ Hér segir sá frá, sem Halló, Tingaling. Heyrði að þú hefðir
gieggst má um dæma. ient í vandræðum á veðhlaupabrautinni.
Ólafur hefur alla tíð lagt Fjárinn sjálfur. Gleymdu því. Taktu tvö
Á ÁTTRÆÐISAFMÆLI Ólafs V.
Davíðssonar mmnist fjöldi fólks
þessa heiðursmanns með þakk-
læti og virðingu. Ólafur er mik-
ill drengskaparmaður, hjálpfús
og óeigingjarn. Hugulsemi hans,
tryggð og nærgætni í garð vina
sinna er i senn einstæð og ein-
læg. Skiptir þá ekki máli hvort
í hlut eiga börn eða fullorðnir.
Ólafur er einstaklega barngóður.
Stærsta gleði han? er í því fólg-
in að gleðja aðra Til þess notar
hann öll tækifæri.
Ef Ólafur Daviðsson hefði ver-
ið uppi á söguöld mundi honum
hafa verið lýst á þessa leið:
Hann var maður mikill á velli,
vel limaður og bjartur yfirlitum,
karlmenni að burðum og kempa
til vápna sinna. Svo vel var hann
íþróttum búinn að engi var hans
jafningi í glímu og sund iðkaði
hann fram á áttræðisaldur. Ól-
afur var drengur góður, glaður
og reifur ’ mannfagnaði en ljúf-
ur og mildur í skjptum við unga
og aldna. f klæðaburði var hann
hið mesta skartmenni.
Eitthvað á þessa leið er sú
mynd af þessum aldna garpi,
sem vinum hans og samferða-
mönnum er hugstæðust.
Kona Ólafs Davíðssonar, frú
Hanna Davíðsson, listfeng og
sérstæður persónuleiki, er nýlega
látin. Áttu þau tvær glæsilegar
dætur, Huldu, er giftist Erlingi
Þorsteinssyni lækni og Elínu,
sem er gift Biörgvin H. Magnús-
syni bryta.
Útgerðar- og viðskiptaferli Ó1
afs Davíðssonar eru aðrir kunn-
ugri en só, sem betta ritar. En
danska sjónvarpsins nokkur und-
anfarin ár?
Þegar við komum hingað heim
frá íslandi árið 1951, þá fór ég að
vinna í útvarpinu, en árið eftir
byrjaði ég hjá sjónvarpinu, sem
þá var rétt áð taka til starfa. Svo
að ég hef unnið hjá sjónvarpinu
frá upphafi þess hér, verið þátt-
takandi í mótun þess frá byrjun,
— frá því að næstum því enginn
horfði á það til þessa dags, þeg-
ar sjónvarpsnotendur eru orðnir
langt yfir eina milljón, viðtækin
sjálf eru komin á aðra milljón
og fjölgar hratt.
Hvað höfðuð þið langa dag-
skrá fyrsta árið?
Það var sjónvarpað þrisvar í
viku, frá klukkan átta til tíu.
Hvað er sjónvarpað lengi á dag
núna?
Þáð er hvern dag frá hálf átta
til hálf ellefu eða ellefu, það get-
ur verið svolítið mismunandi.
Svo höfum við líka dagskrá á
daginn, skólasjónvarp. Ekki veit
ég fyrir víst hvort sjónvarpið er
svo mikið notað í skólunum enn
þá, en ég held að húsmæður horfi
nokkuð mikið á það.
Telurðu ekki að sjónvarp geti
verið hentugt sem kennslutæki?
Alveg tvímælalaust. Og hérna
erum við að setja saman kennslu
sjónvarp fyrir fullvaxi’ð fólk, það
eru námskeið í ákveðnum fög-
um, sambærileg við bréfaskóla.
Við vitum að þú ert sérfræð-
ingur danska sjónvarpsins um ís-
lenzk efni. En ertu ekki send
miklu víðar til efnisöflunar?
Jú. Ég er til dæmis nýkomin
heim frá Afríku núna. Ég er að
búa til dagskrá um flóttamenn.
20. október höfum við svonefnd
an FN-dag, það er að segja dag
Sameinuðu þjóðanna, og í tilefni
hans erum við að safna pening
um handa flóttamönnum. Svo að
ég fór til Afríku að taka upp þar,
til Uganda, þar er flóttamanna-
vandamálið miki'ð, fólk fiýr þús
undum saman frá Súdan til Úg
anda. En ferðin gekk ekkí vel,
við fengum ekki leyfi til að fara
alla leið þangað sem við ætluð
um, stjórnarvöldin bönnuðu það.
Annars hef ég oftast verið mjög
heppin í efnisöflun minni og upp
töku á sjónvarpsdagskrám. Ég
hef fengizt við alls konar efni:
skemmtiþætti, sjónleiki, konserta
og fræðsluþætti. Núna vinn ég
aðeins í kúltúrdeildinni, og það
sem ég hef mestan áhuga á er
eins konar þjóðfélagsleg sálfræði
(social psycologi). í fyrra setti
ég saman þátt um listir, með vi’ð-
tölum við listamenn, einkum leik
framhjá málurum og myndhöggy
urum, né heldur rithöfundum.
Svo bý ég til svokölluð „problem
progröm" — um erfiðleika fólks
vegna aldurs, vegna hjónabands
og um margs konar aðra erfið-
leika, sem steðja að fólki, til
dæmis vegna barna á gelgju-
skeiði (táningavandamál). Marg-
ir sálfræðingar gefa sig að rann-
sókn þessara vandamála í seinni
tíð. Núna er ég að búa til fjóra
sjónvarpsþætti um aðstöðu for-
eldranna í samfélaginu. Maður
tekur fyrir einhvern ákveðinn
efnisþátt og rökræðir hann vi'ð
smáhóp og reynir að komast að
einhverri niðurstöðu.
í fyrra bjó ég líka til fjóra
þætti um stöðu konunnar i þjóð-
félagi karlmannanna. Eitt það
skemmtilegasta við að gera slíka
þætti er það, að þegar þeir hafa
verið fluttir eða sýndir, þá fær
maður svo mikið af bréfum og
fyrirspurnum og nýjum upplýs- ^
ingum um efnið, svo þá kemur
efni í nýjan þátt, þar sem maður
reynir a'ð leiðbeina og hjálpa
þeim, sem þess þurfa með.
Hugsarðu fyrst og fremst um
að afhjúpa staðreyndirnar, eða
rekurðu áróður fyrir þínum eig-
in skoðunum í sjónvarpsþáttum
þínum?
Hvort tveggja. Maður reynir
að vera eins hlutbundinn og hægt
er, en samt hefur maður annað
augað á framtíðinni eða fram-
vindunni og leitast við að greiða
henni lei'ð. Jú, maður vill gjarna
benda fólki á greiða leið til að
lifa lífinu, í því felst náttúrlega
viss áróður. Maður notar mikið
af viðtölum við sérfræðinga í
þeirri grein, sem þátturinn fjall-
ar um, þeir eru látnir leggja sín
vísindaspil á borðið, ef hægt er.
Hefur þetta áhrif á það opin-
bera?
Já, ég held að stjórnmálamenn
og ríkisstjórnin leggi oft eyrun
við því sem við segjum og fram-
kvæmi sumt af því sem bent er
á að gera þurfi. Sem dæmi um
það skal ég segja þér, að starfs-
systir mín vi'ð sjónvarpið bjó til
þátt, sem fjallaði um einstæðar
konur með börn. Þær eiga erfiða
daga í Danmörku. Það er mjög
erfitt að fá íbúðir. Konan verður
að vinna úti til að vinna fyrir
börnunum, en hvar eiga þau þá
að vera á meðan? Pláss á vöggu-
stofum er takmarkað og oft ill-
fáanlegt. Þáttur starfssystur
minnar hafði róttæk áhrif. Það
var stofnaður sjóður og síðan
safna'ðist í hann mikið fé, og nú
er borgarstjórnin hérna í Kaup-
mannahöfn búin að ákveða að
reisa sérstakt íbúðarstórhýsi fyr-
ir einstæðar mæður. Þar af get-
um við séð, að starf okkar er
ekki alltaf unnið fyrir gýg, okk-
ur tekst að ná árangri og gera
gagn.
Ég lýk hér samtali mínu við
frú Inger Larsen, þakka henni
kærlega fyrir viðtökurnar og
kveð hana með þeirri ósk, að
næst sjái ég hana heima á ís-
landi — og það sem fyrst.
Guðmundur Daníelsson.
ATHUGIÐ!
Þegar miðað er við útbreiðslu
er langtum ódýrara að auglýsa
í Morgunblaðinu en öðrum
blöðum.
-Æ-
— Xr —
FLEMING
Tmen it was belcs tuen to
HAVE HOT MUP SlAPPED AU
CVEE WIM. I CLOSED Mv
EVES AND WONDEGED WWSN
I WOULD SET A CUANCE TO
SliP TWE 2.000 DOUABS TO HIM
pund af mér í einni af þessum likkistum
— það verður erfiður dagur á brautinni á
morgun.
Sjálfsagt, Tingaling.
Nú var leirnum slett á Tingaling. Ég
lokaðí augunum og hugleiddi hvenær mér
gæfist tækifæri til að koma 2000 dölunum
yfir til hans.
Ég þurfti ekki að hafa áhyggjur út af
því . . .