Morgunblaðið - 14.06.1967, Síða 3

KTOKGTTNBLiAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 14. JUNI 1967.
STAKSTEIMAR
i
Hvað segja blöðin
um kosmngaúrslitin
Dagblöðin hafa að sjálfsögða
rætt mjög úrslit þingkosning-
anna og segir Vísir í forustu-
grein í gær: „Kosningaúrslitin
eru hrein traustsyfirlýsing á"
ríkisstjórnina. Hún hefur nú
setið að völdum í 8 ár, hafa kjós-
endur oft verið orðnir leiðir á
ríkisstjórn eftir miklu skemmri
setu en þessa, þeim mun athygl-
isverðara er, að stjórnin skuH
svo greinlega haldið velli sem
raun ber vitni um. Er varla að
efa að sama stjórnarsamstarfl
verði haldið áfram þetta kjör-
tímahil. Samstarf Alþýðuflokks
og Sjálfstæðisflokks í ríkisstjóm
hefur verið fádæma gott «g
verður líklega svo enn um sinn.
Er það hezta tryggringin fyrtr
því að stjórn efnahagsmála verði
traust í framtíðinni“.
Afstaða Fram-
sóknarmanna
Timinn ræðir kosningaúrslitln
í forustugTein í gær og segir þar:
„Því er ekki að neita, að þessi
úrslit eru Framsóknarflokknum
vonbrigði, hann taldi sig hafa
sterka málefnalega aðstöðu og
því rökréttar vonir um vinning.
Þær vonir rættust ekki. Fram-
sóknarflokknum tókst hins vegar
að halda svipuðu fylgi og í þing-
kosningunum 1963, en þess ber
að gæta að þá vann hann mesta
sigur sinn í þingkosningum
þegar þingkosningarnar 1931
einar eru undanskildar . . . Það
verður hlutskipti Framsóknar-
flokksins að vera í stjórnarand-
stöðu enn um hríð, flokkurinn
mun haga henni á svipaðan hátt
og verið hefur, hann mun styðja
þau mál sem stjórnin flytur og
til heilla horfa, hinum mun hann
veita harða mótspymu".
Alþýðuflokkurinn
fagnar sigri
Alþýðublaðið segir í forustu-
grein í gær um kosningaúrslitin:
„Úrslit kosninganna á sunnudag
urðu mjög ánægjuleg fyrir Al-
þýðuflokkinn. Hann á fylgis-
aukningu að fagna um land allt.
Athyglisverðast er þó stórsigur
flokksins í höfuðstaðnum,
Reykjavik. Þar jók flokkurinn
atkvæðatölu sína um 25% frá
síðustu alþingiskosningum og
hann fékk meira að segja 26%
fleiri atkvæði á sunnudaginn var
en í síðustu horgarstjórnarkosn-
ingum fyrir aðeins einu ári. Slík
fylgisaukning flokksins milli
tveggja kosninga er mjög óvenju
leg og má vera, að hún sé meira
að segja einsdæmi hér á landi".
Fyrirboði?
í forustugrein í Þjóðviljanum,
sem efsti maður á G-listanum
skrifar í gær, segir m.a.: „Við
hefðum átt vísan mjög stórfelld-
an kosningasigur í þéttbýlinu, ef
ekki hefði gerzt sá óvænti at-
burður, að maður sá, sem var
kjörinn formaður Alþýðuhanda-
lagsins á landsfundi í haust,
Hannibal Valdimarsson, hauð sig
fram til þess að spilla fyrir
G-listanum í Reykjavík. Afleið-
ingin hefur orðið sú, að enda
þótt kjósendur í Reykjavík
ákvæðu með atkvæðum sínum,
að Sjálfstæðisflokkurinn skyldi
tapa þingsæti í Reykjavík, hélt
flokkurinn sætinu samt, aðeins
vegna þessarar sundrungar . . .
Islenzku ferðamennirnir á F iccadilly Circus í London í gærkvöldi. f hópnum voru: Ást
hildur Tómasdóttir, Reykjavvík, Gréta Lárusdóttir, Mosfellsveit, Kristján Gissurarson,
Reykjavík, Gréta Bachmann, Mosfellssveit, Eggert H. Kristjánsson, Reykjavík, Bjöm G.
Eiríksson, Reykjavík, Ingib jörg Magnúsdóttir Reykjavík, Svandís Pétursdóttir, Reykja-
vík, Reidar B. Albertsson, Reykjavík, Oddrún Alhertsson, Reykjavík, Ingibjörg Vil-
hjálmsdóttir, Reykjavík, Kristín Þór, Reykjavík, séra Frank M. Halldórsson, Ingimar
Jörgensen, Reykjavík og Jakobína Gestsdóttir, Reykjavík.
„Við vorum í hálftíma
■ heimi lífshættu44
Flugvélar Israelsmanna flugu yfir höfðum
íslendinganna, sem skýldu sér undir múrvegg
ILondon, 13. júni.
Einkaskeyti til Morgun-
blaðsins frá Margréti R.
Bjarnason.
ÍSLENZKU ferðamennirn
ir, sem tepptust austur í
Jórdaníu vegna stríðs ísra
elsmanna og Araba, komu
til London síðdegis í gær.
Sjö þeirra fóru áfram
heim með flugvél frá Flug
félagi tíslands, en hinir
urðu eftir í Lundúnaborg
og komu til Regent Palace
Hótels klukkan rúmlega 8
í gærkvöldi. Fréttamaður
Mbl. hitti þá að máli yfir
málsverði í gistihúsinu.
Voru allir léttir í lund,
heilir á húfi og vel haldn-
ir, þrátt fyrir erfitt ferða
lag síðustu tvær vikumar.
Að vísu voru karlmenn-
irnir orðnir svolítið skeggj
aðir og konurnar þóttust
þurfa að greiða sér áður
en tekin yrði af þeim Ijós-
mynd, en ljósmyndari AP,
sýndi þeim enga miskunn
heldur smellti af án þess að
nokkur fengi vörn við
komið.
Séra Frank M. Hailldórsson.
/hafði orð fyrir ferðatfólkinu,
íen hann var fararstjóri. Róm
Iuðu ferðalangarnir mjög
tframmistöðu hans í ferðinni,
|hann hefði staðið sig með
leinstakri prýði og jafnani
Isýat rósemi og dugnað allaa
(tíimann. Þetta væri þó fyrsta
tferð hans sena fararstjóri.
Við báðum séra Frank að
segja ferðasöguna og hinir
tferðalangarnir bættu inn í
ifriásögnina, þegar þurfa þótli.
— Við fórum frá Jerúsalem
tíaginn, sem átökin byrjuðu.
Fórum þaðan með áætlunar-
tferð til Amman og ætluðum
þá beint úr landinu. Þetta
jvar 5. jiúní, mánudag, en þeg-
iar við komutm að flugvellin-
lum, var ökkur skipað burtiu
þeigar í stað, því að þá var
Ibúið að loka honum. Það
Ihafði verið gert strax kl. 9i
iuml morguninn. Þá hafðú
ibandarískum ferðamönnum,
eem áttu að fara klukkan
níu, verið afhent flu'gfcortið,
en flugvellinum var þá
skyndilega lokað og þeir
fóru ekki. Síðasta ferð hafði
,verið klukfcan átta. Banda-
rík j arnön nunum kynntumst
við seinna í Amman. — Við
tfórum þegar frá flugvellin-
um — hélt Frank áfram, en
leftir um þriiggja mtínútna
akstur maltum við her-
flokki, sem stöðvaði okfcur
pg skipaði okfcur út úr bíl-
unum.
Islendingarnir tóku fram,
að arabísku hermennirnir
Ihefðu verið mjög kurteisir
og beðið þá mikillar afsökun
■ar á því að þeir þyrftui
að lenda í þessu. Þeir
létu þá sitja u'pp við
hallandi vegg, sem var
skýli þeirra, meðan ísraels-
menn gerðu loftárásir á
Amman. Þegar loftárásinni
var lokið flugu flugvélarnar
beit yfir höfðum ferðalang-
anna.
— Það má segja, — sagði
séra Frank — að þetta hafi
verið erfiðasta augnablik
ferðarinnar. Við vorum í
hálftíma nánast í beinni lífs-
hættu.
Ingibjörg Magnúsdóttir —
ein úr hópnum, sfcaut því inn
í: — Það voru nákvæmlega
25 mínútur. Það vildi svo til
að ég tók tímann.
— Já, það var alveg ótrú-
legt hvað fólkið var rólegt, —
hélt séra Frank áfram. Allir
héldu sinni ró og æðruleysi
— Við höfum líka farar-
stjóra, sem hafði sitt að segja
og taldi í okkur kjark, sagði
Kristinn Johnsen, og hinir
ferðalangarnir tóku undir
það. Þau sögðu okkur að séra
Frank hefði haldið helgistund
þarna undir múrnum til þess
að telja í þau kjark. Hann
hefði lesið upp úr Biblíunni
og þau sungið sálma.
— Það verður okkur alveg
ógleymanleg stund, sögðu
þau, og hefðum við ekki haft
hann hjá okkur, hefðum við
ekki verið svona róleg.
Héldu sig innan dyra.
Séra Frank heldur áfram:
— Þegar loftárásunum var
lokið, héldum við áfram ril
Amman og þar vorum við í
sex daga. Við dvöldumst þar á
góðu hóteli, Philadelfíu.
— Fyrsta sólarhringinn
voru stöðug loftvarnarmerki,
en engar loftárásir voru gerð
ar á borgina sjálfa, aðeins
flugvöllinn, sem var algjör-
lega eyðilagður og er vist
ekki enn orðinn nothæfur.
— í Amman fórum við ekki
út fyrir dyr. Fyrsta sólar-
hringinn var allt myrkvað og
algjört útgöngubann, en eftir
það máttum við að visu fara
en það var ekki talið hyggi-
legt, svo að við fórum yfir-
leitt ekkert. — Við notuðum
bara sundlaugina bak við
hótelið, sögðu þau. Þar var
ágætt að vera, hótelið var
gott og fólkið ljómandi —
brezkt fólk og aðrir ferðalang
ar frá Perú, þar á meðal
læknir, sem reyndist okkur
vel, ef eitthvað á bjátaði.
Raunar kom ekkert alvarlegt
fyrir. Allir voru frískir. Einn-
ig voru þarna nokkrir ein-
staklingar, Bandaríkjamenn
og fLeiri.
Frank sagðist að vísu hafa
þurft að fara út nokkrum
sinnum til þess að athuga
með undirkomuleiðir, en hafi
alltaf verið í fylgd með Aröb-
um.
— Það var mikill æsingur í
fólkinu í borginni og mikill
hiti. Að því er okkur skildist
voru borgarbúar orðnir matar
litlir. Það var líka búið að
spenna fólkið upp með áróðri
Við sáum t.d. i Cairó að fólk-
ið var allt mjög espað.
Ein stúlkan úr hópnum,
Kristín Þór bætti við að í
Amman hefði komið að máli
við þau maður, sem hefði
beðið þau að senda ósk til ís-
lands um aðstoð við Araba
Öll rómuðu þau mjög kurteisi
Araba. Fimm þeirra höfðu áð_
ur verið í Arabalöndum á
ferðalagi og höfðiu haft af
þeim góð kynni.
Mikill áróður í Cairo.
Fréttamaður Mbl. bað séra
Frank um að segja sér ferða-
söguna í stuttu máli frá því er
farið var frá Reykjavík.
— Við fórum að heiman,
sagði séra Frank, 23. maí til
Aþenu gegnum London og
Róm. í Aþenu vorum við til
25. maí síðdegis og flugum
þá til Beirut í Libanon.
— Hvernig var í Aþenu?
— Þar var allit rólegt —
við áttum þar yndislega daga,
og þar voru engin merki að
sjá eftir byltinguna, enda virt
ist okkur að íbúarnir hefðu
ekki orðið -varir við neitt
fyrr en þeir lásu um atíburð-
ina í blöðum. Frá Aþenu fór-
um við til Beirut og þaðan tdl
Damaskus í Sýrlandi. Þar
vorum við einn dag, en héld-
um síðan áfram til Cairó 29.
maí.
— Urðuð þið vör við mik-
inn áróður þar?
— Já mjög mikinn. Þar
voru áróðursmiðar á öllum
götum og upp um alla veggi.
Myndir af Nasser voru alls
staðar. Það er greinilega mik
il dýrkun á honum hvarvetna
Á áróðursmiðunum voru
menn hvattir til þess að búa
sig undir heilagt stríð gegn
ísrael.
— Svo að þið hafið ekki
verið í vafa um, að þeir vildu
stríðið?
— Svo var að sjá, sagði
Reidar Albertsson — einn úr
hópnum. — Eftir því sem
fréttirnar urðu verri fyrir okk
ur urðu þeir ánægðari. Þegar
við spurðum hvað væri að
frétrta, sögðu þeir: very good
news, very good news.
Heppin að komast burt.
— Við fórum til Jerúsalem
1. júní — heldur Frank áfram
flugleiðis frá Cairó. Að vísu
lentum við þá í Amman, því
að flugvöllurinn í Jerúsalem
var lokaður, en fórum þaðan
með áætlunarbíl til Jerúsal-
em. Þar vorum við í fimm
daga, þar eð við fórum á
fimmta degi í staðinn fyrir á
sjötta degi eins og fyrirhugað
var. Við höfðum nýlokið við
að snæða morgunverð klukk-
an tuttugu mínútur yfir átta,
þegar við fengum boð um
að pakka niður þegar í stað,
því að ísraelsmenn hefðu gert
áráts á Cairó klukkan átta —
tuttugu mínútum áður. Var
okkur ráðlagt að fara burt
frá Jerúsalem þegar í stað.
Framhald á bls. 26.