Morgunblaðið - 09.11.1966, Síða 27

Morgunblaðið - 09.11.1966, Síða 27
Miðvikudagur 9. nðv. 19W MOP^UNBLADIÐ 27 Heldur Erhard ! Hvaða breyfiaigar eru líklegar, verði hann að láta af embætti 1 SÓSÍALDEMÓKRATAR og Frjálsir demókratar í V- 1 Þýzkalandi kröfðust í gær / atkvæðagreiðslu um það á 7 þinginu í Bonn, hvort á J dagskrá þingsins skyldi 4 tekin tillaga, sem felur í 4 sér tilmæli til Ludwig Er- 4 hards, kanzlara, um, að 4 hann fari fram á trausts- i yfirlýsingu þingsins. I í fyrrakvöld, þ.e. kvöld- i ið áður, hafði Erhard lýst í því yfir, með tilvísun til 7 stjórnarskrárinnar, að 7 hann hefði ekki í hyggju 7 að fara fram á traustsyfir- 7 lýsingu. Sagðist kanzlarinn I ekki vilja gera neitt það, I sem ekki væri í samræmi við stjórnarskrána, eða anda hennar. í 68. grein stjórnarskrárinnar segir, 1 að það sé ekki þingsins, ! eins og á stendur, að sam- 1 þykkja vantraust. Þá ber l Erhard heldur ekki skylda i til að fara fram á trausts- I yfirlýsingu. Hins vegar dylst fáum, j að traustsyfirlýsing á i minnihlutastjórn Erhards myndi ekki ná fram að ganga nú. Þótt Konrad Adenauer, fyrr verandi kanzlara, hafi aldrei fundizt mikið til Erhards koma, eftir að hann tók við kanzlaraembættinu, þá er það þó almennt álit stjórn- málamanna, að stjórnartíð Erhards, síðustu þrjú ár, hafi mjög einkennzt af þeirri stefnu, sem Adenauer fylgdi. Þrátt fyrir ummæli Aden- auers þá er yfirleitt ekki um það deilt, að Erhard hefur í helztu aðalatriðum fylgt þeirri stefnu, sem fyrirrenn- ari hans mótaði á síðasta ára- tug í málefnum Atlantshafs- ríkjanna, samstarfi Evrópu- ríkja og Þýzkalandsmálinu. Þá er á að líta, að það var Dr. Erhard, sem lagði á sín- um tíma grundvöllinn að efnahagsmálaráðstefnu stjórn ar Adenauers. Adenauer og Erhard voru báðir fulltíða menn, áður en Adolf Hitler komst til valda. Báðir hafa stjórnað V-Þýzka landi í föðurlegum anda. Adenauer var að vísu nokk- uð harður faðir, en Erhard sýnt meira umburðarlyndi. Hins vegar hafa V-Þjóðverj- ar aldrei verið í neinum vafa um, hvert báðir þessir kanzl- arar hafa stefnt í stjórnartíð sinni. Dagar Erhards virðast nú senn taldir. Hann situr nú í forsæti minnihlutastjórnar, eftir að Frjálsir Demokratar slitu stjórnarsamvinnunni, og velli? hefur hann orðið fyrir mikilli gagnrýni frá sínum eigin flokksmönnum, Kristilegum Demokrötum. Margt er talið benda til þess, að Erhard verði að láta undan síga, og segja af sér embætti. Á mið- vikudag í fyrri viku bauðst hann til þess, væri það nauð- synlegt til þess að koma á að nýju meirihlutastjórn í land- inu. Þó getur enginn sagt fyrir um það með neinni vissu hvað framundan er í v-þýzk- um stjórnmálum. Allir stjórn málaflokkarnir hafa barizt ákaft um völdin síðustu daga. Þó hafa Kristilegir Demo- kratar ekki getað orðið sam- mála um eftirmann Erhards. Hann situr því enn og Erhard — hve lengi kanzlari? hefur lýst því yfir, að hann muni reyna að mynda nýja meirihlutastjórn, og vera kann, að það takist, þótt lík- urnar séu litlar. Fari hins veg ar svo, að hann láti, af em- bætti, þá er liðin að fullu stjórnartíð þeirra Adenauers og Erhards. Sú breyting þyrfti ekki að valda skyndilegu umróti, og myndi sennilega ekki leiða til þess. Sá embættismanna- andi, sem löngum hefur ríkt í röðum þýzkra stjórnmála- manna, er að mestu óbreytt- ur. Væri aldur látinn ráða því, hver taka skyldi við að Erhard, yrði það Eugen Gerstenmaier, þingforseti, 60 ára, eða Kurt-Georg-Kiesing- er frá Baden Wúrtemberg, 62 ára. Hins vegar má ekki líta fram hjá þeirri staðreynd, að með raunverulegt vald innan Kristilega Demokrataflokks- ins fara nú yngri menn: Rainer Barzel, 42 ára leið- togi þingflokksins; Gerhard Schröder, utanríkisráðherra, 56 ára; Paul Lúcke, innan- ríkisráðherra, 52 ára, og Franz-Josef-Strauss, umdeild ur leiðtogi flokksins í Bav- aríu. Þetta eru mennirnir, sem mestu ráða nú um fram- tíð flokksins. Það er því fátt, sem bendir til þess að stökkbreyting eigi eftir að eiga sér stað, hver svo sem taka kynni við em- bætti kanzlara. Kosninganna til fylkisþings ins í Hessen var beðið með nokkurri eftirvæntingu, en úrslitin nú um helgina geta ekki talizt öruggur leiðarvís- ir um, hvernig skoðanir kjós- enda í V-Þýzkalandi eru nú, eftir atburði á stjórnmála- sviðinu undanfarið. Bæði Frjálsir og Kiistilegir Demo- kratar töpuðu nokkru fylgi, en Sósíaldemokratar, stærsti st j órnar andstöðuf lokkurinn, sem nokkrir hafa spáð al- gerum meirihluta, færu nýj- ar þingkosningar fram, juku fylgi sitt aðeins um 0,3%. Þeir hafa haft meirihluta á fylkisþinginu í Hessen frá 1962. Margir velta þeirri spurn- ingu fyrir sér, hvaða breyt- ingar verði á v-þýzkum stjórnmálum, láti Erhard af embætti. Flestir eru þeirrar skoðunar, að meginbreyting- in verði sú, að stjórnsamari og ákveðnari stjórn taki við völdum — hverjir sem með völdin kunni að fara. V-Þjóð verjar verða hins vegar fyrst að ná samkomulagi finna grundvöll nýrrar stjórnar. Stjórnmálafréttaritarar hafa bent á það síðustu daga, að fyrsta skref v-þýzkra stjórn- málamanna verði að stefna í átt til minni flokksþjónkun- ar og eiginhagsmunastefnu. Þjóðarhagsmunir verði að sitja fyrir. Það er fyrir löngu ljóst orðið, hvernig farið hefur fyrir þýzkum stjórn- málamönnum áður fyrr, sem látið hafa þjóðarhagsmuni sitja á hakanum. Sú reynsla er of aýr til þess, að feta megi í sömu fótspor. 1 — Flórens Framhald af bls. 1. Flírens og Feneyjar. Lífið gekk sinn vanagang að kalla mátti í Flórens í dag, en borgaryfirvöld báðu um þurr- mjólk og mat handa börnum. Talið er að borgin hafi orðið mun harðar úti í flóðunum en Feneyjar og efnahagstjón þar meira, þótt Feneyjum sé ef til vill meiri hætta búin síðar meir af sjávargangi vegna flóðanna nú og talið að nauðsyn beri til að Styrkja mjög varnargarða henn- ar við hafið. Þúsundir heimila í Feneyjum eru gjörónýt og sömuleiðis fjöldi verzlana og á Markúsartorginu verður ekki þverfótað fyrir braki, brotnum rúðum, auglýs- ingaspjöldum, borðum og stól- um kaffihúsanna, að ógleymdum hræjum dúfna, hunda og katta, sem liggja eins og hráviði út um allt. Síkjabátarnir glæsilegu eru margir farnir veg allrar ver- aldar, en þeir sem eftir eru flytja steinsteypu og grjót til varnar- garðanna og unna bátsmenn sér hvorki hvíldar á nóttu né degi. í Flórens er nú unnið að því að hreinsa aur og leðju af götum borgarinnar og hjálpar sólskilið þar dyggilega til, en biðraðir eru við flestar verzlanir og vatn og aðrar lífsnauðsynjar af skornum skammti. Óstaðfestar fregnir herma að um 30.000 bifreiðar sem næst þriðjungur þeirra er skráðir^ séu í borginni, hafi ónýtzt í flóðunum. Listfræðingar leggja saman. Eins og áður sagði drífur nú <il Flórens listfræðinga frá Ítalíu allri að leggja fram aðstoð sína við björgun listaverkanna í borg inni, og eru þar í hópi munkar úr Gottaferrataklaustri, „sérfræð ingar í meðferð gamalla hand- rita“, sem fengu til ferðarinnar sérlegt leyfi Páls páfa. Talið er að um 600 málverk í söfnum í borginni hafi eyðilagzt og þús- und verðmætra bóka og handrita og er tjónið lauslega áætlað eitt hvað á áttunda milljarð ísl. kr. Sjúkraliðar á gallabuxum. í Flórens unnu listnemar að því í allan gærdag og áfram í dag að reyna að bjarga því sem bjargað verður af málverkum og öðrum ómetanlegum listaverk- um sem flóðið hefur leikið grátt. „Tjónið er óútreiknanlegt, við getum ekki gert okkur fulla grein fyrir því hversu mikið það er fyrr en kannski eftir nokkra mánuði“, sagði forstöðumaður eins listasafnsins. í Uffizi-safninu mátti hvar- vetna sjá pilta og stúlkur í óhrein um gallabuxum eða ámóta bún- aði rogast með leirug og renn- blaut málverk milli álmanna í safninu frá þeirri sem enn var undir vatni, og yfir í aðra, sem gerð hafði verið að bráðabirgða viðgerðastofu eða sjúkrahúsi listaverkanna, þar sem um þau var farið mjúkum höndum, þau þvegin og hreinsuð eftir því sem kostur var. Alls uröu um 200 málverk í kjallara Uffizi-safnsins fyrir skemmdum af flóðunum. Sumum þeirra verður tæpast bjargað en flest voru málverkin sem þar voru geymd þó í tölu hinna verð- minni í eigu safsins. Einna verð- mætust voru tvö málverk, 400 og 500 ára gömul, annað, „Kross- festing" Cimabues, hitt „Síðasta kvöldmáltíðin“ eftir Taddeo Gaddi. Sjálft safnhúsið varð einn ig fyrir töluverðum skemmdum af völdum flóðanna, ekki sizt vegna olíubrákar sem flaut ofan á leirmenguðum vatnselgnum og hefur sennilega verið mesti skað- valdur málverkanna. Skemmdirnar vart til fjár metnar Fræ’ðimenn og safnverðir bæði í Flórens og Feneyjum vinna nú að því að kanna hversu miklar skemmdir hafi orðið á listaverk- um borganna. Flórens varð miklu verr úti, eins og áður sagði, enda listaverk þar á hverju strái, mál- verk, höggmyndir, minnismerki, og byggingar. Mestar munu skemmdirnar hafa orðið í minn- ingarkirkjunni Santa Croce, í Skírnarkirkjunni við Santa Maria dei Fiori dómkirkjuna (næst stærstu kirkju Ítalíu), í Ríkisbókasafninu, Þjóðskjalasafn inu og svo í Uffizisafninu, sem áður sagði. í Feneyjum, sem byggð er í haf út að kalla má, urðu ekki eins miklar skemmd- ir, enda viðbúnáður gegn flóð- um allur annar, þótt einnig þar færi margt forgörðum og þar á meðal fjöldi hinna glæstu gond- óla, farkosta borgarbúa og gest- komandi um síkin þver og endi- löng. í Flórens komst vatn inn í kjallara Ríkisbókasafnsins þar sem geymdar voru margar fá- gætar bækur og forn handrit og eru skemmdir þar taldar miklar. f Þjóðskjalasafninu er svipaða sögu að segja, þar flæddi inn á aldagömul skjöl og skýrslur og verður ekki sagt í bráð hvert tjón þar kann að hafa orðið. í Santa Croce minningarkirkj unni skaddaðist fimm metra hár róðukross sem Cimabue gerði á 13. öld og flagnaði allúr og í Peruzzi- og Bardi-kapellum Santa Croce skemmdust vegg- myndir eftir Giotto og sömu- leiðis sködduðust veggmyndir eftir Orcagna, Taddeo og Angelo Gaddi og Giovanni da Milano, 14. aldar málara og lærisveina Giottos. HurSir Ghibertis og Pisanos í skírnarkirkj unni, einni elztu byggingunni í Flórens, tók flóð- ið með sér fimm af tíu mynd- flötum lágmyndanna í brons- I hurðum byggingarinnar, sem gerði Lorenzo Chiberti á 15. öld og sýna ýmis atvik úr Gamla testamentinu. Þessar hurðir eru taldar með mestu listaverkum endurreisnartímans og hafa skaddazt töluvert í meðförum flóðsins, þótt allt kæmi til skila er flóðið sjatnaði. Einnig týnd- ist hluti skreytinga Andrea Pisanos á öðrum hurðum í bygg- ingum (gerðum úr bronsi og gulli á 14. öld) en fannst síðar aftur allmikið skemmdur. Báðar voru hurðir þeirra Chibertis og Pisanos nær slitnar af hjörum vegna ágangs flóðsins sem bar með sér bifreiðar og aðra þunga vöru og barði þær með utan. Innandyra náði náði vatnselg- urinn þriggja metra hæð og þar losnuðu fjórar gólfflísar sem gerðar voru í vinnustofu Lucca della Robbia á 15. öld og hafa ekki fundizt enn svo vitað sé. í safni dómkirkjunnar sem er þar rétt hjá eyðilagði flóðið líkan það af kirkjunni sem forð- um daga gerði Brunelleschi, ein- hver annálaðasti arkitekt Fen- eyja að fornu og nýju. Þar eyðilögðust einnig fornar sálma- bækur með myndskreytingum, bæði frá miðöldum og frá end- urreisnartímanum. f Uffizi-safninu eyðilögðust að talið er, auk málverka þeirra sem áður gat, verk Lorenzo Lottos og flórentínsku meistar- anna Bicci di Lorenzo og Mic helino da Besozzos. Michelangelo hólpinn Þúsundir bóka, handrita, skjala og skýrslna og ýmiskon- ar smærri listaverka í Uffizi- safninu, Ríkisbókasafninu og Þj óðskj alasafninu sködduðust af vatninu eins og áður sagði og er ekki vitað enn hversu miklar skemmdirnar eru. í Pazzi-kapellunni, sem Brun- elleschi byggði og er skammt ■ frá Santa Croce dómkirkjunni, fundust málverk frá endur- reisnartímanum eftir Neri, Bicchi Domenico Michelin á leir- ugu gólfinu er flóðinu linnti. Horne-safnið, sem svo heitir eftir brezkum listunnenda, og Santa Croce-safnið stóðu enn undir vatni er síðast fréttist, og er tjón þar áætlað mikið. Forn vöpnabúnaður ýmisskon- ar, hringabrynjur og hjálmar og annað slíkt grófst í leir í Ba- gello-rsafninu og í Bandini- safninu eyðilagðist fjöldi fornra hljóðfæra, veggmyndir og mál- verk í kirkjum og klaustrum i Flórens hafa einnig mörg orðið fyrir skemmdum en ekki verður enn til getið hversu miklar þær eru. í Medici-kapellunni þar sem eru höggmyndir eftir Michelang elo fylltist allt af olíubornum leir en myndirnar eru óskemmd- ar að því er bezt verður séð. Strozzi-höllin, sem mjög er höfð til sýnis erlendum ferða- löngum og Benedetto da Maiano gerði á 15. öld, var illa leikin í flóðunum, sem komust inn í bókasafn hallarinnar og skemmdu húsgögn frá endur- reisnartímanum. í mörgum höll- um öðrum í Flórens urðu útskor- in þung húsgögn fyrri alda fyrir talsverðum skemmdum af vatns elgnum og öðrum áföllum hon- um samfara og gífurlegar skemmdir urðu í hinum frægu forngripaverzlunum Bruschis, Bruzzichelliis, Bellinis,' Romano Mellis og Orsellis. Höggmyndir utandyra og minnismerki og byggingar létu sum á sjá en fá svo að gagnger hreinsun og nokkrar viðgerðir bæti þar ekki fyllilega um. íbúar Flórens hafa nú tekið aftur gleði sína að mestu og eftirlitsmaður listaverka borg- arinnar, Procacci prófessor, sagði að þrátt fyrir mikið tjón sem orðið hefði í flóðunum myndi Flórens þessi sögufræga borg og ástsæla af ítölum og öllum hciini, na sér að fullu.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.