Morgunblaðið - 01.05.1970, Síða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. MAÍ 1070
Helga Ólafsdóttir
Minning
Fædd 29. marz 1916.
Dáin 23. apríl 1970.
HÚN Helga systir er dáin. Það
er smátt og smátt að síast inn
í vitundina, að þessi orð séu
6annleikur, að hún muni ekki
oftar verða með fjölskyldunni á
stundum gleði eða sorgar. Hún,
sem vaT nokkurs konar saimein
ingartákn þessarar stóru fjöl-
skyldu, það var hún, sem allir
sögðu fyrstri frá, ef eitthvað stóð
til eða sorg hafði borið að garði,
og alltaf kom hún.
Nokkrum dögum fyrir andlát
hennar vorum við saman komin
á gleðistund, sem hún gat ekki
tekið þátt í, vegna þess að hún
var komin á sjúkrahús, og það
fyrsta, sem allir spurðu um, var:
„Hvar ér Helga systir?“ Hún var
yfirleitt ekki kölluð annað inn-
an fjölskyldunnar. Þá datt eng
t
Konan mín.
Guðrún Margrét
Albertsdóttir,
Reykjavikurv. 27, Hafnarfirði
lézt á Landspítalacniuim í
Reykjavík að morgni þess
29. apríl.
Valdimar Sigurjónsson.
t
Hjartkær móðir okkar og
tengdamóðir,
Helga ólafsdóttir,
Bólstaðarhlíð 50, Reykjavík,
verður jarðsungin frá Frí-
kirkjunni laiugardaiginm 2.
maí kl. 10.30 f.h.
Thelma Grímsdóttir
Einar Þórðarson
Guðmundur Guðmundsson
Sigrún Vilhjálmsdóttir.
t
Faðir okkar,
Davíð Kristján Einarsson,
verzlunarmaður,
siem andaðlist í Borgamesi 22.
apríl, verður jarðsumjginm frá
Ólafsvíkurkirkju n.k. lauigar-
daig 2. maí kl. 14.
Friðbjörg Davíðsdóttir
Kristín Davíðsdóttir
Guðrún Davíðsdóttir
Eyjólfur Davíðsson
Sverrir Davíðsson.
t
Maðurinn mimrn, faðir okkar,
soniur og bróðir,
Björn Jónsson
frá Mannskaðahóli,
verður jar'ðsiunginm frá Foss-
vogskirkju laugardagimn 2.
maí kl. 10.30. Blóm afþökk-
uð, en þeim, siem vildu minm-
ast hins látna, er bent á
Slysavamafélaigið.
Jóhanna Bjarnadóttir,
Bjarni og Bragi Björnssynir,
móðir og systkin hins látna.
um í hug, að næst, þegar við
hittumist, yrði það til að standa
yfir moldum hennar.
Ég ætla ekki að fara að rekja
æviferil Helgu, en þó vil ég geta
þess, að hún var fædd 29. marz
1916, næst yngsta barn hjónanna
Þorgerðar Gunnarsdóttur og Ól-
afs Þórarinssonar, en þau voru
sex, fjórar systur og 2 bræður, og
nú eru 3 af systrunum fallnar í
valinn, langt fyrir aldur fram,
en eftir lifir elzta syistirin og
bræðurnir 2.
Þetta er svo ótrúlegt allt sam
an, hún Helga, sem var svo trygg
lynd og svo góður vinur vina
sinna og sem var svo glöð, þegar
við litum inn á fallega heimilið
hennar á 54. afmælisdaginn, sem
að þessu sinni bar upp á páska-
dag. Helga hafði sérstakt lag á
að búa sér fallegt heimili, hvort
sem húsakynnin voru smá eða
stór. Hún var aldrei rík af ver-
aldarauði, en hún átti samt alltaf
svo mikið að gefa, sem var svo
miklu meira virði en veraldleg-
ar gjafir. Við vissum í rauninmi,
að hún var stundum ósköp þreytt
upp á síðkastið, enda vann hún
mikið, en síðustu árin var hún
við verzlunarstörf. Það gera sér
ekki allir ljóst, hvað það er mik
illl vandi að standa við afgreiðslu
störf og þjóna fólki, án þess að
láta nokkum verða varan við
eigin sikapbrigði, hvemig sem
líðanin er hið innra, en þennan
hæfileika hafði Helga í rílkum
mæli. Mér er kunnugt um, að
húsbændur hennar kunnu vel að
meta skyldurækni hennar og hlý
legt viðmót, og á vinnustað, sem
annars staðar, eignaðist hún ein-
læga vini, bæði yfirmenn sína
og samstarfsfólk. Við héldum, að
þreytan mundi hverfa, ef hún
hlífði sér dálítið, en hún hefur
sjálfsagt verið þreyttari og lasn
ari en hún lét uppi.
t
Sysitir okkar
Anna Jónsdóttir
Brjánsstöðum, Skeiðum,
verður jarðsumtgin frá Ólafs-
vallakirkju laiuigiardiaiginn 2.
maí. Athöfnin hefsit með hús-
kveðju frá heimdli heimrnar
kl. 13.
Systskin hinnar látnu.
t
Eiginmaðiur minm,
Þórður Þorsteinsson,
Sléttubóli, Austur-Landeyjum
siem amda<ðist 26. apríl s.l.,
verðutr j'arðsiumigimm frá Kross-
kirkju lauigardiagi:nm 2. maí
kl. 2 sáðdegis.
Ólöf Guðmundsdóttir.
t
Eigimmaður minm, faðir,
terngdafaðir og afi,
Þorvaldur Ó. Jónsson,
járnsmíðam., Seljaveg 9,
verður jarðsumiginm mánudag-
iinn 4 maí kl. 10,30 frá Foss-
vogskirkju. Blóm vimsamlega
afþökikuð. Þeir siem vildu
minmiaisit harnis láti líkmarfé-
lög njóta þess. ,
Sigríður Eyjólfsdóttir,
börn, tengdabörn og
harnaböm.
Það eru hér um bil 3 áratugir,
síðan ég kynntist þessari góðu
fjölskyldu, en niðjar Þorgerðar
og Ólafs skipta nú mörgum tug-
um, og þetta fólk hefur allt svo
sterka og heilbrigða siðferðis-
kennd, og er svo óvægið við sjálft
sig, að það er næsta fátítt um
svo fjölmennan hóp, og þar var
Helga engin eftirbátur.
Minningarnar eru margar, sem
streyma fram í hugann eftir öll
þessi ári og raunar allar á einn
veg, sérstaklega, hvað Helgu syst
ur snertir. Við urðum strax ein-
lægir vinir, og á þá vináttu féll
aldrei slkuggi.
Það er stórt skarð höggvið í
fjölsikylduheildina við burtför
hennar, þau Thelma og Guðmund
ur, og barnabörnin, misst mest og
svo auðvitað systirin, sem hefur
nú kvatt allar systur sínar hinztu
kveðju.
Guð blessi minningu þína
Helga mín.
Ingibjörg Jónsdóttir.
NÚ HEFUR skyndilega brugðið
ský fyrir sólu, er þú hverfur úr
okkar hópi, Helga mín, yfir landa
mærin eilífu, þar sem á móti þér
taika ástvinir, sem á undan eru
farnir.
Þú ert tólf ára er ég kynnist
þér fyrst, falleg, með ljósar flétt
ur niður fyrir mitti. Þú vaktir
strax athygli mína fyrir prúð-
mennsku og glaðlyndi. Eitthvað
var það í fari þínu, er ég gat
ékki strax gert mér grein fyrir.
En þegar ég kynntisf systur
þinni Telmu, sem var nágranna
kona mín, þá vissi ég hvað það
var sem ég ekki skildi áður. Þú
hafðir misst hana móður þína,
fimm ára gömul, og voru það
t
Eiginmaðfur minin og faðir
oktoar
James Edward Burt,
verður j'arð'siuniginn frá Immri
Njarðvíkurkirkju laiuigardag-
iran 2. maí kl. 13.30.
Margrét Jónsdóttir Burt
Michael Burt
Karen Jóhanna Burt
James E. Burt.
t
Móðir mín, tengdamóðir og
amma,
Guðmunda Jónsdóttir
frá Akureyri,
sem lézt í Fjórðumgssjúkra-
húisimu á Akureyri 16. apríl
s.l. var jarðsuirngiin frá Akur-
eyrarkirkju 28. s. m. Sam-
kvæmt ósk ibimmar látnu fór
útförin fram í kyrrþey. Alúð-
arþakkir færum við öllum
þeim, er réttu heninii lítonandi
hönd í veikindium hewnar.
Eininig þokkum við auðsýnda
samúð.
María Brynjólfsdóttir
Jón Ólafsson
og barnabörn.
þínir fyrstu erfiðleilkar, sem þó
áttu eftir að verða fleiri á þinni
l'eið, en með rósemi og æðru-
leysi, og þinni lífsgleði, komst
þú í gegnum allt.
Þér hlotnaðist sú gæfa, sem er
sú mesta fyrir konu, að eignast
tvö börn, Telmu og Guðmund,
sem þú annaðist eins vel og
bezta móðir getur gert. Þú sást
þau vaxa upp, menntast og verða
myndarfólk.
Það var mikið ástríki milli þín
og bamanna. Þau hafa nú stofn
að sin eigin heimili, og eru barna
börnin fjögur, sem þú unnir
mjög.
Helga átti tvo bræður, Gunn-
ar og Gunnlaug, og þrjár systur,
sem voru henni mikil stoð eftir
móðunmissinn. Þær voru Sara,
er býr á Akranesi, Ingibjörg og
Telrna. Þær siíðarnefndu eru
látnar. Telrna andaðist 50 ára að
aldri, árið 1957, og Ingibjörg
tveimur árum síðar, á fimmtug
asta aldursári.
Það var fyrir einum 25 árum,
að þær systur Telma, Ingibjörg
og Helga, ásamt fjórum öðrum,
ákváðu að koma saman, einu
sinni í viku, til að vinátta, sem
tengdi okkur, rofnaði ekki, og
hefur sú vinátta haldizt fram á
þennan dag.
Alltaf var tillhlökkun til dags-
ins, og ávallt var farið heiim með
létta lund. Margar eru minning
amar sem við eigum, þessar sem
eftir eru, og þær bjartar. Alltaf
vorum við samtaka, ef eitthvað
átti að gera, aldrei risu deilumál,
við voram svo samrýmdar sem
bezt verður á kosið.
Oft á sumrum bmgðum við
okkur upp á Akranes, að heim-
sælkja Söru systur þeirra, og þá
var oft helgið og gert að gamni
sínu. Einnig fórum við oft í eins
dags Skemmtiferð, hér í nágrenn
ið, til að njóta útilofts og lita-
fegurðar, sem landið okkar er
svo auðugt af.
En svo verður vinahópurinn
fyrir áfalli, er Telma og Ingi-
björg eru burtu kallaðar. Það
var tómlegt á eftir, þegar við
komum saman, að vanta þær
báðar, en tíminn græðir öll sár,
og við vitum að við eigum eftir
að hittast aftur.
Enn er höggvið í hópinn, hann
var ekki stór í byrjun, og við
máttum ekki missa Helgu líka, en
sá ræður sem öllu ræður.
Eftir að Telma og Ingibjörg
féllu frá, kom Guðbjörg frænka
þeirra í hópinn, og hefur hún
verið með okkur síðan, ofakur til
mikillar ánægju.
Allar voru þessar systur sú
manngerð, að gott var að kynn
ast, og vera með, trygglyndar og
vinir vina sinna.
Við sem eftir erum, munum
hailda áfram að koma saman og
minnast þín, kæra Helga, eins
og við höfum oft minnzt systra
þinna.
Við kveðjum þig hinnztu
kveðju, elsku vina, með hjart-
ans þökk fyrir allar þær ánægju
legu stundir, sem við áttum með
þér, og óskum þér fararheilla í
landinu eilífa.
Börnum, tengdabörnum, barna
börnum, systkinum og öðm
slkyldfólki, vottuim við okkar-
innilegustu samúð.
t
Þökkum innileiga aiuðsýndia
siamúð og viruarhiuig við amd-
lét og útför eiginimanns mánis,
föðuir okkiar, temigdaföfðiur og
afa,
Sigurgeirs Ólafssonar,
Björgvin, Eyrarbakka.
Sigurlín Bjamadóttir
Elín Sigurgeirsdóttir
Jóna Sigurgeirsdóttir
Skúli Jónsson
og bamaböm.
Flýt þér vinur í fegra heim,
krjúptu að fótum friðarboðans
og fljúgðu á vængjum morgun-
roðans,
meira að starfa Guðs um gekn.
J. H.
Vinkonur.
KVEÐJA FRÁ VINKONU
Ég heilsaði sumrinu, sólin mér
skein,
og söngfuglar kvökuðu á
litfölri grein,
ég vonaði dýrðlega daga að sjá,
og draumamir urðu að barns-
legri þrá.
— En dauðinn fer alls staðar
yfir.
Þá frétti ég vina, að flutt værir
þú
til fegurri staða en eigum við nú,
sem búum á jörðu, þótt bjart sé
oss hjá
og blómrirrúðið unaðslegt jörð-
inni á.
— í ljósinu sanna þú lifir.
Ég sakna þín vina, þú varst mér
svo góð,
á vorblæinn hlusta ég dálítið
hljóð,
hahn kveður mér söngva um
kærleika þinn,
ó, hve ég verð sæl er þig aftur
ég finn,
— og á með þér indælar stundir.
Þín saimúð og kærleikur sannur
var mér
og sólskinið þrótt smáa blóminu
ber
þá glæddisf mér friður og gleði
í sál
því göfgi og kærleika flutti
þitt mál.
— Þú fannst vel að Guð var
þér góður.
Sem hetja þú reyndist á
harmanna stund,
og huggaðir marga með
sorgdapra lund.
Mér sælt hefði fundizt að sitja'
þér hjá
er síðustu andvörpin liðu
þér frá,
— en Guð lét þá aðra þín gæta.
Við hittuimst síðar á heilögum
stað
hjartkæra vina, ég gleð mig við
það.
Guði sé lof fyrir lausnarann
Krisf
líf það Hann gefur, sem ei
verður misst.
— I/Of sé Guðs líknandi mildi.
Og Guði ég þakka þig vina mín
vil,
— þótt víst sé, hans ráðstöfun
eklki ég skil, —
af kærleifea gaf Hann mér kær-
leika þinn,
því krýpur nú fagnandi hugurinn
minn,
— þótt sorgar sfaý svífi nú yfir.
Þín burtför er vinunum von-
brygði sár
en við sjáum ljósið í gegnum
hvert tár,
og samfunda vonin oss sólsfain
það ber
er sálunum fagnaðar boðberi er.
— Blessi þig blessaður Drottinn.
G. G. frá Melgerði.
Nýjungar í geð-
heilbrigðismálum
PÖSTUDAGINN 1. maí, kl. 16,30
flytur próf. Elizabeth Kenf Gay
fyrirlestur í Norræna húsinu um
ýmisar nýjungar í bandarískum
geðheilbrigðismáluan.
Mún hún meðal annars segja
frá endursfaipulagningu geðheil
briigðisþjónustu og greina frá
ýmsium nýjum aðferðum, til þess
að örva sálarþróun mannsints,
einstafalinga og hópa.
Frú Elizabeth Kent Gay er
prófessor í félagsráðgjöf við
læknaákólainin í Dartmouth og
aðal félagsráðgjafi við Dart-
moutíh-iHitdhcock geðheilbrigðEs
miðstöðina í Hanover, N.E., USA.
Hún er virkur þátttafaandi í
„Association for Humanistic
Psychology".