Morgunblaðið - 09.07.1970, Side 20

20
MORGUiNiBLAÐIÐ, FIMMTUDAGU'R 9. JÚLÍ 1970
HVERAGERDI
Börn eða fullorðnir óskast
til að bera út Morgunblaðið
Upplýsingar í verzluninni Reykjafoss
Minjagripir
Reynt verður að hafa nokkrar gerðir minjagripa á boðstólum
á íþróttahátíðinni. Minnispeningur er þegar kominn út, en eftir-
talið verður til sölu í húsnæði Café Höll, Austurstræti 3.
Barnanæla hátiðarinnar.
Frímerkjaumsiög.
Hornveifur.
Borðfánar.
Bílmerki.
Bátmerki.
Umslagamerki og fleira.
Gripir þessir verða einnig seldir í anddyri Laugardalshailar-
innar meðan á hátíðinni stendur.
Íþróttahátíðarnefnd Í.S.Í.
Haukur Ingibergsson;
Hljómplötur
Efni: Fop
Flytjandi: Júdas
Útgáfa: Xónaútgáfan
Hljómsvedtin Júdais féikk í upp-
hafi óskiajstiart vegna þeirrar at-
hygli, sem njafniið vaktL Fljót-
lega kœm þó í ljós, að á hak við
nafnið var virlðdmgarverð hljóm-
sveit og á skömmjum tíma vaivn
Júdjas sig upp í að verða ein af
toppihl j ómjsiveitiuinium.
Það eimkieninxii hljómsveitina
hrve samistæið hieild hún var,
a.m.k. séð frá hinium almemna
áheyraimda, og hrversu þeir lögðu
sig fram um að leáte góða músik
og hafa fáair isleinzkar hljómisiveít
ir igent jafnamarigar tilraurtir á því
sviðd og eimmáltt Júdias. Höfðu
þeir viðain tónlistiarlegiain sjón-
deildarhring.
Þessd klausa hljómar þó frek-
ar sem mininánigairigrein en hljóm
piötiuiþéttuT, enidia eru Júdas hætt
ir störfum, þar siem Magnús
Kjartamasom, orgelleifaari og aðal
nmaiður, fór yíir í aðra feeflvfeka
hljómsvedlt, Trúbrot
Þessi trveglgja laga plata méS
Júdss kemmur varla til með að
valda vanlbrigðuim. >eir fara sín-
ar eigin leiðir ag feioma á óvart
mieð því að taifea til mieðiferðar
mikdmm „ballad“ eftir Rogiers og
Hammierstem, sam við texta
Þorstedns Valddmarssaniar nefnist
„Þú ert aldrei einn á ferð".
Júdais feruglu mokkra fiðlara sér
til aJðstoðar og er útkomian vel
þokifealeg, em þetta er mjög erfitt
laig í fhrtmæmgi.
Þorsteinn Eggertsson samdi
textamm við „Mér er sama“, em
það lag var eiin helzta sferaiutfjölð
ur Rúmars Júlíuissomar „í gaimla
daga“. í útsetnimigu þesisa lags
hafa Júdias laigt bæði vimmiu og
huigmyinidafliuig, þammig að út
feoma ýmds sifeemmjtileig tilbrigði,
sem ekiki heyrast allt of oft hér-
lemdiis. Á hieilddmia litið er þetta
góð „fyrsta plata“.
Plötuhiulistrið er í hæsta máta
athyglisvert, brúnt að lit og elli-
iegt, mymdisifereytt með biblíu-
mynd, svipaðri þeám, sem til
skaimims timn hiefur mátt sjá upp
á vegg á ýmisum heimilum.
Ferðoíólk - veiðiáhugomenn
Sel veiðileyfi í Miklavatn í Skagafirði. Dagur'mn kostar
kr. 200,—
Seljum heitan mat, ýmsa smárétti, kaffi og smurt brauð
allan daginn.
Gisting 1, 2ja, 3ja og 4ra manna herb., svefnpokapláss,
fjölskylduafsláttur.
HÓTEL HÖFN, Siglufirði.
Einbýlishús
Einbýlishús við Laugarásveg í Reykjavík er til leigu frá 1. sept
n.k. að telja
Nánari upplýsingar veittar á skrifstofu okkar
JÓNAS A AÐALSTEINSSON, HRL.,
JÓHANNES L. L. HELGASON, HRL.,
Laufásvegi 12, Reykjavík.
Símar 17517 — 22505 — 22681.
2
LESBÓK BARNANNA
LESBÓK BARNANNA
3
garðinum langa leugi, og
hann hafði alltaf verið
grár af ryki, eins og þeir
sjálfir. Nú var garðurirm
orðinn grænn — og það
var allt rigningunni að
kenna — þessari and-
styggilegu rigningu, sem
hafði neytt þá til þess
að hirast í margar
klukkustundir undir þak
brúninni, til þess að þeir
yrðu ekki votir. ÞaT sátu
þeir enn. þegar sólin
kwn aftur í ljós og skein
á grænu blöðin og spegl
aði sig í vatnspollunum.
Á sama andartaki kom
ókunnugur fugl fljúg-
andi að einum af tæru
VITUR HUNDUR
Faestir hundar kæra sig um að vera hafðir í ban di — og Snati er engin
undantekning. En Snati finnur leið úr vandanum.
Reyndu að koma mynd unum í rétta röð — þá muntu sjá hvernig Snati
fór að.
vatnspollunum. Hann
var svartur og hvítur og
með langt stél, því þetta
var máríuerla.
„Loksins, vatn", and-
varpaði hún, og svo
steypti hún sér út í miðj
an pollinn og bylti sér,
svo að vatnið skvettist í
allar áttir.
Gutti og Putti horðu
í byrjun á, fullir skelf-
ingar. Því næst flugu
þeir að pollinum og Putti
hrópaði til ókunnuga
fuglsins: „Vatnið er stór
hættulegt, maður getur
drukknað í því, það hef
ur mamma okkar sagt —
og þesa vegna hlýtur
það að vera satt. Flýttu
þér upp úr, því við get-
um ekki bjargað þér“.
Márruerlan, sem var
kurteis fugl, svaraði ekki
strax. Hún lauk við að
þvo sér og settist síðan
á bakkann. „Nú skal ég
segja ykkur dálítið, strák
- SKRlTLUR -
ar mínir", sagði hún, —
„það er alveg rétt hjá
ýklkur, að vatn getur ver
ið hættulegt, en aðeins ef
það er djúpt og stórt og
með miklum bylgjuim.
Annars er vatn nauðsyn
iegt fyrir allar lifandi
verur. Plöntumar þarfn
ast vatns til þesa að geta
borið bl'öð, blóm og fræ.
Dýrin þarfnast vatns til
þess að geta lifað. Drekk
ið þið aldrei vatn?“
Gutti varð alveg rugl-
aður. „Jú“, svaraði hann,
„en aðeins úr dælunni
í garðinum".
„>á ættuð þið að reyna
vatnið í poilunum, það er
bæði gott til drýkkjar og
eins er gott að þvo sér
í því“, sagði máríuerlan.
Máríuerlan flaug mi
burt, en rykugu fuglam
ir tveir sátu lengi og
hugsuðu um það hvað ó-
kunnugi fuglinn hafði
sagt. Loks urðu þeir sam
mála um það, að ef til
viil væri eitthvað til í
þessu.
Og þeir hoppuðu báðir
út í miðjan pollinn. Þeir
drukJku vatn og þvoðu
sér og trítluðu síðan renn
votir upp úr vatninu og
út í sólskinið.
Þeir litu á sjálfa sig
og urðu furðu losnir.
Grái liturinn var horfinn
og þeir voru nú skínandi
rauðir og faMegir. Nú sáu
þeir hversu fal'legt allt
var orðið, og að rigning-
in var að minnsta kosti
jafn góð og sólskinið.
Kennarinn: — Hvers
vegna kemur þú svona
seint, Guðjón?
Guðjón: — Ég vakn-
aði ékki fyrr en kluklkan
átta.
Kennarinn: — Og hvað
varstu lengi að klæða
þig?
Guðjón: — Tíu mínút-
ur.
Kénnarinn: — Ekflri er
ég svo lengi að k'læða
mig.
Guðjón: — Já, en ég
þvoði mér nú líka.
— Þú verður að fara
vel með nýju húfuna
þína. Þú mátt aðeins
hafa hana þegar þú ferð
eittihvað að heknan.
— Hvað á ég að hafa á
höfðinu, þegr ég fer
heim aftur?
Pétur: — Að þú skuliir
kvelja þig á þessari tann
pínu. Ef það væri mín
tönn léti ég taka hana.
Jón: — Já, það myndi
ég lika gera, ef það væri
þín tönn,
Mamma: — Hvers
vegna stendurðu með lok
uð augun fyrir framan
spegilinn, Karen?
Karen: — Ég var að
reyna að sjá, hvemig ég
liti út, þegar ég væri sof
andi.
Frúin: — Mér þykir
reikningurinn nokkuð
hár, læfknir.
Læknirinn: — Já, en
ég er búinn að vera ell-
efu sinnum hjá drengn-
um, frú mdn.
Frúin: — Já, en góði
Iseknir, þér verðið nú
að muna það, að dreng-
urinn veitti yður drjúga
atvinnu með því að setja
mislingana í alla hina
kra'kkana í skólanum.
Móðirin: — Hvers
vegna ertu svona sveitt-
ur á enninu, Áki litli?
Áki: — Ég held það
bflgóti að vera af því að
það er svo gisið.
Helga litla: — Held-
urðu ekki, mamma, að
maðurinn, sem málaði
landabréfið, hafi verið
litblmdur, fyrst hann
málaði Grænland gult?
Steinar: — Mamma,
bera rauður kinnar ekki
vott um góða heilsu?
Mamman: — Jú, dremg
ur minn.
Steinar: — Já, en
mamma, þá er hún Stína
heilbrigðari á annarri
kinninni en hirnni.
Kennsluikonan: —
Hvemig stendur á þvl,
Rúnar minm, að þú kem-
ur með aðra slkýringu á
því núna, hvers vegna þú
komst of seint í skólann.
Rúnar: — Nú, vegna
þess, að þér vilduð ekki
trúa þvi, sem ég sagði
fyrst.