Morgunblaðið - 17.04.1968, Page 4

Morgunblaðið - 17.04.1968, Page 4
4 MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 17. APRÍL 1968 'BIUULHKAM -a/ £3 Rauðarárstíg 31 Sími 22-0-22 LITLA BÍLALEIGAN Ingólfsstræti 1L Hagstætt leigngjald Sími 14970 Eftir lokun 14970 eða 81748 Sigurður Jónsson. BÍLALEIGAN - VAKUR - Sundlaugavegi 12. Sími 35135. Eftir lokun 34936 og 36217. BÍLALEIGAN AKBRAUT NÝIR VW 1300 SENDUM SÍMI 82347 Skolphreinsnn Losa um stífluð niðurfallsrör. Niðursetningu á brunnum. — Smáviðgerðir. Vanir menn. Sótthreinsun að verki loknu. Sími 23146. Hofnarfjörðnr Ung hjón sem eru að byggja óska eftir smoturri 1—2ja her- bergja íbúð fyrir sanngjarnt verð. Góð umgengni og reglu aemi áskilin. Uppl. síma 52200 Fræðsla fyrir saumaklúbba Lesandi sendir Velvak- andi eftirfarandi: „Kæri Velvakandi. Frá því var sagt í blöðum ekki alls fyrir löngu, að H- nefndin hefði áhuga á að senda fulltrúa sína m.a. í sauma- klúbba í Reykjavík til þess að fræða þá um hægri akstur. Auð vitað er það mjög nauðsynlegt að saumaklúbskonur aki á réttum kanti í og úr sauma- saumaklúbbum — og jafnvel endra nær. Ég hef samt grun um að saumaklúbbar borgar- innar — og jafnvel utan henn ar líka — hefðu gott af að fá fræðslu á öðrum svi'ðum, og vil ég þá ekki rýra gildi um- ferðarfræðslunnar. Sú fræðsla, sem mér er efst í huga til handa kvenfólkinu, er sett vel fram í forystugrein Vísis laug- ardaginn 6. þ.m. Ég vil fara þess á leit við þig, kæri Vel- vakandi, að þú endurprentir þessa grein. Hún er þörf hug- vekja, bæði fyrir saumaklúbba og aðra, sem hlut eiga að máli. Þeir eru því miður allt of marg ir í okkar litla þjóðfélagi. — Lesandi". ^ Kógsiðja Velvakandi ætlar að verða við ósk lesandans og birta greinina, sem hér fer á eftir óstytt: „Margir segja, að vandlifa’ð sé orðið hér á Islandi. í fá- menninu, þar sem allir þekkj- ast, er fylgzt vel með gerðum náungans og ekki auðvelt að snúa sér við án þess að það sé á allra vitorði. Og jafnvel hér í höfuðborginni, þar sem íbúa- talan er þó um 80 þús. manns, virðist þeim, sem áhuga hafa, ótrúlega auðvelt að afia sér vitneskju um athafnir og einka- líf náungans. En verst er hve óheiðarlega er oft farið með þessa vitneskju, hve langt er vikið af vegi sannleikans í sögu burðinum og sögum logið upp. Og þar er komið að meinsemd, sem of lítið hefur verfð gert til að uppræta í íslenzku þjóðiífi — hnýsninni, illkvittninni og öfundsýkinni í garð náungans. Sumt fólk veltir sér í þessu eins og heilsubótarbaði og líð- ur hvað bezt þegar það hefur frétt og getur skilað áfram nógu andstyggilegri slúður- sögn um einhvern annan, karl eða konu. Enginn er óhultur fyrir þess- um rógi, hvar sem hann stend- ur í mannvirðingastiganum, en hann bitnar jafnvel hvað mest á þeim, sem einhvers mega sín og ábyrgðarstöðum gegna. Þáð er minni matur í því, að sví- virða hina. Og með þessari þokka iðju er hægt, og hefur oft tekizt, að ræna að meira eða minna leyti mannorði hinna mætustu manna, enda var fólk, sem ástundar rógburð, til skamms tíma nefnt mannorðs- þjófar. Við höfum vissulega enn mikil not fyrir það orð, og hvergi meiri en hér í Reykja vík. Sögur um misheppnúð hjóna- aukningu á öllum vegum í ná- bönd og framhjáhald eru mjög gómsætt umræðuefni hjá mörg- um. Eflaust er oft einhver fót- ur fyrir þeim, en stundum eru þær mjög ýktar og ósjaldan með öllu upplognar. Þeir, sem koma slíkum sögum af stað, skyldu minnast þess, að þær geta haft örlagarík áhrif á einkalíf hjóna, sem fyrir þeim verða, ef þær ná eyrum þess að ilans, sem ótrúmennskan á að hafa verið sýnd. Þess eru mörg dæmi, að slíkur söguburður hefur eyðilagt góð hjónabönd. Það er hægara sagt en gert að uppræta fræ tortryggninnar þegar því eittsinn hefur verið sáð. Sem betur fer verða margar sögur af þessu tagi skammiíf- ar. Framleiðslan er mikil, og þær síðustu falla oft í gleymsku þegar þær næstu fara af stað. Og sennilega eru þær sjaldn- ast beinlínis búnar til í þeim tilgangi, að koma á skilnaði hjóna, þótt þess séu dæmi. Til- gangurinn með þeim er því í fæstum tilvikum hinn sami og með hinum, sem logið er upp af illkvittni og öfundsýki yfir velgengni og frama náungans, til þess að bregða fyrir hann fæti og spilla mannorði hans. Höfundar slíkra sagna láta sjálfir oftast lítið á sér bera. Þeir læða þeim með lævísleg- um hætti, og oft hálfgert undir rós, í eyra einhvers, sem svo kemur þeim áleiðis til næsta manns, og svo koll af kolli. Þessi iðja ber oft tilætlaðan árangur". it Mállýti í dagblöðum Jón Vigfússon skrifar: „Kæri Velvakandi! Hefirðu rúm fyrir eftirfar- andi? Er ekki smekklaust að nefna karl og konu, sem komin eru að því að ganga í hjónaband: „hjónaleysi"? Er ekki réttara áð segja „hjónaefni“? Mér datt þetta í hug þegar ég sá í einu víðlesnasta blaði bæjarins tví- eða þrítekið þetta orð í þessu sambandi, m.a. þegar rík- isarfi Dana „hyggur í hjóna- band“. Annars eru flest eða öll dagblöðin sek um smekkleys- ur, t.d. þegar heimsfræg hjón, — rithöfundur og leikari og kona hans, sem er líka heims- fræg leikkona, komu til Eng- lands, var sagt, að „skötuhjóin hefðu stigið á land“. Þó hefir eitt dagblaðið slegið met þ. 12./1. ’68 bls. 4, þegar „skötu- hjúin Þórunn og Wladimir Ashkenasy“ höfðu keypt hús í Reykjavík. Eftir því sem ég veit bezt, hefir þetta orð: „skötuhjú" aldrei verið notað nema um fólk sem ef til vill búa saman ógift, og voru máske að ein- hverju leyti ekki eins og annað fólk, t.d. ófrómt eða eitthvað þ. h. I einu dagbl. var svohljóð- andi auglýsing: „Hugguleg efri hæð til sölu“, o.s.frv. Orðið „hugguleg" finnst mér ósköp „óhuggulegt" og auðvitað beint úr dönskunni, þó íslenzk- an hafi „huggulegri" orð til að lýsa því sem við er átt. Svo var það fréttagrein um flóð í Ölfusá, fyrir nokkrum árum: „Af Kambabrún mátti sjá að dropótt myndi í ölfusá“? Frá Hveragerði: „Mikkelsen krýndi nú Áslaugu Auðbergs- dóttur með blómsveig úr nell- ikkum og gladiólum sem hann hafði gjört sjálfur". „Umferða- talning vegamálastj. hefir yfir- leitt leitt stóríellda umferða- grenni Reykjavíkur í ljós, mið- að við umferð í fyrra“. Svo var það frönsk „síma- gála“, ekki símamær, sem hafði lent í einhverjum óþæg- indum, og „kynbombukvendi“ sem hafði verið kjörin fegursta stúlkan í fegurðarsamkeppni, ekki „fegurlðardís“, eða eitt- hvað þ.h. Það er meira til. Jón Vigg. if Þykkur er bréfabunki .... Bréfastaflinn á borði Vel vakanda er óvenju-þykkur um þessar mundir. Bæði hafa margir sent honum línu nú í kringum páskana, þegar gott næði gefst til skrifta, en mestu skiptir þó, að geysi- mikið hlóðst upp hjá Velvak- anda af bréfum í verkfallinu, þegar Morgunblaðið kom ekki út. Verða því margir að sýna þolinmæði, og auðvitað eru því takmörk sett, hve hægt er að geyma bréf lengi. ir í þúsundasta skipti Þá verður Velvakandi víst að taka eftirfarandi fram í þúsundasta skipti: Velvak- andi setur sjálfur fyrirsagnir og millifyrirsagnir; hann áskil- ur sér rétt til að ieiðrétta bréf, stytta og endursegja; óbirt bréf eru ekki endursend; nafn, heimilisfang og staða bréfritara verður að fylgja bréfi, en nafn- leynd er hofð, ef óskað er; bréf, sem birtast mega undir fullu nafni, ganga að öðru jöfnu fyrir öðrum; ekki má skrifa nema í aðra hverja línu og öðru coegin á blað; spássía þarf að vera breið; bezt er, að bréf séu vélrituð, en að öðrum kosti skýrt skrifuð. •k Nú í dag og næstu daga mun Velvakandi reyna að birta eitthvað af þeim bréfuim, sem safnazt hafa fyrir hjá honum, en af skiljanlegum ástæðum verður að stytta flest þeilrra verulegta eða endursegja efni þeirra. ir Snati á Lindarflöt Drengur í Garðahreppi, Jakob Jóhannsson á Lindarflöt 17, sendi fyrir alllöngu bréf. Segir þar, að hann hafi lesið í Morgunblaðinu, að banna eigi allt hundahaid í Garðahreppi, „senniiega vegna allra þeirra hunda, sem flækjast hér uim Flatirnar alla daga og lítið er hugsað um, en svo eru lika til hundar“, sem vel er gætt, vel eru vandir og gangia aldrei einir, lausir úti, „eins og Snati minn. Væri ekki hægt að leyfa hundahald og sjá um, að regl- um sé framfylgt, annans ver® hundarnir teknix burtu fná eigendunum?" Velvakandi vonar, að bréf þetta birtist ekki alltof seint. ÍT Til útvarpsins Tvö bréf hafa Velvak- vankana borizt, þar sem hann er beðinn um að skila þakklæti til Ríkisútvarpsins fyrir páska- dagskrána, sérstaklega fyrir tónlistina. VITID ÞÉR it að glæsilegasta og mesta úrval landsins af svefnherbergishús- gögnum er hjá okkur. it að verðið er lægst hjá okkur. ir að kjörin eru bezt hjá okkur. Leitið ekki langt yfir skammt. Laugaveg 26

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.