Morgunblaðið - 22.06.1969, Qupperneq 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. JÚNÍ 1969
róm.num. Þarna hlaut Korsíku-
maðurinn að vera á ferð, og þrátt
fyrir alla hræðslu opnaði hanin
áður en hinn gæti barið að dyr
um.
Leboeuf stóð þarna, einis og
Sanchey vissi raunar fyrir, og
næmar nasir hanis titruðu af við
bjóði við loftinu, sem þama var.
Þatta vár hár og graninvaxinn
maður, veðurbitinn í framan eins
og knapi. Augun voru skugga-
leg, eins og endramær, og svip-
urinn eitthvað svo inmilega laus
við skopskyn, en það hafði Sadh
ey jafnan fallið miður, og svo
var hann alltaf í Ijósum fötum
og með skræpótt hálsbindi.sem
stakk svo mjög í stúf við gró-
mósku persónunnar að öðru leyti.
— Komdu inn, sagði Sanohey
og hélt hutrðinni upp á gátt.
Leboeuf gekk inm á mitt gólf-
ið og stóð þar og smeri baki að
dyrunum, svo að Sanchey varð
að ganga stóran hring í teppinu,
þangað til þeir stóðu augliti til
auglitis.
— Viltu einn lítinn?
— Þú veizt, að ég snerti
aldrei við slíku.
— Nei, jaeja fáðu þér þá sæti.
Ég var feginm þeásium fréttum.
Sanchey gekk aftur að rúminu
og settist uppréttur á stokkinm,
og lét öskuna detta á gólfið, ám
þess að Skipta sér að því.
Leboeuf stóð kyrr á sama stað.
Hann leit sviplaust kringuim sig
í herberginu og eimlhvernveginn
ósvífnislega lét harnn viðbjóð sinn
-f'Ijós.
— Varstu feginn fréttumum?
Hverju af þeim?
Sanchey fanm það á sér, að nú
munidi hann sæta hrottalegri með
ferð, og sá nú eftir því, að hanm
hafði setzt, en látið hinm vera
standandi. Það var einkemmandi
fyrir hugarástand hanis, að nú
tók hanm eftir gatinu á sokknum
og reyndi að hylja það með hin
um fætimum.
— Nú, fór þetta kanniski ekki
allt eftir áætlun?
— Kallarðu það að fara eftir
áætlun, að fimmtíu og átta kom-
ast af?
— Nú, jæja, það var nú fyrst
og fremist flugvélin, sem við vild
um feiga og ég veit ekki betur
en það hafi tekizt.
Því oðeins njótið þér ferðogleði að þér skiljið óhyggjurnar eftir
heima. Vanir ferðamenn tryggja sig og farangur sinn óður en ferð
er hafin. Ekki þarf nema nokkur orð í tíma töluð — í síma 17700
— og þér hafið ferða- og farongurstryggingu fró Almennum trygg-
ingum. Trygging er nauðsyn.

ENNAR TRYGGINGAR þ
PÓSTHÚSSTRÆTI 9 SlMI 17700
— Sem betur fór! sagði Le-
boeuf og sparkaði í fótinm á fata
hengimu með oddmjóium skónum.
— Hversvegna hreifirðu ekki
þennan andskota frá og hleypir
einhverri birtu inn? Og þegar
Sanohey stóð upp, bætti hamm
við: — Nei, ek'ki strax. Stundar-
korm starði bann gegn um ó-
hreina blúndu-gluggatjaldið, því
nú vissi hann, að Sanchey var
orðinm óstyrkur á taugum.
— Hvað fór eiginlega aflaga?
Sanchey lamigaði að standa
upp, en það varð ekiki gert án
þess að anmarhvor þeirra þyrfti
að hreifa sig, og það yrði aldrei
Korsíkumaðurinm, sem það gerði.
— Já, en ég sagði, að það hafi
ekki . . .
— Ég spurði hvað hefði farið
aflaga?
Sanohey teygði úr sér, rétt
eíms og hann væri að fremja ein
hverja apafimleika á rúmstokkum
um.' Eins og endranær, vildi
hanm gjarma þóknast öðruim, en
vissi hinsvegar, að það yrði emg-
inn hægðarleikur.
13
— Það er aldrei að vita með
þessi öryggi . . . þau eru óút-
reikmanleg.
Leboeuf leit við og starði ndð-
ur á þenmian vesældarlega mamm
ræfil, án þess að hafa neina sam-
úð með honum, en vildi aðeirns
hafa sanmleifcamm upp úr homuim.
Ueð ofiurlítilli aðlkeminimigu af
virðingu, sagði hanm. — Það var
mælt með þér við mig, sem fser-
asat sérfræðimg í landinu. Ég etf-
aðist ek’ki um það þá, og efast
reyndar ekki um það enm. Hamm
sá gramnar hendurnar á Samch-
ey með spenmtar greipar á hnján
um. — Þú mumdir handfjatla ör-
yggi með jafnmi'killi nákvæmmi
og aðrir kvenmamm. Hanm smeri
baki að gluigganum og horfði
skuggalegur á svip á skipsstefn
ið.— Og þú ert of útfarinm í
sprengingum, til þess að bulla
einihverja vitleysiu um öryggi.
Byrjaðu svo á byrjuninmi, Sam-
ohey . . . ég vil fá að vita allan
sannleikann.
Sanöhey var vesældarlegur á
svipinm og smávindillinm milli
vara hanis smáhvarf eftir því,
sem hanm tuggði hamm meira.
Hanm pataði eitthvað og grömmu
fingumir glenmtust út eimis og
á ballettdansara, og komu eins
og ofurlitlu lífi í allt draslið, sem
þama var krimgum hanm,
— Nú, jæja, vélamaðurinm á
flugstöðinnd gekk forsvaramlega
frá þessu öllu. Það var allt í
frægasta lagi. Ég fór með hon-
um út að flugvélinmi í bílmium
hans og þangað til var þetta eng
inn vandi. Alls ekki. Vamdinm
var kominin fymr til sögummiar.
— HverSkonar vandi var það?
— Jú, ég hafði ákveðið að
nota tímaspremgju í fyrstunmi.
En þá var mór sagt, að vélin
hefði tafizt og þyrfti enm að bíða.
Það var eimis og faitegu hemdumn-
ar væm að biðja um einhvern
skilnimg og samúð. — Þú sérð
sjálfur, hvað þetta hefði verið
VITIÐ ÞÉR?
V/ð erum með eitt stœrsta og bezta
úrval borgarinnar at sófasettum
Verð frá kr. 19.400,—
Svefnstólar, svefnbekkir, svefnsófar,
og margt fleira
Stórt bílastœði, mjög góðir greiðsluskilmálar
VALHÚSCÖCN
Ármúla 4, sími 82275
vonlaust. Vélin mumdi springa
yfir landi, og ef til vill sýna ein
hver merki um ástæðuna til
spremigimgarinnar. Þá ákvað ég
að nota heldur tvöfalda málm-
rærnu, í sambandi við rafmagms-
tengil.
— Tvöfalda hvað?
— Tvöfalda málmræmu, þar
sem hvorug sneirtir aðra fyrr em
samband er gefið.
— Hvað Skilur þær sumdur?
Sanöhey leit á Leboeuf með
meðaumkun, sem hanm átti bágt
með að dylja. Meðan hanm hafði
talað, hafði hanm rétt úr sér, því
að nú var hamin að útsfcýra mál,
siem hamin þökfcti á. - Það er hiit-
inn, siagði hainn. í þrjiátíu og sex
þúsund feta hæð, er hitinn jafm.
— Og hvað var þá að?
Hinn hnipraði sig aftur saman
og ákafimn í augnaráðinu, eins
og dó út. — Það getur verið erf-
itt að segja það. Svona tvöfaldar
málmræmur eru óábyggilegar, og
það var ekfcert svigrúm til að
útvega neitt anmað í staðinm. Og
svo var hitinm frá vélinmi, sem
verkaði móti kiuidanum, sem er
svo mikill í þessari hæð. Og ó-
mögulegt að stilla þetta ruákvæm
lega. Ert þegar um laniga sjóleið
er að ræða, hefði það ekki átt
að gera svo mjog til.
Leboeuf sagði lágt: — Ef vél-
in fengi á sig gat í þessari ‘hæð,
mundi hún splumdrast gjörsam-
lega. Hversvegna gerði hún það
ekki?
Sanohey hnipraði sig enm meir
saman. Hann skildi þetta ekki.
Hann glennti út fingurma, rétt
eins og það gæti komið honuim
að einhverju haldi. — Það er
ómögulegt að segja. Kveikjan get
ur hafa bilað, og það getur hafa
orðið skammhlaup, sem getur
hafa komizt í lag aftur, þegar
vélin lækkaði sig. Málmræmam
getur hafa verfcað, en sprengi-
efn-ið látið standa á sér. Það
getur verið m-argt til. Þessi út-
búnaður getur hagað sér eim-
kenmilega, við svoma skilyrði.
— Það hefði verið betra að
koma þessu fyrir inini í vélimmi.
— N-ed! Samchey hvœstj næst-
um út úr sér orðimu. Bn svo
bætti hanm við, rétt eimis og hamin
væri hræddur við þetta uppþot
sitt. — Það er eitt að vera véla-
maður úti og anmað að kom-ast
inrn. Hanm glotti um leið og hom-
um datt þetta í hug. Hefði spremig
imgin orðið inrni, hefðu þeir, sem
af komust vitað það.
Leboeuf kinikaði kolli. — En
við Skulum kom-a að efmi-nu.
Hversvegna notaðirðu ekki nóg
spren-giefni til þess að splundra
vélinmi algjörlega?
Þetta var spurninigin, sem
Sanohey hafði óttazt. Hann vissi,
að hún var mikilvæg, em hafði
vonað, að Leboeuf hefði efcki vit
(Irúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Reyndu að vinna allt sem þú mátt, meSan tími og ráðrúm gefst.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Nú skaltu byrja að nýju á líkamsrækt, og láttu lækni líta á það,
sem veidur þér kvíða.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Þér gefst tækifseri tii að sinna eigin dyntum, en gerðu það af
alhug, og láttu ekkert glepja þig.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Notfærðu þér tækifæri til að breyta úm áætlun.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Þér verður mikið úr verki, og bjóddu vinum þinum að sjá, hvað
þú hefur gert.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Haltu áfram með það, sem þú ert byrjaður á. Þeir, sem máli
skipta fyrir þig, að sjái árangurinn, láta velþóknun sína í ljós.
Vogin, 23. september — 22. október.
Fólk fer að gefa þér meiri gaum, svo að það sakar ekki að þú
lítir i spegil.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Þú gætlr orðið margs vísari, ef þú litir yfir það, sem þú ert búinn
að gera, og berð það saman við áform þín fram i tímann.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Þú gætir gert gagn i félagsmálum, og gættu að því, hvar bezt
væri, að þú létir til þin taka.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Nú er að duga eða drepast. I>að skaðar ekki að taka smáhlé við
og við til að íhuga gang málanna.
Vatnsberinn, 20 janúar — 18. febrúar.
Þú færð mörg tækifæri til að kynna þér ýmis ný málcfni. Af
hverju ekki að notfæra sér bréfaskóla og þess háttar? Gleymdu ekki
daglcgum störfum samt.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Nú er tíminn ttl að lagfæra fjárhagsáætlunina og önnur áform.
Eru of margir meðtaldir í þeim?