Morgunblaðið - 04.04.1970, Page 11

MORGUNB'LAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. APBlL 1970
11
Lárus Salómonsson:
og deyr
í MORGUNBLAÐINU 15. íebxú-
air isQ. sá ég ratlhiuigaisamid við þjóð-
söimgiinn, Ó Galð voiris lainids,
efitiir þjóiðslfcáldiið séira M'att’híals
Jocihiutmiason. feað v.air í saimltiallls-
grenn við Egdl Hallgrímssom frá
Vogrnn, seim vairð áttoaeðuir 14.
ííaimia nnáiniaðar. Uim 'hainin vo.ru
skrifiaiðar mierifcillagair grieiimair,
enida er Bgillll miangfiróður oig
miilniniuigur, fjöllmianinitaðuir o>g alll-
mikiiöhæfiuir maðuir í möirgu.
Hainin hefiuir firá miMiu alð sieigja.
Eig náðliagg mömrauim «0 lesa af-
miæiliisigreinanniar og viðtailið, og
,ég. óðka þassum mierfca manrni til
haimiiinigj'u með áifantganin.. Samitai
það, sem áðuir er gatiið, slkiriifiair
irdtstjó'ri Moinguiniblaiðlsinis, skáld'ið
Mabtlhías Johaninieisigen.. Þetta er
stónmefftkiillteigt saim»tia/l, bæði í
orði og efinismieðfierð, og ekki
sízit vegma þess að þöiir eonu
ósanmir í slkioðiuin á möngu, sem
þeiiir talla um. Báðir eru menin-
irintir gáfiaðiir og 'kiaifia afitáir penl-
úm vizkiuinmiair og ræiðta uim þser
rnieð smillli tumiguitalfcsints. Bn peril-
hff'imar sjá þaiir hvor fyriir sig í
óllílkiu 5jósi og sfcilimitnigii.
Atthuigasemdin við þjóðsönigimm
enu onð Bgils á þessia leiið: „Bg
villdi bineyitia þjóðsönigniuim. . . . Ðg
var óániaagðuir mieð orOið dleytr . ..
Hofi allldinei getað huigsiað mér, að
éilítfðar ismiábllóm deyd. “ Síðiar
sagiir Egii]!l: „Allllbatf hefiuir þeistsi
satiniinig fiairiilð í bauiganniair á mér“
— en rétibama væni að segja
í mér. — Egilll sagiir svo, aið sér
haifii eiitit siinin dobtið í huig að
hafia orðdð þreyr í sbað orðisims
deyr. — Matithiías Johaininiesisen
segiir, að ef hainrn ætbi að, bneyba
lj'óðllániummi; þá myndii baran sagja
„ei mieiir“ fyinir onðið „þneyr“.
Þessii tdflllaiga er þó fjaer hiinmi —
eirns og þær enu báð.air fjaer
menkiiinigu orðisdinis deyr. Þair að
aiulki 'enidiair lijóiðlllínian, sem rímair
á mótii þessöini á orðumum: „og
þúisund ár daguir, ai mieiir“.
Þetta muin haía venið sagt í
gammi hjá sbjórniaintdia siamlballsinis,
því ihamin hefiuir áðiur siaigt í saim-
'balimui: „Ég breysbi séna Maibtihíaisd
bezrt“, og „Við hötfiuim 'efcfci teyfi
tál að bneyta venkiuim daiuiðna
'liistiaimanima." — Mér hefði þólbt
fieguinna að segja dáinna fyráir
dauðra.
Bg tök það finam, að þó ég
skmiifi á nrótii sko>ðum Egills, þá
vil ég eklká mieiða þenmiain finóma
öldiuimg mieð orðum miiniuim. Bg
hefii góð kynind alf honiuim og
virSi hanm mikiills. Það ©nu ólllífc-
ar sko'ðantíir ökbar, sem kalla orð
imíin finam.
Ég hiefi heyi'nt þessia atih'Uiga-
sernid um þjóiðsönginin áður, og
leslð hania og skniif uim hania, en
látið það afskipbafl'auisit, Þesisama
skmiifia gebur Egilll í samibaiiniu.
'Þar anu 'eiinmág abhugaisemdir við
og ádeilia á sállmimrn Heimis nm
bófl, en um það næðd ég efcfci; er
þó samimálla suimiu. Það haifia
fiteimi geirlt 'altihugastemidiir en Bgtiifl.
' Mér hiefiuir ávalllt þótt aithuiga-
semdiiin við þjóðsönginm bæði
ómerfciffleg og Ijóti aulk þesis sem
hún á enigar stioðiir að stamda á.
Hún 'er tileifindiálauis hótfyndmá,
sem virðiir ékiká iiseg buigitök orð-
arninia, en BgJH kvöðsit vera
óáiniægðiur vegrna „nrótisagniair"
'Skáldsáintg í boðium þess og telur
það mótsögn að tala um eiláfiðar-
btóm sem dieyi.
Þótit óániægja hams sé sprobbie
af þekkiing.air'skorti á mienkimigu
oriðaurua, ber að viirða hreiiráynidii
haints mökkuins. Homium og öðnum
væri þó miær að gena aðÆininisllu
vilð verk ýmiissa animatnna, þar
sem gaOllar eru auðffiuradndr og
fliiglgja opntír fyriir. Þeiss vegraa er
ég uradmanidi yfir því, að jafin
grteinidiur mialðlur og Egilll er,
dkiuiM láita haif'a suimit það eftiir
sér, sem í saimitalirau er; himis
vegar or að inokkmu lieybi rétt af
þeim, sem samibáláð Skmifiar, að
baifia það sem Egiflll segiir og ein-
rraibt eina og hanm orðar það. Það
igafiur samtaflámru Oiiistrærat gildi,
einikum vetgiraa þess að þeir enu
eiraatt efcki sammália.
Bgilll kveðiSt efcfci trúa á aminiað
'lif, þ.e. eiMsfit iflif, en ég efia að það
sé að öffliu teybi métit fmá sa/gt hjá
borauim; þvtf að fflíf harnts og miaran-
dyggð, lændómiur og starf bema
vott um araraað, em þetiba '0r miál
Egiis sjálllfs. BgiflH ier, að ég 'hyglg,
sbeirfcani í brú siirand an fiastliir sem
brúa öðmuvíisd, og sberk tirúiar-
dyggð 'ar fieguirð. En þirátit fyriir
„tlrúleysii“ Egils á 'elllíft Mf, á
ádeiflian á þjóðaöinigiinm ekfci rétit
á sér. Það má ekki irýna gifldii
höligaistia fljjóð's þjó'ðamimmiar, 'emda
ásbæðutíiausti að neiynia það.
f orðiuiniuim „eitlt ell'ífðar smé-
blóm mieð titnairadi tár, sem til-
biðiur Guð siinm og deyr“, er
Skélidiið siéina Mabthías að tala í
myradriæirau Mfcinigamiáíld — og
tinúanlelga séð er .allllit éilífit. Hairan
m/eániair það, að 'aflflt ®am var, það
er og veiröuir eilífilagia tiifl: Blómiið
dieyr inin í rnýbt Mf; það dleyr
jianðlagum dauða tiil að öðlliast
eilMft fllíf, því að þalð var, er og
það verður tiill; affllt fltíif — ©iras
og miaranlkynlið heifur hald'ið
áifirtam síraa eiliífða'rfbraiulb og
manimvenain, hver ©intstiak'liiniguir,
fæðisit, iMfir og þroskast og öeyr
'llifcaimllaguim diauða, en sáiin öðl-
ast eiMflt fllíf. Það eir þvi Ijóst, að
Egill hafiur éktoi Skiliið rébt hkn
brúar- og jiarðllægu hugtiöik í orð-
um stoáMsiinis. Á 'iraá'Ii Okkiar jiarð-
airbúa ©r huigtiakið „eilíflð" trú-
arlhuigták um ódiauðleika, en
„dauðia“-ihugbaiki0 naeir yfik bneyt-
ingiu ttiil raýis þnosflsastigs eða ham-
og fionmiskiptiiragu. í kirkjunmiar
miáflli ©r lairaniað onðið Guðlægt,
en hitit jairiðlægt og eiga bæði
sibt iraartoa tálkm í 'töliuðu miáli.
Þau fiar.a því bæðd mieð sáraa göf-
ugu tjáraing, án niaklkurma miót-
sagraa í boðlun þjóðlslkáMsiiras séina
Miarbtihiaisar. Egiflll og 'aðrir murau
nú sjá, að engin þönf vair á, öé
er, að bneytia þjóðsöragnium. Þar
venðuir eragu bneytit bil rétobana '«é
hærna hugarfilUgs.
í miairz 1©70.
Lárus Salómonsson.
Á þessu korti sjást nýju
vegar kaflamir. Svarta línan sýnir
hvar vegimir liggja nú.
nýja vegi, en strikalínan sýnjr
Á
•
til
nyjum vegum
Selfoss og í Kollafjörd
1972
ÁRIÐ 1972 mun verða hægt að
aka til Selfoss eftir malbikuð-
um og olíubornum vegi og sama
ár er áætlað að hægt verði að
aka eftir malbiki allt upp i Kolla
fjörð. Kom þetta m. a. fram í
stuttu samtali, sem blaðamaður
Mbl. átti við Sigfús Ö. Sigfússon,
deildarverkfræðing hjá Vega-
gerð ríkisins í gær.
Sigflús sagði, að ,í sumiair væni
áfommiað að befja viinirau við
vegamkafl'aran finá Lögbengi uipp í
Svíraalhnaiim. í miaí í vor yrðu
boðraiir út tvair kafilar á vegin-
um 'aiustur og yrðii þá vænitain-
lega byrjað að viniraa viið þá í
septiemfbar eða októbar n. k. —
Áætolað er að vegarfliagndragurarai
tiill Stellfoss venði iokið haudtið
1972,. Venður veguriran roaibik-
aöu'r upp í Læfcjambobraa, en flrá
Laekjiainbotiraum tiil Seflifoss venðuir
haran lagðuir offiuimöfl .
Olíuimöl hieifiur venið 6 vegiar-
kaifla í Svíraalhnaurti í tiæp þrjú
ár og hefiur gefið
að söign Sigfúsar.
gióða neyraste,
Vesbuiriandisveguir ve’rðuT mall-
bálkaður firá stieypba veginium
iraniam við Elld'ðaiár og í Koffila-
fjörð. Er giert náð fynir að þeátm
framkvæmdum ljúlki eirarailg
hauiatilð 1972. Upp að Korpu verð
ur ‘ilagður nýr vegur, en írá
Korpu að Köldiukvfial verðuff
gaimflii veguninm eradunbyggðuir.
Prá KöidjUkvídl og upp í Kollla-
fjörð verður svo iiagðuir nýr veg-
ur.
Sannfræði ís-
lendingasagna
„ISLENDINGASÖGUR enu aðail-
tega skáMisfcapur“, hefur Mbl.
eftir dr. Krdstjáná EMjánn, en
harnn á að baifia átt viðbal við
nonsfcan blaðamaran og sagt hon-
um þetta, Það kemiur flnaim í
'gmeirairarai, að Krigtjám Eldjánn
hetfiur tiáliið það sjálfsaigit að lairad-
miáiroamianin hafi komiið fmá Nor-
agi og elfcki ber 'hteMiur á því Uð
hamm bafid bomið nieiiniair bnitgður
á sjáltfia Laradmiárrau, Haran 'liaragair
til að viita seim roesit um hagi og
'hæftitii fOi’fieðna vorna, uim bústoaip
þeimna ag hílbýM, vopm og verjuir
og um firóðflieik þe'inna. Þetitia ©r
raú ekfci svo óefrailiagt, og lesarad-
airaum fieir að virðiast vafiasaimt að
fyrinsögn gneiraariraraar getd ver-
ið rétit. En svo segir í raiðuirfliag-
irau: „Það hefiur komtíð í ljós að
(. ... Igltenidiiragasöguir eriu aðai-
tega akáldiskapur...o.s.frv. og
síðan í beiirau finamlhaMá: ,.Sa@n-
nltiuniim er atfleiðirag of mikáll'a
efiraa og viiraniuiknaftig á guilöM ís-
laradiraga“(!!). Sú spurrainig hlýti-
uir að vakraa hvont Kristján EM-
jáim hafii raHJiraverUiega bálað
þararaig, og þó eirafcum hvort
'haran hafi viljað talia þaranig.
Svo er lífca araraað seim alveig
sérsbafcletga karouir til álita í
þessu sarrabainidi. Fyrir nokfcmum
ár-um gerðtíisit það, að monskuir
roáður kom fram og þótitiist haifla
furadið „raonræmiar“ ihúisianústi(r frá
söguöM á Nýfiuiradraaliairadi. Is-
'tenzfciir áhrifiaroemm buðu Norð-
rraamirairaum himigað tiil fyririliestira-
halds og afllteiðdiragtím vamð sú að
mýr teiðaraguir var ráðiran til
Nýfuindiraa'Iainids mteð þáttitiötou
íisl. fræðiroararaa. Þegar þessi för
var fanin vair mifcið í húfi. Af-
staða firæðimiairaraa auisban hafis
og veSban vair ekfci ráðin. Meran
voru ekki viissir um ihvorti nokk-
uð mætitii tireysta á fstendiiraga-
sögur í þessu efinii. Kristján Eld-
jámn var ekfci viss. Bn mór þæbtá
firóðtegt að viita hvomt hamm sér
nú raokkna ásftoæðu tiiil að neragjia
þeraraam flonnileiifiafiuind sam hanm
kom sjálfuir að raæmrd því í byrj-
um — eða hvoait hanm vill rteyraa
að bena brigðuir á Vinitendsfcortið
sem Mansifcom, Fainiter og Sthe'Itan
gáfu út. En gerii hanin hvonugt
þetiba, þá beíuir haran sem fionn-
ieifiafiræðimiguir eflcki rébt til að
neragj'a Þorfiitmrassögu Karlsefinis
eða Eiríkssögu nawlða. Og enu þó
suiroar söguir tslendiriga <miun
bebuir heimildum sbuddar e,n
þetssar.
í sjón>va.rpi á teuiganöagákvöld
eða kvöldið áðuir en ámimmzt
fynirsögn birtist í Mbl., miátití
heyna eiran íremeta geiimvísirad.a-
mianm í Banidaríkjuniujm, dir.
Kraft-Ehricka vitna til Leifs
heppraa sem fimmtanda Amierílku
og fyrinmyndiar afröksroannia.
Þetitia segir siraa sögu um það,
hvað þsir áiítoa þa/r um ferð Leifs
til Ameríku árið liOOO, seim ís-
lenzlk.ar söguir firá 12, og 13. öld
segja firá, ásaimt fjöldamörgum
atiburðum öðnum.
Hin kappsaimilega tiirtaun nokk
uns hóps íSltenzkTia l.ærdómð-
miamiraa tiil að gera sögu siniraar
eigim þjóðar að eragu, án tilfliibs
tiil sbaðneynda, er steranilega allt
að því eirasdæimi í manmkyniS'-
sögu, en í eðfld sírou er þessd til-
hraeigiinig þó efcki araniað en af-
teiðinig þess að hafia toapað trúnmi
á sjálfian sig. Mér hefur þótt leiitt
að sjá Kristjám Eidjánn, sem ég
hef leragi haft miflcliar m.ætiur á
sem fræðdimiararai, látia að raoktanu
umd'am þessaird biihraeiginigu, sem
hanm vissUIega fylgdi tfckii í
fyrstou,
Þorsteinn Guðjónsson.
Loðna til
Hornafjarðar
Höfn, Hornafirði, 2. apríl.
í GÆR kom Gissur hvíti til
Hornafjarðar með 300 tonn af
loðniu, og í gærkvöldi var vænt-
anlegur annar bátur með loðnu-
afla.
Veiðisvæðið var við Kvísker,
og voru þar allmargir bátar í
gær. Gott veður vax á þessum
slóðum.
Netabátar munu hafa aflað
sæmilega í gær, en von var á
þeim til lands í nótt.
— Fréttaritari.
Deilt ura
sauðfjár-
baðanir
TÖLUVERÐAR umræður urðu í
neðri-deild Alþingis í gær um
frumvarp um breytingu á lög-
um um sauðfjárbaðanir. Flutn-
ingsmenn frumvarpsins eru þeir
Bjöm Pálsson og Jónas Péturs-
son og leggja þeir til með frum-
varpinu, að sú breyting verði
gerð á gildandi lögum, að böðun
skuli lokið fyrir 1. maí í stað
1. marz.
í umræðunum tóku þátit, auk
Björns Pálssonar, er mælti fyr-
ir frumvarpinu, þeir Ingólfur
Jónsson landbúnaðarráðherra,
Friðjón Þórðarson, Stefán Val-
geirsson, Pálmi Jónsson og Jón-
as Pétursson. Voru skoðanir
þeirra Skiptar um ákvæði fruim
varpsins og töldu flestir að ekki
væri æskiliegt að leyfa böðun
svo langt fram á vorið. Frum-
varpið var síðan afgreitt til 2.
umræðu og landbúnaðarnefnd-
Og eitt er
það blað
ÞJÓÐVILJLNN er eitt það bláð
á íslandi, sem telur sig öðrúm
fremur vera málgagn hinna vinn
andi stétta og um leið málgagn
sósialískrax stefnu á Islandi. *—
Maður skyldi nú ætla, að blað
þetta væri hógvært í skrifuim
gagnvart andstæðingum sínuim,
en því fer nú víðsfjarri. And-
stæðingar eru aldrei kallaðir
annað en braskaralýður og þeg
air bezt lætur fjárplógsmenn.
Lesendur góðir, við skulúm
fara yfir leiðara Þjóðviljans frá
áramótuim og til dagsins í dag.
Það er þvi miður lítið annað að
sjá en svo frekleg gífuryrði, seon
hljóta að vera skrifuð í þeim til
gangi að vekja sundrung eða
jaínvel verkföll, ef auðið yrði,
því friður á vinnumarkaði er
Þjóðviljans mesta eitur. Og svo
talar Þjóðviljinn um togara ög
togaraútgerð.
Ég, sem þeasiar línur rita, hef
stundað sjó í 29 ár og þar af 5 ár
hjá bezt reknu togaraútgerð á
íslandi. H.f. Júpiter og Ma;rz. Af
þeim sökum tel ég mig dómbær-
an um togaraútgerð.
En leyfist mér að spyrja ykkur
Þjóðviljamenn: hvernig hefur
sú togaraútgerð, sem ykkar ná-
firagur hafa komið nálægt, verið?
Þá sögu þekkja fleiri en ég og
þess vegna er það út í hött fyrir
ykkur að tala um slíkt þó að
kosningar séu í nánd.
Nei, Þjóðvilji góður, hugaðu
að brotalömunum í þeim flokki,
sem þú ert málgagn fyrir, áður
en þú ferð að senda öðnam hnút-
ur.
Ólafur Vigfússon,
Hávallagötu 17, Rvíta.