Morgunblaðið - 02.10.1970, Blaðsíða 17

16
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. OKTÓBBR 1970
MORGUNBUAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. OKTÓBER 1970
17
fltwyMttlfttfrffr
Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
R itstjó ma rf ul Itrúi
Fréttastjóri
Auglýsingastjóri
Ritstjóm og afgreiðsla
Auglýsingar
Áskriftargjald 165,00 kr.
f tausasölu
hf. Arvakur, Reykjavik.
Haraldur Sveinsson.
Matthias Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Þorbjöm Guðmundsson.
Bjöm Jóhannsson.
Ámi Garðar Kristinsson.
Aðalstraeti 6. Sími 10-100.
Aðalstræti 6. Sími 22-4-80.
á mánuði innanlands.
10,00 kr. eintakið.
I ÓÞÖKK 36090 REYKVIKINGA
Twað er athyglisverð stað-
* reynd, að í Alþingiskosn-
ingunum 1967 voru 36090
Reykvíkingar því algjörlega
mótfallnir, að kommúnistar
kæmust á þing, nánar tiltek-
ið maður að nafni Magnús
Kj artansson. í þeim kosn-
ingum tóku þátt 41513 reyk-
vískir kjósendur en listi
kOmmúnista hlaut aðeins
5423 atkvæði. Samkvæmt
þessu situr ofannefndur for-
ystumaður Kommúnista-
flokksins á Alþingi íslend-
iniga í óþokk 36090 — þrjátíu
og sex þúsund og níutíu —
reykvískra kjósenda.
Það er líka eftirtektarvert,
að þeim Reykvíkingum fer
stöðugt fækkandi, sem vilja
hafa kommúnista á þingi. Ár-
ið 1963, þegar Einar Olgeirs-
son var enn í framboði fyrir
kommúnista voru 17,8% af
borgarbúum þeirrar skoðun-
ar, að Einar ætti að sitja á
þingi en um leið og nafn Ein-
ars O'lgeirssonar var horfið
af listanum og nafn Magnús-
ar Kj artanssonar var komið í
staðinn hrapaði þetta hlutfall
niður úr öllu valdi. Árið 1967
voru aðeins 13,3% borgarbúa
þeirrar skoðunar, að komm-
únisti ætti að sitja á þingi.
Þegar menn skoða úrslit síð-
ustu A1 þingiskosni nga í þessu
ljósi vaknar sú spurning,
hvemig á því standi, að
Magnús Kjartansson hefur
geð í sér til þess að sitja á
Alþingi í óþökk 36090 Reyk-
víkinga eins og hann hefur
gert sl. þrjú ár. Það er ekki
að furða þótt þessi maður
berjist eins og gamalt ljón
gegn prófkjöri.
Hugarfarið eitt og hið sama
17’yrir skömmu voru Islend-
* ingar heiðraðir með ó-
venjulegri heimsókn. For-
sætisráðherra Búlgaríu kom
hingað í opinbera heimsókn,
að eigin ósk, og hafði þrjá
tugi manna til fylgdar. Minna
mátti það ekki vera. Hinn
búlgarski gestur vakti nokkra
athygli hér, fyrst og fremst
vegna þeirra yfirlýsinga, sem
hann gaf á sögulegum blaða-
mannafundi. Hann lýsti því
yfir, að það yrði aldrei leyft
að kommúnísku skipulagi
yrði steypt og taldi að komm
únískir ráðamenn hefðu að-
eins gert skyldu sína með
innrásinni í Tékkóslóvakíu.
Á þetta er minnzt hér
vegna þess, að Todor Zhiv-
kov er dæmigerður fulltrúi
fyrir stalínískt hugarfar, sem
við höfum raunar einnig
kynnzt hér á landi. Skoðanir
Todor Zhivkovs, sem var eirin
af upphafismönnum innrásar-
innar í Tékkóslóvakíu og
Magnúsar Kjartanssonar,
fara til að mynda alveg sam-
an. Meðan Zhivkov gaf her-
sveitum sínum fyrirskipun
um að sækja inn í Tékkósló-
vakíu, sat skoðanabróðir
hanis á íslandi og rit-
aði pistil þess efnis, að
til þess mætti aldrei koma,
að frjálsdr flokkar og frjáls
blöð fengju að þrífast í
Tékkóslóvakíu. Engum dettur
í hug, að bein lína hafi verið
milli ritstjómarskrifstofa
Þjóðviljanis og aðsetúrs búlg-
arska forsætisráðherrans. En
hugarfarið var eitt og hið
sama og það réð úrslitum.
Nýtt rekald á fjörum kommúnista
17'ommúnistar hafa um ára-
tuga rkeið talið sér ófært
með öllu að ganga til kosn-
inga án þess að ná siamstarfi
við einhverja aðila í öðrum
flokkum. Árið 1938 var Héð-
inn Valdimarsson fyrir val-
inu en það samstarf rofnaði
nokkrum mánuðum seinna.
Árið 1956 varð Hannibal
Valdimarsson fyrir valinu.
Sú samvinna stóð í 12 ár en
er nú öll.
"1'
Kommúnistar voru farnir
að örvænta um, að nýtt rek-
ald mundi koma á þeirra
fjörur að þessu sinni — en
gæfan sneri ekki baki við
þeim fremur en fyrri daginn.
Stefán Jónistson, fréttamaður,
yfirlýstur Framsóknarmaður,
hefur tekið að sér hlutverk
hins nytsama sakleysingja.
Nú er aðeins eftir að sjá
hvaða nafn verður fundið á
,,samfylkingu“ þeirra komm-
únista og Stefánis Jónssonar. [
Að
Húsa-
felli:
Við Teitsg'ii.
Dýrðarljómi og draugatrú
Húsasvæðið ineð íþróttavelli og golfvelli.
MARGIR eiga enn eftir af
sumarfríunum sínum og
einhverjir hyggjast eflaust
ekki getað notað það, ef þeir
komast ekki til útlanda.
Hugsa því sumir til heitari
landa og halda á „sólar-
strendur“, eins og það er svo
fagurlega nefnt í auglýsing-
unum.
Flestir gleyma þó, að það er
enn hægt að verja fríi til ýmis-
legrar dægradvalar hér heima,
ekki sízt þegar svo vel hefir
viðrað sem að undanförnu. Enn
mun það til, að fólk bregður
sér í sumarhúsin sín uppi i sveit
og á þar notalega helgi, nýtur
myrkrar kvöldkyrrðarinnar, eða
situr við lampaljós, ef vindur-
inn gnauðar úti. Sumir halda
svo á gæsaveiðar og þeir, sem
fremur eru friðelskandi, fara að
tína ber. Svo er ekki langt í
Frá vinstri: Geir Björnsson, hótelstjóri, Kristleifur Þorsteins-
son og Gunnar Einarsson, arkitekt.
rjúpnatímann fyrir hina skot-
glöðu.
Mörgum gleymist sú stað-
reynd að aldrei er landið okk-
ar litskrúðugra en einmitt á
haustdegi, þegar blóm og grös
eru byrjuð að sölna. Það má því
enn skoða dásemdir náttúrunn-
ar og þarf hvorki júní- né júlí-
daga til þess.
Þetta kom mér i hug þegar
ég frétti að farið væri að fækka
gestum hjá kunningja mínum,
Kristleifi Þorsteinssyni á Húsa-
felli. Mörgum mun kunnugt að
Kristleifur býr upp á nokkuð
sérstæðan máta, sennilega einn
bænda, sem býr með hús fyrir
þá sem njóta vilja kyrrðar og
skoða náttúruna og leika það,
svo sem i vikutíma, að þeir eigi
sumarbústað á einum af feg-
urstu stöðum landsins.
Ég er sjálfsagt ekki einn um
það, að hafa dreymt um að
eignast sumarbústað á fögrum
stað í landinu, utan við skark-
ala umferðar og borgarlífs. Allt
af hefir þó verið eitthvert verk
efni og annað með hýruna að
gera en verja henni í spýtur og
fleira með tímann að gera, en
banga saman sumarbústað.
Það var því skemmtileg til
breyting að halda upp að Húsa-
felli eina helgina og dveljast
þar í fullkomnum sumarbústað,
meira að segja með öllum lífs-
ins gæðum.
Einmitt í sama skiptið gafst
mér tækifæri til að rabba ofur-
litið við þá Kristleif á Húsa-
felli og Geir Björnsson hótel-
stjóra í Borgarnesi, sem brá
sér þangað upp eftir. Til um-
ræðu voru ferðamál Borgar-
fjarðarhéraðs.
Ekki alls fyrir löngu tóku sig
saman allmargir aðilar í Borg-
arfirði og stofnuðu ferðamála-
félag. Að þessu félagi standa
fyrst og fremst allir veitinga-
menn, en auk þeirra nokkrir
bændur og að sjálfsögðu gisti-
staðir allir í héraðinu svo og
Akranesbær og Borgarnes
hreppur fólksbifreiðastöðvar
og Akraborg.
Stjórn þessa félagsskapar
skipa þeir Geir Björnsson, hótel
stjóri í Borgarnesi, Kristleif-
ur Þorsteinsson á Húsafelli,
Leopold Jóhannesson veitinga-
maður i Hreðavatnsskála, Pét-
ur Geirsson, veitingamaður í
Botnskála og Jón Ben Ásmunds
son bæjarritari á Akranesi.
Tilgangur félagsins er að
auka ferðamannastraum um
Borgarfjarðarhérað, bæta að-
búð þeirra og stuðla að nátt-
úruvernd. I félaginu geta allir
verið sem áhuga hafa á ferða-
málum og búsettir eru í hérað-
inu.
Þegar hefir verið ákveðið að
gefa út greinargóðan upplýs-
ingabækling um héraðið með
staðarlýsingum og vegakorti.
Auk þessa verða svo bæklingar
fyrir hvern einn stað. Þá hefir
félagið í hyggju að koma upp
miðstöð með leiðsögumönnum
og skipuleggj a þaðan ýmiss kon
ar ferðir um héraðið, bæði á
bílum og hestum.
Það er margt að sjá í hinu
fagra Borgarfjarðarhéraði og
hvar sem farið er birtist eitt-
hvað sem augað gleður. Þar úir
og grúir af sögustöðum og þar
er fjöldi staða, sem eru mjög
ákjósanlegir fyrir ferðamenn.
Það er fleira þóknanlegt í líf
inu en þverhandarþykkar síð-
ur og kúasmjör. Sveitir lands-
ins geta selt svöngum og þyrst
um annað en landbúnaðarafurð
ir. Sveitirnar geta aukið við
andlegt fóður og fegurðarskyn
þeirra, sem hungrar og þyrstir
í fagra náttúru og vilja dvelj-
ast við fossa og í fjallasölum.
Hitt er svo annað, að mörg-
um til sveita finnst það ekki
samrýmast íslenzkri gestrisni
að selja náttúrufegurð og und-
irhalda ferðamenn fyrir borg-
un. Þetta er hins vegar arg-
ur misskilningur, sem veldur
tjóni fyrir landsbyggðamenn og
hrekur ferðaglaða fólkið til
annarra landa, þar sem það fær
fúslega veittan beina og þá auð
vitað gegn greiðslu.
Alltaf þegar ég hugsa um
Húsafell, að ég tali nú ekki um
þegár ég kem þangað, þá dett-
ur mér fyrst i hug séra Snorri
Björnsson, sá frægi galdramað-
ur, skáld og kraftajötunn. Ekki
fer hjá því, þegar maður dvelst
heila helgi á Húsafelli og geng
ur um gil og fjöll þar í ná-
grenninu að upp rifjast gamlar
sagnir um Snorra. Ætlunin er
þó ekki að ræða þær að neinu
marki að þessu sinni.
Heldur skulum við ganga um
staðinn með þeim Kristleifi og
Gunnari Einarssyni arkitekt,
en hann hefir teiknað skipu-
lag svæðisins, sem er einkar
skemmtilegt og á eftir að verða
enn skemmtilegra, þegar fram í
sækir.
Kristleifur segist nú hafa rek
ið þetta húsabú sitt í 7 ár, en
hann sagði að frumhugmyndina
að þessum atvinnurekstri hefði
Guðmundur Þorsteinsson í Efri
Hreppi átt. Ahafnasvæðið og
sumarhúsin eru í skógarjaðri
Húsafellsskógar nærfellt gegnt
bæjarhúsunum á Húsafelli.
Þar hafa nú verið reist 10
stór sumarhús, eins konar fjöl-
skylduhús, en þau eru þó ekki
öll jafn stór. Nýverið hafa svo
verið reist tiu minni, sem
eru nánast á stærð við 4—6
manna tjöld, en þau eru ekki
búin rúmum, og ætluð sem
svefnpokahús. 1 öllum stóru
húsunum er vatn, eldunarkrók-
ur og í sumum þeirra stærstu
svefnloft, auk allra venju-
legra, einfaldra húsgagna. Þar
er einnig gaseldavél og öll tæki
til eldunar og framreiðslu mat-
ar. Auk þess eru húsin upphit-
uð.
Þú kemur því aðeins með
rúmföt og hráefni til matargerð
ar, þegar þú flytur inn í þessa
mjög svo snotru og haganlegu
sumarbústaði. Svo er sameigin
leg snyrting fyrir stóru húsin,
einnig steypibað og gufubað-
stofa. Ofurlítill steyptur pollur
er kominn og við hann er fyrir
hugað að koma upp fullkominni
sundlaug á næstunni. Nokkru
lengra inni í skóginum, í all-
stóru rjóðri eru litlu húsin tíu
og þar eru einnig tjaldstæði.
Sameiginlegt eldhús er þar, sem
gestir húsanna geta fengið að-
gang að og einnig er sameigin-
leg snyrting.
Gistirúm er fyrir alls 30
manns í litlu húsunum, en í
hinum stóru eru 43 rúm. Þar er
að sjálfsögðu hægt að hýsa
miklu fleiri og er mikið svefn-
pokapláss á svampdýnum, sem
settar eru á gólfin.
Nú, og hvað kostar svo
þetta?
Stærstu húsin kosta 700 krón
ur yfir sólarhringinn og er þá
innifalið gas, rafmagn, gufubað
og það sem húsunum fylgir.
Dveljist þú i viku, eða lengur,
er 10% afsláttur frá þessu verði.
Minnstu húsin, af hinum stærri,
kosta samsvarandi 400 kr. á
sólarhring. Hvílupokahúsin
kosta svo 250 kr. með aðgangi
að eldhúsi. Tjaldstæðaverð er
75 kr., en því fylgir aðstaða til
snyrtingar.
Óþarft er að lýsa þessu öllu
miklu nánar. Þarna er um að
ræða snyrtileg sumarhús, eins
og þau munu víða gerast hjá
einstaklingum. Þægileg, en án
alls óhófs. Það má dveljast
þarna talsverðan tíma fyrir þá
upphæð sem svarar vöxtum af
samsvarandi sumarbústað.
Geta menn gert sér það til
dundurs að reikna það út, ef
sumarbústaðurinn með öllum
búnaði kostar 150—200 þús.
krónur, að ekki sé talað um veg
legri byggingar og staði, þar
sem landið eitt undir bústað-
ina kosta fleiri tugi þúsunda.
Og hér á Húsafelli má eyða
vetrardögum í góðu yfirlæti,
svo lengi, sem fært er upp
Hálsasveit.
Ég fæ ekki skilið svo við
þetta rabb um Húsafell að
ekki sé svolítið getið Snorra
Björnssonar og þess hugblæs,
sem mér fannst hann setja á
staðinn, þegar ég gekk um þær
slóðir, er hann valdi hellur sín-
ar og hnullunga i Húsafells-
byggingarnar.
Bæjargil varð okkur auðvit-
að fyrst til fanga. Þetta gil ber
einnig nafnið Draugagil og þar
á Snorri hlut að. Ég hef alltaf
haft mjög gaman af sögunni af
viðureign þeirra Magnúsar kon
ferenzráðs Ólafssonar Stephen
sens og Snorra, er Magnús fór
að sækja hann heim, andstætt
ráðum föður hans, Ólafs stift-
amtmanns. Snorri villti fyrir
Magnúsi og mönnum hans,
og lét þá vera að rangla kring-
um Húsafell í tvo sólarhringa,
áður en hann tók á móti
þeim. Síðan gerði hann
Magnúsi vel til og ræddust þeir
lengi við og þar með um tilvist
djöfulsins, sem Magnús harð-
neitaði. Einnig andmælti hann
Framhald á bls. 18
Séð ofan yfir Húsafell úr Bæjargili.