Morgunblaðið - 09.11.1966, Blaðsíða 15

Morgunblaðið - 09.11.1966, Blaðsíða 15
Miðvikudagur 9. n&v. 1988 MORGUNBLAÐIÐ 15 HEIMA OC HEIMAN ■ ■■■■■■■■■■■■■ «>■■■■■■■■■■■■■■■■■ Fyrsta flugvél Boeing var B-l, eins hreyfils flugbatur. XJM sama leyti og Flugfélag Islands gerði kaupsamning um fyrstu íslenzku þotuna við Boeing-flugvélaverksmiðjurn- ar bandarísku s.l. sumar héldu þessir flugvélaframleiðendur upp á fimmtíu ára afmæli sitt. Nú á dögum þekkja allir, sem komnir eru til vits og ára, nafnið Boeing, enda kemur þessi „fjölskylda" víða við á ferðum sínum fram og aftur um allar heimsálfur. Auk tug- þúsunda herflugvéla, sem Boeing-verksmiðjurnar hafa framleitt í þessu 50 ár, nota nær 60 flugfélög Boeing-þotur á flugleiðum sínum milli meira en 300 borga í 121 landi. Nær 150 'milljónir farþega hafa flogið með Boeing-þot- unum — og í rauninni virðist þetta aðeins upphafið. Þannig hugsa menn ætíð, þegar mikið er í vændum — þegar framtíðin blasir við full af ævintýrum, sem enginn lét sig dreyma um í „gamla daga“. Hið liðna virðist þá ekki stórbrotið, enda er óhætt að segja, að Boeing-félagið hafi fyrst og fremst grund- vallazt á bjartsýni, þegar það var stofnað í Seattle árið 1916. Framsýnir menn töldu sig hafa hugboð um, að flugið ætti framtíð fyrir sér, en í þá daga var það ævintýraþrá framar öllu öðru, sem hvatti flugvélasmiðina. ÞAÐ var William E. Boeing, sonur efnaðs timburkaup- manns, sem stofnaði Boeing- félagið. Hann byrjaði að læra að fljúga að gamni sínu, þeg- ar hann var 34 ára að aldri — og eftir að kynni hans af fluginu urðu nánari taldi hann sér trú um að hann gæti smíðað betri flugvélar en þær, sem honum voru fengnar í hendur, þegar hann var að hringsóla yfir nágrenni Seattle um helgar. Boeing fékk aðstöðu til flugvélasmíðinnar í gamalli skipasmíðastöð í nágrenni Seattle og starfsliðið var 21 maður. Honum tókst að búa til litla sjóflugvél, sem nefnd var „B&W“ — og hún gat flogið, var meira að segja eklci lakari en þær, sem aðrir gerðu. BANDARÍSK hernaðaryfir- BOEING hélt að hann gæti búið til betri flug- vél en hinir og hann byrjaði í skipasmíða- stöð. völd höfðu vaxandi áhuga á flugvélinni og flugvélafram- leiðendur gerðu það, sem þeir gátu til þess að glæða þann áhuga enn meira. Samkeppni var hörð um framleiðslu flug- véla, sem orðið gætu hernum að liði. Farþegaflug var þá ekki hafið, en menn höfðu komið auga á að hægt yrði að nota flugvélina til póst- flutninga. Þegar bandarísk stjórnarvöld gerðu fyrsta samninginn um póstflug milli landa (Bandaríkjanna og Kanada) tókst Boeing að selja flugbát sinn B-1 til þeirra flutninga. Nokkrum árum síðar gerðu póstmála- málayfirvöldin samning við Boeing verksmiðjurnar um póstflug milli San Fransisco og Chicago — og hófst þar með fyrsti kafli langrar sögu, sem ekki hefur aðeins haft áhrif á flugvélasmíði og sam- göngumál í Bandaríkjunum fram til þessa dags, heldur á þróun þeirra mála um heim allan. Boeing-vélin 40-A var fljót- lega tekin í notkun á þessari nýju flugleið og gat hún flutt tvo farþega auk hálfs tonns af pósti. Og þetta varð fyrsta flugvélin, sem búin vai* radio- tækjum — og gerði flugmann inum kleift að hafa talsam- band við jörðu. LAUST eftir 1930 voru í Bandaríkjunum samþykkt lög, sem höfðu þau ákvæði, að póstflutningafélögin mættu engin tengsl hafa við flugvéla framleiðendur. Boeing-verk- smiðjurnar höfðu þá tekið saman höndum við nokkur fyrirtæki um þessa flutninga ásamt flugvélaframleiðslunni — og varð nú að endurskipu- leggja alla starfsemina. Sam- steypan klofnaði í þrennt. Félagið, sem hélt póstflutning unum áfram, hlaut nafnið United Airlines — og er nú stærsta flugfélag Bandaríkj- anna. Um verksmiðjur þær, sem samsteypah átti í austur- fylkjum Bandaríkjanna, var stofnað félagið United Air- craft, en Boeing fékk í sinn hlut verksmiðjurnar í vestur hluta landsins. Eftir að þetta stóra fyrirtæki var þannig neytt til þessarar endurskipu- lagningar féll William Boeing allur ketill í eld og þótti hon- um syrta í álinn. Seldi hann sína hluti í fyrirtækinu síðar og eftirlét öðrum mönnum — þeim, sem hann hafði upp- runalega fengið í lið með sér, forystuna. Þeir reyndust vand anum vaxnir. Á 50 ÁRA afmælinu hafði mikið breytzt síðan mennirn- ir 21 hófu að smíða fyrsta flugbátinn í skipasmíðastöð- inni í Seattle. Voru starfs- mennirnir orðnir 95,000 og starfrækti fyrirtækið nú verk smiðjur víða um Bandaríkin — og hafði í rauninni afskipti af framleiðslu alls, sem flogið getur. Auk flugvélaframleiðsl unnar, sem stöðugt fer vax- andi, hafa Boeing-verksmiðj- urnar fengið fjölmörg verk- efni í sambandi við eldflaug- ar, geimferðaáætlanir og ann að slíkt. Svartsýni Williams gamla Boeing var ekki á rök- um reist. UPPGANGUR Boeing-verk- smiðjanna hófst raunverulega með síðari heimsstyrjöldinni. Þegar árásin á JPearl Harbour var gerð voru B-17 (Fljúg- andi virki) nær einu sprengju flugvélarnar, sem Bandaríkja menn áttu til þess að beita gegn Japönum. Nær þrettán þúsund slíkar vélar voru fram leiddar áður en yfir lauk. Næsta skrefið var B-29, sprengjuflugvél, sem hafði meira burðarþol og meira flug þol en aðrar vélar og kom því sér einkar vel, þegar farið var að gera loftárásir á Japan. Ýmsar aðrar gerðir flugvéla, sem nafntogaðar urðu í stríð- inu, framleiddu Boeing-verk smiðjurnar. Og þegar ófriðn- um lauk var þeim ekkert að vanbúnaði til þess að hefja framleiðslu farþegavéla — og Stratocruiser varð upphaf þess kafla. SÍÐAN kom röðin að þot- unum — og það er sá þáttur Boeing-sögunnar, sem íslend- ingar tengjast næsta vor, þeg- ar fyrsta Boeing-727 þotan bætist í hóp „Faxanna“. Þetta er sú Boeing-þotan, sem hvað mest hefur selzt — og alltaf lengist pöntunarlistinn. Þeir, sem koma á stóra flugvelli í Bandaríkjunum, sjá stöðugan straum þessara þota og fara, dag og nótt. Og enn er þetta aðeins upphafið. Boeing-727 tekur ekki „nema“ 131 farþega. Okkur þykir þetta nógu stór hópur, en hann er ekki lengur stór á teikniborðum verkfræðinga Boeing-verksmiðjanna. B-747 er næst á dagskrá og skyggir alveg á hina „litlu“ B-737, sem ætluð verður til ferða á stutt um flugleiðum og rúma mun 99 farþega, B-747 á að geta flutt 490 farþega á löngum flugleiðum —s og menn spá því, að þúsund farþega þotur séu ekki langt undan. En það er önnur saga, sem einhver segir síðar — og hún verður þá jafnhversdagsleg og okkur finnst 50 ára Boeing-sagan núna. Framfarirnar eru það örar, að við fáum varla tíma til þess að melta það, sem gerist. Við byrjum þá að bíða eftir því, sem kemur næst. Har. J. Hamar. Innan nokkúrra ára kemur þessi risaþota, Boeing-747, á markaðinn. Hún getur flutt 490 farþega. UM LÆKNA Sýslumannaæfir fóru á hæsta verði I>AÐ virðist áhorfanda furðuleg ráðstöfun af hálfu ráðherra í ríkisstjórn og síðan samtökum lækna, að þeyta upp slíku mold- viðri um launadeilu hinna síðar- nefndu. Báðum ætti að vera ljóst að við birtingu talna um laun, sem eru með þeim hærri hérlendis, gæti hæglega leitt af sér töluverða verkfallaskriðu. En þar sem skaðinn er nú skeður væri ekki úr vegi að reyna að fá fram heldur réttari mynd en sézt hefur af blaðaskrifum um þetta mál. í greinargerð frá læknafélaginu kemur fram hver árslaun lækna við Landsspítala íslands eru, samkv. núgildandi samningum, svo og kröfur þeirra. Aftan við greinina er hnýtt at- hugasemd sem segir: „Af þessum launum greiða læknar sjálfir í lífeyrissjóð, utanfararkostnað til náms, veikindatryggingu, bif- reiðakostnað og fá ekki greidd laun í sumarleyfum.“ Þessi grein þarfnast nánari skýringar við. Sé það svo að laun þau er hér um ræðir lækki við þá frí- daga er læknirinn tekur, þá eru tölur þær er fram koma talsvert of háar, miðað við aðra starfs- hópa. Það er hins vegar undar- legt ef læknar fara fram á að fá greiddan bifreiðakostnað, þegar launakröfur byggjast á því að þeir þurfi ekki að vinna aðra vinnu með spítalastörfunum. Er það ekki svo, að þeir starfs- menn, sem í lífeyrissjóðum eru almennt, greiði í þá sjálfir? Þá mætti einnig koma fram fyrir hve mikla vinnu launin eru. I grein í Morgunblaðinu 2. nóv. er nefnist „Að gefnu tilefni" setur höfundur fram skrá um út- skrifaða lækna, og hve margir, af hvaða árgang fyrir sig, starfi hérlendis og erlendis. Telur hann tölur þær, er sýna versta útkomu fyrir ísland „táknrænar", en það er árið 1959. Hann tekur ekki með árin frá 1962—1966, sem og er réttlætanlegt, vegna „þegn- skyldunnar“. Höfundi láist hins vegar að geta þess að flestir kandidatar fara utan til fram- haldsnáms er tekur allmörg ár. Þetta gerir það að verkum að fjöldi lækna erlendis frá síðari árunum samkvæmt töflunni er svo mun meiri en fyrri áranna. Hitt er svo annað mál að slæm kjör lækna, án sérmenntunar, gæti hafa orðið hvatning ungum kandidötum til sérmenntunar, og sennilega alltof mörgum, sé þjóðarheill höfð í huga. Vissu- lega eru það sterk rök í um- ræddri grein að launakjör sér- menntaðra manna verða að vera slík að landið standist sam- keppni á alþjóðlegum vinnu- markaði. Að lokum þetta: Gífurleg ásökun fólst í um- mælum hæstvirtra ráðherra í garð læknastéttarinnar, og væri þess vegna fróðlegt að fá að vita: 1. Hefur verið framkvæmd könnun á meðallaunum lækna hérlendis, sé tillit tekið til allrar vaktavinnu og aukastarfa? 2. Liggja fyrir tölur frá öðrum löndum, sem hægt væri að byggja á grundvöll, er væri sam- keppnisfær? Helgi Hákon Jónsson. Osló, 8. nóv. — NTB. FINN T. Isaksen forstjóri norsku kjötvörumiðstöðvarinnar sagði á fundi með blaðamönnum í dag, að hann harmaði að norska land búnaðarráðuneytið hefði sam- þykkt innflutning á 7 tonnum af íslenzku lambakjöti á þessu ári. Þetta hefði í för með sér ónauðsynlegan þrýsting á verðið á markaðnum í Noregi á sama tíma og framleiðsla kjöts af sauð fé væri þar mikil. „VIÐ fleygjum ekki bókum svona út til að gera þær verð- Iausar“, sagði Sigurður Bene- diktsson, þegar ein bókin á upp- boðinu, ætlaði að fara fyr- ir spottprís. „Þetta er ekki einu sinni fyrir bókarspjaldi öðru megin“. Sigurður hélt bókauppboð i Þjóðleikhúskjallaranum á þriðju- dag fyrir fullum sal, og mátti þekkja þar margan kunnan bóka manninn, sem vafalaust ætluðu að gera góð kaup. Enda fóru margar bækurnar á hlægilega lítið verð, og einn uppboðsg'- ’-om fram með þá skýringu ;tir þeirra bóka- manna, sem ^arna kæmu, ættu þessar bækur, og væru því ekki ginkeyptir fyrir að gefa hátt verð fyrir tvítök. Taldi þessi maður ekki úr vegi að gefinn yrði út bæklingur, sem markaðsverð á helztu bókum og tímaritum á uppboðum til leiðbeiningar ungu fólki, sem væri að byrja bóka- söfnun. Sýslumannaævir Boga Bene- diktssonar fóru á hæsta verði, gott eintak, sem fór á kr. 16.000.00, en það var úr safni Snæbjarnar Jónssonar, en úr því safni voru raunar 50 númer af 101, sem þarna voru boðin upp. Þá má geta verðsins á Sunnan- fara, kr. 12.000.00 og Dýravin- inum kr. 6.000.00, Islandica Halldórs Hermannssonar fór á kr. 9.000.00, Manntal á íslandi 1703 á kr. 6.500.00, en aðrar bæk- ur fóru á miklu lægra verði, og fór þar mörg bókin og margt tímaritið á ótrúlega lágu verði, svo sem öll Blanda á kr. 2.300.00, innbundin og heil. Þetta var 133. uppboðsskrá Sigurðar. Stóð uppboð þetta í fulla tvo tíma.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.