Morgunblaðið - 12.05.1971, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 12. MAÍ 1971
C oooooo ooooo o
C oooooo ooooo c
unum. Sem snöggvast hurfu þeir
báðir og hún heyrði frú Dilling
svara kurteislega, eftir beztu
getu. Á næsta andartaki kom
hr. Llewellyn inn og frú Dill-
ing á eftir honum, berandi körf-
una, sem bílstjórinn hafði afhent
henni. Karfan var full af ávöxt-
um og þeim svo glæsilegum, að
þeir liktust mest ávöxtum úr
vaxi, sem notaðir eru til skrauts,
og kunnáttulega fyrirkomið,
eins og blómasali hefði gengið
frá þeim. Frú Dilling setti körf-
y>cr fáió yðar feró hjá okkur
hringió í síma 25544
FERÐASKRIFSTOFA HAFNARSTRÆTl 5
una á borðið og dró sig síðan
í hlé, sárnauðug.
Hr. Llewellyn, hvíthærður og
og með yfirskegg, grannur
og íklæddur hvitum fötum i sam
ræmi við árshátíðina, hélt á
hattinum sínum í hendinni
og hneigði sig, og gerði henni
bendingu að liggja kyrr.
— Verið þér ekki að reyna
að setjast upp. Ég kom bara tii
þess að láta í ljós þakklæti mitt
fyrir þessa hetjudáð yðar,
og sjá, hvort ég get gert nokk-
uð til að flýta fyrir bata yðar.
Ég sé, að hér er engin lærð
hjúkrunarkona hjá yður. Finnst
yður ekki, að þér ættuð að fá
hana?
Hann stóð í sömu sporum og
Nancy gat ekki hert upp hug-
ann til að bjóða honum sæti.
Henni fannst einhvern veginn
sem slíkt væri ósvifni. Og hún
ætlaði varla að geta komið upp
neinu orði.
— Þakka yður fyrir, hr.
Llewellyn, þess gerist ekki þörf.
Evans læknir telur ekki neina
ástæðu til að fá hjúkrunarkonu.
Þetta sár er óverulegt. Hann
segir, að ég verði komin til
vinnu eftir hálfan mánuð.
Langa granna höndin á hr.
Llewellyn strauk yfirskeggið.
— Hvað sem við getum gert,
og hvers sem þér þarfnist . . . ég
vildi sýna yður, að við kunnum
að meta . . .
— Þetta var ekki neitt. Nancy
vissi, að hún gerði óþarfiega lít-
ið úr þessu öllu.
Það er það minnsta, sem
við getum gert. Þér verðið að
láta okkur vita, ef þér þarfn-
ist einhvers.
Svo hneigði hann sig með
gamaidags virðuleik og gekk
hægum skrefum út úr stofunni
og út að bílnum, þar sem bíi-
Veí varið hús fagnar vori....
Eyáingarofl sjávar og seltu ná lengra en til skipa
á hafi úti. Þau ná langt inn i land.
Hygginn húseigandi ver þvi þök og tréverk með
skipamálningu
PELS
Hún er þrautreynd við erfiðustu aðstæður hér/endis.
Hygginn húseigandi notar Hempels
í
Framleiðandi á íslandi:
Slippfétagið íReykJavíkhf
Málningarverksmiðjan Dtigguvogi — Simar 33433 og 33414
stjórinn beið hans, til að opna
hurðdna.
Það var einmitt þetta, sem
Frank Dillon hafði árum saman
verið að leitast við að afnema.
Hr. Llewellyn fannst enn, að
hann ætti að sýna áhuga á hög-
um starfsmanna sinna. Hann
hafði enn ekki gert sér að góðu,
að verksmiðjurnar skyldu vera
komnar í vinnuveitendasamband
ið, enda þótt hann hrósaði happi
með sjálfum sér, af því að verk
smiðjurnar voru alltaf heldur
fyrir ofan sambandið um kaup-
greiðslur og önnur fríðindi, og
eftirlitsmennirnir, sem þangað
komu gátu ekki fundið neitt um
að bæta.
Hann hafði orðið neyddur til
að láta verkamannafélögin taka
að sér flest „velferðarmálin", en
ennþá vissi hann samt, hvað rétt
var og skylt. Eldri starfs-
mennirnir voru orðnir vanir
honum, en sumir þeir yngri voru
ekkert hrifnir af þvi þegar „lík-
bíilinn" birtist við dyrnar hjá
þeim og spurt var um misling-
ana í krökkunum eða þess hátt-
ar. Og konurnar kunnu þó enn
verr við þetta. Þær kölluðu það
hnýsni og ekkert gat sannfært
þær um, að hann væri ekki að
sieikja sig upp við almúgann.
Þegar hr. Llewellyn var farinn,
kom frú Dilling tafarlaust inn.
- Viltu bara sjá . . . og meira
að segja ferskjur! Hvar ætti
hann að geta fundið ferskjur í
júnímánuði í Ohio? Það er nú
sama hvað þú segir . . . hann
er nú fallegasti maðurinn
í Lloydstown, sama hve gamall
hann kann að vera. Það er nú
maginn á honum sem ég er
hrifnust af. Ég er ekkert hrifin
af ístrubelgjum. Og svo brotið í
buxunum hans — ég get nú ver-
ið hrifin af þessum ný-
tízku kæruleysislegu fötum, eins
og hver annar, en þau eru nú
drusluleg. En hr. Llewellyn er
alltaf eins, hvaða mánuður árs
sem er, og ég held ekki að hann
svitni eins og aðrir menn. Viltu
að ég afhýði ferskju fyrir þig?
— Æ nei, Dilly, lofðu mér
bara að sofa. Seiðingurinn í öxl-
inni var nú orðinn að sárum
verk, og það iá við, að hún æpti
að Dilly.
Gott og vel, ailt í lagi En
má ég éta fáein vínber?
— JÁ, þú mátt éta körfu-
skrattann með öllu saman, ef þú
vilt. En farðu bara burt og lofðu
mér að sofa.
Hún iðraðist þessara orða
sinna, þegar hún sá móðgunar-
svipinn á frú Dilling, en hún gat
samt ekki farið að gera
sér neitt samvizkubit af þessu,
llrúturinn, 21. niarz — 19. apríl.
Þú ferð allra þinna ferða eins og ekkert hafi í skorizt.
Nautið, 20. apríl — 20. niaí.
Hver hefur fuilyrt, að þú eigir ekkert erindi í fréttirnar?
Tviburarnir, 21. niai — 20. júní.
Velgengni þín heldur áfram,
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Þú heldur, að gæfan ætli að snúa baki við þér, en það er rangt,
í.jónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Þú ert steinhissa á því, að aðrir skuli ekki vilja vera með í for
dómum þínum.
Meyjar, 23. ágúst — 22. september.
Þig lengir eftir samhygð, en gleymir »ftð láta eitthvað á móti
koma.
Vogin, 23. september — 22. október.
Þú ert heldur skammsýnn núna, en ef þú gætir vel að, mi
gera gott úr gömlum deilum.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Sumt er þér til byrði. sem aðrir telja til kosta,
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Ef þú leggur mikla áherzlu á framgang mála, geturðu vonazt
eftir einhverjum árangri.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Þú hefur gert vel, og átt eftir að ná ennþá betri árangri.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Þú stendur þig sæmilega, en ekki eins og við hafði verið búizt.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Þú væntir þér einskis ills. Það er óvarlegt.
þar eð hún vissi, að ekkert nema
harðneskja hefði getað komið
konunni út.
Hún gróf andlitið í koddann
og ásetti sér að kæra sig ekki
um verkinn, sem vildi ekki láta
skáganga sig. Væri hún píslar
vottur úr frumkristninni, þá
þá þóttist hún viss um, að hún
mundi afneita trú sinni jafn-
skjótt sem hert væri á skrúf-
unni og færa hverju heiðnu goði
brennifórn, að þarlendum sið.
Henni var meinilla við allan sárs
auka. En svo furðulega vildi til,
að hún sofnaði.
Skipasmiðir
Vantar nokkra vana skipasmiöi nú þegar,
næg vinna.
Bótanaust hf. vjElliðavog
Reykjavík, Sími 34631 og 34630.
Þér akib betur í
Hversvegna!— vegna þess að SAAB er framleiddur með
aksturseiginleika í huga framar öllu.
SAAB er órangur þrotlausrar viðleitni ó því hvernig bezt
megi samræma fógað útlit, akstursöryggi og vandaðan frógang.
Hvert smóatriði í SAAB 99 er þaulhugsað og yfirfarið
af færustu sérfræðingum.
I SAAB finnið þér samankomnar allar óskir hinna vandlátu.
SAAB er fyrir hina vandlátu.
&«íh^B]öRNSSONACo.
SKEIFAN 11 SÍMI 81530