Morgunblaðið - 17.10.1971, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. OKTÓBER 1971
11
Árni Guðmundsson,
læknir — Minning
ÁRNI Guðmundsson læknir,
andaOist í Landspítalanum 10.
t>. m., eftir langa sjúkdóms-
legu.
Siðastliðin rúm 15 ár stundaði
Áími almenn læknisstörf hér I
Reykjavik og var jafníramt
læknir í röntgendeild Landspit-
elans. Nú þegar leiðir skiljast
vil ég fyrir hönd samstarfs-
rnanna i Landspítalanum minn-
ast Áma með nokkrum orðum,
og þakka hin góðu kynni á liðn-
um árum. Ámi var einstaklega
vel látinn bæði meðal lækna og
hjúkrunarfólks. Hann var glað-
lyndur og gamansamur að eðlis-
fari og hvers manns hugljúfi.
I>egar vanda bar að höndum var
hann æðrulaus, og hafði jafn-
an eitthvað gott til málanna að
leggja til úrlausnar.
l>að var i lok ársins 1954, að
Ámi læknir fluttist með fjöl-
skyldu sina frá Akureyri hing-
að suður til Reykjavíkur. A
Akureyri hafði hann verið starf-
andi læknir frá árinu 1933, en
jafnframt unnið við sjúkrahúsið
og sérstaklega sem röntgen-
lækndr. Þegar Ámi haifði setzt
að hér fyrir sunnarf, var falazt
eftir honum til starfa í röntgen-
deild Landspítalans, en hann
hafði þegar aflað sér góðrar
reynslu við röntgenskoðanir.
Hann var ráðinn læknir við
röntgendeildina frá janúarbyrj-
un 1955. Það var mikið lán fyrir
spítalann að mega njóta starfs-
krafta Áma sem lengst, en hann
hélt áfram störfum í röntgen-
deildinni allt til æviloka. Hin sið-
ari ár var það af tryggð og trú-
mennsku við starfið og stofnun-
ina, að hann hefur hlaupið undir
bagga og unnið að hluta, því að
hann vildi að vonum minnka við
sig störfin, þegar aldurinn færð-
ist yflr, og stunda eingöngu
sjúklinga í lækningastofu sinni,
en hann var alla tíð starfandi
læknir í bænum jafnframt
spítalaþjónustunni.
Árni átti sér áhugamál önnur
en læknisfræði. Gömul fræði
voru honum hugleikin og hann
var mjög víðlesinn og fróður.
Islendingasögurnar áttu hug
hans, og hann hafði alltaí á
takteinum frásagnir af atburð-
um og söguhetjum. Hann átti
rika frásagnargleði og eru
minnisstæðar sumarferðir með
starfsfólki röntgendeildarinnar.
Þar var hann sjálfkjörinn leið-
sögumaður, sem kunni skil á
öllum sögustöðum og í frásögu
hans urðu sögupersónumar ljós-
lidandi. En hann var einnig
kunnur vel mönnum og málefn-
um liðandi stundar, og öðrum
íremur ættfróður. Samfylgd með
Árna lækni var öllum ánægju-
efni.
Árni hafði mikinn áhuga á
skáldskap og ekki sízt í bundnu
máli, og var ótrúlegt, hve mikið
hann kunni af kvæðum og tæki-
íærisvísum, sem hann haíði á
hraðbergi, ef svo bar undir. Is-
lenzkumaður var hann góður og
smekkvís, og var oft leitað til
hans í þeim efnum um þýðingu
eða uppruna orða eða nýyrði í
Jæknisfræði.
Ámi vann störf sín í Land-
spitalanum af fádæma sam-
vizkusemi og vandvirkni, og varð
sjaldan misdægurt þau 15 ár,
sem hann vann þar. Það kom
því óvænt þegar hann veiktist
af þeim sjúkdómi, sem nú hefur
orðið honum að aldurtila.
Ámi var Norðlendingur, fædd-
ur 3 des. 1899, að Lóni i Keldu-
hverfi. Hann kvæntist árið 1929
Ingibjörgu Guðmundsdóttur, frá
Hellatúni í Holtum, ágætiskonu,
sem var honum tryggur lífs-
förunautur, og bjó honum og
bömum þeirra hjóna fyrirmynd-
arheimili. Böm þeirra eru: Guð-
mundur öm, skógfræðingur,
Haukur Kristinn, læknir og dæt-
uraar Þórunn, ljósmóðir og
Svava, flugfreyja.
Starfsfólk röntgendeildarinnar
kveður Áma lækni með sökn-
uði, og samhryggist innilega
eftirlifandi eiginkonu hans og
fjölskyldu.
Gísli Fr. Petersen.
HINN 10. október síðastliðirm
andaðist á Landspítalanum hér í
borgiinni Áimi Guðmiundsson
lækiniir. Verður útiför hans gerð
frá Dómkirkjuintni á morgun.
Ámd var fæddur að Lóni i
KeWuhverfi 3. des. árið 1899.
Hanin var af ágætum ættstofn-
um kamiran, rnáinn frændi Þórar-
ins heitiins skólameistaina á Ak-
ureyri og ®ktist honum að ýmsu
leyti að lundairfari, ekki sízt um
hógværð og Ijúfmeninsku. For-
eldrar hans voru: Guðmundur
Bjöm Ámiasioin, er um eitt skeið
bjó að Þórurmairseli í KeQdunes-
hreppi, en var seinina árum sam-
an bæjarpóstur á Akureyri, og
Svava DamSelsdóttir pósts í Ól-
afsgerði í Kelduhverfi Jónssonar.
Ámi varð stúdent í Reykjavik
árið 1925 og lauk læknaprófi frá
Háskóia Istands 1932. Stundaðí
síðan um tveggja ára skeið
framhaldsnám við sjúkrahús í
Álaborg og Árósum í Danmörku,
en hverf að því loknu til læknis-
þjónustu í heimabæ sínum, Ak-
ureyri, þar sem hann átti heimild
næstu tuttJugu árin, vann við
sjúkrahúsið og gegndí stundum
héraðslæíknisstörfum í viðlögum.
Áriö 1954 ®utfást hanin tóff
Reýkjaváitour, 060 þar heima sið-
an, stiundaði almemnar heimdllis-
‘MkBHngar og stanfaði við
rontgendeilld Landspitaians.
Með amdfáti Ánna Guðmunds-
sonar er hinn mætaisti drengur
horfimn úr vonum hóipi, vinsæli
og vel met'inn, og miunu allár
hinir möngu viniir. sem áttu þvf
lámá að Sagna að kynnast þess-
um einstakdega Ijúfa og eáslku-
lega mannd, 'ljútoa upp eimum
munni urn það, að um hann sé
hver minning annarri betiri og
þá er vel lifað, þegax svo er.
Ámí .var góðum og farsælum
gáfum gæddur. ÖH sin störf
leysrti hann af höndum með frá-
bænrd aiúð og vandvirtoni,
ástundun og iðjusemi, og neynd-
ust þessir mamrikostir homum
giftudrjúgir í hfimi og áunnu
honum hlýhug og traust starfs-
féflaga hans og sjúkidnga. Aídrei
hKfði hann sér váð störfum,
hvensu þreytfcur sem hann var,
hjáípaði jaÆnvel sjútoux 'thl heilsu
öðrum. Það var engin tilviljun,
að hann valdi sér lætondsþjón-
ustu að ævistarfi. Honum var
það eiginlegt að leggja I&tonar-
hendur yfir þjáða og sjúka, lina
þjáningar og gnæða mein ann-
arra, eftir því sem honum vannst
orka og timi tái. Þess vegna var
það beimflftnis heilsubót að vera
í mávást þessa hógværa, róflynda
og góðviljaða manns, sem lagði
ság alllian flram í starifiniu. Sláltoum
góðvilja fylgír blessun Guðs.
í eintcaJffifi sínu var Ánm lætanr
Tmtaill hamingjumaður. Harm var
kvæntur ágætri komu, sem bjó
honum yndisliegt heimili og var
hamun í hvdvetna stoð og styitta,
og áttu þau mamnvænfleg böm,
sem orðið hafia þeim til gleði og
ánægju. Annar sonur hans,
Hautouir lætonár, hefur nú tiekáð
vdð læícnisstörfum hér heima og
auðnaðást honurn að mega
Wlynna að föður sinum seánustu
stundimar. Þanmig andaðúst hann
umkringdur ástvinum símum.
— Rúmiega hálf öfld er nú liðin
síðam ég kynetiist Ánna Guð-
mundssyni fyrst Hann var þá
nýkomkm úr sveitánni og var
að hefja nám váð Gagmfiræða-
skáhann á Akureyri. Vairð þessi
skólabróðir mér þá þegar kær, og
þar sem við bjuggum löngum
í nágrenni hvor við anmam, rofn-
aði sú vinátta aldnei. Imnóflega
þalktoa ég honum samferðina frá
fyrsfcu tíð.
Starfsævin var orðin löng, og
þóttust vinir hans sjá á honum
Framh. á bls. 18
TÍGRIS
Beethoven finnst
hann vera beztur i
Kuba Imperial stereo
Þetta er nú kannski ekki alveg rétt, en hitt
verður þó ekkl hrakið, að IMPERIAL ST-1500
stereo-samstæðan er hreinasta afbragð. Hún
er glæný (árgerð 1971—72) og byggð stereo
(þrýsta þarf inn takka fyrir mono). Transis-
torar og díóður í útvarpsmagnara eru 37 og
afriðlar 3. Lampar eru auðvitað. engir. Mögn-
un er 20 W við 4 Ohrri., og er óhætt að full-
yrða, að það er kappnóg (a. m. k. fyrir þá, sem
búa f þéttbýli). Viðtækið er langdrægt og
hefur 4 bylgjur; LB, MB, SB og FM, og er
sjálfvirk tíðnisstilling fyrir FM byllgjuna (AFC).
Á útvarpi eru 2 leitarar og styrkmæiir. Há-
talarar eru mjög fyrirferðarlitlir (þó að sjálf-
sögðu ekki á kostnað tóngæðanna) eins og
samstæðan reyndar öll. Plötuspilarinn er
byggður skv. vestur-þýzka gæðastaðlinum
DIN 45539. Er hann 4ra hraða og gerður bæði
fyrir einstakar plötur og 10 plötur með sjálf-
virkri skiptingu. ST-1500 fæst bæði með hvítri
polyester áferð og í valhnotu. Verðið á allri
sámstæðunni er kr. 38.500,00 miðað við
10.000,00 kr. lágmarksútborgun og eftirstöðv-
ar á 10 mánuðum. VIÐ STAÐGREIÐSLU ER
VEITTUR 8% AFSLÁTTUR (verðið lækkar í
kr. 35.420,00). Að vanda er ábyrgðih í 3 ÁR.
Er ekki mál til komið, að þér veitið yður
skemmtilega og vandaða stereo samstæðu?!!!
Röskar stúlkur geta
líka eignast
Kubalmperial stereo
ÍK^nf^ IMPERIRL
Sjónvarps & stereotæki
NESCOHF
LaugavegilO, Reykjavík.Símar 19150-19192