Morgunblaðið - 13.06.1967, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. JÚNÍ 1967.
19
Sannleiksraustin
1 ARATUGI hafði ekki verið
mikið um trúmál í íslenzkum
blöðum — öðrum en hinum
kirkjulegu. En á þessu hafa nú
orðið snögg og mikil umskifti.
Með nokkuð sérlegum, og ekki
ailskostar menningarlegum hætti
hafa þó þessar umræður að tals-
verðu leyti verið. Þær hafa ekki
verið beinlínis rannsakandi, því
þær hafa að miklu leyti snúizt
um sýnileg eða í bezta lagi heyr-
anleg form; í rauninni um hé-
góma og tildur. Kynlegt að vera
að eyða löngu máli um slíkt, og
furða, að ritstjórar skuli geta
lánað rúm í blöðum sínum um
það, sem 1 augum skynsamlega
hugsandi manna virðist vera
innihaldsláus vaðall. Þeim mönn-
um, sem vilja hafa tildur og hé-
góma við kirkjulegar athafnir,
skyldi þeim í rauninni vera það
of gott? Það er erfitt að sjá, að
slíkt sé nokkru umtalsverðara en
hégómlegt tízkutildur í klæða-
burði kvenna, sem stundum er
ekki nærri því eins meinlaust.
Ég vil nefna broddhælana, sem
um hríð þóttu ómissandi. Þeir
voru ekki meinlausir. Þeir
skemmdu gólf í húsum og þeir
gátu verið lífshættulegir. Sagt
var um ágæta konu í Reykjavík,
að stígvélahæll hefði valdið
dauða hennar, er hún festi hann
I stigaþrepi.
Ekki skrifa ég til þess að
flytja neina trúarkenningu. Hið
eina sem mig langaði til að
gera með þessum línum, er að
vekja athygli á nýlega útkom-
Inni lítilli bók enskri. Hún nefn-
Ist The Ring of Truth, kostar 3s.
6d. (Eitthvað innan við 30 krón-
ur) og forleggjarinn er hið mikla
og góðfræga firma Hodder &
Stoughton Ltd. í London. Höf-
undurinn, J. B. Phillips, er nafn-
togaður klerkur (canon) í ensku
biskupakirkjunni, lærdómsmað-
ur og rithöfundur. Hann hefir
meðal annars þýtt Nýjatesta-
mentið á nútíðarensku og mun
nú vera að þýða Gamlatesta-
mentið, eða einhverjar bækur
þess. Þessi litla bók hans varð
einmitt til sökum þýðingar hans
á nýjatestamentinu. Hún segir
frá því, hver áhrif þýðingar-
atarfið hafði á hann.
Síra Bjami Jónsson sagðist
hafa ætlað sig og talið sig sæmi-
lega kunnugan Passíusálmunum,
en þegar orðalykill Björns pró-
fessors Magnússonar kom út
(1950) og síra Bjarni fór að
fletta þeirri bók, kvaðst hann
fljótt hafa orðið þess áskynja,
hve kunnáttu sinni í sálmunum
var áfátt. Eins var það um
þennan enska lærdómsmann, að
hann hugði sig vel heima í Nýja
testamentinu, jafnt á frummál-
inu sem móðurmáli sinu, en
þegar hann tók að þýða, varð
honum það ljóst, hve slælega
hann hafði hugsað er hann las.
Og nú þóttist hann þurfa að
segja öðrum frá því, hvað þýð-
ingarstarfið hafði kennt honum
að skilja.
Bók sú, sem hér er minnzt á,
kom út um miðjan janúar og um
það leyti las höfundurinn upp úr
henni í nokkra morgna í út-
varpi og sagði um leið nokkru
nánar frá reynslu sinni, og fyrir
að hlýða á hann, varð ég mér
úti um hana. Hefir efalaust
mörgum öðrum farið á sama veg,
því fyrir miðjan febrúar var bú-
ið að endurprenta hana tvisvar.
Þegar ég var búinn að lesa hana,
þótti mér sem ég ætti að vekja
athygli íslenzkra lesenda á henni.
Ekki er það þó svo, að hún flytji
neina nýja kenningu; það er
öðru nær. En ég held að hún
mundi líklega hjálpa ýmsum til
þess að lesa Nýja testamentið af
meiri athygli og skilningi en
ella.
Greinilega lítur höfundurinn á
söguna um upprisu Jesú sem
merkasta þáttinn í kenningu eða
boðskap Nýja testamentisins; því
að það skifti öllu máli, að vita
að við lifum dauðann. Um þá
sögu vísar hann annars til bókar
eftir Frank Morison: Who Moved
the Stone? Sú bók (lítil og ódýr)
hefir fengizt í Reykjavík og kafli
úr henni birtist eitt sinn f is-
lenzkri þýðingu í blaði Ólafs B.
Björnssonar, Akranesi. Vissi ég
til, að ýmsir lesendur þess blaðs
lásu þann kafla með athygli.
Fró oðnl-
hindi KEA
AÐALFUNDUR Kaupfélags Ey-
firðinga var haldirm í Sam-
'komuhúsi Akureyrarbæjar dag-
ana 6. og 7. júnií sl.
Rétt til fundarsetu höfðu 199
fulltrúa úr 24 deildum félagsins,
en mættir voru 182 fulltrúar úr
18 deildum auk stjórnar félags-
ins, kaupfélagsstjóra, endurskoð-
enda og ýmissa gesta.
Fundarstjórar voru kjömir
Stefán Reykjalín, byggingameist
■ari og Gunnar Kristjánsson,
Dagverðarejrri, en fundarritar-
ar Arnsteinn Stefánsson, Stóra-
Dunhaga, og Haraldur Hannes-
son, Víðigerði.
í upphafi fundarins atfhenti
forrn. Starfsmannafélags KEA,
Gunnlaugur P. Kristinsson, kaup
félaginu fundarhamar að gjöif
frá starfsfólki þess í tilefni 80
ára afmælis félagsins á sl. ári.
Hamarinn er gerður af Sigtryggi
Helgasyni, gullsmið, og Frið-
geir Sigurbjörnssyni, húsgagna-
smið.
Stjórnarformaður, Brynjólfur
Sveinsson, menntaskólakennari,
flutti skýrslu stjórnarinnar og
greindi frá verklegum fram-
kvæmdium félagsins á síðast-
liðnu ári.
Kaupfélagsstjórinn, Jakob Frí-
mannsson, skýrði frá rekstri fé-
lagsins og las relkninga þess
fyrir árið 1966. Heildarvörusala
félagsins og fyrirtækja þess á
innlendum og erlendum vörum
þegar með eru taldar út-
flutningsvörur, verksmiðjufram-
leiðsla og sala þjónustufyrir-
tækja, hefur aukizt úr 802
milljónum króna 1965 í 925
milljónir króna árið 1966.
Fundurinn ákvað að greiða í
reikninga félagsmanna af tekju-
afgangi ársins, sem var 882
þúsund krónur, 6% arð af við-
skiptum þeirra við Stjörnu
|mjd
rsalan s.f.

UNESCO styrkir
til fslands
Hvergi vitnar Phillips til þess
er sálarrannsóknirnax hafa leitt
í ljós um framhaldslíf mannsins,
en hins lætur hann lauslega get-
ið, að nafnkunnur rithöfundur,
sem hann hafði kynnzt nokkuð,
og þó aðallega af bréfum, sem
þeim fóru á milli, birtist honum
tvisvar eftir lát hans, alveg ljós-
lifandi, svo að engin dauða-
merki sáust á honum; og ekki
nóg með, að hann birtist hon-
um, heldur talaði hann til hans
í bæði skiftin nokkur orð um
efni sem Phillips lá mjög á
hjarta. Þegar hann sagði göml-
um biskupi frá þessu, svaraði
hann bara; „Blessaður vertu,
þetta er ekki annað en það sem
alltaf er að gerast“.
Lofsvert er það, hve vandað
hefir verið til útgáfu Biblíunnar
síðan prentun hennar fluttist aft-
iu- inn í landið. En mundi ekki
mega gera meira en gert er til
þess að vekja almennan áhuga á
lestri hennar og að leiðbeina um
skilning á henni? Vænlegasta
leiðin til slíks mundi efalaust
að beita fyrir sig blöðum og út-
varpL Það er engum manni
vansalaust að vera allsendis óles-
inn í þeirri bók. Það er brenni-
mark menntunarleysis.
Sn. J.
Apotek, sem þeir sjálfir hafa
greitt.
Úr Menningarsjóði félagsins
hafði á árinu 1966 verið úthlut-
að 70 þúsund krónum til 7 aðila,
en tekjur sjóðsins voru 250 þús-
und króna framlag samþykkt á
80 ára afmœlisf'Undi félagisins
síðastliðið ár, auk vaxta.
Aðalfundurinn samþykkti nú
250 þúsund króna framlag til
Menningarsjóðs.
Á funinum var eftirfarandi
ályktun samþykkt samhljóða:
Framh. á bls. 20
SVO sem kunnugt er samþykkti
Alþingi í maímánuði 1964 álykt-
un, sem heimilaði aðild íslands
að Menningarmálastofnun Sam-
einuðu þjóðanna, og var skömmu
síðar gengið formlega frá aðild
íslands með undirritun stofn-
skrár stofnunarinnar.
UNESCO starfar að margvís-
legum v-erkefnum á sviði fræðslu
og skólamála, vísinda og menn-
ingarmála víðs vegar um heim.
Hluti af þeirri starfsemi er fólg
in 1 því að stofnunin veitir að-
ildarlöndum nokkuxn styrk til
að koma í framkvæmd ýmsum
verkefnum á þessum sviðum,
sem jafnframt eru talin að geta
haft alþjóðlegt gildi.
Fyrri hluta árs 1965, að af-
loknu þingi UNESCO, sem hald-
ið var í París í nóvembermánuði
1964, hlaut ísland í fyrsta skipti
slíkan styrk. Rann hann til Hand
ritastofnunnar íslands og var
notaður til að hefja skrásetningu
á íslenzkum handritum, sem
varðveit eru í söfnum erlendis.
Síðasta þing UNESCO var
haldið í París í nóvembermán-
uði sl. og átti íslenzk sendinefnd
þá í fyrsta skipti sæti á
UNESCO-þingi.
Nýlega hefur borizt orðsend-
ing frá UNESCO þess efnis að
samþykktar hafi verið fjárveit-
ingar til styrktar nokkrum verk-
efnum, sem unnið er að ai hálfu
íslenzkra aðila á sviði skóla- og
menningarmála. Nemur fjárhæð
sú, sem stofnunin leggur af mörki
um í þessu skyni, samtals
$22.400. — eða um 963 þús. isl.
króna. Skal fjárhæðinni varið
til stuðnings sex verkefnum,
sem unnið er að hér á landi, svo
sem hér segir:
l.Styrkur til áframhaldandi
skrásetningar íslenzkra hand-
rita í erlendum söfnum á veg-
um Handritastofnunar íslands,
$5,000.—.
2. Styrkur að upphæð $2.500,—
til greiðslu kostnaðar við að fá
hingað til lands sérfræðing i
áætlanagerð á sviði skólamála,
en eins og kunnugt er vinnur
Efnahagsstofnunin nú að verk-
efni á þessu sviði.
3. styrkur að fjárhæð $5.00,—
til aðstoðar við framkvæmd
verkefna á sviði skólarannsókna
þeirra, sem unnið er að á veg-
um menntamálaráðuneytisins.
4. Styrkur til íslenzks mynd-
listamanns til náms og kynnis-
dvalar erlendis, að upphæð
$2.400.—.
5. Styrkur til greiðslu kostnað
ar við að fá hingað til lands sér-
fræðing í viðgerð og varðveizlu
fornminja. Skal sérfræðingux
starfa hér tiltekinn tíma á veg-
um Þjóðminjasafnsins, Upphæð
styrksins er $2.500.—.
6. 5.000 dollarar til að fram-
kvæma hér á landi rannsókn á
áhrifum fjölmiðlunartækja, svo
sem sjónvarps.
7. júní 1967.
Ekki eru allir góðir traktorar bláir
en allir hlálr
traktorar
eru góðir!
ÖÞOR HF
REYKJAVÍK SKÓLAVÖROUSTÍG 25
GRIÆGfl DRATTARAFLS
er nauðsynleg á góð-
um traktorum. FORD
hefur léttan stýris-
búnað og leggur vel á.
Vökvastýri er einkar
heppilegt, þar sem
unnið er við erfiðar
aðstæður, eða mikið
unnið með ámokst-
urstækjum.
wm
ÓHÁÐ VÖKVAKERFI
eykur afköstin veru-
lega. Bein innspýting
eldsneytis tryggir
örugga gangsetningu,
jafnvel í mestu vetr-
arkuldum. Slagstutt-
ur og sterkbyggður
mótor er gæðamerki
FORD traktoranna.
#
LIPURfi I MlflFERÐ
lýsir sér í öllum verk-
efnum, hvort sem um
plægingu, drátt eða
tætingu er að ræða.
Aflið nýtist bezt með
sjálfvirka gírkassan-
um Select-O-Speed,
sem ryður sér alls
staðar til rúms, sem
þarfasta nýjungin.