Morgunblaðið - 22.06.1967, Side 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 22. JÚNÍ 1967.
Vigfús Ingvar Sigurðs-
son fyrrum prófastur
Fæddur 7. maí 1887.
Dáinn 11. júní 1967.
Gott þú góði og trúi þjónn.
Matt. 25,21
í DAG er til muldar borinn
séra Vigfús Ingvar Sigurðsson,
fyrrum prófastur að Desjamýri,
Borgarfirði eystra.
Með honum er genginn einn
mætasti þjónn kirKju vorrar á
þessari öld.
Ég vil með fáum orðum minn-
ast þessa góða vinar míns og
nágrannaprests og bera fram
þakkir mínar til hans og fjöl-
skyldu hans fyrir langa og góða
kynningu og trygga vináttu.
Séra Ingvar varð fyrstur aust-
firzkra presta til að skrifa mér
bréf og bjóða mig velkominn til
samstarfs, þá er ég gerðist prest-
ur á Seyðisfirði. Ég gleymi ekki
þessari uppörvandi vinarkveðju.
Síðan áttum við náin samskipti
og samvinnu um 20 árab il, unz
ég tók við prófastsstarfi af hon-
um og aukaþjónustu í söfnuði
hans, sem hann hafði þjónað í
48 ár.
t
Móðir okkar,
María Þorvarðardóttir,
Víðimel 62,
andaðist 21. þ. m,
Krlstján Eiríksson,
Sigurður Haukur Eiríksson,
Örn Eiríksson,
Þorvarður Áki Eiríksson.
t
Hjartkær eiginmaður minn,
faðir ok.kar, tengdafaðir og
afi,
Leópold Jóhannesson,
Hringbraut 88, Reykjavík,
verður jarðsunginn f-rá Foss-
vogskinkju föstudaginn 23.
júní KL 1,30.
Bilóm vinsamlega aíþökkuð.
Ágústa Jónasdóttir,
börn, tengdabörn
__________og bamabörn.______
t
Móðir okkar,
Rósamunda
Guðmundsdóttir,
andaðist mánudaginn 19.
júní 1967.
María Ástmarsdóttir,
Elín Ástmarsdóttir,
Ingólfur Ástmarsson,
Magnús Ástmarsson.
t
Eigin-maður minn, faðir
okkar, tengdafaðir og afi,
Kristinn Þorsteinsson,
Langeyrarvegi 9, Hafnarfirði,
er lézt 16. þ. m. verður jarð-
sunginn frá Fríkirkjunni í
Hafnartfirði föstuidaginn 23.
júní kl. 2 e. h.
Soffía Sigurjónsdóttir,
börn, tengdabörn
og barnabörn.
Ekki minnist ég þess að hafa
heyrt betur talað um embættis-
mann en sóknarbörn hans gerðu,
að honum brottfluttum.
Borgarfjörður setti niður við
brottför þeirra prófastshjónanna
og sóknarbörn þeirra treguðu
þau.
Séra Ingvar var fæddur í
Kolsholti í ViUingaholtshreppi
7. maí 1887. Voru foreldrar hans
Sigurður Jónsson, bóndi þar og
Guðrún Vigfúsdóttir, kona hans.
Hann lauk embættisprófi í
gufræði 1912 og var veitt Desja-
mýrarprestakall 3. maí 1913.
Hann kvæntist árið 1916 Ing-
unni Ingvarsdóttur, Nikulásson-
ar, prests á Skeggjastöðum,
hinni ágætustu konu og lifir hún
mann sinH. Börn þeirra eru
Ingvar, bóndi að Desjamýri,
kvæntur Helgu Björnsdóttur,
Sigmar, einnig bóndi að Desja-
mýri, kvæntur Sesselju Jónsdótt
ur og Guðrún, gift Viktori Þor-
valdssyni, vélgæzlumanni á Víf-
ilsstöðum.
Vorið 1913 var hart á Austur-
landi. Aðkoman var því kulda-
leg. Jörð var alhvít, húsakynnin
á prestssetrinu léleg bæði fyr-
ir menn og búpening. Séra
Ingvar var maður æðrulaus.
Hann tókst þegar á við erfiðleik
ana bæði í búskap og þjónustu
við söfnuðina, sem voru afskekkt
ir og aðskildir hrikalegum og ill
t
Eiginmaður minn og faðir
okkar,
Riehard Statmann,
lézt að heimdi sínu í Bed-
fordshire í Englandi 15. júní
sl. Báiför hefur farið fram.
Ingrid, Helen og
Kristín Finnbogadóttir
Statman.
t
Fósiturbróðir minn,
Þorsteinn Stefánsson,
Kiðjabergi,
verður jarðsnmginn frá Stór.u-
borgarkirikju föstudaginn 23.
júní kl. 2 e. m.
Bíliar fara frá Umferðarmið-
stöðinni kl. 12 sama dag.
Halldór Gunnlaugsson.
t
Minningaraitihöfn um móð-
ur okkar,
Guðhjörgu R.
Kristmundsdóttur,
verður haldin fösfcud. 23. þ.m.
kl. 10 f. h. í Neskirkju. Jarð-
artförin fer fram frá Hofi á
Skagaströnd, laugardaginn 24.
þ. m. og hefst með húsfcveðju
frá Tjörn kl. 12.30.
Börn hinnar látnu.
t
Hjartanlega þökkum við
auðsýnda samúð og vinarlmg
við andlát og jarðarför sonar
okkar, bróður og mágis,
Guðjóns Kjartanssonar.
Steinunn Jónsdóttir,
Kjartan Ólafsson,
Sigurður Kjartansson,
Eyrún Gunnarsdóttir.
t
Við þökkum af al’hug auð-
sýnda samúð og vináttu við
andlát og jarðarför eigin-
manns mins, föður okkar,
tengdaföður, stjúpföður og
afa,
Ludvigs C. Magnússonar,
Mávahlíð 37.
Ágústa Pálsdóttir,
Agnar Ludvigsson,
Áslaug Ámadóttir,
Hilmar Ludvigsson,
Sveiney Þormóðsdóttir,
Valtýr Ludvigsson,
Lára Kristinsdóttir,
Reynir Ludvigsson,
Signý Ólafsdóttir,
Sigríður Símonardóttir,
Steinn Jónsson,
Guðrún Á. Símonar,
barnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við andlát og jarðar-
för eiginmanns míns, föður.
tengdaföður og afa,
Ágústs Kr. Einarssonar,
Bjólu.
Ingveldnr Jónsdóttir,
böm,
tengdabörn
og barnabörn.
t
Hjartans þakkir til yk'kar,
sem minntust okkar við frá-
fall og jarðartför ástvinar okk-
ar,
Baldurs Magnússonar,
Þórsmörk. Mosfellssve'it.
Við þökkum ykkur, siem
heimsóttuð hann, starfsfólki
og læknum á Reykjalundi og
ly flæiknisdeild LandsspítalanSí
fyrir frábæra umönnun í
veikindum hans.
Lára Haraldsdóttir og börn,
Halldóra Halldórsdóttir,
Magnús H Magnússon,
Marta Guðmundsdóttir,
Haraldur Guðjónsson.
t
Hjartans þakkir til alilra
þeirna s-em auðsýndu okkur
samúð og vinarhug við and-
lát og jarðarför
Eyjólfs Pálssonar
frá Hjálmsstöðum.
Aðalfríður Pálsdóttir
og synir,
Rósa Eyjólfsdóttir
og aðrir vandamenn.
t
Þökkum af alhug auðsýnda
samúð við fráfall
Friðþjófs A. Óskarssonar,
hárskera.
Kristjana Jósefsdóttir,
börn, móðir
og aðrír aðstandendur.
færum fjallvegum. Hann gerðist
í senn dugmikill bóndi og fá-
dæma samvizkusamur embættis
maður og skyldurækinn.
Han lagði tíðum á sig erfið-
ar ferðir til þess að þjóna sókn-
arbörnum sínum og lenti stund-
um í bráðum lífsháska. Honum
var köllunin og skyldan fyrir
öllu.
Séra Ingvar ávann sér þegar
traust sóknarbarna sinna. Hann
var ekki aðeins andlegur leið-
togi þeirra, sem þau virtu og
dáðu. Hann gerðist framámað-
ur þeirra í margvíslegum félags-
og menningarmálum og verald-
legum efnum. Hann var oddviti
Borgarfjarðarhrepps og sýslu-
nefndarmaður fjölda ára.
Hann sóttist ekki eftir þess-
um störfum, því að hann var
maður hlédrægur, en þörfin
kallaði á krafta hans og þá var
hann reiðubúinn að leggja
hverju góðu máli lið.
Það, sem einkenndi hann
framar öllu öðru, var prúð-
menska hans, hógværð og lítil-
læti. Hann lét ekki mikið á sér
bera í félagsskap okkar prest-
anna, en hann var jafnan til-
lögugóður og íhugull og gætti
þess, að samþykktir, sem gerðar
voru á fundum okkar væru sem
hógværastar og skynsamlegast-
ar, og líklegastar til árangurs.
Séra Ingvar var hrókur alls
fagnaðar í góðra vina hóp. Hann
átti ríka kímnigáfu og kunni
ógrynni af skemmtilegum sög-
um. Hann var fróður um margt,
þar á meðal ýmsar annádsverð-
ar sagnir á Austurlandi. Hann
hafði óvenjugóða frásagnagáfu,
og var oft unun að heyra hann
segja frá. Hann var jafn góður
gestur og skemmtilegt var að
sækja hann heim. Mikill gesta-
gangur var á heimili þeirra
hjónanna alla tíð og gestrisni
þeirra rómuð.
Gæfa séra Ingvars var kona
hans, sem stóð við hlið hans svo
langa ævi í önnum og erfiðleik-
um.
Merkastur er séra Ingvar fyr-
ir trúmennsku sína og hollustu
við þann boðskap og þann Drott
inn ,sem hann var ungur kallað-
ur til að þjóna. Vammleysi hans
og skyldurækni í lífi og starfi
dró enginn í efa, sem til þekkM.
Eitt sinn var sagt: Gott þú
góði og trúi þjónn. Það er trú
mín, að séra Ingvar fái að heyra
þau orð að leiðarlokum.
Ástvinum hans votta ég ein-
Iæga samúð og blessa minningu
góðs manns.
Erlendur Sigmúndsson.
Guðrún E. Guð-
mundsdóttir - Minning
16. ágúst 1891. — 15. júní 1967.
FRÚ Guðrún Elísabet Guðmunds
dóttir, kona Sigurðar Helgason-
ar, kaupmanns, Fálkagötu 24,
varð brúðfcrvödd 15. þ. m.
Guðrún fæddist í Fliatey á
Skjálfanda 16. ágúst 1891. Móðir
hennar var BmiMa Maráa Jóns-
dóttir frá Eyri á Fl.ateyjardal,
myndanfcona bæði í sjón og raun,
myndvirk og vel látin. Hún varð
ung efckja, en átti Guðrúnu með
Guðmundi Bílddal farikennara.
Aldrei hafði Guðrún neitt aif föð-
ur sánum að segja, en móðir
hemnar fluttist með hana
sikömmu etftir fæðingu hennar
til séra Árna Jóhannessonar í
Grenivík og konu hans, frú
KaróMnu Guðmundsdóttur frá
Brettingsstöðum á Flaeyjardal.
Voru þær mæðgur þar, þar til
Guðrún var 16 ára. Lítot var um
aldur Guðrúnar og eldri barna
þeirra prestshjónanna. Skoðuðu
þau han,a sem fóstursystur s>ína,
og var mjög kært milli Guðrún-
ar og þeirra alla ærvi hennar.
Frá Grenivík fluttu þær mæðg
ur til Akureyrair. Er Guðrún var
22 ára að aldri siettis,t hún í
Kvennaskólann í Reytojavík á-
samt Þórgunni, dóttur séra Árna.
Þar vai hún aðeinS einn vetur,
og munu erfið fjárráð bafa vald-
ið þvf, að hún sat þar etoki leng-
ur. Sumarið eftir að hún fór úr
kvennaskólamum, voru þær Þór-
gumnur í kaupavinnu á Hvann-
eyri. Næsta vetur va-r hún ráðs-
kona hjá Þórhalli biskupi
Bjarnarsyni í Laufási. Þá fórhún
norður til Akureyrar til móðiir
sinnar, og dvaldist þar til ársins
1923, er hún sigldi til Kaup-
mannahafnar. Þar lærði hún og
stundaði kjólasaum. Eftir
tveggja ára vem í Hötfn tfór hún
aftur heim til Akureyrar ásamt
danskri vinkonu sinni. Þar
stofnuðu þær kjólasaumastofu,
er þær ráku um nokkurra ára
skeið.
Árið 1937 réðist Guðrún ráðs-
kona til Björns K,ristjánssonar,
fyrrv. ráðherra og bankastjóra í
Reykjavík. Gegndi hún því starfi
þar til Björn andaðist í ágúst
1939. Um þessar mundir fluttist
móðir hennar suður til hennar
og bjuggu þær mæðgur síðan
saman meðan María lifði.
Árið 1939 atofnaði hún kjóla-
saumastofu í Reyk j avík sem
hún rak með myndarbrag.
Hinn 29. júní 1946 giftist Guð-
rún Sigurði Helgasyni, kaup-
mannL
Guðrún var tfríð kona, og
frámúrskarandi myndvirk sém
móðir hennar, dugleg og dremg-
skaparkona hin mesta, sem í
engu vildi vamm sitt vita. Hún
bjó manni sínum vistlegt heim-
ili, þar stem allt vair jatfnan í röð
og reglu. Þau hjón voru bæði
mjög gestrisin og kunnu vel að
tafca á móti gestum. Yfir heimili
þeirra hvíldi ætíð hlýr og höfð-
inglegur bleer, og alúð þeirra við
gesti sína var tfrábær.
Síðustu ár aevi sinnar átti Guð-
rún við ýmisskonair sjúkdóma að
stríða, meðai annars hjarfabilun.
Með Mnum þessum vil ég votta
manni hennar innilega samúð
móna og konu minnair.
Þorsteinn M. Jónsson,
t
OKKUR vini og frændfólk Guð-
rúnar setti hljóða, er andláts-
frétt hennar baxst okfcur, að
vísu var það vitað að hún átti
við mikla vanheilsu að striða
síðustu árin, en Guðrún var
þannig skapi farin að bera ekfci
veifcindi sín eða aðra örðuglejifca
á torg fyrir almenning.
Guðrún fæddist á Platey á
Framhald á bls. 21.
Innilegusitu þafckir færi ég
öllum þeim, sem með heim-
sóknum, símskeytum, siímtöl-
um, gjöfum og kveðjum,
glöddu mig á níræðisafmæl-
inu þann 20. apríl sl.
Óska ég þeim guðsMessun-
ar á ófarinni ævileið.
Hákon Kristófersson,
Haga.