Morgunblaðið - 31.08.1972, Blaðsíða 24

Morgunblaðið - 31.08.1972, Blaðsíða 24
24 MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 31. ÁGÚST 1972 SAI BAI N | ífrjálsuriki eftir VS. Naipaul penní." Uetta er mjög lítil stúlka, hún veit ekki, hvað hún er að gera, að hún má ekki snúa sér svona að ókunnugum. Hún veit ekki einu sinni, hvað peningar eru. Frank verð- ur hörkulegur á svipinn og þótt stúlkan sé larin, er Frank mið- ur sín. Hann er feginn, þegar strætisvagninn kemiur. Þennan siðasta spöl til kirkj- unnar finnst mér ég vera að náligast óvinasvaeði. Ég get ekki ímyndað mér bróður minn í þessu umhverfi, innan um þetta fólk. Götumar eru breiðar trén nakin, al'lt svo nýtt. Litla kirkj- Ueizlumatur Smurt brauð og Saittur SÍLD S FISKUR an. Hún er úr rauðum múrsteini, engin giirðing utan um hana. Hún er bara þama við aðaigöt- una. Við stöndum á gangstéttinni og bíðum. Golan er enn kaldari, ég er órór. En Frank er ekkert betri. Kona kemur út úr kirkj- unni. Hún er um fimmtugt, vina leg á svip. Hún brosir til okkar. Og nú er Frank ennþá feimnari en ég. Ég veit etoki, hvort konan er tengdamóðir bróður míns eða hvort hún er til aðstoðar. Við brúðkaup stendur fólk fyrir utan kirkjuna eða samkomiuhúsdð eða hvað það nú heitir. Fleira fólk kemuir, ekki margt, með eitt eða tvö börn. Það horí- ir rannsiakandi á mig eins og óvin, þetta fói'k, sem eyðiiieggur líf. Frahk snertir handlegginn á méir, ég er feginn því, en ég hristi hann af mér. Ég veit að það er ekki satt, en samt finnst mér hann vera úr hópi hinna, sem horfa á mig án þess að horfa á mig. Ég veit að þetta er ekki satt urn Frank, vegna þess að hann er lika tauigaspenntur. Hann vill vera einn með mér. Honum fellur ekki hans eigið fólk. Þetta er öðruvísi þegar við erum í strætisvagni eða á kafffi- húsi, þar sem hann tekur að sér hlutverkið sitt: Ég held vemd- arhendi yfir þessum manni, sem er með mér. Þetta er öðruvísii héma fyrir utan kirkjuna, þar sem við tveir stöndum öðrum megin á gangstéttinni og allt al- varlega fóikið hinum megin. og sólin er rauð eins og glóaldin og varla nokkur skuiggi af trján um og gras í órækt alflt í kring um múrsteinskirkjuna. Leiigubíll stöðvast. Þar kemur bróðir minn. Með honum er grannvaxinn, hvítur piltur og báðir í jakkafötum. Leigubill i dag, brúðkaup í dag. Emginn vefjarhöttur, engin skrúðganga, enginn trumbusláttur, engar kveðjur, engin blómskrýdd boga göng, engin ljós í brúðkaups- tjafldi, engir brúðarsöngvar. Bara leigubíll, grannvaxinn, hvítur piltur í támjóum skóm, með stuititklippt hár og vindling og bróðir minn með hvíta rós í barmimum. Hann er sá sami, með Ijóta erfiðismannsandV.tio og hann er að taia við vin sinn með uppgerðarrólyndi. Ekki veií ég, hvers vegna ég héit, að hann mynidi breytast á þessiirn þrem- ur áruim. Þegar hann og vinur hans korna til mín, horfi ég í aug.u bróðuæ míns og á háu kinnbein- in og hlæjandi munninn. Andlit- ið er festulaust, í því býr ótti. Ég vona að enginn taki þá ákvörðun einhvern dagínn að ríða þessu andfliti að fullu. V'n- urinn horfir á mig, blæs út úr sér reýknum, kiprar augun, slóbt ug augu í mjóu andiiti. Ég finn að taugaspenna Franks vex enn. En þá kemur vinaflega ksonam og fer að tala. Hún gefur frá sér hljóð, frek- ar það en að hún segi eiltthvað, bara til að rjúfa þögnina og hún fer burt með bróður minn og vin hans og gemgur með hanm á milli fólksins hinuim megim á gangstéttinni. Og alltaf gefur hún frá sér þessi hljóð. Þetta er ágæt kona. Hún er góðíeg i fram an. Hún gerir sitt bezta á þessu erfiða auignablli'ki. Við göngum inn í kitrkjana og góða konam lætur ofckur sitja heegra megin. Þeim rruegim er en,g inn annar en Frank og ég. I-Iitt 'l6vV4>ur IIECíRZS heíldsala - smása/a | HELLESENS RAFHLÖÐUR 1 )/i */ / jh, /? RAFTÆKJADEILD HAFNARSTRÆTI 23 • REÝKJAVlK • SlMI 18395 í þýðingu Huldu Valtýsdóttiur. fólkið sezt vinstra megin og þessi Ijóta kirfcja er svo stór að það er eins og engimn sé í henni. Þetta er í fyrsta skipti, sem ég kem í kirkju og mér fell- ur það ekki. Það er eins og sé verið að neyða mig til að borða svínakjöt. Blllómin og látúnið og irmiliolcað loftið og Mkaminn á krossinum leiða huiga minn að dauiðu fólld. Það kemur vont bragð í murminn a mér og mér fimnsit að ég muni kasta upp ef ég renni mumnvatmimu niður. Ég lít niður. Ég geri allt eins og Frank og alltaf er óbragðið í munninum á mér. Ég Mt ekki á bróður minm eða hi’úðina fyrr en öfflu er lokið. Þá sé ég stúikuma í hvita kjólnum með blæjuna yf- ir höfðimu og blómin, eins og lík og andlitið er sviplaust, breið- leitt og afar hvítt með and'iits- farða í vön'guim og á gagnauguim, eins og toertavax. Hún er fnam- andi. Ég skil ekki, hvers vegna bróðir mimn gerir þetta. Þetta er rangit. Hór er hann glataður mað ur. Það sést á andliiti allra nema stúltounmar. Úti er loftið fierskt. Það eru teknar margiar myndir og samt minnir þetta ennþá meira á jarð- arför en brúðkaup. Svo setur góða toonan mig og Frank upp í bíl með ljósmyndaranum. Ljós- myndarinn — hann er áhyggju velvakandi • Ákæra Rússa í Laugar- dalshöll Maður skrifar Velvakanda vegna þess áburðar Sovét- manna, að rafeindataekni og ósýnilegum geislum væri beitt gegn Spasskí. Segir hann is- lenzk blöð hafa hent gaman að þessu, enda hafi rannsókn að kröfu Rússa ekki borið neinn árangur og aðeins orðið þeim sjálfum til háðungar. Geller hafi orðið að eta allt ofan í sig, og Nei, sendimaður KGB (sov ézku leynilögreglunnar) í liði Spasskís, verið sendur heim. Hinn venjulegi yfirmaður KGB í hinu 170 manna starfs- Mði sovézka sendiráðsins hér hafi aftur tekið við af Nei. Blöðin hafi talað um „móður- sýkiskast Gellers", en bréfrit- ari segir, að hér hafi ekki ver- ið um móðursýki að ræða, held ur þaulhugsaða aðgerð. Rússar hafi átt von á sams konar ákæru og rannsókn á sínum högum, og þvi hafi þeir viljað verða fyrri til. Löngu er vitað að Rússar gera ákafar tilraun- ir með hvers konar notkun raf einda í njósnum, tM að knýja fram „játningar" í sósíalistisk um réttarhöldum, óg þvi þá ekki að athuga áhrifin á heilastarfsemina almennt? Starfsmenn sovézka sendiráðs- ins hafi einmitt hegðað sér mjög einkennilega í og við LaugardalshöU rétt áður en þeir báru ákæruna fram. Eins og frá hafi verið skýrt í einu daigbflaðanina, höfðu nokíkrir ís- lendingar látið lögregluna vita um grunsamlegt athætfi sendi- ráðsstarfsmannanna. Þeir voru með vélar í jeppa, sem þeir höfðu lagt undir hlið Laugar- dalshallar, og inni í sal á fremstu bekkjum sátu menn, sem hafi greinilega verið í ein hverju sambandi við mennina í jeppabílnum. Ósagt skal látið hvaða tilraunir Rússar hafi verið að gera þarna, en svo mikið sé víst, að þeim hafi ver ið hætt, um leið og athygli ís- lenzku löigreglunnar hafi ver- ið vakin á þeim, en í þess stað ílýbti Geller sér að bera fram kæruna. Vissu þeir upp á sig skömmina og vildu verða fyrri ttl? Halda þeir, að aðrir hljóti að leika sama leik og þeir? Alla vega sé vitað, að KGB geri margvislegar tilraunir víða um heim, og Island sé ágœt tilrauinastöð. — Bréfinu lýkur bréfritari svo á þvi að fjaMa almennt um njósnir sov- ézkra sendiráðsmanna hér á íslandi fyrr og síðar, og segir hamin, að miðað við umfang þeirra og mannfjöldann, sem starfi við þær, hafi alltof fá- um Rússum verið vísað úr landi héðan á síðustu árum. Segir hann einnig, að jafn- skyndileg og mikil aukning sendiráðsstarfsmanna og hér hafi átt sér stað myndi alls staðár í heiminum kalla þegar í stað á mjög aukið eftirlit. % Blái krossinn Steinar Guðinundsson skrifar: Leifsgötu 9, 27. ágúst, 1972. „Enn kný ég dyra hjá þér, Velvakandi minn. Á miðviku- daginn kemur, 30. þ.m. mun leið mín liggja út á götur Reykjavíkurborgar og erindið er það, að leita samstarfs við almenning uM undirbúning að rekstri leiðbeiningastöðvar í áfengismálum. Meðferðis mun ég hafa sjö mismunandi gerðir fræðslu- og áróðursigagna, en með hagnaði. af sölu þeirra verður leiðbeiningastöðin sett á laggirnar. Starfsemi þessi verður rekin i nafni Bláa krossins eins og tiðkast sums staðar erlendis. Ég er ekki í nokkrum vafa um, að mangir verði til að styðja Bláa krossinn til starfa. Mér dettur ekki eitt augnablik i hug að segja, að þetta sé tilraun — þetta er ekki tilraun, þetta er upphaf þess, að Blái krossinn verði að veruleika í íslenzku þjóð- lifi og starfssvið hans verður aðeins eitt, það, að aðstoða hvern sem er, hvenær sem er í viðureigninni við áfengisböl ið, en þó ekki hvar sem er, heldur þar og á þann hátt, sem Blái krossinn telur vskynsam- legast. Saman höfum við möndlað margt i áfengis'málum undan- farin ár, Velvakandi minn, og enn treysti ég á þig. Á blaða- mannafundi í Sjónvarpinu sagði kollega þinn frá þvi, hvi Mk kvöl skipuflagðar frétta- pantanir væru stéttinni oft á tíðum, og af því að ég get vel sett mig í spor hans, læt ég þig einan duga, nú sem hingað til, þótt ég geri mér ljóst, að fréttin um upphaf Bláa krosis- ins i menningarþjóðfélaginu otokar er engin smáfrétt og verður vafalaust í annála skráð þegar þar að kemur. 0 Einhvers staðar verður að byrja Við hljótum að vera sam- mála um það, þú, ég og allir hinir íslendingarnir, sem vilja ekki una við óbreytt ástand í áfengisimálunum, að eigi eitt- hvað að gera, verður einhvers staðar að byrja. Engin ein að- gerð leysir áfengisvandamálið. Ef Blái krossinn vill hlaða vörðu, þvi þá ekki að aðstoða hann? Mér er engin launung á því, að ég tel að rekja megi ófremd arástand í áfengismálum okkar, eða áfengismenningu okkar að verulegu leyti til vanrækslu okkar við að reyna að halda eðlilegri áfengismenninigu í haftin'U. Ef þessi seinheppni yiði rakin tid synda, yrði það vafalaust vanrækslusyndin, sem stimpluð yrði í passann okkar — og það með rauðu. Ég tel því tíklegt, að margur vilji bæta fyrir þessa synd, og hafi þvi útbúið „syndakvitt- un“ og látið prenta hana á praktuglegustu pappírsark- ir með viðfestri silkisnúru og mun hún síðan verða seld úr bíl minurn, eins og hin gögnin, Bláa krossiwum til stuðningis. Ðíllinn verður rækilega merkt ur bláum krossi á hliðum og segldúksræmum með hvatning- arorðum komið fýrir á þaki. Að endingu þetta, vinur: Vonandi þarf ég ekki að dingla um götur og torg við sölu á bæklingum og syndakvitt- unum fram að jólum — gaman væri að geta hafið starfrækslu Bláa krossins um veturnætur. Með beztu kveðjum, Ste.inar Gnðmundsson". Heilsurœkfm The health cultivation Glæsibæ, sími 85655. MÁNAÐANÁMSKEIÐ hefst 1. september kl. 9.30. í megrun, réttri öndun og slökun. 4 sinnum í viku. Heilsuræktarhádegisverður innfalinn. Nýir byrjendaflokkar. Glæsileg aðstaða í Glæsibæ. Sími 85655. Fiskiskip til sölu Tæpl. 100 tonna stálfiskiskip til sölu, smiðað í Austur-Þýzkal. 1959, 400 ha. aöalvél M.W.M., gott skip. TRYGGINGAR OG FASTEIGNIR, Austurstræti 10, sími 26560, heimasimi 30156. Skólo- og skjolotöskur nýkomnar í miklu úrvali. Heildsölubirgðir: DAVÍÐ S. JÓNSSON & CO. H/F. Sínii 24-333.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.