Morgunblaðið - 08.12.1968, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 8. DES. 1968
EINAR HALLDÖRSSON
bllndrakennari
Kveðja frá þakklátum foreldrum
EINAR Halldórsson blindrakenn-
ari, andaðist í Landsspítalanum
28. fyrra mánaðar eftir st-utta
sjúkdómslegu. Hann lézt langt
fyrir aldur fram, aðeins 55 ára
að aldri. Andlátsfregn hans kom
þeim mjög á óvart, sem til
þekktu, enda hafði hann einskis
meins kennt og rsekti starf sitt
af eðlislægum dugnaði og fórn-
fýsi til hins síðasta.
Einar vann merkt sfarf sitt við
Blindraskólann við Bjarkargötu
í kyrrþey, og var lítt gefinn fyr-
ir að halda því á lofti. Þessar
fáu línur eiga að bæta þar ör-
lítið um, og túlka þakklæti okk-
ar, foreldra eins nemanda hans,
fyrir ómetanlegt starf hans sem
blindrakennara; þakkir fyrir þol
inmæði han-s og þrautseigju við
kennsluna. Með henni hefur
hann veitt okkar fjölskyldu, og
mörgum öðrum, von um bjarta
framtíð, þrátt fyrir slæmt útlit
í upphafi æviskeiðs hinna blindu þrátt fyrir þröng starfsskilyrði,
er nánast ótrúlegur, og sannar
bezt fágæta kennsluhæfileika
hans. Blindrakennsla er eTfitt
starf, sem krefst í ríkum mæli
þolinmæði og festu. Árangur Ein
ars í þessu starfi sézt bezt á því,
að tveir drengir, sem hann hefur
haft í Blindraskólanum, eru nú
byrjaðir í menntaskóla og hinn
þriðji er við framhaldsnám í
Noregi. Þetta er beinn árangur
af kennslu Einars, og það er því
ljóst, að seinfyllt skarð hefur
verið höggvið í fræðslustarfsemi
blindra með ótímabæru fráfalli
hans. En minning hans mun lifa
með okkur.
Við vitum, að við mælum fyr-
ir hönd margra annarra fjöl-
skyldna, er við þökkum Einari
Halldórssyni óeigingjarnt og vel
heppnað starf hans. Það hefur
verið ómetanlegt. Blindri ekkju
hans, Rósu Guðmundsdóttur, og
dóttur þeirra sendum við okkar
dýpstu samúðarkveðj ur og biðj-
um þeim blessunar á þessari sorg
arstundu.
Margrét og
Haraldur Örn Sigurðsson.
Kveðja frá Blindrafélagi íslands.
ÞANN 28. nóv. sL andaðist á
Landsspítalanum Einar Halldórs-
son kennari í Blindraskóla
t Móðir min, tengdamóðir t Faðir rnimn
og amma,
Jófríður Jónasdóttir Sigurður Jónsson
andaðist á Sjúkrahúsinu Akux frá Brún
eyri 5. des. Fyrir hönd að-
standenda. verður jarðsunginn frá Foss-
Þórir Sigtryggsson, vogskirkju mánudaginn 9. des.
Sigrún Jóhannesdóttir kL 10,30.
og barnabörn. Indriði Sigurðsson.
nemenda hans.
t
Hjartkær eiginmaður minn
Runólfur Jónsson
húsvörður,
frá Sandfelli, Öræfum,
andaðist 6. þessa mánaðar.
Katrín Jónsdóttir.
t
Hjartkær eiginkona mín og
móðir okkar,
Sigrún Júlíusdóttir
Miklubraut 84,
andaðist í Borgarspítalanum
6. þ.m.
Helgi Guðbjartsson,
María Helgadóttir,
Fanney Helgadóttir,
Hörður Helgason.
Sá árangur, sem Einar náði,
Blindrafélags Islands. Hann var
fæddur 3. nóv. 1913 í Lirtla-Skógi
í Stafholtstumigum. Kennaraprófi
lauk hann frá Kennaraskólanum
árið 1936. Kenndi síðan á ýmsum
stöðum við barnaskóla, seinast í
Reykholti í Biskupstungum, þar
til hann réðst til Blindrafélags-
iins árið 1955. Stundaði nám við
The Royal Blind School of Scot-
land of Edinbong vetuirinn 1955
til 1956, og kenndi því næst
blindum síðustu 12 árin.
Óhætt er að segja, að Einari
var á öllum kennsluferli sínum
mjög sýnt um að styðja þá nem-
endur tfl starfs sem erfitt áttu
á einhvern hátt. I kennslu
blindra niotaðist sérlega vel að
þessum eiginleikum hans, — að
sjá leiðir fram úr vandanum hjá
ólíkum nemendum. Með þolin-
mæði og þrautseigju og glögg-
skyggni og djörfum vonum um
endanlegan árangur kom hann
öllum sínum blindu nemendum
til nokkurs þroska.
Að veita uppvaxandi kynslóð
menntun er í sjálfu sér göfugt
starf, en þar ber að nefna fram-
arlega það starf að styðja þá,
sem erfiðast eiga, svo sem ,að
lýsa þeim, sem Ijósið þrá, en lifa
í skugga.“ Þetta gerði Einar Hall
dórsson dyggilega. Fyrir þetta
vill Blindravinafélag íslands
færa honum alúðarþakkir fyrir
hönd félagsins og þeirra annarra,
sem hann hefur starfað fyrir með
blindrakennslu sinni og störfum
í samiband við ihana. Nú er hann
fallinn skyndilega frá, mitt í
miklum önnum. Skarð er fyrir
skildi, sem þarf að fylla hið
fyrsta.
Útför Einars fer fram á morg-
un, mánudag.
Stjórn Blindrafélags íslands.
Þorkell Guðmundsson
frá Álftá
Minning
Það var 9. nóv. s.l., sem Þor-
kell Guðmundsson frá Álftá á
Mýrum kom síðast á heimili
mitt til þess að fylgja gömlum
nágranna, vini og jafnaldra síð-
asta spölinn. Hann hafði orð á
því, hvað það væri æskilegt að
fá að kveðja svona allt í einu
og þjáningarlaust, eins og þessi
vinur hans hafði gert, einkum
þegar ævidagurinn væri farinn
að nálgast 90 ár. Þorkell var þá
furðu léttur í spori, þráðbeinn
í baki, skír í hugsun og léttur
í máli og al'lur hinn kempuleg-
asti sem endranær. En tæpum
hálfum mánuði síðar, þann 21.
nóv., dó hann standandi við
vinnu sína og hlaut því þann
dauðdaga, sem hann helzt kaus
og slíku karlmenni hæfði.
Þorkell fæddist í Hjörsey í
Hraunhreppi 18. okt. 1880. For-
eldrar hans voru Kristín Petr-
ína Benediktsdóttir, móðir henn-
ar var Guðrún, dóttir Gísla
prests á Staðarhrauni og Hítar-
nesi, og Guðmundur Benedikts-
son frá Ánastöðum. Hann var
bróðir Péturs alþm. í Hjörsey.
Guðmundur var tvíkvæntur.
Fyrri kona hans var Sigríður
Andrésdóttir frá Seljum. Hann
eignaðist alls 19 börn, 10 með
fyrri konunni og 9 með þeirri
síðari. Var það manndómsfólk,
sem margt lifði til hárrar e'lli.
Um aldamótin flutti Þorkell
með foreldrum sínum að Álftá.
Hann ólst upp við þrotlausa
vinnu bæði á sjó og landi og
var alls staðar mjög eftirsóttur
vegna frábærs dugnaðar og að-
laðandi framkomu. Þorkell var
með hæstu mönnum vexti á sinni
tíð, samsvaraði sér vel og var
hið mesta karlmenni. Hann hafði
fastmótaðar skoðanir, var mjög
raunsær og ski'lningsgóður á sam
tíð sína. Hann var alvörumaður
með skemmtilega kimnigáfu, mjög
hjálpfús og miðlaði oft hollum
ráðum af hyggindum sínum og
lífsreynslu þeim, er til hans leit-
uðu.
Það var oft óblandin ánægja
og lærdómsríkt að ræða við Þor
kel um landbúnaðinn, og svo
var það einnig í síðasta sinn, er
við áttum tal saman. Það var
líka eins og þróttur og hlýja
stöfuðu út frá honum og fólki
leið betur í návist hans.
Þorkell reri nokkrar vertíðir
frá Nesi á Seltjarnarnesi. Þar
kynntist hann jafnöldru sinni,
Ragnheiði Þorsteinsdóttur fæddri
í Saltvík á Kjalarnesi, bráð-
myndarlegri atgervisstúlku, sem
varð honum traustur lífsföru-
nautur í nær hálfa öld til
æviloka hennar.
Þau giftu sig 1907 og tók Þor-
kell þá við jörð og búi af föður
sínum. Strax og ungu hjónin
hófu búskap á Álftá byrjuðu
þau að byggja upp og rækta
jörðina. Árið 1911 byggði Þor-
kell fyrsta steinhúsið í sveit á
þessum slóðum. Vandaði hann
mjög til þess, eins og allra sinna
verka. Lét hann m.a. þvo ræki-
lega alla möl, sand og grjót, sem
I stéypuna fór, enda stendur hús
ið enn í fullu gildL
Svona voru allar framkvæmd-
ir, traustar og snyrtilegar. Þó
verður mér lengst í minni axlar-
hár grjótgarður, hlaðinn í jaðr-
inum á öllu Álftárhrauni. Þar
var mörgum og stórum hraun-
hellum haganlega saman raðað
af manna höndum mieð járnikarl
og sleggju sem hjálpartækL
Þessi garður stendur ennþá og
er alveg fjárheldur með litlu
viðhaldi, þótt liðin séu 50—60 ár
síðan Þorkell hlóð hann.
Heimili þeirra Álftárhjóna var
til stórrar fyrirmyndar vegna
þeirrar frábæru snyrtimennsku,
sem þar var bæði úti og inni.
Þar sást aldrei neitt rusl eða
Framhald á bls. 27
t
Konan mín
Þórdís Á.
Guðlaug Vilhelms-
dóttir — Minning
Matthíasdóttir
Árbæjarbletti 31, Reykjavík,
veirður jarðsungin firá Foss-
vogskirkju þriðjudaginn 10.
des. M. 1,30.
Kári Sigurjónsson.
Fædd 17/4. — Dáin 2/12. ’68.
Kveðja frá foreldrum og systkinum.
Svo hrein og salklaus, hjarrtlkær dóttir soná,
þú honfin ert til Ijósisins björtu heima.
En minning vakir möimmu og pabba hjá,
er munum við sem dýra perfiu geyma.
t
Eiginkona mín, móðir og
tengdamóðir,
Sigríður Aðalheiður
Jóhannsdóttir
Nökkvavogi 9,
verður jarðsucngin frá Foss-
vogsikirkju þriðjiudaginn 10.
des. M. 10,30 árdegis. Þeim,
sem vildu minnast hinnar
látnu er bent á minningarsjóð
um foreldra hennar. Minning-
arspjöld fást í Bókabúð Æsk-
unnar.
Gísli Jónsson,
böm og tengdabörn.
t
Elsku litla dóttir okkar og
systir
Guðlaug Vilhelmsdóttir
Granaskjóli 6,
verður jarðsimgin frá Foss-
vogsfcirkju á morgun, mánu-
dag M. 3 e.h. Þeim, sem vildu
minnast hennar er bent á
Bamaspítalasjó'ð Hringsins.
Alda Sigurvinsdóttir,
Vilhelm Guðmundsson
og systkin hinnar látnu.
t
Þökkum innilega öllum
þeim, er sýnt hafa ofckur sam
úð og vináttu við andláit og
jai'ðarför
Sverris Guðmundssonar
fyrrverandi bankafulltrúa
Isafirði.
Unnur Gísladóttir,,
Sigríður Sverrisdóttir,
Halldór Guðbrandsson,
Hallsteinn Sverrisson,
Hjördís Þorsteinsdótir,
Lilja Guðmundsdóttir,
Jakob Þorsteinsson,
Hermann Guðmnndss.
Þú systir kær, sem sólargieisli varst,
við söknuim þín, en viitum að þú liifir.
Og létt er sjúkdómislbyrði, siem þú barst,
en bjartir englar Ijúft þér vaka yfir.
Nú eigiuim þig í himins helgium reit,
og hjartans vina, þöfckum liðnu áriin.
Við fekun Guði hanmiatárin heiit, —
en hann mun liikna og græða hjantasárin.
t Hj artanlegar þakkir til allra
Innilegar þakkir sendum . þeirra, sem glöddu okkur með
við ölium þeim, er sýndu okk- heimsóknum, skeytum og gjöf
ur samúð og vinarhug við and um á guiilbrúðkaupsdiegi okk-
lát og jarðarför ar 30. nóv. sl.
Jónasínu Halldórsdóttur Kristín Einarsdóttir og
frá Hólmavaði. Finnbogi Einarsson,
Börn, tengdabörn og barnabörn. Prestshúsum, Mýrdal.