Morgunblaðið - 10.06.1971, Síða 7

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. JÚNÍ 1971
Kvenfél. Sjúkrahúss Sigluf jarðar:
Gefur 1 millj.
kr. til kaupa
á röntgentæki
ÞAÐ VAR he-ldur betur lif
og fjör í húsi Verkalýðsfé-
lagsins Þróttar í Siglufirði,
er blaðamaður Mbl. leit þar
við á uppstigningardag. Kven
félagskonur Sjúkrahúss Siglu
fjarðar höfðu þar bækistöð
fyrir árlega fermingaskeyta-
sölu sína, en tekjur af
skeytasölunni renna óskiptar
til sjúkrahússins og áttu á
sínum tima stærsta þáttinn
í að ráðizt var í byggingu
Kristíne Þorsteinsson
hins nýja og glæsilega sjúkra
húss sem nú er i Siglufirði.
Skeytasalan er ekkert smá
fyrirtæki, sem sjá má af því
að tekj urnar í ár námu rúm-
lega 170 þúsund krónum. —
Með þeirri upphæð var
bankainnistæða kvenfélags-
ins komin yfir milljón, en
það mun ekki standa lengi,
því að næsta gjöf til sjúkra-
hússins verður röntgentæki,
sem kvenfélagið ætlar að
gefa eina milljón til kaupa
á.
Núverandi formaður Kven
félags Sjúkrahúss Siglufjarð
ar er frú Kristíne Þorsteins
son, eiginkona Ólafs Þ. Þor
steinssonar sjúkrahússyfir-
læknis og hún sagði Mbl. að
hér væri um að ræða mikið
og gott samstarf fjölda Sigl-
firðánga og mjög góðar und
irtektir kaupstaðabúa, þvi
að þeir hreinlega sendu ekki
önnur skeyti, en Kvenfélags
skeytin.
— Er ekki mikil vinna í
sambandi við skeytasöluna og
hvernig er hún skiþulögð?
— Jú, vininan er mikiíL, en
verkið verður léttara, þegar
svo margar hendur vinna
það. Við byrjum á því að
láta prenta eyðublöð með
nöfnum allra fermingarbarn
anna og dreifum þeim í hvert
hús hér. Aðalvinnan byrjar
Hið glæsilega sjúkrahús Siglufjarðar
svo skömmu fyrir sjálfan
fermingardagiinn, en þá setj
um við upp skrifstofu hér.
Híngað kemur svo fólkið
með eyðublöðin og hefur þá
krossað við þau fermángar-
böm, sem það ætlar að
senda skeyti. Við tökum við
eyðublöðunum og greiðslu
(hvert skeyti kostar aðeins
30 krónur) og þá hefst aðal
vinnan, sem er að vélrita á
hvert skeyti, nafn og heimil
isfang, og undirskrift, en um
þrenns konar kveðjur er að
ræða, sem eru prentaðar á
skeytin. Þetta er langstærsti
hluti starfsins og við fáum
fjölda af fólki utan úr bæ til
að koma hingað og vinna við
vélritun, eða taka eyðublöð
með sér heim. A fermingar-
daginn eru svo skeytin sort
eruð og síðan borin heim til
fermingarbamanna, — Sem
dæmi um hvað hér er á ferð
imni má nefna að núna send
um við um 6000 skeyti.
— Þetta er þá aðaltekju-
lind kvenfélagsins?
— Já, en auk þess höldum
við árlegan basar, sem ætíð
gefur vel af sér og svo sjá-
um við þar að auki um
skeytasendingar, þegar ein-
hver stórafmæli eru hér. —
Við skiptum bænum niður í
hverfi og skipum hverfis-
stjóra, sem siðan sjá um af
mælisbörnin í sínu hverfi.
— Hvenær var félagið
stofnað og hvert hefur fram
lag þess verið tii sjúkrahúss
ins?
— Það var stofnað 1953 og
fyrsti formaður og aðalhvata
maðurinn að stofnun þess
var Bjarnveig Guðlaugsdótt-
ir hjúkrunarkona. Þegar hún
flutti tók Hildur Svavars-
dóttir við og þegar hún ílutti
1967 tók ég við, en var þá
búin að vera gjaldkeri frá
upphafi. Með röntgentækinu
nú, höfum við alls lagt fram
hátt á fjórðu milljón til
sjúkrahússiins, bæði til bygg
ingar þess og tækja og bún-
aðar, en allar tekjur félags-
ins og stórgjafir einstaklinga
hafa runnið óskertar til
sjúkrahússins. M.a. gáfum
við öll rúmin í það, dýnunn
ar, sængurföt, gardínur, sem
eru batikgardínur, nýtizku
barnarúm og ýmis sjúkratæki
og aranað, sem of langt mál
yrði að telja upp.
— Að lokum frú Kristine,
hverjar skipa stjórn félags-
ins?
— Auk mín eru það Jóna
Einarsdóttir, gjaldkeri, Ragn
heiður Sæmundsson, ritarti,
Anna Snorradóttir, varafor-
maður og Dagbjört Einars-
dóttir meðstjórnandi.
„Efst i huga að reka
fyrirtæki mitt vel“
Stutt spjall við athafnamanninn,
Egil Stefánsson, 75 ára
um Egilssíld og annað
HINN kunni siglfirzki borg-
ari og athafnamaður, Egill
Stef&nsson hjá Kgilssíkl átti
75 ára afmæli 9. mai sl. Er
blaðamaður Mbl. var staddur
í Siglufirði um daginn, hitti
hann Egil að máli og ræddi
stuttlega við hann og fékk að
skoða verksmiðju Egilssildar
og kynnast rekstrinum.
— Við enuim eingöegu með
rey'kta srld um þessar mundir,
og það er miikffl og góður
markaður fyrir hana. Svo
höfum við verið að prufa
oikk'uir áfram með reyktan
rauðmaga, sem þykir hið
mesta lostæti, en það er sem
sé sá'ldin sem við loggjum
mesta áherZliu á. Hráefnið er
ágætt, keyptum það frá Vest-
mannaeyjum í vetur.
— Hvað er þér eifst í huga
á þessuim fcíimamótium Egill?
— Því er iffljótsvarað, að
reka mitt fyrirtæki vél. Við
erum nú að bíða eftir svari
frá Iðinþróunarsjóði um lán
ti'l fre'kari framkvæmda, sem
miða að því að auika afkösit
atóriega, Hér er um að ræða
aukinn vélakost og kostnað-
aráætlunin fyrir framkvæmd-
ina í hei'ld er um 3 mffljónir.
Ég er ekkert á þvi að draga
í land og ég ög Jóhannes son-
ur minn sætkjum áfram á
fullu og litum bjart fram í
tiimann um’ að þefcta geti auk-
izt. Jóharmieis er nú að ta'ka
við þessu að mestu og við
höfum hug á að frra meira
út í niður-suðu á fleiri teg-
trnduim, þvi að við hljófcum að
stefna að þvi hér á Isiandi,
að fuMvinna meira sjávaraf-
urðir okkar.
— Hvenær stofnaðir þú
verksmið j una.
— Það var árið 1949, er við
hyggðum reykhúsið, en síðan
keyptum við húsið, sem verk-
smiðjan er nú í. Upp frá þvi
hefur fyrirtækið daifnað vel
og við höfum alltaf lagt
áherzlu á að gera tilraunir
með eifcfchvað nýtt og prófa
okkur áfram með fram-
leiðsJ'una. Við byrjuðum fljót-
lega að sjóða niður kippers,
sem var mjög vimsiæl vara.
Þeir feðgar buðu blaðamawii
að gartga um verksmiðjuna
og skoða vélcikostinn. Þar ein-
kennisit allt ai mikiUi reglu-
semi og þrifnaði og starf-
sernin er greirtilega vel skipu-
Egili Stefánsson og Jóhannes Þór Egilsson.
lögð. Egiill sagði oktour að
yflrdieitt störfuðu 8—12 tnanms
hjá fyrirtækinu, en fleiri,
þegar niðursuðan væri i
gangi. Nær ÖH fram'leiðslan
er seld á innanlandsmarkaði
og hefst varla undaun að full-
nægja eftirspum, og þvl brýn
nauðsyn til að áuka við véla-
kostinn og þar með fram-
leiðsJuna. Þeir feðgar hafa
nýlega innréttað nýtt athafna-
svaeði í húsinu og bætt við
frystigeymslu til að gejma í
hráefnið. Er auðséð á öllu,
Framh. á bls. 14