Morgunblaðið - 25.08.1972, Blaðsíða 12

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 25. ÁGÚST 1972
12
Nætur-
fyrir-
lestur
á
hlöðu-
loftinu
í hest-
húsinu
urs konar samvinnueignarfélag.
í Kagiganiuim eru uim 400 með-
limir, en alls eru líklega 1000
Þórshafnarbúar í slíkum
klúbbum og þeir vinna saman
að því leyti að afla skemmti-
krafta og það er mjög vinsælt
að fá þjóðlagasöngvara frá
Norðurlöndum til þess að
syngja í þessum klúbbum.
Kagginn er opinn á hverju
kvöldi til kl. 1 eða 2 á nótt-
unni. Þangað koma menn og
konur, spila á spil og teninga
og rabba saman. Þetta minnti
helzt á skóiaball í fjórða bekk
í gagnfræðaskóla. Ég ráf-
aði um húsið og kynnti mér
málin. Allt í einu stóð ég inni í
herbergi þar sem fjölmargar
konur sátu við sauma og klið-
urinn var eins og í þéttsetnu
fuglabjargi. Það var bindi-
klúbbur í bakherbergiaTu. En
bindiklúbbur þýðir auðvitað
saumaklúbbur. 15 eiginkonur
koma saman þarna í Kagigan-
Úr
Færeyja-
ferð
" EFTIR ÁRNA
JOHNSEN
Þessi mynd var tekin i sal
hins glæsilega nýja íþrótta
húss Þórshafnar.
Það er margt sem bendir á
hinn rólega svip stemmningar-
innar i Þórshöfn.
Ibúðarhúsinu eru byggð úr tré og steypu jöfnum höndum og öll eru þau vel máluð í svörtu,
rauðu og hvítu.
um tvisvar í viku í bindiklúbb,
en eiginmennirnir rabba sam-
an á neðri hæðinni. Það virtist
ekki óalgengt að hjón litu við
í klúbbnum sínum á ákveðnum
kvöldum.
Á la ugardag.skvöldi var ég
viðstaddur beina útssendingu á
vinsælasta útvarpsþættinum í
Færeyjum. Það er skemmti- og
spurningaþáttur, sem útvarps-
stjórinn sjálfur, Nils Juul Arge
stjómar ásamt fleiri útvarps-
mönnum. Ég held að islenzka
itvarpið ætti að gera meira af
þvi að senda þætti beint út,
skemmtiþætti og fleira, þó að
það sé nokkur áhætta samfara
sliku. Að minnsta kosti held
ég að efnið þætti meira spenn-
andi og fólk myndi hlusta á út-
varpið. Auk þess myndi efnið
kosta minna.
Fasti liðurinn í skemmtiþætt
inum, sem hefst kl. 7 og stend-
ur til dagskrárloka kl. 8,30, er
bingó. Og þetta bingó, sem þús-
undir af Færeyingum taka þátt
í hefur aflað útvarpinu slíkra
tekna að útvarpsstjórinn sagði
við mig að þeir hefðu svo mikla
peninga út úr þessu að þeir
vissu ekki hvað þeir ættu að
gera við þá. Eitthvað til athug
unar fyrir íslenzka rikis-
útvarpið. Menn geta keypt út-
varpsbingómiða á öllum póst-
húsum og miðinn kostar 5,50
færeyskar, eða um 70 kr. ís-
lenzkar. Stundum eru keyptir
upp í 30 þús. miðar vikulega,
en að meðaltali eru keyptir um
8 þús. miðar á viku. Á hverju
laugardagskvöldi í fyrrgreind-
um þætti, sem heitir V4, eru
dregin 16 númer frá 0—99, en
4 númer eru á hverjum seðli.
Þátttakandi verður að vera bú
inn að póstleggja þær tölur sem
hann hefiur valið sjáifur á póst
miðann, en þegar dregið er get
ur hann borið saman á eftirrit
inu. Sá sem hefur fjórar tölur
réttar fær vinning, en um
3Ó% af tekjunúm fara í vinn-
inga. Hafa ménn unnið allt
upp í 12. þús. kr. á kvöldi, eða
um 150 þús. kr. ísl. Útvarpið
hefur síðan í ársbyrjun 1970
haft um 2,4 millj. færeyskar kr.
í tekjuir iaf bingóiniu í V4 og þar
af eru um 1,6 millj. nettó. 600
þús. fóru í vinninga og um
200 þús. kr. i kostnað.
Fyrir hliuita þessara peniniga
hefur útvarpið keypt hús og
tæki, mieðiail annars stereo-
sendi. Er furðu'iegt að íslenzka
útvarpið skuili ékki drífa í því
að komia upp sfcereosiendistöð,
þar sem öli ný útvarpstæki eru
gerð fyrir slíkt og allt annað er
að hlusta á stereotónlist en
tónlist á gamla góða einnar
rásar kerfinu.
Við erum orðin vön þvi að
allir skemmtiþættir séu pússað
ir til áður en þeir eru fluttir í
útvarpi, en ég er viss um að
það þætti mjög hressandi að fá
af og til éðlilega þætti, þegar
tilefni gefst til, senda beint út
í útvarpssal.
Líklega er Island erfiðasta
land í heimi til þess að halda
uppi flugsa'migöngum innan-
lands. Það er því ákaflega erf-
itt hlutVerk, sem Flugfélag Is
lands hefur og þó að margir
séu oft argir út. í eitt og ann-
að hjá Fl, tali um að það séu
ekki til vélar þegar á þurfi að
halda o.s.frv., þá er líklegia stór
furðulegt hvað Flugfélagið get-
ur leyst mikinn vanda þrátt
fyrir allt. Því allir vita að það
er næstum betra að treysta á
hvað sem er fremur en veðrið
á Isiandi. Þá er Færeyjafluigið
all merkur þáttur í starfi Fl,
þáttur sem haldið er uppi af
reisn þó að ek'ki sé þar von á
miklum gróða. Til dæimis þegar
við flugum til Færeyja voru 8
farþegar með út, 6 heim. Og þeg
ar ég beið eftir Fokkervélinni
Framhald á bls. 21
Jens Pauli Heinesen,
ri'thöfundur
Það var miðvikudagskvöld í
Færeyjum. Þokan grúfði sig yf
ir Þórshöfn og bærinn dorm-
aði upp í gjóluna eins og svo
títt er i islenzkum bæjum. Vel
á minnzt, hvaða Islend-
ingi hefur dottið í hug að hann
væri útlendingur í Færeyjum.
i Ég þekki engan, enda svo
margt líkt með fólkinu og bæj
arbrag, að slíkt væri í raun-
inni óeðlilegt. Við vitum líka
að engin þjóð í heiminum ber
jafn mikla virðingu fyrir Is-
lendingum og þessir frændur
okkar.
Það var engin þoka í
Kagganum, sem ég heimsótti
þetta kvöld, en Kagginn er
etnn af nokkrum nýstofnuðum
klúbbum í Þórshöfn. Það hijóp
í tízku ekki alls fyrir löngu að
stofna klúbba, þar sem hver
klúbbmeðlimur hefur lykil að
klúbbnum og barimn er nokk-