Morgunblaðið - 30.05.1969, Blaðsíða 23

MOKGUNBLAÐIÐ, FOSTUDAGUR 30. MAÍ 1969
23
Haraldur Steinþórsson:
Svar um sfarfsmat o. fI.
fyrstiu í 'þorpuim hér á landi.
Mei®tari úr Riaykjaví'k, sem
eebti upp sböði'na, laigði
inn sín orð fyrir því að
treysta miaetti eimuim Kaimbs-
.bræðramma, Hélga, tifl. að
annast stöðina, þótt ekki hefði
hann neitt til þess lært annað
en það, er meistarinm fræddi hann
uim í þesisari för sinrni, og giegndi
Helgi því starfi til dauðadags.
Þá hafði annar bróðirinn, Sveinn
numið rafvirkjun og tók að sér
þá hlið þess máls og hafði yngsta
bróðurinn, Lúðvík með sér við
lagnir og viðgerðir, og var sam-
starf þeirra óslitið upp frá því,
þar til dauðinn hjó á taugina
fyrir nokkrum dögum. Einm bræðr
anna, Gitðfinnur, gerðist húsa-
meistari, Sigurður gerðist vél-
stjótri á fiski- og flutningabát-
um á Austfjörðum og kom síð-
astur fjölskyldunnar til Patreks
fjarðar. En eftir að þangað var
komið gaf hann sig einkum að
smiðum. Aldrei- hafði hanm gerzt
nemi í mieinni slíkri grein, en
reyndist vel vígur bæði á tré og
járn og jafnvígur á hvort tveggja
Lagði margur leið sína til hans,
ef eitthvað hafði farið úrskeiðis.
Það er tilefni þess, að þetta
er nú rifjað upp, að í dag er
mioldu orpinn einn þessara mörgu
bræðra, Sveinm Einarsson raf-
virki. Hann fæddist að Einbúa
í Suðursveit 26. maí 1892. Ein-
búi er ekki heiti á jörð, heldur
örnefni í landi amnarrar jarðar,
en þar hafði Einar fengið að
byggja sér hús án jarðarafnota
en litiu síðar fliuitti hann á jörð-
ima Haukafell, sem áður er
neifnd. Sveinn vair enn á barnis-
aldri, þegar foreldrar hans fluttu
vestur. Um starfsferil hans hef-
ur þegar verið rætt. Sama árið
og hann gerðist rafvirki kvænt-
F. 11.10 1893 D. 22.5. 1969
Kveðja frá ástvinum
Þín minning er svo mild og hlý
hún merfliar geislum raunaský,
frá henni andar blíður blær,
sem beint að okkar hjörtum nær.
Af sjónuim þegar hélztu heiim
þá hlýtt var fagmað degi þeim.
En alltaf skugga yfiir brá
er aftur fórstu sjóinn á.
Þig drottinm leiddi af hafi heim.
Og hjörtun fagna boðskap þeim,
að dag hvern ný er náðin hans.
Hún nær líka til sérhvers manns.
Nú honfinm ent þú héðam brott,
af hjarta þökkuim fjölmargt gott
hvert vinarorð hvert handtak
WU
í hugum glæðir brosið nýtt.
Hverf sæll, að ljóssins sælu
strönd
þig signi Drottins náðarhönd
Við hvílu þína kvatt er hljótt,
við hvíslum þökk, og góða nótt
Við þökkum Guði, er gaf oss þig,
þú glaðuir hélzt þinm ævistig
Vor drottinn græðir sérhvert sár
Hann sinna barna þerrar tár.
Nú roðar loftið röðull hlýr
hve raunaskuggi brottu flýr.
Að hittast aftur heitt er þráð,
vorhjörtu gleður Dirottinis náð.
G.G. Frá Melgerði.
Deyir fé,
deyja frænd'ur,
deyr sj'álfur it sama.
En orðstírr deyr aildregi
bveim sér góðam getr.
ÞAÐ er svo sanna'rieiga hœgt að
segja uim Jón S. Ólafsson, sem
lézt 'hinm 22. þ.m. á 76. aildiursári,
að þeir miunia 'hanm og það að
góðu einu sem hafa kynnzt hon-
■um í starfi eða leilk.
Jón dvaldist við sjómanmsstörf
svo að segja aiilla sína ævi og farn
aðis't vel. Jón var imjög duig'leig-
uir og ósérihll'ífi'nn við störf og var
mamgur umgur maðurimm undr-
andi 'á stanfsoriku hans læm hamn
hélt enn á gamals ailldri.
Jón sitarfiaði lenigi á hlmum
ýmsu Skipuim Eitmskipaifélagsins
ist hann Steinvöru dóttur Gísla
Sigurðssonar trésmiðs á Patreks
firðd, og ilfir Steinvör mann sinn.
Þau áttu eina dóttur barna,
Grétu, sem gift er Kristjáni Jórns
syni loftskeytamanni. Einkason
ur þeirra, Jón er nú við nám við
háskóla í Ósló. Sveinn vann
við rafvirkjun frá 1918 fram á
síðustu ár, er hann hætti að
mestu fyrir aldurs sakir. Til
Reykjavíkur fluttu þau hjón ár
ið 1953.
Þegar Sveinm er nú fallinn
frá, er ýngsti bróðirinn, Lúðvík
einn eftir ofar moldu, hálfsjöt-
ugur áð aldri. Systurnar
eru báðar enn á lifi ,Kristjana
79 ára, hjá syni sínum á ísa-
firði, og Margrét, sem býr með
syni sínum á Tálknafirði, 89 ára
ð aldri. Þessu aldurhnigna frænd
fólki mímu sendi ég samúðar-
kveðju og óskir um góða líðan
á ókomnum árum.
Svo ljúfar minningar, sem ég
á frá kynnum okkar Sveins, þá
voru þau það ltíil ,að ég kyn-
oka mér við að gefa persónu-
lýsinigu. Nú eiu liðin næriri 34
ár, síðan ég kom síðast á heim-
ili þeirra hjónia, þá á Patreks-
firði. Ég get varla sagt, að ég
muni, hvernig hann leit út. Það
er meira ljúfur hugblær en
skýr minning, sem ég á frá kynn
um mínum við hann og heimilj
hans. Á heimili hans minnist
ég risnu, sem veitt var af mymd-
arskap, látleysi og hófsemd. Þar
fann ég hreina strauma leika
innan veggja. Hann var hlýr og
hæggerður í umgengni, glaður á
svip og bjó yfir hljóðlátri gam-
anoemi. Ég votta ekkju hans saru
úð mína, nú er leiðir skilja eft-
ir meira en hálfrar aldar sam-
búð. Ég bið henni og ástvinum
hennar allrar blessunar.
Gunnar Benediktsson.
og eíðasit hjá Sambamdiniu, em
'hann var einn þeirra er sótti
Arnarfeliið og starfaði þar um
borð þar til thamn varð að fara í
land sökuim hiámarikisadidurs er
hann hafði néð, en mý ragT.ugerð
haifði verið sett þar um. Að von-
um átti Jón erifiltt að 8136413 sig
við það hilutslkipti, þar eð hann
var enn viið full'la starfi.igetu.
Jón gekk að ýmisuim störfiuim
eftir það en þó lengst við höfnina
en þar var hann öCliuim hnútum
ku.nnugur.
Eftirlifandi kona hans er
Fríða fædd Daníelsen, færeyskr-
ar ættar. Jóm steig sitt haminigju-
'jpor öTg giftisit Fríðu í Færeyj-
um, en þar starfaði Jóm um tírna.
Fríða bjó manni siínum oig börn-
um sex, sérlega indælt heknili,
og veit é'g að Jón nau't þess mjög.
er hann kom af sjó, að eiga svo
falleigt heimil'i. Það sýndi sig
flj'öbt 'hive miyndarlegri koniu Jón
hafði 'kvænzt, en það 'kom í henn
ar hluit að vera börnum sínum
bæði faðir cig móðir, þá er Jón
dvaldist lanigdvöluim á sjó, og sýn
ist sem vel hafi tokizt.
Jón minn, nú þegar þú hefur
niáð öruggri höfn hinu megin,
vi'Iijum við, s©m enn eruim hérna
miegin, mega kveðja þig með
þeus'um flátækR'egu llímuim og
þa'kika sam'veruna. Konu þinni og
börnuim vot’tum við saimúð okk-
ar.
Vinur.
GARÐAR Vibong, starfsmaður
á skrifstofu verðlaigsstjóra hefur
sent opið , bréf til stjórnar
B.S.R.B. uim starfsmat o. fl. og
bintist það í Monguniblaðinu 14.
þ.m. Enda þótt ég telji, að mál
þessi séu vairt á því stigi, að
dagblöðin séu heppilegaisti vett-
vangurinn til að fjalla um þau,
þá vil ég sem stjórnarmeðllimux
í B.S.R.B. svara raokkruim atrið-
uim í umræddri grein, ef vera
mætti að það gæti orðið til
skýriraga. Sumit af þessu hefur
þó þegar kom'ið fram í Aagarði,
málgagni B.S.R.B., sem senit er
ölllum félagsmönnium innan vé-
banda bandailaigsms.
í upphafi igireinaTÍranar er
vikið að síðasta aðalfundi Starfs
rraaranafélags ríkisstofraaina, sem
vissúlega var of fámiennur, eiins
og oft vill brerana við, t. d.
þegar eklki er riíkjanidi raein
óvissa um stjórraarikjör. Það er
því miður oft svo, að félags-
meran láta sig skipta meira
meran en miálefni. Það er hiras
vegar a'lranigt hjá Garðari að
láta hjá líða að bera fram máj
sitt á fundi sem þessum, enda
voru þar mættir au'k forustu-
mararaa félagisiras stjórnarmenn
og starfsmeran bandalagsins. Það
var því kjörið tækifæri til að
ræða málin og fá skýriinigar. Þá
hefði eiranig verið un'rat að leið-
rétta þainn reiginmisskilning, að
starfsman.niamatiinu væri lokið
„og að effcir aitvikum hefði þar
vel til téki2#.“
Og þá kem ég að aðalatriðinu í
þessu svari: Kerfisbundið starfs
mat er alls ekki komið til fram-
kvæmda. Það var saimlkomulag
um það mil'li fjármálaráðlherxa
og B.S.R.B. að hefja heildarat-
hugun á skipan starfsmanna í
launaflokka og réði hvor aðili
Steinunn
Minning
Kveðja frá barnabömum
Fædd: 16. júlí 1902.
Dáin: 14. maí 1969.
Á hljóðri fcveðjustund við
fcomuim amma 'kæra,
og kl'ökkum 'huiga viHjum þér
áist'arþaik/kir færa.
Fyrir 'gjafir allar, er gafstu af
kærleifc þínum,
þær gittdi ékk'i tapa, þótt hverfir
Okkur sýraum.
Frá fyrstu berragkudögum á
örmum Okkur bar'.-tu,
og alla sfcund að fórna, hugga
og gleðja varsfcu.
Hið góða í ofcfcar sálir þú
gróðursetja villdir,
af göfgi þinni og miildi þú
hjöritun uragu skildir.
Og óta'l yndisstundir við áttum
amima hjá þér,
því ásfcúð sönn oig fögur tiíl ökkar
streymidi frá þér.
Þú þeikkt'ir barnsiras þarfir og
ætíð úr þeim bæitit'ir,
„VEGNA framfcománnair kvörit-
uraar í ■dagblaiði'iru Vís.i 21. þ.m.
um umfer.ðarljós sl'ökfc'vistöðvar-
innar j Ösikjulhlíð ag 'notkun
þeirna, sfcai eftirfararadi teki'ð
fram.
Ljóts þessi .eru eftir alþjóða-
reglum um umiferðarljós fyrir
útrás slökkivilbifreiðá 'af stöð, og
hafa verið sta'ðflesit ihér á land'i
sem sMk aif dóm'smiálaráðuneyt-
inu .og aug'lýst af lögreglusitjór-
araum í Reykjavik. Viðbragðls-
tímii slökkviliðsins er friá 30—60
sékúradur, en ljósin fara sjálf-
kra’fa í igarag 25 sefcúradnm efltir
einin manm til að stjórna þeirri
athugun og skyldu þeir leggja
tillögur til samræmmga og breyt
inga fyrir báða samniragsaðila. Á
þann hátt væri reynt að ná sam
korraulagi uim lagfærinigar á
flokkaröðunirani og jafnframt
reynt að koma á starfsmatskerfi
til frambúðar.
Þær breytimgar á röðun um
150 starfsheita, sem gerðar voru
í jaraúar s.l. voru að talsverðu
leyti gerðar eft.ir ábendimgum
þessara starfsmanna og munu
þeir haifa haft hliðsjón atf starfs-
lýsiragum, sepr þá lágu fyrir,
þótt þær hafi horki verið tæm-
andá né feiIOdar í raeitit starfs-
miatskerfi. Séu þær athugaðar í
tengslum við aðrar breytiragar á
aamniragstímabi'li'rau, þá veriðux
að telja þær eðlilegaat framihald
atf hreyfiragum starfsheita með
Kjaracfómi í raóv 1965. En þv fer
víðsfjarri, að þær geti ta'lizt ful'ln
aðarlagfæring. Breytingar þess-
ar á röðun raá tii starfláheita á
öllum prepum la.uin.astigans (en
ekki eimunigis efri hlutans, eiins
og gefið var í Skyn í greiiramrai).
Þó dettur eraguim kurarau'gum í
hiuig að halda því fraim, að laiun
raofckurra opinberra starfsmainna
séu þar með orðin viðuiraandi.
Aninars er launamismiuraur hér
á larrdi minini en nokkurs sta0-
ar sem við þefcfcjum ti'L og með
raúverandi vísitölufcerfi fer hanin
síféllt miranfcandi. Er hairan þegar
orðiran veru'Iega mirarai en í upp-
hatfi þessa áratugs, þegar allir
virtust sammiála um að greiða
þyrfti úr þekn launaihnút, sem
skapazt hetfði. Það væri aranans
fuil þörf á því að rætt væri hisp-
urslauist um réttlát laiuraahlut-
föll mil'li starfshópa bæði hjá því
opirabera og á frjá'lsum launa-
Jónsdóttir
í uirrahyigigju þú vafctir, að sporum
okfcar gættir.
Nú a'IIIt, er akfcur varstu við
þökbum þér af hjarta,
og þína minnirag geyirwum, sem
perlu dýra og bjarta.
Við blessium nafn þitt, amima,
hvar l'iggja ok'kar leiðir.
Á legstað þinn skín vorið ug
rósir á hann breiðir.
'að .elidlboð batfa verið gefin á
stöðirani, á þeim slcfcknar síðan
sjáltfkralfa eftir 2% míraútu.
í samtoandi við tfjariskiptalkenfi
stöðvarinnar er segulbands-
tæfci, sem tfer sjálfkrafa í gairag,
þegar hriragt er í síma 11100,
iran á 'barad þetta ke*miur hljóð-
irraerfci, þegar ekið er út um dyr
stöðv'a'ri'nraar og .heflur ekki verið
hægt að finraa upptöku á toönd
undanfairandi víkna, þar sem
viðtonagðstími 'h'efur verið rraeiri
en áður er getið".
Slökkviliðisistjó'rmn
í Reykjavifc.
markaði, ef það gæti leitt til þess,
að iaig'færinigar þyrftu ekki allt-
af að gerast í ryfckjum. Eiranig
gæti svo farið, að þeir hærra og
lægra launuðu kæmu fremur
auga á sameiginlega hagsmumi
síraa í stað irarabyrðist rraetirags,
sem stjórravöld og vinrauveitend-
ur harma áreiðan'Iega ekki.
Mér- skil'st raú, að Garðar telji
kl'ofniirag samtafcairana ekki til
bóta og er ég honuim sammála
í því. Það væri æskilegt, að unnt
reyndist að uppræta mangam mis
skilniragis starfshópa á milli.
Einraig er ég sammála ýmsum
athugasemdum hams um menmt-
un, starrsreynislu og þjálfum, og
mun því ekki fjölyrða nánar um
eirastök atriði þeirra.
Að iokum þetta um starfs-
matið. Kjararáð B.S.R.B., sem
fer rraeð saannintga ríkisstarfs-
mianraa (em ekfci stjórrn bamda-
lagsimis) hefuir efcki eranlþá feragið
frá starfsmönraum við starfs-
matið hugmyradir þeirra um
sfcigakerfi það, sem kæmii til
gneina að byggja á kertfisbundið
starfsmat. Þegar það liggur fyr-
ir, þá þarf að kyraraa það ræki-
lega í blaði bandalagsins og á
fund'um baindalagsfélaiga og gefa
þaroraiig tækifæri tiil athuiga-
semda og umræðna, áður em
urant, verður að taka upp kerfis-
bundið stanfsmat. Ég tel þvi
miður mjög ólíklagt, að því verði
við komið héðam atf fyrir saimn-
iraga þá, sem gera skal á þessu
ári, enda þarf miótum starfsmats-
kerfis laragan aðdraganda. Það
er meira að segja að svo stöddu
ekki hægt að futlllyrða raeitt um
það, hvort raokbur sairrastaða
fæst uim miáiið mieðal starfls-
marana eða miili viðsemjemda.
Um þetta er því alltof
sraemmit að dæma nú, en þá má
hel'dur ekki fordæma þá tilrau/n,
sem gerð hafur verið. Hún færir
þó a.m.k. báðum samniiragBaðil-
um upp í hendurroar glaggri upp-
lýsiragar en áður hafa legið fyrir
um hin margvíslegu störf ríkis-
s'.arfsm'ainma,
í Asgarði blaði B.S.R.B., sem
væntainiegt er í lok þessa mán-
aðar er ætflunin að gera starfls-
matirau nánari skifl, og eiranig vil
ég beina því tál áhugasaanra
starfshópa og eiirastakliraga að
hiika ekki við að ræða mál þessi
á furadum í félögum síroum svo
og að beina fyrirspurraum og at-
hugasemd'um til féla'ganma eða
skrifstofu bandalagsinis. Ástæðam
til að starfsmatið hetfur ekki
verið rraeira á daigskrá er eú, að
það er svo skamimt á veg komið
og liiggur ekki fyrir sem full'l-
rraófcuð hugmynd, hvað þá að það
sé komið ti'l fraimikvæmda.
Jeffrey Hunter
ldtinn
Hoillywood, 29. maí. AP.
KVIKMYNDALELKARINN
Jeffrey Hunter lézit í Hoilly-
wood í daig, skömimu eftir að
vandasöm höfuðaðgerð var
gerð á horaum. Hurater famnst
meðivi'tiuindarl'aius á heimili
sínu í raótt. Læknir h.ams tel-
ur að hairan hafi flengið að-
svif og dottið niður stiiga.
Læknirinn sagði að Hurater
hefði upp á síðkatið átt
vamda til að f’á aðisiviif, eftir
að 'hann hafði feragið áverfca er
hamn varpaði sér út úr járn-
brau taril'est við fcvikmynda-
töfcu á Spáni í fyrra miánuði.
- TJALDVIST
Framhald af bls. 11
Með aðeiras eirau móti, með
drengilegu og einlægu samstarfi,
getur hiran fámerani hópur fs-
lands barna veitt landinu sírau
þá þjónustu og það brautar-
geragi, sem því ber og á Skilið.
Jón S. Ólafsson
sjómaður — Minning
Viðbiagðstími slöbkviliðsins
30-60 sekúndur