Morgunblaðið - 25.08.1972, Blaðsíða 22

Morgunblaðið - 25.08.1972, Blaðsíða 22
22 1 ■,'i' j'" • '■ '■*<' '■ _____ n., MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 25. ÁGÚST 19T2 Ölafur Jónsson, sýn- ingarstjóri — Minning Fæddur 6. .jiiní 1902. Ðáinn 17. ágúst 1972. ÓlaCur Lándal Jónsson, fyrr- verandi sýning-arstjóri Nýja bíós, lézt að kvðldi 17. ágúst síðast liðins, sjötrugur að aidri. Hann hafði lengi átt við van- heilsu að stríða og af þeim sök- tnm orðið að láta af sýningar- störfum fyrir nokkrum ár- uim. Hann hélit þó áfram að starfa hjá fyriirtælcnu, sem hann hafði unnið svo dyggiíega í samfleytt 55 ár, unz kraftar hans brustu á síðast liðnum vetri. Með honum er genginn góður drengur og vinsæll Reyk víkinguir, sem sefti svip sinn á bæinn í þá góðu gömlu daga, þegar flestir könnuðust við Ó:a í bíó, eins og hann var jafnan nefndur af kunningjunum. Þeg- ar ég spurði lát þessa vinar míns og kollega, rifjaðist það enn upp fyrir mér er fundum okkar bar saman í fyrsta sinn, fyrir rúmum fimmtíu árum. En ftmsta endurminnin.g min um kvikmyndir er tengd Ólafi. Ég var smápatti og fékk að líta inn 1 sýnimgarklefa Nýja biós, sem þá var til húsa í austursai Hófcel Islands. Þar var fyrir ung ur maður og hafði verið að sýna Chaþlinmynd. Stjömandi und ursins, sem ég hafði orðið sjón- arvottur að, vakti engu minni aðdáun mína en sjálf sýningar- taekin. Ungi maðuirinn var Ólaf- ur L. Jónsson, þá nýbyrjaður sýningarstarfið. Rúmum áratug siðar áfctu leiðir okkar aftur að ÍLiggja saman og v'nátta að tak ast og síðar nokkuð samstarf. Ólatfur var fæddur á Borðeyrl 6. júní 1902, sonur hjónanna Salóme og Jóns Melsted. Með þeim fluttist hann til Reykjavík ur nokkru síðar. Það var ætlun- ir. að hann gerðist verzlumai mað ur, er harrn hefði aldur tíl Og árið 1916 vann hann við af- greiðslustörf hjá klæðaversíiun Andrésar Andréssonar, þegar honum bauðst að selja mynd- skrár á kvöldin og visa gestum til sætis í Nýja bíóL Eigi mun hann hafa grunað að þetta auka starf yrði upphafið að ævistarfi hans. En ungi pilturirm hefir unnið traiust nýju húsbændanna, því brátt er hann Xátinn læra að sýna kvikmyndir og verður ann ar sýningarmaður hússins, sem var eigi lítið ábyrgðarstarf fyrir 17 ára pilt. Eftir að Nýja bíó flytur úr Hótel íslandi á núver- andi sfað 1920, verður starf Ólafs við kvikmyndahúsið að aðalstarfi hans. Og í ágúst ár- ið eftir er hann ráðinn sem sýn- ingarsrtjóri — startfi, sem hann ge-gndi síðan í hálfa öld. Ólafur kemur víðar við sögu kvik- myndanna hér á landi. Hann hafði þannig verið aðstoðamiað- ur við töku „Sögu Borgarætt- arinnar“ sumarið 1919, og sýndi kvikmyndina siðan, þegar Nýja bíó opnaði i nýjum húsakynn- um. Eimnlg var Óiafur oft Lofti Guðmundssyni Ijósmyndara til aðstoðar, þegar hann var að kvikmynda á árunum 1924— 30. Sumarið 1929 dvaldist hér á landi danskur kvikmynda- tökumaður, Leo Hansen og gerði íslandskvikmynd. óiafur var aðstoðar- og leiðsögumaður hans og ferðaðist með honum víðs vegar uim landið. Á stríðs- árunum síðari fjölgaði kvik- myndahúsum ört, bæði hér í borg og úti á landi, svo það var orðinn nofckiuð s.tór hópur manna, sem störfuðu að sýningar störfum. Þótti þvi tímabært að sýnimgarmenn tæfcju höndum saman og stofinuðu félag. Það var fyrst og fremst fyrir áhuga og duignað Ólatfs, að „Félag sýn imigarmamna við kvikmyndahús" var stofnað 1945. Ólafur var líka kjörinn fyrsti formaður fé- iagsins og gegndi því starfi fyrstu sjö erfiðusitu árin. Hann vann öfcullega að því að sett var regluigerð uim sýningarmianns- starfið, og var jafnframit skip aður í fyrstu prófnefindina, sem sett var saankvæmt reglu- gerðinni. Hann hefur ainnig haft roarga nemendur í starfinu um ár in. Sem þakklætisvo'tt fyrir óeig ingjamt starf í þágu stéttar- bræðranna, gerði F.S.K Ólatf að fyrsta heiðursfélaga sínum fyr- ir nokkrum árum. Ólatfur var góður dtengur, sem sýningarmönnum þótt: gott að leita til. Hann var fjöriegur Eiginmaður minn. andaðist 22. ágúst. GUÐMUNDUR JÓNSSON, Kirkjubraut 21, Akranesi, Hólmfríður Asgrímsdóttir. t Hjartkær eiginmaður minn og faðir okkar ASGEIR H. GiSLASON, bifreiðastjóri B.S.R., Karlagötu 2. lézt að kvöldi 23. ágúst í Borgarspítalanum. Guðrún Marsveinsdóttir og dætur. Eiginkona mín t HELGA JÓNSDÓTTIR, Asabraut 6, Grindavík, verður jarðsungin frá Grindavíkurkirkju laugardaginn 26. þ.m. kl. 14.00, Einar Jónsson. t Innilega þakka ég þeim sem sýndu mér samúð og vináttu við fráfall og útför eiginkonu minnar KRISTlNAR STEFFENSEN, Aragötu 3. Jón Steffensen. í viðræðum, enda gædtlur rikri kámniig'áfu og sagði oft skenumiti- lega frá atvikuim iiðinna daga. Sú var tíðin, að í féiagsiskap okkar þótti ekikert mál vel til lykta leitt nema hann hefði ver- ið með í ráðum. Þá er efitir að geta mesta gæíu spors Ólafs, er hann kvæntist Guðrúnu Karvelsdóttur, hinni ágætustu konu, sem lifir manin simm. Þau studdu hvort annað í blíðu og striðu, og hjónaband þeirra einkenndist af samheldni og ástúð. Þau Guðrún og Óiafur eignuðust tvo syni: Birgi. skrif- sitofustjóra hjá Fluigfélagi Is- líands, og Jón, sem er bankamað- ur. Um leið og við félagar í F.S.K. þökkum Ól&tfi brautryðjanda- starf I þágu stéttar okkar og margar óglleymanlegar stund- iir, sendum við hams góðu konu, sonum þeirra og öðrum að standendum, okkar imulegustu samúða'rkveðju. Ólafur Árnason. I dag er til moflidar borinn Ólaifur Jónsision fyrrum sýninigiar stjóri i Nýja bíói. — Ég rita hér enga mmniimgargrein, heldur ber aðeins fram þakkir okkar gam- alla samferðainnaRna hans, sem söknuim hans. Við köifluðuim hann alltaf „Óla í bíó“ og það vár alltaf gaiman að mæta honúm, þvi hann átti iogandi auigu og liif- andi hugsun og kiom ölluim i gott skap, sem hann ræddi við. Ólafur átti ðvenjulega per- sónufcöfra, og það er sem eg sjái hann fyrir mér enn, brosandi, leiftrandi, í þvi gamla Austur- stræti, þar sem hvorki bila- mergð né veltferðarríkisþrætur skyggðu enn á sólina. — Þar sem gatan angaði af sjálfri sér og prýddist af þrf giaða og bjarta fólki, sem um hana gekk. 1 þeirri Reykjavík áfcti Ólafur heima. Á Guð trúði hann. Guð biessi hann — og þá, sem hann skiiur hér eftir. Garðar Svavarsson. Óiatfur LindaJ Jónsson ww 555 ÓLAFUR Lindal Jónsson, sýn- ingarstjóri, vinur minn, andað- iist þemn 17. þ.m. eftir langvar- andi veikindi. Óli í bió, em svo var hann ávallt kallaður, var fæddur 7. júni 1902 og þvi 70 ára, er hann Iézt. Hann var eimkasonur þeirra hjóna Salome Dainlelisdóttur og Jóns Melsteð Jónssonar skálds, en ekki kann ég að rekja ættir Óla tfrekar. ÓIi í bíó var sérstæður maður og öllum þeim, er homum kynnt- ust, eftirminnifegur sakir gíað- værðar sinnar, rikrar kimnigáfu og var á fyrri árum aufúsugesit- ur á hekríilum hér í bæ, sprlaði þá á hijóðfæri og söng, oft græskulausar gamanvísur, sem þá settu svip sirrn á bæinn, einn þáttur skemmtanalifsiins ásamt „revíumim"., Ég held, að ég halli ekki á neinn, þótt ég staðihæfi að eng- imi maður hafi lagt eins mikla vinnu atf mörkum á si. hálfri öld í sambandi við skemmtana- líf bæjarins eins og Óli í bíó, en sem sýrdngarsitjóri í Nýja biói starfaði hann um 50 ára skeið. Óii byrjaði í gamla Nýja bíói við það að selja „prógröm", sem þá voru prentuð með þöglu myndunum, en varð fljótfega að- stoðarmaður í sýningarklefan- um, en úr honum fór hasrín ekki á meðan heilsan teyfði. Það var svo sem ekki bára „að sýna“, sem það var kallað, eina til tvær sýningax á kvöldi, held- ur þurfti Óli að sinna ótal öðr- um sitörfum I þágu Nýja biós, sem voru sýndngarmaninisstarfinu óskyld og var þá ekki hugsað um eftirvinnu og aukagreiðslur eins og nú, þegar ekkert fæst gert nema fyrir peninga. Þessi störf voru m.a. að ,,stimp]a“ aðgöngumiða næsta dags að sýniingu lokinni, sjá um útlán mynda til kvikmyndahúsa úti á landi, sem Nýja bíó sá um, sjá um prentun „prógrama“ og koma auglýsingum í dagblöðin, svo og að ,,prufa“ kvikmyndir áður en þær voru sýndar opin- beriega og þá sýndar fyrir „kvik- myndaeftirlitið". Allt þetta vann Óli í bíó af mikilli nákvæmni og snyrtimennsku og bar sýningar- klefinn þess merki, en þar var staður fyrir hvem hlut og hver hlutur á sínum stað. Ég átti því láni að fagna að kynnast Óla í biö og um skeið starfaði ég sem unglingur í bíó- inu á kvöldin. Ég á margs að minnast frá þeim árum og þeg- ar ég.tfór utan til flugnáms árið 1928, voru bréfin frá Óla í bió eitthvað það kærkoimnasta, sem ég fékk, og mam ég að stundum hló ég upphátt, er ég las lýsing- arnar af bæjarlifinu, en það var þá öllu litskrúðugra heldur en nú, þegar öilu hefur verið þrýst niður á flatneskju meðalmennsk- unnar og eldd er eínu sinni hægt að semja reviu um lífið í landinu sakir atburðaleysis. Oft sendi Óli í bió mér smá visu og á ég þessar gersemar enn f fórum mínum. Að tokum vil ég færa þér, Óli minn, hjartans þaiddr fyrir skemmtifega samfyigd í lífinu um teið og ég flyt áistvinum þin- um samúð mina. Sigurður Jónsson, flugmaður. Petrea Jörgensen Fædd 29. des. 1879 Dáin 19. ág. 1972 PETREA vax fædd að Grund á Akranesi. Hún var dóttir Ragn- heiðar Þorgrímsdóttur og fyiri manns hennar, Halldóns Einars- sonar útvegsbónda. Þegar hún var 18 ára fór hún til Reykj a- víkur til náms I Kvennaskölan- utm. 31. mai 1902 giftiist hún Júií- usi Jörgensen veitingamanni á Hótel ísJandi. Sambúð þeirra varð ekki 16ng. Hann lézt 1908. Eftir Iát hans dvaldi Petrea nm nokkuirt skeið í Reykjavík og Kauprnannahöfn og fiuttist síð- an til Akraness, þar siem hún andaðist I hárri elli. Petrea var orðin liðliegia sjö- tug, þegar ég kynntist henni. Hún bjó þá hjá Emilíu Þprstems- dóttur, systuir sinni, ekkju Þórð- ar Ásmun dssonar útgerðar- mianns. Það var mjög kært með þeim systrum og þær höfðu ein- stakt iag á því að skapa fWisk- tegt og óþvingað andrúm.sloft á heimili sínu. Það var glatt á hjalia í Grun d areldhúsinu á mongnana, yfir rjúkandi kaffi og illmandi, nýbökuðu brauði. Þar var ekki töiuð nein tæpitunga, þar fengu eldri sem yngri að njóta sán, þar þekktist ekki hið svokalaða kynslóðabil. Við hjón- in vonim svo liánsöm að eiignast þar fiastan sesis eftir að við flutt- umst til Akramess. Emilia andaðist fyrir allmörg- uim árum, og þá stóðu Petreu all- ar dyr opnar hjá systurbörnuim sinum og börnutn þeirra. Síðast- Iiðið ár dvaildi hún á Sjúkrahúsi Akraness. Það var ávinningur að kynn- ast Petreu og jákvæðum lífsvið- horfum hennar. Hún prýddi um- hverfí sdtt, þessi tígulega, glað- væra kona. Það var skemmtitegt og fróðtegt að heyra hana rifja upp endurminningar frá dvöl sinni í Reykjavik og Kaupmanna höfn. Hún var fiundvis á hlð bezta í fari fólks, en Iét ávirðing- ar þesis liggja I Iáginni. Petrea yar barnlaus, en litHr frændur og frænfcur áttu athvarf hjá henni, sem væru þau henniair eig- in böm, enda voru þaiu mjög hænd að Petu frænku. — Hún bar hinn háa aldur vel, en slð- ustu mánuðurnir voru henni erfiðir. Þá brást ekki fremiur en fyrri daginn ræktarsemi skylid- fóiks hennar. Við senduim. hinum stóra hópi aðstandenda innileigar saimúðiar- kveðjur og gleðjúmst með þeim yfir björtum og giliöðum minninig- um uim hina látnu heiðurskonu. Ragna Jónsdóttir. SKILTI A GRAFREITI OG KROSSA. Flosprent sf Nýlendugötu 14 sími 16480. t Þökkum innilega öllum þeim, sem sýndu okkur hlýhug við andflát og jarðarför föður míns og bróður okkar GfSLA GISSURARSONAR Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Sólvangs í Hafnarfirði fyrir góða umönnun í veikindum harvs. Herbert Gíslason og systkini hins látna. t Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við ancflát og jarðarför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu MARGRÉTAR SIGURÐARDÓTUR, Skaftahlið 42. Ragna Gísladóttir, Bjarni Guðmundsson, Sigurjón Gísláson, Hulda Amundadóttir, barnabörn og barnabarnaböm.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.