Morgunblaðið - 04.04.1970, Qupperneq 10

Morgunblaðið - 04.04.1970, Qupperneq 10
10 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. APBÍL 1970 SJOWARP v* EFTIR GÍSLA SIGURÐSSON Á nýafstöðnum páskum hefur eitt og annað bitastætt efni rekið á fjörur sjónvarpsins. Suimit af því hiefur fariö fyrir ofain garð og neðan eins og verfta vill á stórhátíðuan, þegar miemn eru út og suður. Lauigardag fyrir pástea sáum við atriði úr Gjaldinu, eftir Arthur Miller, og annað úr Jörundarleikriti Jónasar Arnasonar í Iðnó. Það er ón efa hhiti af hinu margháittaða hlutverki sjónvarpsins að kynna þaiu Leitehúsver'k, sem á döfiinind eru. Þáttum úr leikhúsi er venjulega teteið með nioteteiurri forvittnii, og 'þeir eru án efa gott efmd fyrir sjón- varpið. Aftur á móti hef ég alitaf verið í talsverðum vafa um, að þessir þættir geri leitehúsd mdtedð gagn. Áhrifin geta allt eins orðið nieifcvæð. Örsitutt atriði gefur sjaldan sanmgjama mynd af leik- riti. Ég þeteki af neynslu, að tilhmeiginig er til að velja atriði, sem gefa huigmynd um að verfcið sé sfcemmtiiegra en það raun verulegia er. Sé um alvariegt verk að ræiða, siem þyggist á sálarlífslýsiiinig- um og spemnu flókinnar atburðarásar, þá verður útteoman venjuleiga ósann- gjörn á hinn vegirun. Verkiið virðist þá leiðinleigra ein það er í raiuin og veru. ★ Kvikmyndin um starfsdag blaðamanna Lundúnablaðs, fær maiuimasit fyrstu eink- unn. Kamimski hefur þó blaðamönnum þótt hún ogm girnilegri til fróðleiks en öðrum. Leitin að forsíðufréttinini tók á sig hartealega mynd; á þesisium vettvangi gæiti manmi virzt að samikeppnm væri stundum meiri em gó'ðu hófi gegndi. Trúlega þætti þeim í Fleet Street eimte- ar ljúflegur bragur á íslenzfcri daigblaða- mennsku. En eitthivað í þessa veru er harðsnúið kapphlaup daigblaðamna í London. Sá siem etelki berst eins og ljón með allar klser úti; hamm missir af for- síðufrétitinmi. Og hvenær drepur maður mann — það er alltaf spuminig. ★ Af því sem sézt hefur á sjónvarps- skermi upp á síðkastið, hiefði ég sázt vilj- að missa af leikriitd Ibsens, Heddu Gabl- er. Uppfærsla Leilkfélagsins á þessu verki fyrir skömmu er fjöimörgum í fensku mdnni. Hedda er mieð því eftir- minnilegra sem ég man eftir frá svið- inu í RSmó; þar var valinm maður í hverju rúmi, en auk þess er verkið fra- bært. Hedda Gaibler er mieð hinum stór- brotniari tevenlýsingium í ieikbófcmennt- um heimsins. Hún er forvitnileg og hríf- amidi, en kalin á hjarta. Hún er borin til auðl-egðar og hefur í raundnni ekki eftir nieinum miarkmiðum að kieppa í lífinu. Þrátt fyrir allsnægtimar verður iífið þjáning og Hedda er víst etetei ein um það; í velferðarþjóðfélagi nútimans á Hedda sennilega rnargar þjámdngarsyst- ur af sivipuðu tagi, og spumdmig hvort Hedda er ektei einmitit dæmigerð, auð- uig og lífsleið nútímakoma. Að vísu var áhrifameira að sjá Heddu Gabler á sviðinu í Iðnó en sjónvarpinu. Það verður víst að teljaisit eðliiegur hlut- ur. Allt um það er Hedda með hinu allra bezta efni, sem íislenzikía sjónvarpið hefur látið frá sér fara. Leitearamir voru hinir sömu og í Iðnó og túlteunin hin sarna. Og sviðsmymd Snorra Sveins bró einmi'tt upp hinni réttu uimgjörð. ★ Sjónvarpsmenn hafa farið eins og hvítur stormsveipur um landið í mis- jöfnum veðrum síðaista siumars og ef svo fer fram, verða þeir áður en lamgt um líður búnir að mynda hvert pláss og hvert hérað. Dagskráin um Fljótsdals- hérað hélt athyglinmi betur vakandi lemigst af en ég hefði fyrirfram þorað að vona. Sem sagt; það leynist ýmisiegt þarna fyrir austan, þeigar betur er að gáð. Bainteastjórinn á Egilsistöðum leit yfir staðirun ofan af háum hóli, og sá að allt var harla gott eins og sfcaparinn forðum. Banteasitjórirun má edigta það, að hann var áheyrilegur og kjarkmaður þar að auiki, þegar hann dró sig yfir Jöteuls- árgljúfrið á kláfferjuinni. Þulartexti er góður og blessaðiur í þáttum af þessu tagi, en jafnivel þulimir geta orðið leiði- gj'amir, og mér finnst að oftar mætti skjóita inm í frásögmum staiðarmainina. Bamlkiasitjóriinn á Egilsstöðum var daami um, að það getur vel tekizt. En fyrir utam Egilsstaði var sikiemmtiiegt að sjá fossinn í Laigarfljóti, Valþjiófedal og ekki sízt hús Gummiars Gumniarssomiar á Sfcriðu teiauistri. Myndatatea Armiar Harðarsomiar var með ágætium og virðist Örn harðna með hiverri raium. ★ Það er nýjung að sjónvarpsmenn taki sjálfir að sér að fjialla um muini og mdnj- ar. Vissulega gebur það verið réttlætan- iegt, þegar um tiltölulega einfalda hluti er að ræða. Þó hyigtg ég að fiesitir telji valimikumina fræðimemm e’ða þjóðmdmja- vörð öllu meira sanmfæraindi í þesisu hluitverki. Ónedtanleiga gerði þó Ólafur Ragmiarssom torffcirkjuoum í Gröf og á Víðimýri þaiu steil, er flestum mium bafá fumidizt fullnægjandi. Ég hyiglg að ná- fcvæmur sparðatímdngur ártaia og ókuinnma maonanafnia hafi næsta tak- mankiað gildi í sjónvarpsþætti um þjóð- legar mimjiar. Hér er vertoefnið teteið með sjónarmiið blaðamiennsikunnar í huga, og er ekki nema gott edtt um það að siegja. ★ Velferðarríkjum fylgir víst mikið nefndafargan og nefndir toafa þá undar- le@u náttúru, að þær dnaiga að sér suma mtenn eiins og segullimn stálið. Þess veigna lenda hinir segulmögnuðu í 10 eða 20 niefmdium en Pótrar og Pálar edns og ég og þú, komasit ekki í neina niefnd. Sum dagblöðin hór hafa yndi af að teljia upp nefndarforka. Hins vegar virðist mér, að aldrei sé það teannað er máli sfciptir: Hversu miteið menm vinna í þessum nefnidium og hvert gagn þeir gera þar. Nú höfum við séð nefnidarfund og að vísu í gaimainHamri útgáfu frá sænstea sjónvarpinu. Þeir sem ektei eru í nedm- um nefndium geta ektei svaralð þvi, hvort íslenzkir niefndarfundir fari fram með svipúðu móiti, en sé svo, þá er engimm öfundsverður. Eim öruiggaisita aðferð sem til er við að draga eitthvað á langinm er að svæía það I nefnd. Og á rneðarn halda vamdamálim áfram að vaxa. Fjölskyldam undir borðinu var táknrænt dæmi um það. Gunnar Gunnarsson Ferill Gunnars Gunnarssonar er mörg- um minna kunnur en æisfcileigt er, emda bjó skáldilð lamigtimium eriendiis. Þeir Laxness ag Gumnar hafa ekki til rnuma sliti'ð buxunum sínum á skóiabekkj um og stamida sem dæmi um það, hvað kom- izt verður með sjálfsmiámi. Bn skyldu þeir virðulegu menm á Akureyri ekki hafa tekið við umglingmujm Gumnari, ef þeir hefðu viitað hvað í homium bjó. Það er alltaf stoemmtilegt að hieyra ag sjá Thor Vilhjálmisson og spurnimgarmar hans suimar á svo háu plani, að Gunmar gait ökiki svatrað. Og ef til vill fór Thor uim of með alðalhlutverk í þessum þætti. Mynidin, sem við fengum af himu aldma Steáldi var viðfelldin. Vinmam er homum allt. ög tilglerðarlausari mann höfum við nauimasit séð í sjónivarpi. Ih — Ársskýrsla Framhald af bls. 32 haft alvarlegar afleiðingar fyrir þróun lífskjara, ef kostnaðar- hækkanir skerða um of rekstrar grundvöil fyrirtækja og kippa fótum undan þeirri aukningu í framleiðslu og atvinnu, sem nú er farið að gæta í vaxandi mæli“. Ræða dr. Jóhannesar Nordal er birt á öðruim stað í blaðinu. Birgir Kjaran gerði noklkra grein fyrir hinni hagstæðu þróum efna hagsmála að undanfömu, og sagði síðan: „Hitt væri villandi og sjálfs- blefcking, ef ekki væri minnst á ýmsa þá erfiðleika, sem etelki voru leystir á árinu og við blasa. Má þar m.a. mefna: 1. Enn er hér nokkurt atvinnu- leysi, og staðbundnir efnahags örðugiei’kar vissra héraða og landshluta. 2. Erlend lán hafa verið tekin og erlendar skuldir vaxið, en þó hvergi nærri í samræmi við þau stórvirku framl'eiðislu fyrirtæki, sem ráðizt hefur verið í. 3. Ýmsir erfiðleiikar hafa fylgt breyiileguim gengisskráning- um og orðið þumgur baggi á mörgum þjóðnytjafyrirtækj- um og gert þau fjárvama, þann ig að þau hafa átt í erfiðleik- um með að standa í ekilum varðandi erlend lán og Skort innlent rekstursfé. 4. Innflutningur minmkaði að verðmæti um 14% á árinu og hefur það vissulega komið hart niður á mörgum fyrirtækj um og raunar neytendUm lítea, því að vöruval og samlkeppni keimur þeim í haginn. 5. Þá blasa við ný verkefni og trúlega vandamál, sem við- skiptabamdalögin í Evrópu kunna að hafa í för með sér fyrir fsland. — ísland hefur gerzt aðili að EFTA, og tel ég það ekki arka tvímælis að þar hafi verið rétt á málum haldið. Hins vegar á eftir að koma í ljós ýmis vamdi við að aðhæfa okkur þessu nýja efna hagskerfi, enda ökksur ætlað- ur alllangur aðlögunartími í þeim efnum. — Aftur á móti er aðstaða okkar gagnvart Common market — Sameig- inlega markaðnum enn ómót- uð og verðum við að vona að gömul viðskiptalönd okkar innan þeirra samtaka eins og t.d. Þjóðverjar o. fl. skilji sér- stöðu lands okkar og sýni Okk ur velvild í að greiða fram úr þeim vanda, sem þar kann að leggjast á herðar okkar. Þetta vildi ég almennt hafa sagt um efnahagsþróum hér á landi, eins og hún kemur mér fyrir sjónir, og er mér fulikom- lega ljóst að aðrar meiningar eru hjá öðruim uppi um þau mál. Um efnahagsþróunina hér á l'andi vil ég og spá varlega, sökum þess hversu íslenzkir atvinnuvegir eru háðir öflum sem þeir ráða ekki við, kenjum náttúrumnar og viðskiptakjörum gagnvart öðr- um löndum. Þó tel ég það ekk- ert bjartsýnishjal að vænta þess að þjóðarfnamleiðsla og þjóðar- tekjur geti aukizt nokkuð á ár- iniu og lifskjör fólks þá batnað að sama Skapi, ef ekki eitthvað óvænt skeður, eða um sjálfsskap arvíti verður að ræða. Áður en ég lýk máli mínu vil ég víkja örfáum orðum að bank anum sjálfum og þréun hans á undanförnum árum. Seðlabanki íslands hefur átt því láni að fagna að miðað við íslenzkar aðstæður hefuT verið sæmilegur friður um hann, og t.d. mjög sjaldan komið til ágrein ings í bankaráði, sem þó er skip- að af öllum þingflokkum, sem þá voru. Hitt er svo ekki óeðli- legt að jafn valdamikil stofnun hafi sætt einhverri gagnrýni á opinberum vettvangi og manna á meðal. Sumir hafa viljað telja Seðla bankann: Óþarfastofnun Dýra stofnun jafnvel vandræða- og óþurftarstofnun. Þessum ásökunum ætla ég mér ekki að svara hér á neinn tæm- andi hátt. Um fyrsta atriðið viil ég þó leyfa mér að fuilyrða, að allir sem bankamálum eru kunnugir, vita að Saðlabankinn er ekki óþarfa-stofnun, heldur bráðnauð synleg íslenzku banbakerfi og þjóðarbúskapnum ölium. Um dýrleika stofnunarinnar, rekst- urskostnað og mannahald tel ég ástæðu til, að þessar upplýsing- ar komu fram. Þeim verkefnum, sem Seðla- bankanum, auk þess að vera að- albanki og Seðlabanki þjóðar- innar, hafa verið falin, toefur fjölgað ár frá ári og skulu hér nokkur þeirra upptalin: Árið 1961 var Seðlabankan- um falið bankaeftirli't. Árið 1962 var stofnaður Rík- isábyrgðarsjóður og Seðlabankan um falin starfræksla og öli um- sjá hans. Árið 1964 bankanum falin inn heimta innistæðuilaiuisra tékka. Árið 1964. Tekur Hagfræði- deild banikans að sér störf varð- andi fjárfestingarmál hins opin- bera. 1966. Framkvæmdabankinn var lagður niður og Framkvæmda- sjóður tekur við, og starfar síð- an sem deild innan bankans. Árið 1968. Bankinn tekur við allri myntsláttu og myntdreif- ingu í landinu. Gjaldeyriseftir- litið hefur og verið í höndum bankans, en það ásamt endur- kaupadeild hefur haft með að gera uppgjör og útborganir verð- hækkanasjóða gengislækkananna 1967 og 1968, auk Verðbótasjóða. Og nýjasta verkefnið er rekstur verðjöfniunarsjóðs fiskiðnaðar- ins. Auk þessa vísar ríkisstjórnin þráfaldlega ýmsum stórmálum og tímafrekum til úrvinnslu til bankans. Þrátt fyrir þessa géysileigu aukningu á verkefnum bankans hefur starfsliði hans þó ekki fjölgað meira en svo að við stofnun hans 1961 voru starfs- rmenn 61, en í dag eru þeir 91. — Hefur starfsmannahaldið lang mest aukist vegna þeirra auka- starfa, sem bankanum hafa ver ið falin. Því að yfirtaka t.d. framkvæmda og ríkisábyrgða- sjóðs ein fól í sér fjölgun starfs manna um 12. Þessi upptalning kann að þykja sparðatíningur, en tel þó fulla ástæðu með þessum tölum að kveða niður þann ómaklega orðróm um að einhver sérleg- ur ofvöxtur hafi hlaupið í Seð'la banka íslands og þar sé vistað fleira fólk en þörf krefur. Mér er nær að halda að sökum þess, að Seðlabankinn hefur yfirleitt verið farsæll í ráðningu starfs- liðs, þá vinni þar færra fólk en verkefnaþróunin hefði e'.t.v. getað gefið tilefni til, og færi óg þess vegna starfsliði bank- ans góðar þakkir fyrir þess dags verk. Ég vil svo Ijúka máli mínu með því að þakka samstarfe- mönnum mínum í bankaráði gott samstarf á liðnu ári. Fyrir hönd bankaráðs vil ég færa banka- stjórum, starfsliði bankans kær ar þakkir fyrir þeirra störf. Fyr ir hönd Seðlabanka íslands vil ég þakka öllum viðskiptavinum okkar, ríkisbönkum, viðskipta- bönkum, sparisjóðuim og inn- lánsdeildum. Að lofcurn fly ég, ríkisstj órnin, sérlega banfca- málaráðherra og fjármálaráð- herra þafckir Seðlabanka íslands fyrir samivnnuna á liðnu ári. Loks þakkaði Gylfi Þ. Gísla- son, viðskiptamálará'ðitoerra stjórnendum Seðlabankans fyrir góð störf og gott samstarf á liðnu ári og sagðist vilja láta í ljós þá skoðun sína, að sámikli bati, sem orðið hefði í efna- hagsmálum á undangengnu ári, hefði ekki orðið sá, sem raun ber vitni, ef ekki hefði notið við starfakrafta Seðlabankans. Hann gat um hið nána samstarf bank- ans við ráðuneyti sitt, en viku- legir fundir eru haldnir um þró- un efnahagsmála, þar sem for- ustumenn viðskiptamálaráðuneyt isins, Seðlabankans og Efnahags stofnunarinnar mæta til skrafs og ráðagerða.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.