Morgunblaðið - 27.08.1971, Blaðsíða 28

MÖRGtns’BLAÓÍÐ; FÖSTUDÁGUR 2Í. ÁGÖST 197Í
28
Geioge Harmon.
Coxe:
Græna
Venus-
myndin
45 1
Mui'dock stillti siig um að
sivara. Einhver spenna, sem
hann gat ekiki gert sér grein
fyrir tók að gera vart við sig
immira með hooum. Hann var
arðiinin óþoLinmóður, en vissi
háns vegair, að það þýddi ekki
neditt að reka á ef.tir Fenner.
Hann beið þvi meðan spæjar-
inn kvedkti sér í vimdiiimgi.
— Hún fór í einhveim lítinn
leigukas.sa í Blaikestræti —
númeir 118. Þar var hún í svo
sem klukkutima, kom svo út aft
ur og stieig upp í bílinn sinn,
Murdock hleypti brúnuim og
önmiur færðist upp á við og var
þar kyrr, meðan hann huigleiddi
þetta, sem hainn hafði heyrt.
Hann áttaðd slig ekki á þýð-
imgu þess, en þóttist vita, að
þarma væri sér tekið að verða
eitthvað ágengt. Liklega var
hann þarna kominn á nýtt spor.
Og hann var dálitið spenmtur að
frétta, að Louise og Roger Carr
höfðu hitzt. Hann leit á Fenner.
vilt pcinta það.
— Var hún með nokkuð með
sér? Ég á við, hvort hún hafli
haid’ið á einhverjú.
— Vasabók.
Murdock kinikaði koMi. —
Ágætt! Reyndu aftur á morg-
un.
— Gott og vel. Og gleymdu
ekki því, sem ég var að segja,
að miiig langar enn til að bjóða
hernnii upp á eiitt glas. Hamn
sýndi ekki á sér neitt fflrarsmið.
Harnn leit á Murdoek og augna-
til'Mtið var hæðniistegt, en þó
var eims og honum væri
skemmt. — Ég skyldi jafnvel
kaupa eitit handa þér — ef þú
vilt panta það.
Murdock andvarpaði þumgam,
eins og þreyttur og sigraður
maður. Hann stóð upp, gekk að
símanum og staðniæmdist þar. —
ViitJU fara þegar þú ert búinn
að íá glasið?
— Já, ef það er éimin tvöfaid-
ur.
Mui'dook pamtaði einn tvö-
faldan og einm ecmfaddan. Þeig-
ar hann kom afitur, var Fenner
að horfa á eldimn í vindMmgn-
um simum. Hann saigði: Ég sé,
að þessd gítarpiiitur i SiJifur-
hurðinni var myrtur í gær-
kvöldi.
— Já Tony LoreMo, sagði Muir-
dook.
— Ég spurðist fyriir um þetta
hjá kun'ncngja á stöðinná. Hann
var sikotiimn af stuttu færi, alveg
elns og Andrada, var það ekki?
Murdock kinikaöi kolM og nú
leið honum ekki lerag'ur ve.l.
— Lorelio var að tala við þig
í gærkvöld, sdgði Fenner. —
Og Loudse og þessii stóri, sem
hún var með. Ætli sá sarrui hafi
skotiið þá báða ? ,
— Senniiega.
Þjónminn kom imn með giiös-
iin. Fenmer iét ekki á sér sitamda.
Hann saup á og svo aítur. —
Þig lamgar til að upplýsa þetta
mál, er það ekki?
— Andirada prófessor var vin
ur mínin, Ég ég hefði ekki kom-
ið tii borgar'mniar, væri hann
liktega enn á lífti. Með það, sem
ég hef múma í höndumum, get ég
ekkd upplýst neitt máil, en Bacom
kynni að geta það.
— En þú ætlar þó afliltaf að
reyma það?
TÍZKUVERZLUN VESTURVERI
Fá annað par — ég held þeir meiði mig
Munmsviipuir'mn á Murdook
var gremjuleiguir, og eins voru
hugsianir hans. — Jú, það er
rétt hjá þér, að ég ætlia að
reyrna það -— og er að reyna
það. Ég er emn efcki komiim.n
fyrsta áfamgamm ag svo er ainn-
að, sem ég þarf að gera, og . . .
Hainn þaigniaði' og gerð: enga
t'lraum tii að ljúka setruinigunmi.
Allit í eimu tæmdii Feniner glas-
iíð sitt og stóð upp. — Þafcka
þér fyrir hressinguna. Harnn
gekk tiiil dyra og þe.gar Mur-
dock stóð ekki: upp og leit efckí
eimu sinmi á hamm, sagði hann:
— Ég held áfiram á moriguin. Síð
an gekk hamin út.
Murdock sait kyrr í s'tólmum
og gliasflð hans var sama sem
ósmert. Smám saman baindist
hugS'un hans aftur að Loudse
Anidrada og því, sem Fenner
hafði sagt homum. Svo fór hann
að hugsa um þessia gesti, sem
BRÆÐURNIR ORMSSON%
lásmúla 9. simí 38820
komóð höfðu til hains og komisit
að þe’rri niiðurstöðu, að það
hefði ver'.ð rétt af sér að vera
ha'ma. Stunduim borgaðii það sig
að bi'ða, og láta fólkið heldur
koma til sín, og hamm vonaði að
svo hefði verið í þetta skiptið.
— Blakestræti 118, sa.gði
hanm upphátt.
E'nhver hafði ver'ð að segja,
að Gail Roberts væri að koma
séir upp íbúð í BliaikestrætJi.
Var það kajnmsiki þarrna? Og
hvaða eirimdi átti Lou'se þangað
aliscn síins liðs?
Hann hugsaði miáliið drjú.ga
stund. Loksúns settist harnn á
rúmi’ð og fór að losa sfcóreim-
arnair sinar en svo hætti hanm
því smögglega og greip símamm.
Hvað gerir það til þó að komi.ð
sé yfir m'ðn'ætti? sagði hamin og
h.r'ingd: í Andraöahús'ð.
Brátt heyrð: hanin hr'ng'mig-
una hinu msigán. Hann hl'Uistaði
fyrst eins og v'ðiutan og huigs-
aði um eitthvað allit aninað, en
svo tók hann að telja hrinig’ng-
armar. Þegar aifgirei'ðslan siagði,
að númerið svarað: eikk', bað
hann um að reyina aftur. Svo
heyrði: hanm aíitur hr'nigihiguina
hinum megin og í þetta siran tald'i
hanm tölf hrinigingair en nú varð
toirtrygigni: hiains að hræðsliu, sem
hafði eirJkemniiteiga ill áhr'f á
hain.n. Loksdnis lagð: hann sím-
ann á og tók að leysa hine skó-
inn. En svo afliiit í e'.nu reimaði
hamin báða skóna afituir, greip
húfu og frafcka og fór út.
17. kafli.
Það var dimimit í Andimdahús-
iniu, þegar Murdoek lagði bílrn-
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríL
Nú gengur allt miklu betur, ei» þii verftur að vanda þijf vel.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
I»ér miðar vel áfram með verk þín or f:«*rð I«»f fyrir.
Tv íburarnir, 21. maí — 20. júnl.
T»ú nkalt byrja dagiuii með iiinri ftleði, «»i; iáta gott af |»ér leiða.
Áhufti þinn hefur ftéð áhrif á fólk í kriiiftiim þift
Kiabhimi, 21. júní — 22. júlí.
l.osaðu þift við ftamalt draHl, og- reyndu að h.vftla ejttlivað að
þeim, sem minna mefta aíu.
IJónið, 23. júlí — 22. ágúst.
l»ú verður að «;era sérstakar ráðstafauir í daft atarf* þíus veftiia.
Meyjar, 23. ágúst — 22. september.
I»ú ert uokkuð staðfastur í allri riiiftiilreiðiiini, og kemur það
þér til ftóða.
Vogin, 23. aeptember — 22. október.
f*ú kannt sannarlega að ftera þér erfitt fyrir siundum.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Kétt er að kynna sér málin, áður en þú díemir fólk.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Þér kemur ástandlð spauftilefta fyrir sjónir.
Steingeitin, 22, desember — 19. janúar.
l»ú verður að s’aka á til að halda vinskap eða hóndiim, sem þú
ert tenftdur til að þau bresti ekki.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
K«yndu aö sinna shyldu þinni ains vel (»K l»ú mátt.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. niarz.
I»að er vandalnust að flýta ákvörðunum ef þö eit eiuráður en
Kleymdu ekki að taka tillit til annarra.